ABESE SÜRESI
Ayet Sayısı 42
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ ﴿١﴾ أَن جَآءَهُ ٱلْأَعْمَىٰ ﴿٢﴾ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ ﴿٣﴾ أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكْرَىٰٓ ﴿٤﴾ أَمَّا مَنِ ٱسْتَغْنَىٰ ﴿٥﴾ فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ ﴿٦﴾ وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ ﴿٧﴾ وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسْعَىٰ ﴿٨﴾ وَهُوَ يَخْشَىٰ ﴿٩﴾ فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ ﴿١٠﴾ كَلَّآ إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ ﴿١١﴾ فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ ﴿١٢﴾ فِى صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ ﴿١٣﴾ مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍۭ ﴿١٤﴾ بِأَيْدِى سَفَرَةٍ ﴿١٥﴾ كِرَامٍۭ بَرَرَةٍ ﴿١٦﴾ قُتِلَ ٱلْإِنسَٰنُ مَآ أَكْفَرَهُۥ ﴿١٧﴾ مِنْ أَىِّ شَىْءٍ خَلَقَهُۥ ﴿١٨﴾ مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ ﴿١٩﴾ ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ ﴿٢٠﴾ ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقْبَرَهُۥ ﴿٢١﴾ ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ ﴿٢٢﴾ كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَآ أَمَرَهُۥ ﴿٢٣﴾ فَلْيَنظُرِ ٱلْإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ ﴿٢٤﴾ أَنَّا صَبَبْنَا ٱلْمَآءَ صَبًّا ﴿٢٥﴾ ثُمَّ شَقَقْنَا ٱلْأَرْضَ شَقًّا ﴿٢٦﴾ فَأَنۢبَتْنَا فِيهَا حَبًّا ﴿٢٧﴾ وَعِنَبًا وَقَضْبًا ﴿٢٨﴾ وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا ﴿٢٩﴾ وَحَدَآئِقَ غُلْبًا ﴿٣٠﴾ وَفَٰكِهَةً وَأَبًّا ﴿٣١﴾ مَّتَٰعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَٰمِكُمْ ﴿٣٢﴾ فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ ﴿٣٣﴾ يَوْمَ يَفِرُّ ٱلْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ ﴿٣٤﴾ وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ ﴿٣٥﴾ وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ ﴿٣٦﴾ لِكُلِّ ٱمْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ ﴿٣٧﴾ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ ﴿٣٨﴾ ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ ﴿٣٩﴾ وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ ﴿٤٠﴾ تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ﴿٤١﴾ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْكَفَرَةُ ٱلْفَجَرَةُ ﴿٤٢﴾ [سُورَةُ عَبَسَ :: ١-٤٢]
Rahman we Rahym bolan Allahyñ ady bilen
1.2. Özüne ol kör geldi diýip Pygamber ýüzüni asdy we ötä geçdi. 3. Eý Muhammed! Nä bilýäň belkem ol hem päklenjekdir. 4. Ýa-da öwüt-nesihat alyp, bu öwüt-nesihat hem oňa peýda berer. 5. Sen, özüni mätäç duýmaýana, 6. Boş puja ylgaýarsyň. 7. Islemeýän bolsa, onuň päklenmeginden saňa näme? 8.-10. Allaha garşy çuňňur bir sarpa we gorky içinde ylgap saňa geleni bolsa goýup, oňa üns bermeýärsiň. 11. Ýok, beýle etme! Sebäbi bu (Gurhan) bir öwüt-nesihatdyr. 12. Isleýän ondan öwüt-nesihat alar. 13.-16. Ol, hormatly we wepaly ýazýan perişdeleriň elindäki beýik, ap-arassa we gaty gymmatly sahypalardyr. 17. Nälet bolasy iňkärçi ynsan ol nadandyr! (Nähili gadyr bilmezdir). 18. Allah ony haýsy zatdan ýaratdy? 19. Azajyk bir suwdan (dölden) ony ýaratdy we oňa sudyr-şekil berdi. 20. Soňra oňa ýoly ýeňilleşdirdi. 21. Soňra ony öldürdi we gabyra goýdy. 22. Soňra islän wagty ony direlder. 23. Ýok, ýok. Ol, Allahyň özüne buýranyny ýerine ýetirmedi (iman etmedi). 24. Her zatdan öňinçä ynsan, iýen zadyna bir seretsin! 25. Hakykatdan hem biz, bol ýagmyry ýagdyrdyk. 26. Soňra şol topragy hasam bereketli kyldyk 27.-32. Şeýlelik bilen siziň we haýwanlaryňyzyň peýdalanmagy üçin şol ýerde däneler, üzümler, ýorunjalar, zeýtunlar, hurmalyklar, gür agaçly bag-bakjalar, miweler we öri meýdanlary ýaratdyk. 33.-37. Ynsanyň doganyndan, ejesinden, kakasyndan, ýan-ýoldaşyndan we çagalaryndan gaçjak güni gulaklaryny ker eder derejede güýçli ses gelende, ine şol gün olardan her kimiň öz işi özüne ýetik bolar. 38. Ol gün ençeme ýüzler bardyr, ýyldyr-ýyldyr ýalpyldarlar, 39. Gülerler, begenerler. 40. Ol gün ençeme ýüzler hem bardyr, tozaň-toprak içindedirler. 41. Olary bir gap-garalyk gaplar. 42. Ine olar, kapyrdyrlar, günä işine dowam edenlerdir.