HIJR SÜRESI
Ayet Sayısı 99
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
الٓرۚ تِلْكَ ءَايَٰتُ ٱلْكِتَٰبِ وَقُرْءَانٍ مُّبِينٍ ﴿١﴾ رُّبَمَا يَوَدُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ كَانُواْ مُسْلِمِينَ ﴿٢﴾ ذَرْهُمْ يَأْكُلُواْ وَيَتَمَتَّعُواْ وَيُلْهِهِمُ ٱلْأَمَلُۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿٣﴾ وَمَآ أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا وَلَهَا كِتَابٌ مَّعْلُومٌ ﴿٤﴾ مَّا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَـْٔخِرُونَ ﴿٥﴾ وَقَالُواْ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِى نُزِّلَ عَلَيْهِ ٱلذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ ﴿٦﴾ لَّوْ مَا تَأْتِينَا بِٱلْمَلَٰٓئِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ ﴿٧﴾ مَا نُنَزِّلُ ٱلْمَلَٰٓئِكَةَ إِلَّا بِٱلْحَقِّ وَمَا كَانُوٓاْ إِذًا مُّنظَرِينَ ﴿٨﴾ إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا ٱلذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ ﴿٩﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِى شِيَعِ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿١٠﴾ وَمَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسْتَهْزِءُونَ ﴿١١﴾ كَذَٰلِكَ نَسْلُكُهُۥ فِى قُلُوبِ ٱلْمُجْرِمِينَ ﴿١٢﴾ لَا يُؤْمِنُونَ بِهِۦۖ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿١٣﴾ وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فَظَلُّواْ فِيهِ يَعْرُجُونَ ﴿١٤﴾ لَقَالُوٓاْ إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَٰرُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَّسْحُورُونَ ﴿١٥﴾ وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِى ٱلسَّمَآءِ بُرُوجًا وَزَيَّنَّٰهَا لِلنَّٰظِرِينَ ﴿١٦﴾ وَحَفِظْنَٰهَا مِن كُلِّ شَيْطَٰنٍ رَّجِيمٍ ﴿١٧﴾ إِلَّا مَنِ ٱسْتَرَقَ ٱلسَّمْعَ فَأَتْبَعَهُۥ شِهَابٌ مُّبِينٌ ﴿١٨﴾ وَٱلْأَرْضَ مَدَدْنَٰهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَٰسِىَ وَأَنۢبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ شَىْءٍ مَّوْزُونٍ ﴿١٩﴾ وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَٰيِشَ وَمَن لَّسْتُمْ لَهُۥ بِرَٰزِقِينَ ﴿٢٠﴾ وَإِن مِّن شَىْءٍ إِلَّا عِندَنَا خَزَآئِنُهُۥ وَمَا نُنَزِّلُهُۥٓ إِلَّا بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ ﴿٢١﴾ وَأَرْسَلْنَا ٱلرِّيَٰحَ لَوَٰقِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءً فَأَسْقَيْنَٰكُمُوهُ وَمَآ أَنتُمْ لَهُۥ بِخَٰزِنِينَ ﴿٢٢﴾ وَإِنَّا لَنَحْنُ نُحْىِۦ وَنُمِيتُ وَنَحْنُ ٱلْوَٰرِثُونَ ﴿٢٣﴾ وَلَقَدْ عَلِمْنَا ٱلْمُسْتَقْدِمِينَ مِنكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا ٱلْمُسْتَـْٔخِرِينَ ﴿٢٤﴾ وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْۚ إِنَّهُۥ حَكِيمٌ عَلِيمٌ ﴿٢٥﴾ وَلَقَدْ خَلَقْنَا ٱلْإِنسَٰنَ مِن صَلْصَٰلٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ ﴿٢٦﴾ وَٱلْجَآنَّ خَلَقْنَٰهُ مِن قَبْلُ مِن نَّارِ ٱلسَّمُومِ ﴿٢٧﴾ وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَٰٓئِكَةِ إِنِّى خَٰلِقٌۢ بَشَرًا مِّن صَلْصَٰلٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ ﴿٢٨﴾ فَإِذَا سَوَّيْتُهُۥ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِى فَقَعُواْ لَهُۥ سَٰجِدِينَ ﴿٢٩﴾ فَسَجَدَ ٱلْمَلَٰٓئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ ﴿٣٠﴾ إِلَّآ إِبْلِيسَ أَبَىٰٓ أَن يَكُونَ مَعَ ٱلسَّٰجِدِينَ ﴿٣١﴾ قَالَ يَٰٓإِبْلِيسُ مَا لَكَ أَلَّا تَكُونَ مَعَ ٱلسَّٰجِدِينَ ﴿٣٢﴾ قَالَ لَمْ أَكُن لِّأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُۥ مِن صَلْصَٰلٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ ﴿٣٣﴾ قَالَ فَٱخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ ﴿٣٤﴾ وَإِنَّ عَلَيْكَ ٱللَّعْنَةَ إِلَىٰ يَوْمِ ٱلدِّينِ ﴿٣٥﴾ قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِىٓ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿٣٦﴾ قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ ٱلْمُنظَرِينَ ﴿٣٧﴾ إِلَىٰ يَوْمِ ٱلْوَقْتِ ٱلْمَعْلُومِ ﴿٣٨﴾ قَالَ رَبِّ بِمَآ أَغْوَيْتَنِى لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِى ٱلْأَرْضِ وَلَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٣٩﴾ إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿٤٠﴾ قَالَ هَٰذَا صِرَٰطٌ عَلَىَّ مُسْتَقِيمٌ ﴿٤١﴾ إِنَّ عِبَادِى لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَٰنٌ إِلَّا مَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلْغَاوِينَ ﴿٤٢﴾ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٤٣﴾ لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَٰبٍ لِّكُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُومٌ ﴿٤٤﴾ إِنَّ ٱلْمُتَّقِينَ فِى جَنَّٰتٍ وَعُيُونٍ ﴿٤٥﴾ ٱدْخُلُوهَا بِسَلَٰمٍ ءَامِنِينَ ﴿٤٦﴾ وَنَزَعْنَا مَا فِى صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَٰنًا عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَٰبِلِينَ ﴿٤٧﴾ لَا يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُم مِّنْهَا بِمُخْرَجِينَ ﴿٤٨﴾ نَبِّئْ عِبَادِىٓ أَنِّىٓ أَنَا ٱلْغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ ﴿٤٩﴾ وَأَنَّ عَذَابِى هُوَ ٱلْعَذَابُ ٱلْأَلِيمُ ﴿٥٠﴾ وَنَبِّئْهُمْ عَن ضَيْفِ إِبْرَٰهِيمَ ﴿٥١﴾ إِذْ دَخَلُواْ عَلَيْهِ فَقَالُواْ سَلَٰمًا قَالَ إِنَّا مِنكُمْ وَجِلُونَ ﴿٥٢﴾ قَالُواْ لَا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٍ ﴿٥٣﴾ قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِى عَلَىٰٓ أَن مَّسَّنِىَ ٱلْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ ﴿٥٤﴾ قَالُواْ بَشَّرْنَٰكَ بِٱلْحَقِّ فَلَا تَكُن مِّنَ ٱلْقَٰنِطِينَ ﴿٥٥﴾ قَالَ وَمَن يَقْنَطُ مِن رَّحْمَةِ رَبِّهِۦٓ إِلَّا ٱلضَّآلُّونَ ﴿٥٦﴾ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا ٱلْمُرْسَلُونَ ﴿٥٧﴾ قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرْسِلْنَآ إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ ﴿٥٨﴾ إِلَّآ ءَالَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٥٩﴾ إِلَّا ٱمْرَأَتَهُۥ قَدَّرْنَآۙ إِنَّهَا لَمِنَ ٱلْغَٰبِرِينَ ﴿٦٠﴾ فَلَمَّا جَآءَ ءَالَ لُوطٍ ٱلْمُرْسَلُونَ ﴿٦١﴾ قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ ﴿٦٢﴾ قَالُواْ بَلْ جِئْنَٰكَ بِمَا كَانُواْ فِيهِ يَمْتَرُونَ ﴿٦٣﴾ وَأَتَيْنَٰكَ بِٱلْحَقِّ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ ﴿٦٤﴾ فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ ٱلَّيْلِ وَٱتَّبِعْ أَدْبَٰرَهُمْ وَلَا يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ وَٱمْضُواْ حَيْثُ تُؤْمَرُونَ ﴿٦٥﴾ وَقَضَيْنَآ إِلَيْهِ ذَٰلِكَ ٱلْأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَٰٓؤُلَآءِ مَقْطُوعٌ مُّصْبِحِينَ ﴿٦٦﴾ وَجَآءَ أَهْلُ ٱلْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿٦٧﴾ قَالَ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ ضَيْفِى فَلَا تَفْضَحُونِ ﴿٦٨﴾ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُخْزُونِ ﴿٦٩﴾ قَالُوٓاْ أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٧٠﴾ قَالَ هَٰٓؤُلَآءِ بَنَاتِىٓ إِن كُنتُمْ فَٰعِلِينَ ﴿٧١﴾ لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِى سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿٧٢﴾ فَأَخَذَتْهُمُ ٱلصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ ﴿٧٣﴾ فَجَعَلْنَا عَٰلِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ ﴿٧٤﴾ إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَءَايَٰتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِينَ ﴿٧٥﴾ وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُّقِيمٍ ﴿٧٦﴾ إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَءَايَةً لِّلْمُؤْمِنِينَ ﴿٧٧﴾ وَإِن كَانَ أَصْحَٰبُ ٱلْأَيْكَةِ لَظَٰلِمِينَ ﴿٧٨﴾ فَٱنتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِينٍ ﴿٧٩﴾ وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَٰبُ ٱلْحِجْرِ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿٨٠﴾ وَءَاتَيْنَٰهُمْ ءَايَٰتِنَا فَكَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِينَ ﴿٨١﴾ وَكَانُواْ يَنْحِتُونَ مِنَ ٱلْجِبَالِ بُيُوتًا ءَامِنِينَ ﴿٨٢﴾ فَأَخَذَتْهُمُ ٱلصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ ﴿٨٣﴾ فَمَآ أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَكْسِبُونَ ﴿٨٤﴾ وَمَا خَلَقْنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَآ إِلَّا بِٱلْحَقِّۗ وَإِنَّ ٱلسَّاعَةَ لَءَاتِيَةٌۖ فَٱصْفَحِ ٱلصَّفْحَ ٱلْجَمِيلَ ﴿٨٥﴾ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ ٱلْخَلَّٰقُ ٱلْعَلِيمُ ﴿٨٦﴾ وَلَقَدْ ءَاتَيْنَٰكَ سَبْعًا مِّنَ ٱلْمَثَانِى وَٱلْقُرْءَانَ ٱلْعَظِيمَ ﴿٨٧﴾ لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِۦٓ أَزْوَٰجًا مِّنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَٱخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ ﴿٨٨﴾ وَقُلْ إِنِّىٓ أَنَا ٱلنَّذِيرُ ٱلْمُبِينُ ﴿٨٩﴾ كَمَآ أَنزَلْنَا عَلَى ٱلْمُقْتَسِمِينَ ﴿٩٠﴾ ٱلَّذِينَ جَعَلُواْ ٱلْقُرْءَانَ عِضِينَ ﴿٩١﴾ فَوَرَبِّكَ لَنَسْـَٔلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٩٢﴾ عَمَّا كَانُواْ يَعْمَلُونَ ﴿٩٣﴾ فَٱصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ ٱلْمُشْرِكِينَ ﴿٩٤﴾ إِنَّا كَفَيْنَٰكَ ٱلْمُسْتَهْزِءِينَ ﴿٩٥﴾ ٱلَّذِينَ يَجْعَلُونَ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿٩٦﴾ وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ ﴿٩٧﴾ فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ ٱلسَّٰجِدِينَ ﴿٩٨﴾ وَٱعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأْتِيَكَ ٱلْيَقِينُ ﴿٩٩﴾ [سُورَةُ الْحِجْرِ :: ١-٩٩]
Rahman we Rahym bolan Allahyñ ady bilen
1. Elif Lam Ra. Bular, kitabyň we aç-açan bolan Gurhanyň aýatlarydyr. 2. Iňkär edenler, käşge musulman bolsadyk, diýip köp arzuw ederler. 3. Goý olary iýsinler, (içsinler) peýdalansynlar, emelleri olary güýmesin. Geljekde (hakykaty) bilerler. 4. Heläk eden her ýurdymyzyň hökmany suratda bilinen bir ýazgysy (belli möhleti) bardyr. 5. Hiçbir toplum ajalyny öňe süýşirip bilmez we ondan yzada galmaz. 6. Şeýle diýdiler; “eý özüne zikir (Gurhan) indirilen ynsan! Sen hökman dälisiň!” 7. “Eger-de dogry aýtýanlardan bolsaň, bize perişdeleri getirsene.” 8. Biz perişdeleri diňe hak we pähimlilige laýyklykda indireris. Şol wagtam olara möhlet berilmez. 9. Şübhesiz ol zikri (Gurhany) biz indirdik, biz! Onuň goragçysam elbetde bizdiris. 10. Eý Muhammed! Kasam bolsun! Senden ozalky toplumlara-da pygamber göýberdik. 11. Olar, özlerine gelen her pygamberleriň üstünden gülüp kemsitýärdiler. 12. Edil şolar ýaly (olaryň özboluşlaryna laýyk) biz ony günälileriň kalbyna salarys. 13. Ozalky milletleriň heläk edilmegi baradaky Allahyň kanuny bar bolmagyna garamazdan, olar muňa (Gurhana) ynanmazlar. 14.15. Olara gökden bir gapy açsagam, şol gapydan ýokara çykyp başlasalaram ýene gözlerimiz gapylypdy, biz belkem jadylanan bir toplumdyrys” diýerdiler. 16. Kasam bolsun! Biz gök asmanda bölek-bölek ýerler ýaratdyk we ony seredenler üçin bezedik. 17. Ony kowulan her şeýtandan goradyk. 18. Emma ogrynça diňlemek isleýän bolsa onam ýalpyldawuk bir ataş yzarlaýandyr. 19. Ýeräm giňeltdik, oňa duran daglary ornaşdyrdyk we şol ýerde bir meňzeş deň-derejede her zady ýetişdirdik. 20. Şol ýerde hem siziň üçin hem de siziň rysgal bermeýän ynsanlaryňyz üçin gün-güzeranyny görerlik ýagdaý döretdik. 21. Hazynalary ýanymyzda bolmadyk hiç zadam ýokdyr. Biz ony diňe belli bir ölçeg bilen indireris. 22. Şemallary daşap ýetiren hökmünde göýberip, ýokardan suw indirip sizi onuň bilen suwladyk. Ony ýygnap jemlänem siz dälsiňiz. 23. Şübhesiz biz direlderis, biz öldüreris we biz (her zada hakyky) mirasdarlardyrys. 24. Kasam bolsun! Biz, sizden öňkileri hem bileris. Yza galanlary hem bileris. 25. Şübhesiz seniň Rabbyň olary direldip bir ýere jemlejekdir. Şübhesiz ol, höküm we dana- paỳhaslygyň eỳesidir, hakykaty bilen bilendir. 26. Kasam bolsun! “Biz ynsany gury bir balçykdan, şekil berlen bir balçykdan ýaratdyk.” 27. Jynlaram has ozal tüssesiz ataşdan ýaratmyşdyk. 28. Hany Rabbyň perişdelere, Men gury bir balçykdan, şekil berlen bir balçykdan bir ynsany ýaratjak. 29. Ony tertipleşdirip içine ruhymdan üflänimde, onuň üçin derrew hormat bilen egiliň” diýipdi. 30. Mundan soň ähli perişdeler hormat bilen egildiler. 31. Allaha ýykgyn eden we oňa şärik goşmaýanlar boluň. 32. Allah, eý Iblis! Hormat bilen egilenler bilen bile bolmakdan gaça durmakdaky maksadyň näme diýdi? 33. Iblis şeýle diýdi, “Men gury bir balçykdan, şekil berlen bir balçykdan ýaradan ynsanyň üçin hormat bilen egilip bilmerin.” 34. Allah, şeýle bolsa; “Çyk şol ýerden, sebäbi sen kowuldyň!” 35. “Şübhesiz hasap günine çenli nälet seniň üstüňedir,” diýdi. 36. Iblis, “Rabbym! Şeýle bolsa, “olaryň gaýtadan direldiljek gününe çenli maňa möhlet ber,” diýdi. 37.38. Allah, “onda sen wagty (ýalňyz meniň tarapymdan) bilinen güne (kyýamata) çenli möhlet berilenlerdensiň” diýdi. 39.40. Iblis, “Rabbym! Meni azdyrmaňa garşylyk, kasam bolsun! Diňe içlerinde yhlasly bolan gullaryňdan başgalaryna, ýer-ýüzünde erbetlikleri ajaýyp görkezjek, olaryň hemmesini azdyraryn” diýdi. 41.42. Allah, “Ynha bu maňa ýetiren dogry ýoldyr. Azgynlardan saňa uýanlardan, başga gullarym üstünde seniň hiç-hili häkimiýetiň ýokdyr,” diýdi. 43. Şübhesiz jähennem, olaryň ählisiniň jemlenjek ýeridir. 44. Onuň ýedi gapysy bardyr we her gapa şolardan bir topar aýrylandyr. 45. Şübhesiz Allaha garşy gelmekden säginenler, jennetler içinde we çeşmeleriň başyndadyr. 46. Olara, giriň şol ýere esen aman bilen ynam içinde diýler. 47. Biz olaryň kalplaryndaky öýke-kinäni çykaryp atdyk. Indi olar düşekleriň üstünde doganlar hökmünde garşylyklaýyn oturarlar. 48. Olara ol ýerde hiçbir ýadowlyk bolmaz, olar şol ýerden çykarylmazlaram. 49.50. Eý Muhammed! Gullaryma, meniň elbetde köp bagyşlaýjydygymy, köp rehimdar bolandygymy, azabymyňam gazaplydygyny habar ber. 51. Olara Ibrahimiň myhmanlaryndanam habar ber. 52. Hany myhmanlar Ibrahimiň ýanyna girip we “salam” diýipdiler. Olam “biz hakykatdanam sizden gorkýarys,” diýipdi. 53. Olar, “gorkma, biz saňa dana bir ogul buşlaýarys,” diýdiler. 54. Ibrahim, “maňa garrylyk çagym gelip ýetendemi meni buşlaýarsyňyz? Maňa nämäni buşlaýarsyňyz?” diýdi. 55. “Biz saňa hakykaty buşladyk. Umytsyzlardan bolaýma” diýdiler. 56. Şeýle diýdi! “Rabbyňyň rehimdarlygyndan, dogry ýoldan çykanlardan başga kim umydyny üzer?” 57. Ibrahim, “eý ilçiler! Wezipäňiz (işiňiz) nämedir?” diýdi. 58. Şeýle diýdiler, “Şübhesiz biz günäkär bir millete göýberildik.” 59.60. Lutyň maşgalasy başga (Olar günäkär däldirler). Lutyň aýalyndan başga, olaryň ählisini halas ederis. Biz onuň yzda galanlardan bolmagyny tagdyr etdik. 61.62. Ilçiler (perişdeler) Lutyň maşgalasyna baranda, Lut olara, “Hakykatdanam siz tanalmaýanlarsyňyz” diýdi. 63. Şeýle diýdiler, “hawa, emma biz saňa (kowmyňyň) şübhe eden azabyny getirdik.” 64. “Biz saňa hakykaty getirdik. Şübhesiz biz dogry aýtýanlardyrys.” 