HUD SÜRESI
Ayet Sayısı 123
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
الٓرٰ۠ كِتَابٌ اُحْكِمَتْ اٰيَاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِنْ لَدُنْ حَك۪يمٍ خَب۪يرٍۙ ﴿1﴾ اَلَّا تَعْبُدُٓوا اِلَّا اللّٰهَۜ اِنَّن۪ي لَكُمْ مِنْهُ نَذ۪يرٌ وَبَش۪يرٌۙ ﴿2﴾ وَاَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُٓوا اِلَيْهِ يُمَتِّعْكُمْ مَتَاعًا حَسَنًا اِلٰٓى اَجَلٍ مُسَمًّى وَيُؤْتِ كُلَّ ذ۪ي فَضْلٍ فَضْلَهُۜ وَاِنْ تَوَلَّوْا فَاِنّ۪ٓي اَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَب۪يرٍ ﴿3﴾ اِلَى اللّٰهِ مَرْجِعُكُمْۚ وَهُوَ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَد۪يرٌ ﴿4﴾ اَلَٓا اِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُۜ اَلَا ح۪ينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيَابَهُمْۙ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَۚ اِنَّهُ عَل۪يمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿5﴾ وَمَا مِنْ دَٓابَّةٍ فِي الْاَرْضِ اِلَّا عَلَى اللّٰهِ رِزْقُهَا وَيَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَاۜ كُلٌّ ف۪ي كِتَابٍ مُب۪ينٍ ﴿6﴾ وَهُوَ الَّذ۪ي خَلَقَ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضَ ف۪ي سِتَّةِ اَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَٓاءِ لِيَبْلُوَكُمْ اَيُّكُمْ اَحْسَنُ عَمَلًاۜ وَلَئِنْ قُلْتَ اِنَّكُمْ مَبْعُوثُونَ مِنْ بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذ۪ينَ كَفَرُٓوا اِنْ هٰذَٓا اِلَّا سِحْرٌ مُب۪ينٌ ﴿7﴾ وَلَئِنْ اَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ اِلٰٓى اُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ لَيَقُولُنَّ مَا يَحْبِسُهُۜ اَلَا يَوْمَ يَأْت۪يهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِه۪ يَسْتَهْزِؤُ۫نَ۟ ﴿8﴾ وَلَئِنْ اَذَقْنَا الْاِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُۚ اِنَّهُ لَيَؤُ۫سٌ كَفُورٌ ﴿9﴾ وَلَئِنْ اَذَقْنَاهُ نَعْمَٓاءَ بَعْدَ ضَرَّٓاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّـَٔاتُ عَنّ۪يۜ اِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌۙ ﴿10﴾ اِلَّا الَّذ۪ينَ صَبَرُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِۜ اُو۬لٰٓئِكَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَاَجْرٌ كَب۪يرٌ ﴿11﴾ فَلَعَلَّكَ تَارِكٌ بَعْضَ مَا يُوحٰٓى اِلَيْكَ وَضَٓائِقٌ بِه۪ صَدْرُكَ اَنْ يَقُولُوا لَوْلَٓا اُنْزِلَ عَلَيْهِ كَنْزٌ اَوْ جَٓاءَ مَعَهُ مَلَكٌۜ اِنَّمَٓا اَنْتَ نَذ۪يرٌۜ وَاللّٰهُ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ وَك۪يلٌۜ ﴿12﴾ اَمْ يَقُولُونَ افْتَرٰيهُۜ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِه۪ مُفْتَرَيَاتٍ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللّٰهِ اِنْ كُنْتُمْ صَادِق۪ينَ ﴿13﴾ فَاِلَّمْ يَسْتَج۪يبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُٓوا اَنَّمَٓا اُنْزِلَ بِعِلْمِ اللّٰهِ وَاَنْ لَٓا اِلٰهَ اِلَّا هُوَۚ فَهَلْ اَنْتُمْ مُسْلِمُونَ ﴿14﴾ مَنْ كَانَ يُر۪يدُ الْحَيٰوةَ الدُّنْيَا وَز۪ينَتَهَا نُوَفِّ اِلَيْهِمْ اَعْمَالَهُمْ ف۪يهَا وَهُمْ ف۪يهَا لَا يُبْخَسُونَ ﴿15﴾ اُو۬لٰٓئِكَ الَّذ۪ينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الْاٰخِرَةِ اِلَّا النَّارُۘ وَحَبِطَ مَا صَنَعُوا ف۪يهَا وَبَاطِلٌ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿16﴾ اَفَمَنْ كَانَ عَلٰى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّه۪ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِنْهُ وَمِنْ قَبْلِه۪ كِتَابُ مُوسٰٓى اِمَامًا وَرَحْمَةًۜ اُو۬لٰٓئِكَ يُؤْمِنُونَ بِه۪ۜ وَمَنْ يَكْفُرْ بِه۪ مِنَ الْاَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُۚ فَلَا تَكُ ف۪ي مِرْيَةٍ مِنْهُ اِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿17﴾ وَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرٰى عَلَى اللّٰهِ كَذِبًاۜ اُو۬لٰٓئِكَ يُعْرَضُونَ عَلٰى رَبِّهِمْ وَيَقُولُ الْاَشْهَادُ هٰٓؤُ۬لَٓاءِ الَّذ۪ينَ كَذَبُوا عَلٰى رَبِّهِمْۚ اَلَا لَعْنَةُ اللّٰهِ عَلَى الظَّالِم۪ينَۙ ﴿18﴾ اَلَّذ۪ينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَب۪يلِ اللّٰهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًاۜ وَهُمْ بِالْاٰخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ ﴿19﴾ اُو۬لٰٓئِكَ لَمْ يَكُونُوا مُعْجِز۪ينَ فِي الْاَرْضِ وَمَا كَانَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللّٰهِ مِنْ اَوْلِيَٓاءَۢ يُضَاعَفُ لَهُمُ الْعَذَابُۜ مَا كَانُوا يَسْتَط۪يعُونَ السَّمْعَ وَمَا كَانُوا يُبْصِرُونَ ﴿20﴾ اُو۬لٰٓئِكَ الَّذ۪ينَ خَسِرُٓوا اَنْفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿21﴾ لَا جَرَمَ اَنَّهُمْ فِي الْاٰخِرَةِ هُمُ الْاَخْسَرُونَ ﴿22﴾ اِنَّ الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَاَخْبَتُٓوا اِلٰى رَبِّهِمْۙ اُو۬لٰٓئِكَ اَصْحَابُ الْجَنَّةِۚ هُمْ ف۪يهَا خَالِدُونَ ﴿23﴾ مَثَلُ الْفَر۪يقَيْنِ كَالْاَعْمٰى وَالْاَصَمِّ وَالْبَص۪يرِ وَالسَّم۪يعِۜ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلًاۜ اَفَلَا تَذَكَّرُونَ۟ ﴿24﴾ وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا نُوحًا اِلٰى قَوْمِه۪ۘ اِنّ۪ي لَكُمْ نَذ۪يرٌ مُب۪ينٌۙ ﴿25﴾ اَنْ لَا تَعْبُدُٓوا اِلَّا اللّٰهَۜ اِنّ۪ٓي اَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ اَل۪يمٍ ﴿26﴾ فَقَالَ الْمَلَاُ الَّذ۪ينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِه۪ مَا نَرٰيكَ اِلَّا بَشَرًا مِثْلَنَا وَمَا نَرٰيكَ اتَّبَعَكَ اِلَّا الَّذ۪ينَ هُمْ اَرَاذِلُنَا بَادِيَ الرَّأْيِۚ وَمَا نَرٰى لَكُمْ عَلَيْنَا مِنْ فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّكُمْ كَاذِب۪ينَ ﴿27﴾ قَالَ يَا قَوْمِ اَرَاَيْتُمْ اِنْ كُنْتُ عَلٰى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبّ۪ي وَاٰتٰين۪ي رَحْمَةً مِنْ عِنْدِه۪ فَعُمِّيَتْ عَلَيْكُمْۜ اَنُلْزِمُكُمُوهَا وَاَنْتُمْ لَهَا كَارِهُونَ﴿28﴾ وَيَا قَوْمِ لَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مَالًاۜ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلَى اللّٰهِ وَمَٓا اَنَا۬ بِطَارِدِ الَّذ۪ينَ اٰمَنُواۜ اِنَّهُمْ مُلَاقُوا رَبِّهِمْ وَلٰكِنّ۪ٓي اَرٰيكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ ﴿29﴾ وَيَا قَوْمِ مَنْ يَنْصُرُن۪ي مِنَ اللّٰهِ اِنْ طَرَدْتُهُمْۜ اَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿30﴾ وَلَٓا اَقُولُ لَكُمْ عِنْد۪ي خَزَٓائِنُ اللّٰهِ وَلَٓا اَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَٓا اَقُولُ اِنّ۪ي مَلَكٌ وَلَٓا اَقُولُ لِلَّذ۪ينَ تَزْدَر۪ٓي اَعْيُنُكُمْ لَنْ يُؤْتِيَهُمُ اللّٰهُ خَيْرًاۜ اَللّٰهُ اَعْلَمُ بِمَا ف۪ٓي اَنْفُسِهِمْۚ اِنّ۪ٓي اِذًا لَمِنَ الظَّالِم۪ينَ ﴿31﴾ قَالُوا يَا نُوحُ قَدْ جَادَلْتَنَا فَاَكْثَرْتَ جِدَالَنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَٓا اِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِق۪ينَ ﴿32﴾ قَالَ اِنَّمَا يَأْت۪يكُمْ بِهِ اللّٰهُ اِنْ شَٓاءَ وَمَٓا اَنْتُمْ بِمُعْجِز۪ينَ ﴿33﴾ وَلَا يَنْفَعُكُمْ نُصْح۪ٓي اِنْ اَرَدْتُ اَنْ اَنْصَحَ لَكُمْ اِنْ كَانَ اللّٰهُ يُر۪يدُ اَنْ يُغْوِيَكُمْۜ هُوَ رَبُّكُمْ وَاِلَيْهِ تُرْجَعُونَۜ ﴿34﴾ اَمْ يَقُولُونَ افْتَرٰيهُۜ قُلْ اِنِ افْتَرَيْتُهُ فَعَلَيَّ اِجْرَام۪ي وَاَنَا۬ بَر۪ٓيءٌ مِمَّا تُجْرِمُونَ۟ ﴿35﴾ وَاُو۫حِيَ اِلٰى نُوحٍ اَنَّهُ لَنْ يُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِكَ اِلَّا مَنْ قَدْ اٰمَنَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَۚ﴿36﴾ وَاصْنَعِ الْفُلْكَ بِاَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا وَلَا تُخَاطِبْن۪ي فِي الَّذ۪ينَ ظَلَمُواۚ اِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ ﴿37﴾ وَيَصْنَعُ الْفُلْكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلَاٌ مِنْ قَوْمِه۪ سَخِرُوا مِنْهُۜ قَالَ اِنْ تَسْخَرُوا مِنَّا فَاِنَّا نَسْخَرُ مِنْكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَۜ ﴿38﴾ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَۙ مَنْ يَأْت۪يهِ عَذَابٌ يُخْز۪يهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُق۪يمٌ﴿39﴾ حَتّٰٓى اِذَا جَٓاءَ اَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُۙ قُلْنَا احْمِلْ ف۪يهَا مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَاَهْلَكَ اِلَّا مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ اٰمَنَۜ وَمَٓا اٰمَنَ مَعَهُٓ اِلَّا قَل۪يلٌ ﴿40﴾ وَقَالَ ارْكَبُوا ف۪يهَا بِسْمِ اللّٰهِ مَجْرٰۭۙيهَا وَمُرْسٰيهَاۜ اِنَّ رَبّ۪ي لَغَفُورٌ رَح۪يمٌ ﴿41﴾ وَهِيَ تَجْر۪ي بِهِمْ ف۪ي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ وَنَادٰى نُوحٌۨ ابْنَهُ وَكَانَ ف۪ي مَعْزِلٍ يَا بُنَيَّ ارْكَبْۭۗ مَعَنَا وَلَا تَكُنْ مَعَ الْكَافِر۪ينَ ﴿42﴾ قَالَ سَاٰو۪ٓي اِلٰى جَبَلٍ يَعْصِمُن۪ي مِنَ الْمَٓاءِۜ قَالَ لَا عَاصِمَ الْيَوْمَ مِنْ اَمْرِ اللّٰهِ اِلَّا مَنْ رَحِمَۚ وَحَالَ بَيْنَهُمَا الْمَوْجُ فَكَانَ مِنَ الْمُغْرَق۪ينَ ﴿43﴾ وَق۪يلَ يَٓا اَرْضُ ابْلَع۪ي مَٓاءَكِ وَيَا سَمَٓاءُ اَقْلِع۪ي وَغ۪يضَ الْمَٓاءُ وَقُضِيَ الْاَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ وَق۪يلَ بُعْدًا لِلْقَوْمِ الظَّالِم۪ينَ ﴿44﴾ وَنَادٰى نُوحٌ رَبَّهُ فَقَالَ رَبِّ اِنَّ ابْن۪ي مِنْ اَهْل۪ي وَاِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَاَنْتَ اَحْكَمُ الْحَاكِم۪ينَ ﴿45﴾ قَالَ يَا نُوحُ اِنَّهُ لَيْسَ مِنْ اَهْلِكَۚ اِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍۗ فَلَا تَسْـَٔلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِه۪ عِلْمٌۜ اِنّ۪ٓي اَعِظُكَ اَنْ تَكُونَ مِنَ الْجَاهِل۪ينَ ﴿46﴾ قَالَ رَبِّ اِنّ۪ٓي اَعُوذُ بِكَ اَنْ اَسْـَٔلَكَ مَا لَيْسَ ل۪ي بِه۪ عِلْمٌۜ وَاِلَّا تَغْفِرْ ل۪ي وَتَرْحَمْن۪ٓي اَكُنْ مِنَ الْخَاسِر۪ينَ ﴿47﴾ ق۪يلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلَامٍ مِنَّا وَبَرَكَاتٍ عَلَيْكَ وَعَلٰٓى اُمَمٍ مِمَّنْ مَعَكَۜ وَاُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُمْ مِنَّا عَذَابٌ اَل۪يمٌ ﴿48﴾ تِلْكَ مِنْ اَنْبَٓاءِ الْغَيْبِ نُوح۪يهَٓا اِلَيْكَۚ مَا كُنْتَ تَعْلَمُهَٓا اَنْتَ وَلَا قَوْمُكَ مِنْ قَبْلِ هٰذَاۜۛ فَاصْبِرْۜۛ اِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّق۪ينَ۟ ﴿49﴾ وَاِلٰى عَادٍ اَخَاهُمْ هُودًاۜ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّٰهَ مَا لَكُمْ مِنْ اِلٰهٍ غَيْرُهُۜ اِنْ اَنْتُمْ اِلَّا مُفْتَرُونَ ﴿50﴾ يَا قَوْمِ لَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ اَجْرًاۜ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلَى الَّذ۪ي فَطَرَن۪يۜ اَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿51﴾ وَيَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُٓوا اِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّمَٓاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا وَيَزِدْكُمْ قُوَّةً اِلٰى قُوَّتِكُمْ وَلَا تَتَوَلَّوْا مُجْرِم۪ينَ ﴿52﴾ قَالُوا يَا هُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَيِّنَةٍ وَمَا نَحْنُ بِتَارِك۪ٓي اٰلِهَتِنَا عَنْ قَوْلِكَ وَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِن۪ينَ ﴿53﴾ اِنْ نَقُولُ اِلَّا اعْتَرٰيكَ بَعْضُ اٰلِهَتِنَا بِسُٓوءٍۜ قَالَ اِنّ۪ٓي اُشْهِدُ اللّٰهَ وَاشْهَدُٓوا اَنّ۪ي بَر۪ٓيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَۙ ﴿54﴾ مِنْ دُونِه۪ فَك۪يدُون۪ي جَم۪يعًا ثُمَّ لَا تُنْظِرُونِ ﴿55﴾ اِنّ۪ي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللّٰهِ رَبّ۪ي وَرَبِّكُمْۜ مَا مِنْ دَٓابَّةٍ اِلَّا هُوَ اٰخِذٌ بِنَاصِيَتِهَاۜ اِنَّ رَبّ۪ي عَلٰى صِرَاطٍ مُسْتَق۪يمٍ ﴿56﴾ فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقَدْ اَبْلَغْتُكُمْ مَٓا اُرْسِلْتُ بِه۪ٓ اِلَيْكُمْۜ وَيَسْتَخْلِفُ رَبّ۪ي قَوْمًا غَيْرَكُمْۚ وَلَا تَضُرُّونَهُ شَيْـًٔاۜ اِنَّ رَبّ۪ي عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ حَف۪يظٌ ﴿57﴾ وَلَمَّا جَٓاءَ اَمْرُنَا نَجَّيْنَا هُودًا وَالَّذ۪ينَ اٰمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّاۚ وَنَجَّيْنَاهُمْ مِنْ عَذَابٍ غَل۪يظٍ ﴿58﴾ وَتِلْكَ عَادٌ جَحَدُوا بِاٰيَاتِ رَبِّهِمْ وَعَصَوْا رُسُلَهُ وَاتَّبَعُٓوا اَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَن۪يدٍ ﴿59﴾ وَاُتْبِعُوا ف۪ي هٰذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيٰمَةِۜ اَلَٓا اِنَّ عَادًا كَفَرُوا رَبَّهُمْۜ اَلَا بُعْدًا لِعَادٍ قَوْمِ هُودٍ۟ ﴿60﴾ وَاِلٰى ثَمُودَ اَخَاهُمْ صَالِحًاۢ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّٰهَ مَا لَكُمْ مِنْ اِلٰهٍ غَيْرُهُۜ هُوَ اَنْشَاَكُمْ مِنَ الْاَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ ف۪يهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُٓوا اِلَيْهِۜ اِنَّ رَبّ۪ي قَر۪يبٌ مُج۪يبٌ ﴿61﴾ قَالُوا يَا صَالِحُ قَدْ كُنْتَ ف۪ينَا مَرْجُوًّا قَبْلَ هٰذَٓا اَتَنْهٰينَٓا اَنْ نَعْبُدَ مَا يَعْبُدُ اٰبَٓاؤُ۬نَا وَاِنَّنَا لَف۪ي شَكٍّ مِمَّا تَدْعُونَٓا اِلَيْهِ مُر۪يبٍ ﴿62﴾ قَالَ يَا قَوْمِ اَرَاَيْتُمْ اِنْ كُنْتُ عَلٰى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبّ۪ي وَاٰتٰين۪ي مِنْهُ رَحْمَةً فَمَنْ يَنْصُرُن۪ي مِنَ اللّٰهِ اِنْ عَصَيْتُهُ فَمَا تَز۪يدُونَن۪ي غَيْرَ تَخْس۪يرٍ ﴿63﴾ وَيَا قَوْمِ هٰذِه۪ نَاقَةُ اللّٰهِ لَكُمْ اٰيَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ ف۪ٓي اَرْضِ اللّٰهِ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُٓوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ قَر۪يبٌ ﴿64﴾ فَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُوا ف۪ي دَارِكُمْ ثَلٰثَةَ اَيَّامٍۜ ذٰلِكَ وَعْدٌ غَيْرُ مَكْذُوبٍ ﴿65﴾ فَلَمَّا جَٓاءَ اَمْرُنَا نَجَّيْنَا صَالِحًا وَالَّذ۪ينَ اٰمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَمِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍۜ اِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَز۪يزُ ﴿66﴾ وَاَخَذَ الَّذ۪ينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَاَصْبَحُوا ف۪ي دِيَارِهِمْ جَاثِم۪ينَۙ ﴿67﴾ كَاَنْ لَمْ يَغْنَوْا ف۪يهَاۜ اَلَٓا اِنَّ ثَمُودَا۬ كَفَرُوا رَبَّهُمْۜ اَلَا بُعْدًا لِثَمُودَ۟ ﴿68﴾ وَلَقَدْ جَٓاءَتْ رُسُلُنَٓا اِبْرٰه۪يمَ بِالْبُشْرٰى قَالُوا سَلَامًاۜ قَالَ سَلَامٌۚ فَمَا لَبِثَ اَنْ جَٓاءَ بِعِجْلٍ حَن۪يذٍ ﴿69﴾ فَلَمَّا رَآٰ اَيْدِيَهُمْ لَا تَصِلُ اِلَيْهِ نَكِرَهُمْ وَاَوْجَسَ مِنْهُمْ خ۪يفَةًۜ قَالُوا لَا تَخَفْ اِنَّٓا اُرْسِلْنَٓا اِلٰى قَوْمِ لُوطٍۜ ﴿70﴾ وَامْرَاَتُهُ قَٓائِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِاِسْحٰقَۙ وَمِنْ وَرَٓاءِ اِسْحٰقَ يَعْقُوبَ ﴿71﴾ قَالَتْ يَا وَيْلَتٰٓى ءَاَلِدُ وَاَنَا۬ عَجُوزٌ وَهٰذَا بَعْل۪ي شَيْخًاۜ اِنَّ هٰذَا لَشَيْءٌ عَج۪يبٌ ﴿72﴾ قَالُٓوا اَتَعْجَب۪ينَ مِنْ اَمْرِ اللّٰهِ رَحْمَتُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ اَهْلَ الْبَيْتِۜ اِنَّهُ حَم۪يدٌ مَج۪يدٌ ﴿73﴾ فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ اِبْرٰه۪يمَ الرَّوْعُ وَجَٓاءَتْهُ الْبُشْرٰى يُجَادِلُنَا ف۪ي قَوْمِ لُوطٍۜ ﴿74﴾ اِنَّ اِبْرٰه۪يمَ لَحَل۪يمٌ اَوَّاهٌ مُن۪يبٌ ﴿75﴾ يَٓا اِبْرٰه۪يمُ اَعْرِضْ عَنْ هٰذَاۚ اِنَّهُ قَدْ جَٓاءَ اَمْرُ رَبِّكَۚ وَاِنَّهُمْ اٰت۪يهِمْ عَذَابٌ غَيْرُ مَرْدُودٍ ﴿76﴾ وَلَمَّا جَٓاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا س۪ٓيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالَ هٰذَا يَوْمٌ عَص۪يبٌ ﴿77﴾ وَجَٓاءَهُ قَوْمُهُ يُهْرَعُونَ اِلَيْهِ وَمِنْ قَبْلُ كَانُوا يَعْمَلُونَ السَّيِّـَٔاتِۜ قَالَ يَا قَوْمِ هٰٓؤُ۬لَٓاءِ بَنَات۪ي هُنَّ اَطْهَرُ لَكُمْ فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَلَا تُخْزُونِ ف۪ي ضَيْف۪يۜ اَلَيْسَ مِنْكُمْ رَجُلٌ رَش۪يدٌ ﴿78﴾ قَالُوا لَقَدْ عَلِمْتَ مَا لَنَا ف۪ي بَنَاتِكَ مِنْ حَقٍّۚ وَاِنَّكَ لَتَعْلَمُ مَا نُر۪يدُ ﴿79﴾ قَالَ لَوْ اَنَّ ل۪ي بِكُمْ قُوَّةً اَوْ اٰو۪ٓي اِلٰى رُكْنٍ شَد۪يدٍ ﴿80﴾ قَالُوا يَا لُوطُ اِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَنْ يَصِلُٓوا اِلَيْكَ فَاَسْرِ بِاَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِنَ الَّيْلِ وَلَا يَلْتَفِتْ مِنْكُمْ اَحَدٌ اِلَّا امْرَاَتَكَۜ اِنَّهُ مُص۪يبُهَا مَٓا اَصَابَهُمْۜ اِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُۜ اَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَر۪يبٍ ﴿81﴾ فَلَمَّا جَٓاءَ اَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَاَمْطَرْنَا عَلَيْهَا حِجَارَةً مِنْ سِجّ۪يلٍۙ مَنْضُودٍۙ ﴿82﴾ مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَۜ وَمَا هِيَ مِنَ الظَّالِم۪ينَ بِبَع۪يدٍ۟ ﴿83﴾ وَاِلٰى مَدْيَنَ اَخَاهُمْ شُعَيْبًاۜ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّٰهَ مَا لَكُمْ مِنْ اِلٰهٍ غَيْرُهُۜ وَلَا تَنْقُصُوا الْمِكْيَالَ وَالْم۪يزَانَ اِنّ۪ٓي اَرٰيكُمْ بِخَيْرٍ وَاِنّ۪ٓي اَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ مُح۪يطٍ ﴿84﴾ وَيَا قَوْمِ اَوْفُوا الْمِكْيَالَ وَالْم۪يزَانَ بِالْقِسْطِ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ اَشْيَٓاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْاَرْضِ مُفْسِد۪ينَ ﴿85﴾ بَقِيَّتُ اللّٰهِ خَيْرٌ لَكُمْ اِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِن۪ينَۚ وَمَٓا اَنَا۬ عَلَيْكُمْ بِحَف۪يظٍ ﴿86﴾ قَالُوا يَا شُعَيْبُ اَصَلٰوتُكَ تَأْمُرُكَ اَنْ نَتْرُكَ مَا يَعْبُدُ اٰبَٓاؤُ۬نَٓا اَوْ اَنْ نَفْعَلَ ف۪ٓي اَمْوَالِنَا مَا نَشٰٓؤُ۬اۜ اِنَّكَ لَاَنْتَ الْحَل۪يمُ الرَّش۪يدُ ﴿87﴾ قَالَ يَا قَوْمِ اَرَاَيْتُمْ اِنْ كُنْتُ عَلٰى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبّ۪ي وَرَزَقَن۪ي مِنْهُ رِزْقًا حَسَنًاۜ وَمَٓا اُر۪يدُ اَنْ اُخَالِفَكُمْ اِلٰى مَٓا اَنْهٰيكُمْ عَنْهُۜ اِنْ اُر۪يدُ اِلَّا الْاِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُۜ وَمَا تَوْف۪يق۪ٓي اِلَّا بِاللّٰهِۜ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَاِلَيْهِ اُن۪يبُ ﴿88﴾ وَيَا قَوْمِ لَا يَجْرِمَنَّكُمْ شِقَاق۪ٓي اَنْ يُص۪يبَكُمْ مِثْلُ مَٓا اَصَابَ قَوْمَ نُوحٍ اَوْ قَوْمَ هُودٍ اَوْ قَوْمَ صَالِحٍۜ وَمَا قَوْمُ لُوطٍ مِنْكُمْ بِبَع۪يدٍ ﴿89﴾ وَاسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُٓوا اِلَيْهِۜ اِنَّ رَبّ۪ي رَح۪يمٌ وَدُودٌ ﴿90﴾ قَالُوا يَا شُعَيْبُ مَا نَفْقَهُ۬ كَث۪يرًا مِمَّا تَقُولُ وَاِنَّا لَنَرٰيكَ ف۪ينَا ضَع۪يفًاۚ وَلَوْلَا رَهْطُكَ لَرَجَمْنَاكَۘ وَمَٓا اَنْتَ عَلَيْنَا بِعَز۪يزٍ ﴿91﴾ قَالَ يَا قَوْمِ اَرَهْط۪ٓي اَعَزُّ عَلَيْكُمْ مِنَ اللّٰهِۜ وَاتَّخَذْتُمُوهُ وَرَٓاءَكُمْ ظِهْرِيًّاۜ اِنَّ رَبّ۪ي بِمَا تَعْمَلُونَ مُح۪يطٌ ﴿92﴾ وَيَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلٰى مَكَانَتِكُمْ اِنّ۪ي عَامِلٌۜ سَوْفَ تَعْلَمُونَۙ مَنْ يَأْت۪يهِ عَذَابٌ يُخْز۪يهِ وَمَنْ هُوَ كَاذِبٌۜ وَارْتَقِبُٓوا اِنّ۪ي مَعَكُمْ رَق۪يبٌ ﴿93﴾ وَلَمَّا جَٓاءَ اَمْرُنَا نَجَّيْنَا شُعَيْبًا وَالَّذ۪ينَ اٰمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَاَخَذَتِ الَّذ۪ينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَاَصْبَحُوا ف۪ي دِيَارِهِمْ جَاثِم۪ينَۙ ﴿94﴾ كَاَنْ لَمْ يَغْنَوْا ف۪يهَاۜ اَلَا بُعْدًا لِمَدْيَنَ كَمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ۟ ﴿95﴾ وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا مُوسٰى بِاٰيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُب۪ينٍۙ ﴿96﴾ اِلٰى فِرْعَوْنَ وَمَلَا۬ئِه۪ فَاتَّبَعُٓوا اَمْرَ فِرْعَوْنَۚ وَمَٓا اَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَش۪يدٍ ﴿97﴾ يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيٰمَةِ فَاَوْرَدَهُمُ النَّارَۜ وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ ﴿98﴾ وَاُتْبِعُوا ف۪ي هٰذِه۪ لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيٰمَةِۜ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ ﴿99﴾ ذٰلِكَ مِنْ اَنْبَٓاءِ الْقُرٰى نَقُصُّهُ عَلَيْكَ مِنْهَا قَٓائِمٌ وَحَص۪يدٌ ﴿100﴾ وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلٰكِنْ ظَلَمُٓوا اَنْفُسَهُمْ فَمَٓا اَغْنَتْ عَنْهُمْ اٰلِهَتُهُمُ الَّت۪ي يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّٰهِ مِنْ شَيْءٍ لَمَّا جَٓاءَ اَمْرُ رَبِّكَۜ وَمَا زَادُوهُمْ غَيْرَ تَتْب۪يبٍ ﴿101﴾ وَكَذٰلِكَ اَخْذُ رَبِّكَ اِذَٓا اَخَذَ الْقُرٰى وَهِيَ ظَالِمَةٌۜ اِنَّ اَخْذَهُٓ اَل۪يمٌ شَد۪يدٌ ﴿102﴾ اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةً لِمَنْ خَافَ عَذَابَ الْاٰخِرَةِۜ ذٰلِكَ يَوْمٌ مَجْمُوعٌۙ لَهُ النَّاسُ وَذٰلِكَ يَوْمٌ مَشْهُودٌ ﴿103﴾ وَمَا نُؤَخِّرُهُٓ اِلَّا لِاَجَلٍ مَعْدُودٍۜ ﴿104﴾ يَوْمَ يَأْتِ لَا تَكَلَّمُ نَفْسٌ اِلَّا بِاِذْنِه۪ۚ فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَسَع۪يدٌ ﴿105﴾ فَاَمَّا الَّذ۪ينَ شَقُوا فَفِي النَّارِ لَهُمْ ف۪يهَا زَف۪يرٌ وَشَه۪يقٌۙ ﴿106﴾ خَالِد۪ينَ ف۪يهَا مَا دَامَتِ السَّمٰوَاتُ وَالْاَرْضُ اِلَّا مَا شَٓاءَ رَبُّكَۜ اِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِمَا يُر۪يدُ ﴿107﴾ وَاَمَّا الَّذ۪ينَ سُعِدُوا فَفِي الْجَنَّةِ خَالِد۪ينَ ف۪يهَا مَا دَامَتِ السَّمٰوَاتُ وَالْاَرْضُ اِلَّا مَا شَٓاءَ رَبُّكَۜ عَطَٓاءً غَيْرَ مَجْذُوذٍ ﴿108﴾ فَلَا تَكُ ف۪ي مِرْيَةٍ مِمَّا يَعْبُدُ هٰٓؤُ۬لَٓاءِۜ مَا يَعْبُدُونَ اِلَّا كَمَا يَعْبُدُ اٰبَٓاؤُ۬هُمْ مِنْ قَبْلُۜ وَاِنَّا لَمُوَفُّوهُمْ نَص۪يبَهُمْ غَيْرَ مَنْقُوصٍ۟ ﴿109﴾ وَلَقَدْ اٰتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ ف۪يهِۜ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْۜ وَاِنَّهُمْ لَف۪ي شَكٍّ مِنْهُ مُر۪يبٍ ﴿110﴾ وَاِنَّ كُلًّا لَمَّا لَيُوَفِّيَنَّهُمْ رَبُّكَ اَعْمَالَهُمْۜ اِنَّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ خَب۪يرٌ ﴿111﴾ فَاسْتَقِمْ كَمَٓا اُمِرْتَ وَمَنْ تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطْغَوْاۜ اِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَص۪يرٌ ﴿112﴾ وَلَا تَرْكَنُٓوا اِلَى الَّذ۪ينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُۙ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللّٰهِ مِنْ اَوْلِيَٓاءَ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ ﴿113﴾ وَاَقِمِ الصَّلٰوةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِنَ الَّيْلِۜ اِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّـَٔاتِۜ ذٰلِكَ ذِكْرٰى لِلذَّاكِر۪ينَۚ ﴿114﴾ وَاصْبِرْ فَاِنَّ اللّٰهَ لَا يُض۪يعُ اَجْرَ الْمُحْسِن۪ينَ ﴿115﴾ فَلَوْلَا كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِنْ قَبْلِكُمْ اُو۬لُوا بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِي الْاَرْضِ اِلَّا قَل۪يلًا مِمَّنْ اَنْجَيْنَا مِنْهُمْۚ وَاتَّبَعَ الَّذ۪ينَ ظَلَمُوا مَٓا اُتْرِفُوا ف۪يهِ وَكَانُوا مُجْرِم۪ينَ ﴿116﴾ وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهْلِكَ الْقُرٰى بِظُلْمٍ وَاَهْلُهَا مُصْلِحُونَ ﴿117﴾ وَلَوْ شَٓاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ اُمَّةً وَاحِدَةً وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِف۪ينَۙ ﴿118﴾ اِلَّا مَنْ رَحِمَ رَبُّكَۜ وَلِذٰلِكَ خَلَقَهُمْۜ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَاَمْلَـَٔنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ اَجْمَع۪ينَ ﴿119﴾ وَكُلًّا نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ اَنْبَٓاءِ الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِه۪ فُؤٰادَكَۚ وَجَٓاءَكَ ف۪ي هٰذِهِ الْحَقُّ وَمَوْعِظَةٌ وَذِكْرٰى لِلْمُؤْمِن۪ينَ ﴿120﴾ وَقُلْ لِلَّذ۪ينَ لَا يُؤْمِنُونَ اعْمَلُوا عَلٰى مَكَانَتِكُمْۜ اِنَّا عَامِلُونَۙ ﴿121﴾ وَانْتَظِرُواۚ اِنَّا مُنْتَظِرُونَ ﴿122﴾ وَلِلّٰهِ غَيْبُ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ وَاِلَيْهِ يُرْجَعُ الْاَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَكَّلْ عَلَيْهِۜ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿123﴾[سورة هود:: 123-1]
Rahman we Rahym bolan Allahyñ ady bilen
1.2.Elim Läm Ra, Bu Gurhan, aýatlary, höküm we dana-paýhasyň eýesi (bar bolan ähli zatdan) hakykaty bilen habarly bolan Allah tarapyndan ykjam (kemsiz, berk we aç-açan) edilendir. Soňam Allahdan başgasyna gulluk etmäň diýip aýry-aýrytynlykda açyklanan bir kitapdyr. Şeýle diý; “Şübhesiz men size onuň tarapyndan göýberilen bir duýdurýançy we buşlaýançydyryn.” 3. Rabbyňyzdan bagyşlanmak diläň, soňam oňa toba ediňde sizi bellenen şol wagta (ömrüňiziň ahyryna) çenli ömrüňizden gowy ýagdaýda peýdalandyrsyn we her ýagşylyk edene ýagşylygynyň garşylygyny bersin. Eger-de ýüz dändirseňiz, men siziň adyňyza uly bir günüň azabyndan gorkýaryn. 4. Dolanyp barjak ýeriňiz diňe bir Allahadyr. Ol, ähli zada hakykaty bilen güýji ýetendir. 5.Berk belläň olar, ondan gizläp saklamak üçin kalplaryndaky duşmanlygy gizleýärler. Ýene berk belläň, eşiklerine bürenen wagtlaram, Allah olaryň gizleýänlerinem açykda edenlerinem biler. Sebäbi ol kalbynda bolany hakykaty bilen bilendir. 6. Allahyň rysgalyny bermedigi ýer-ýüzünde hiçbir janly-jandar ýokdyr. Her birisiniň (dünýäde) durjak ýerleri (ölenden soňam) wagtlaýynça we ebedi boljak ýerlerinem Allah biler. Bulary hemmesi aç-açan bir kitapdadyr. (Lewhi mahfuzdadyr). 7. Ol, haýsyňyzyň amalynyň has gowy boljagy meselesinde sizi synag üçin, heniz Arş suw üstündekä gökleri we ýeri altı günüň içinde ýaradandyr. Şeýlekä “Ölümden soňra şübhesiz direldilýäňiz” diýseň, iňkärçiler “hökman bu aç-açan bir jadygöýlikdir” diýerler. 8. Kasam bolsun! Biz olardan azaby belli bir wagta çenli yza süýşirsek, şol wagt hökman “ony näme üçin yza süýşirýär” diýerler. Berk belläň, azabyň olara geljek güni azap olardan gaýdyp daşlaşdyrylmaz we kemsitýän zatlary, özleriniň daşyny gurşap alar. 9. Eger-de ynsana tarapymyzdan bir nygmat datdyryp, soňam muny ondan yzyna alsak, şübhesiz ol umytsyz we gadyr bilmez bolar. 10.Emma özüne ýeten bir kynçylykdan soňra, oňa bir nygmat datdyrsak hökman, “Erbetlikler menden gitdi” diýer. Sebäbi ol lälik we öwünjeňiň biridir. 11. Diňe sabyr edip salyh amal işleýänler beýle däldir. Ynha olar üçin bagyşlanmak we uly bir sylagy bardyr. 12. Eý Muhammed! Belki-de sen (müşrikleriň) “Oňa bir hazyna indilen bolsady ýa-da bilelikde ýanynda bir perişde gelen bolsady.” diýmekleri sebäpli saňa wahyý bilen habar berlenlerden bir bölegini olara ýetirmeseň şol sebäpli göwsüň daralar. Emma sen diňe bir duýdurýançysyň. Allah bolsa ähli zada wekildir. 13. Ýogsa-da “Ony (Gurhany) tosladymy” diýýärler? Şeýle diý, “Eger-de dogry aýtýanlardan bolsaňyz, hany Allahdan başga güýjüňiziň ýetýänlerinem ýardama çagyryp, sizem şonuň ýaly toslama on süräni getiriň!” 14. Eger-de size (bu meselede) jogap berip bilmedik bolsalar, berk belläň ol (Gurhan) diňe Allahyň ylmy bilen indirilendir we ondan başga ylah ýokdyr. Artyk musulman bolýaňyzmy?” 15. Kim diňe dünýä durmuşyny we onuň bezegli ajaýyplygyny islese, “Biz olara edenleriniň garşylygyny şol ýerde doly töläris. Ol ýerde olar bir kemçilige sezewar bolmazlar.” 16. Ynha olar, özleri üçin ahyrýetde ataşdan başga bir zat bolmaýanlardyr. (Dünýäde) eden zatlarynyň, şol ýerde garşylygy boşdyr. Eýsemem bütin edýänleräm boş zatlardyr. 17. Rabby gatyndan açyk bir delile dayanan ynsan, diňe dünýälik isleýän bilen deňmidir? Galyberse-de bu delili Rabbyňdan bir şaýat (Gurhan) we onsoňam ondan (Gurhandan) öňem bir lider we rehimdarlyk hökmünde (indirilen) Musanyň kitaby (Töwrat) goldaýandyr. Ynha bular oňa (Gurhana) ynanarlar. Toparlardan kim ony iňkär edäýse, ataş onuň barjak ýeridir. Ondan hiç şübhäň bolmasyn. Şübhesiz ol, Rabbyň tarapyndan (bildirlen) hakykatdyr. Ýöne ynsanlaryň köpüsi ynanmazlar. 18. Allaha garşy ýalan toslaýandan has zalym kimdir? Ynha bular, Rablaryna arz ediler we mahşeriň şaýatlary hem “Rablaryna garşy ýalan sözleýänler ine şulardyr” diýerler. Bilip goýuň, Allahyň näleti zalymlaryň üstünedir. 19. Olar (halky) Allahyň ýolundan çykaran we ony (Allahy) nädogry we gapma-garşylykly görkezmek isleýänlerdir. Hem-de olar ahyrýeti ňkär edenleriň edil özleridir. 20. Olar ýer-ýüzünde (Allahy) ejiz goýubam biljek däldirler. Olaryň Allahdan başga sygynyp biljek bir ýardamçylaram ýokdyr. Azap şolar üçin esse-esse artdyrylar. Sebäbi olar (hakykatlary) eşitmäne takat edenoklar hem-de hakykaty görenokdylar. 