65. “Gijaniň bir wagty maşgala agzalaryny ýola çykar, senem yzlaryndan git. Hiç haýsyňyz yzyna garamasyn. Buýrulan ýere (dogry) tarap geçip gidiň.” 66. Oňa şu ýagdaýy anyk bildirdik. Ertire çykýarka olaryň soňy tükener. 67. Şäher halky begenip geldiler. 68. Lut şeýle diýdi, “Şübhesiz bular meniň myhmanlarymdyr. Ýöne meni masgara edäýmäň!” 69. “Allaha garşy gelmekden säginiň, meni utandyrmaň!” diýdi. 70. Olar, “biz saňa ynsanlar bilen aragatnaşygy gadagan etmänmidik” diýdiler. 71. Lut, “Ine gyzlarym. “Eger-de etjek bolsaňyz (şolar bilen öýlenip bilersiňiz, olara eýe bolup bilersiňiz)” diýdi. 72. (Perişdeler Luta) “Ömrüňe kasam bolsun!” “Olar (jynsy islegden) garagy gapylan sarhoşlyklary içinde aňkasy aşyp durýarlar (Bu ýagdaýda asla seni diňlemezler)” diýdiler. 73. Diýýärkä güneşiň dogýan çagynda ol gorkunç şuwlaýan ses olary gurşap aldy. 74. Derrew olaryň astyny üssüne çöwürdik. Üslerine balçykdan bişirilen daşlar ýagdyrdyk. 75. Şübhesiz munda oýlanyp, görüp bilen ynsanlar üçin sapaklar bardyr. 76. Ol şäheriň galyndylary entegem bar bolan bir ýoluň ugrunda durýar. 77. Şübhesiz munda ynananlar üçin bir sapak bardyr. 78. Eýke halkam şübhesiz zalymdylar. 79. Olardanam ar aldyk. Ikisi hem (Lut kowmynyň ýaşan Sodom bilen Şuaýb kowmynyň ýaşany Eýke) belli bir esasy ýoluň üstündediler. 80. Kasam bolsun, Hijr halkam pygamberlerine ýalan diýipdiler. 81. Biz olara aýatlarymyzy berdikde, olardan ýüz dändiripdiler. 82. Olar ynamly ýagdaýda daglardan öýler ýonýardylar. 83. Olary hem ertire çykýarka, ol gorkunç şuwlaýan ses gurşap aldy. 84. Gazanýan zatlarynyň özlerine bir peýdasy bolmady. 85. Biz gökleri, ýeri we her ikisiniň arasynda bolanlary diňe haka we paýhaslyga laýyklykda ýaratdyk. Kyýamat güni hökman geler. Sen indi gowy bir şekilde geçirimlilik bilen gatnaşyk et. 86. Şübhesiz, Rabbyň hakykaty bilen ýaradanyň (we her zady) bileniň edil özidir. 87. Kasam bolsun! Biz saňa gaýtalanan ýedi aýaty we beýik Gurhany berdik. 88. Kapyrlardan bir toparyna peýdalandyran zatlarymyzda gözüň galmasyn! Olara garşy gamgyn bolma we möminlere mähirli bol. 89. Şeýle diý, “hakykatdanam men aç-açan bir duýdyrýançydyryn.” 90. Hakykatdan da biz öz kitaplaryny böleklere aýyranlara hem kitap indiripdik. 91. Olar onsuzam, (bir bölümine ynanyp, bir bölümini iňkär edip) Gurhany hem bölek bölek edenlerdir. 92.93. Rabbyňa kasam bolsun! Olaryň hemmesine edenlerini hökman sorarys. 94. Eý Muahmmet! Indi sen, saňa buýrulany aç-açan orta goý we Allaha şärik goşanlara üns berme! 95.96. Şübhesiz biz, Allah bilen bilelikde başga ylah edinip kemsidenlere garşy saňa ýeteris. Geljekde bilerler. 97. Kasam bolsun! Olaryň aýdan zatlary sebäpli ýüregiň darykýandygyny bilýäris. 98. Onda Rabbyňa hamd bilen tesbih et we sejde edenlerden bol. 99. Saňa ölüm gelýänçä Rabbyňa ybadat et.