21. Ynha bular, özlerini zyýana salanlardyr. Toslap aýdan zatlaram, öz-özünden ýitirim bolup gidendir. 22. Şübhesiz bular ahyrýetde iň köp zyýana galanlardyr. 23. Iman edip, salyh amallar işleýän we Rablaryna köňülden baglananlar bolsa, ynha olar jennetliklerdir. Olar şol ýerde ebedi galarlar. 24. Bu iki toparyň ýagdaýy, kör we ker bilen gören we eşidenler ýalydyr. Bularyň ýagdaýlary hiç biri-birine deň bolarmy? Entegem oýlanyp pikir etmermisiňiz? 25. Kasam bolsun! Biz Nuhy kowmyna pygamber hökmünde göýberdik. Olara şeýle diýdi; “Men siziň üçin aç-açan bir duýdyrýançydyryn.” 26. “Allahdan başgasyna ybadat we gulluk etmäň. Dogrysy men siziň adyňyza gazaply bir günüň azabyndan gorkýaryn.” 27 .Kowmyň iňkär edenleri we kethudalary, “Biz seniň diňe biziň ýaly bir ynsandygyňy görýäris. Ilki seredeňde saňa tabyn bolanlaryňam diňe iň pes derejelerimizden ybarat bolandygyny görýäris. Siziň bize garşy haýsydyr bir üstünligiňizäm görmeýäris. Gaýtam siziň ýalançylar bolandygyňyzy pikir edýäris,” diýdiler. 28. Nuh şeýle diýdi: “Eý kowmym! Aýdyň bakaly; Eger men Rabbymdan gelen aç-açan bir delil bolýan bolsam we ol öz gatyndan maňa bir rehimdarlyk beripdirde, a siz oňa garşy kör bolan bolsaňyz, ony islemän halatyňyzda biz sizi oňa mejburmy ederis?” 29.“Eỳ kowmym! Muňa garşy men sizden haỳsydyr bir zat (töleg) islӓmok. Meniň sylagym diňe Allaha degişlidir. Men ol iman edenleri (beren teklibiňize görӓ) kowup bilmerin. Sebäbi olar Rablaryna gowuşarlar. Emma men siziň sowatsyz, bilmän hereket edỳӓn bir toplum bolandygyňyzy görỳӓrin.” 30.“Eỳ kowmym! Eger-de men olary kowsam, meni Allahdan kim gorap biler? Hiç pikir etmeỳӓňizmi?”31. Size men, “Allahyň hazynalary yanymdadyr” diỳmeỳӓrin, gaỳybam bilmen. “Men bir perişdedirin hem” diỳemok. Siziň kemsitỳӓn ynsanlaryňyz üçin, “Allah olara asla hiçbir haỳyr bermez” diỳip bilmen. Allah olaryň içlerindӓkini has gowy biler. Şeỳle bir zat aỳtsam şol wagt men çyndanam zalymlardan bolaryn. 32. Şeỳle diỳdiler, “Eỳ Nuh! Biziň bilen jedelleşdiň we jedelleşmӓnӓm uzaga çekdiň. Eger dogry aỳtỳanlardan bolsaň, hany özi bilen bizi gorkuzỳan azabyny (görkez) getir.” 33. Nuh şeỳle diỳdi; “Ony size, islese diňe Allah getirer we siz (Allahy) ejiz goýubam bilmersiňiz.” 34. Men size öwüt-nesihat bermek islesemem, eger Allah sizi azdyrmak islӓn bolsa, öwüt-nesihatymyň size peỳda bermez. Ol, siziň Rabbyňyzdyr we oňa dolanyp bardyrlarsyňyz! 35. Eỳ Muhammed! Ỳogsa, “ony (Gurhany) özi tosladymy” diỳỳӓrler? Şeỳle diỳ, “Eger-de ony toslan bolsam, günӓm maňa degişlidir. Menem siziň edỳӓn günӓleriňizden daşdyryn.” 36. Nuha wahyỳ bilen habar berildi, “Kowmyňdan ozal iman edenlerden başga, artyk hiç kim iman etmez.” Onda, olaryň edỳӓn zatlary sebӓpli gynanma! 37. “Gözegçiligimiziň astynda we beren wahyỳmyza görӓ gӓmini ỳasa. Zalymlyk edenler hakynda maňa hiç zat aỳtma. Sebäbi olar suwda gark bolarlar.” 38. Nuh gӓmini ỳasaỳardy, Kowymdan kethudalar haçanda ỳanyna barsalar, ony kemsidỳӓrdiler. Şeỳle diỳdi; “Bizi kemsidỳӓrsiňiz, siziň bizi kemsidip üstümizden gülşiňiz ỳaly bizem siziň üstüňizden güleris.”39. Artyk baryp degenini masgara eden azabyň kime barjagyny, kimiň üstüne dowamly bir azabyň injegine ileride düşünersiňiz. 40. Teý-ahyr buỳrugymyz baryp, tamdyr gaỳnamana başlanda (suwlar joşup daşanda) Nuha şeỳle diỳdik: “Her jyns janly-jandardan (erkek, urkaçyly) bir jübüt, onsoňam özleri hakynda öň höküm berlenlerden başga maşgalaň bilen iman edenleri şoňa mündir. “Emma onuň bilen birlikde diňe az sanlysy iman edipdi. 41. Nuh, “Münüň şoňa, onuň ỳüzüp gitmegi hem durmagy hem Allahyň ady bilendir. Şübhesiz Rabbym köp bagyşlaýandyr we köp rehimdarlyk edendir,” diỳdi. 42. Gӓmi, daglar ỳaly tolkunlaryň arasynda olary ӓkidỳӓrdi. Nuh, aỳratyn bir gapdalda duran oglyna, “Balam, biziň bilen birlikde senem mün, inkӓrçiler bilen bilelikde bolma,” diỳip seslendi. 43 .Ol, “men, özümi suwdan gorajak bir daga sygynaryn” diỳdi. Nuh, “Bu gün Allahyň rӓhimdarlyk edenlerinden başga onuň azabyndan goranyp biljek hiç kimem ỳokdyr” diỳdi. Diỳỳӓrkӓ aralaryna tolkun girdi we ogly gark bolanlardan boldy. 44. “Eỳ ỳer-ỳüzi! ỳuwt suwuňy. Eỳ gök! Sakla suwuňy” diỳildi. Suwlar çekildi, iş bitirildi. Gӓmi hem Judiỳe dagynyň üstünde durdy we “zalymlar toplumy Allahyň rӓhimdarlygyndan uzak bolsun” diỳildi. 45 .Nuh Rabbyna seslenip şeỳle diỳdi: “Rabbym! Şübhesiz oglumam maşgalamdandyr. Seniň wadaň elbetde hakykatdyr. Sen höküm berenleriň iň gowy höküm berỳӓnisiň.” 46. Allah, “Eỳ Nuh! Ol asla seniň maşgalaňdan dӓldir. Onuň edeni erbet bir işdir. Onda hakynda hiçbir maglumatyň bolmaỳan zady menden sorama. Men saňa jahyllardan bolmazlygyňy nesihat berỳӓrin,” diỳdi. 47. Nuh, “Rabbym, şübhesiz men senden hakynda maglumatym bolmaỳan zady soramakdan saňa sygynỳaryn. Eger-de meni bagyşlamasaň we maňa rӓhim etmeseň, şübhesiz zyỳana galanlardan bolaryn,” diỳdi. 48.Oňa şeỳle diỳildi, “Eỳ Nuh! Saňa we seniň bilen birlikde bolanlardan birnӓçe köp ymmata bizden amanlyk we bereketler bilen (gӓmiden) düş. Entek birnӓçe topar ymmatlaram bolar, biz olary (dünỳӓde) peỳdalandyrarys. Soňam bizden özlerine gazaply bir azap bolar.” 49. Ynha bular, saňa wahyỳ bilen habar berlen gaỳyb habarlaryndandyr. Mundan öň olary senem, kowmyňam bilenokdy. Onda sabyr et. Sebäbi (gowy) netije Allaha garşy gelmekden sӓginenleriň boljakdyr. 50. Ad kowmyna hem doganlary Hudy göýberdik. Hud şeỳle diỳdi, “Eỳ kowmym! Allaha gulluk edin. Ondan başga siziň ylahyňyz ỳokdyr. Siz, diňe töhmet edýӓrsiňiz.” 51.“Eỳ kowmym! Men munuň garşylygynda sizden hiç-hili töleg zat talap edemok. Meniň tölegim, diňe meni ỳaradana degişlidir. Entegem aklyňyzy ulanjak dӓlmisiňiz?” 52.“Eỳ kowmym! Rabbyňyzdan bagyşlanmak dilӓň, soňam oňa toba ediňde, üstüňize köp ỳagyş ỳagdyrsyn we güỳjüňize güỳç goşsyn. Günӓkӓrler bolup ỳüz öwürmӓň.” 53. Şeỳle diỳdiler; “Eỳ Hud! Sen bize aç-açan bir gudrat görkezmediň. Bizem seniň sözün bilen ylahlarymyzy taşlajak dӓldiris. Biz saňa iman etjegem dӓldiris.” 54. Biz dine şuny aýdarys: “Seni ylahlarymyzdan birisi gaty kakypdyr.” Hud şeýle diýdi; “Ynha men Allahy şaýat görkezýärin. Sizem şaýat boluň, men siziň Allahy taşlap, oňa şärik goşýan zatlaryňyzdan daşdyryn.” 55. Hany hemmäňiz jemlenişip maňa duzak guraň, soňam meniň halys petegimi çykaryň.” 56.“Ynha men, hem meniň hem siziň Rabbyňyz bolan Allaha daýandym. Allah, ýer-ýüzünde bolan ähli janly-jandary, bir tutarlyk saçyndan tutup özüne boýun egdirendir. Şübhesiz Rabbym takyk bir ýoldadyr.” 57. “Eger-de ýüz öwürseňiz, berk belläň men, meniň bilen iberleni size duýdyrdym. Rabbym (islese) sizden başga bir kowmy siziň ýeriňize getirer (ýaradar) we siz oňa bir zeper ýetirip bilmersiňiz. Şübhesiz Rabbym, ähli zady gorap gözegçilik edendir.” 58. Heläk etmeklik buýrugymyz baranda, Hudy we ýanyndaky iman edenleri tarapymyzdan bir rähimdarlyk bilen halas etdik. Olary agyr bir azapdan halas etdik. 59.Ynha Ad kowmy! Rablarynyň aýatlaryny iňkär etdiler. Onuň pygamberlerine garşy geldiler we keçjal her zalymyň buýrugyna boýun boldylar. 60. Olar, hem bu dünýäde hem kyýamat gününde näletlendiler. Bilip goýuň, Ad kowmy, Rablaryny iňkär etdi. (Ýenede) biliň, Hudyň kowmy Ad, Allahyň rähiminden daşlaşdy. 61.Semud kowmyna-da doganlary Salyhy pygamber göýberdik. Şeýle diý, “Eý kowmym! Allaha gulluk ediň. Siziň ondan başga ylahyňyz ýok. Ol, sizi ýer-ýüzünden (toprakdan) ýaratdy we sizi şol ýeriň abadanlaşdyrylmagynda ukyply we ygtyýarly kyldy. Onda ondan bagyşlanmagy diläň, soňam oňa toba ediň! Şübhesiz Rabbym ýakyndyr we doga-dileglere jogap berendir. 62. Olar şeýle diýdiler; “Eý Salyh! Mundan öň sen aramyzda umyt edilýän biridiň. Indi ata-babalarymyzyň çokunýanlaryna çokunmagymyzy bize gadagan edýärmiň? Şübhesiz, biz seniň bize çagyran zadyňdan çuňňur bir şübhe edýäris.” 63. Salyh şeýle diýdi: “Eý kowmym! Aýdyň bakaly, eger men Rabbym tarapyndan aç-açan bir delil bilen gelen bolsam we maňa tarapyndan bir rehim (pygamberlik) beren bolsa, oňa garşy gelen ýagdaýymda meni Allahdan kim gorap biler. Diýmek zyýana goýmakdan başga maňa goşandyňyz bolmaz.” 64.“Eý kowmym! Ine size gudrat hökmünde Allahyň urkaçy bir düýesi. Göýberiň ony, Allahyň ýer-ýüzünde ýaýrap otlasyn. Oňa erbetlik etmäň, ýogsam sizi ýakyn bir azap tutup alar.” 65.Diýýärkä düýäni soýdylar. Salyh şeýle diýdi; “Ýurduňyzda üç gün ýene ýaşaň. (soňra helak bolarsyňyz). Ynha muňa ýalan diýip bolmajak bir howpdyr. 66.(Heläk etmek) buýrugymyz baranda Salyhy we ýanyndaky iman edenleri tarapymyzdan bir rähimdarlyk bilen heläkçilikden we şol günüň masgaraçylygyndan halas etdik. Şübhesiz Rabbyň hökmany güýjüň eýesidir, höküm we dana-paỳhaslygyň eỳesidir. 67. Zalymlyk edenleri ol elhenç şuwlaýan ses tutup aldy-da, ýurtlarynda dyzynyň üstüne çöke düşüp galdylar. 68. Edil şol ýerde hiç ýaşamandylar. Biliň Semud kowmy Rablaryny iňkär etdi. (Ýene-de) biliň Semud kowmy Allahyň rähimdarlygyndan daşlaşdy. 69.Kasam bolsun! Ilçilerimiz (perişdeler), Ibrahime buşlyk eltip “Salam saňa” diýdiler. Ol, “Size-de salam” diýdi we gowrylan bir göläni getirmäne giç galmady. 70.Nahara ellerini uzatmandyklaryny görende, olary ýadyrgady we olar sebäpli içinde bir gorky duýdy. Şeýle diýdiler; “Gorkma, sebäbi biz Lut kowmyna göýberildik. 71. Ibrahimiň aýaly aýakda durdy. (bu sözleri eşidende) güldi. Oňa-da Ishaky buşladyk, Ishakyň yzyndanam Ýakuby. 72. Aýaly, “wah başyma gelenler! Men bir garry we adamymam garryka çagamy doguraryn? Çyndanam bu gaty geň galynjak bir zat” diýdi. 73. Perişdeler, “Allahyň buýrugynamy geň galýaň? Allahyň rähimdarlygy we bereketi size bolsun eý (pygamber ojagynyň) öý hojalyk halky! Şübhesiz ol öwülmäne laýykdyr, şan-mertebesi belentdir,” diýdiler. 74. Ibrahimiň gorkysy geçensoň, özüne buşlyk berlende, Lut kowmy hakynda biziň (ilçilerimiz) bilen jedelleşmäne başlady. 75. Sebäbi Ibrahim ýuka ýürekli we Allaha ýykgyn bolan bir adamdy. 76. Ilçilerimiz, “Eý Ibrahim mundan ýüz öwür! Sebäbi Rabbyňyň buýrugy bolup, anyk berlendir. Şübhesiz olara yzyna gaýtarylmajak bir azap beriljekdir” diýdiler. 77. Ilçilerimiz Luta baranda olar sebäpli gynandy, ýüregi darykdy (gysyldy) we “bu gaty kyn bir gün” diýdi. 78. Kowmy, (myhmanlary bilen betgelişik bir iş etmek üçin oňa tarap ylgap geldiler. Onsuzam olar ozaldanam bular ýaly betgelişik işleri edýärdiler. Lut şeýle diýdi; “Eý kowmym! Ynha gyzlarym. Olar (bilen nikalanmagyňyz) siziň üçin hasam arassadyr. Allaha garşy gelmekden säginiň we myhmanlaryma garşy meni masgara etmäň. Araňyzda hiý akly başynda bir ynsan ýokmy?” 79. Olar, “gowy bilýärsiň, biziň gyzlaryňda gözümiz ýok. Sen biziň näme isleýänimizi gaty gowy bilýärsiň” diýdiler. 80. Lut hem “Käşge size garşy (edip biljek) bir güýjüm bolsady ýa-da ykjam bir söýege daýanyp bilsedim” diýdi. 81. Myhmanlary şeýle diýdi; “Eý Lut! Biz Rabbyňyň ilçileridiris. Olar saňa asla ýetip bilmezler. Gijäniň bir wagtynda maşgalaňy alyp äkit. Araňyzdan hiçkim yzyna garamasyn. Diňe aýalyň başga. (Ony göýber). Sebäbi olaryň (kowmynyň) başyna geljek bolan azap, onuň başyna-da geljekdir. Olaryň azap bilen gabatlaşjak wagty irden daňdandyr. Ertire az wagt galan dälmidir?” 82. (Azap) buýrugymyz baranda şol ýeriň astyny üstüne çöwürdik. 83. Üstesine-de Rabbyňyň gatynda yşaratlanyp bişirilen palçykdan daşlar ýagdyrdyk. Bular zalymlardan daş däldir. 84. Medýen halkyna hem doganlary Şuaýby pygamber göýberdik. Ol şeýle diýdi; “Eý kowmym! Allaha gulluk ediň. Siziň ondan başga ylahyňyz ýokdyr. Ölçegi we (terezide )çekeniňizi kem çekmäň. Men sizi bolluk içinde görýärin. Men siziň adyňyza sizi gurşap aljak bir günüň azabyndan gorkýaryn.” 85. “Eý kowmym! Ölçegi we çekeniňizi adalatly doly çekiň. Ynsanlaryň zatlaryny (mallaryny we haklaryny) kemeltmäň. Ýer-ýüzünde bozgunçylyk edip pitne çykarmaň!” 86. Eger ynananlardan bolsaňyz, Allahyň beren halal gazanjy siziň üçin hasam haýyrlydyr. Men siziň başyňyzda bir sakçy däldirin. 87. Şeýle diýdiler; “Eý Şuaýb! Ata-babalarymyzyň çokunýany ýa-da mallarymyz hakynda islänimizi etmäni terk etmegimizi saňa namazyňmy buýurýar. Eýsem sen hakykatyndan-da ýuka ýürekli we akly başynda bir adamsyň.” 88. Şuaýb şeýle diýdi; “Eý kowmym! Aýdyň bakaly, eger men Rabbymdan gelen aç-açan bir delil bolýan bolsam we gatyndan maňa gowy bir ryzyk beren bolsa! Men size gadagan edenimi özüm etmek islemeýärin. Men diňe güýjümiň ýetdiginden (sizi) düzeltmek isleýärin. Üstünligim diňe Allahyň ýardamy bilendir. Men diňe oňa sygyndym we diňe oňa ýönelýärin.” 89. “Eý kowmym! Maňa garşy bolan duşmanlygyňyz, Nuh kowmynyň ýa-da Hud kowmynyň ýa-da Salyh kowmynyň başyna geleniň meňzeşi ýaly bir harasat betbagtçylygyny siziňem başyňyza getiräýmesin. (we ýatdan çykaraýmaň) Lut kowmy sizden daşam däldir.” 90. “Rabbyňyzdan bagyşlanmagy diläň, soňam oňa toba ediň! Şübhesiz Rabbym köp rehimdarlyk edendir we köp mähirlidir. 91. Şeýle diýdiler; “Eý Şuaýb! Diýenleriňiň köpüsine düşünmeýäris. Soňam biz seni aramyzda ejiz görýäris. Eger-de taýpaň bolmasady seni daşlardyk. Onsoňam sen bize görä ygtybarly biri dälsiň.” 92. Şuaýb şeýle diýdi; “Eý kowmym! Meniň taýpam size görä Allahdan has ygtybarlymydyr, oňa arkaňyzy öwürdiňiz. Şübhesiz Rabbym siziň edenleriňizi gurşap alandyr.” 93. “Eý kowmym! Eliňizden gelenini ediň! Şübhesiz menem elimden gelenini ederin. Masgara etjek azabyň kime geljegini we kimiň ýalançy bolandygyny ýakynda bilersiňiz. Garaşyň. Şübhesiz menem siziň bilen birlikde garaşýaryn.” 94. (Azap) buýrugymyz baranda, Şuaýby we onuň bilen birlikde iman edenleri, gatymyzdan bir rehimdarlyk bilen halas etdik. Zalymlyk edenleri bolsa ol gorkunç şuwlaýan ses tutup aldy-da, ýurtlarynda dyzynyň üstüne çöke düşüp galdylar. 95. Edil şol ýerde hiç ýaşamandylar. Biliň Semud kowmy Allahyň rähimdarlygyndan daşlaşanlary ýaly Medýen halky hem daşlaşdy. 96.97. Kasam bolsun! Biz Musany aýatlarymyz bilen, aç-açan bir gudrat bilen Parawuna we onun kethudalaryna pygamber göýberenimizde, kethudalar, Parawunyň buýrugyna tabyn boldylar. Aslyýetinde bolsa Parawunyň buýrugy dogry däldi. 98.Parawun, kyýamat gününde kowmynyň öňüne geçer we olary ataşa äkider. Şol ýer nähili erbet baryljak ýerdir! 99. Olar, hem bu dünýäde hemde kyýamat gününde näletlendiler. Nähili erbet goltgydyr olara berlen goltgy. 100. Eý Muhammed! Bular ol ýurtlaryň habarlaryndan käbirleridir. Olary saňa düşündirýäris. Olardan entek duranlaram bar, ýyklyp ýok bolup gidenlerem. 101. Biz olara zalymlyk etmedik. Emma olar özlerine zalymlyk etdiler. Rabbynyň azap buýrugy baranda, Allahy taşlap çokunan ylahlarynyň özlerine hiç- hili peýdasy bolmady. Ylahlary olaryň diňe zyýanlaryny artdyrdy. 102. Zuluma sapan ýurtlaryň halkyny tutup alaňda, Rabbyň tutup almagy ynha şeýledir. Şübhesiz onuň tutmagy gynandyryjy we gazaplydyr. 103. Şübhesiz, ahyrýet azabyndan gorkanlar üçin munda bir sapak bardyr. Bu ynsanlaryň (hasabaty we jesasy) jemlenjekleri bir gündir. Bu hemmeleriň ýygnanyşyp bir ýere jemlenjek bir günidir. 104.Biz ony diňe belli bir möhlete çenli yza süýşirýäris. 105. Ol gün gelen wagty Allahyň rugsady bolman hiç kim gürläp bilmez. Olardan keçpihal (jähennemlik) bolanlaram bardyr, şadyýan (jennetlik) bolanlaram. 106. Keçpihal bolanlar bolsa jähennemdedirler. Olaryň şol ýerde güýçli bir dem alyşlary bardyr. 107. Olar, gökler we ýerler durdygyça şol ýerde ebedi galarlar. Diňe Rabbyňyň islemegi başga. Şübhesiz Rabbyň islänini edendir. 108. Şadyýan bolanlar bolsa, gökler we ýerler durdygyça içinde ebedi boljak ýeri jennetdedirler. Diňe Rabbyňyň islemegi başga. Bu olara yzygiderli bir eçilmeklik hökmünde berlendir. 109. Eý Muhammed! Şularyň çokunýan zatlarynyň hak däldigi hakynda şübhä düşme! Olar diňe, ozaldan ata-babalarynyň çokunyşy ýaly çokunýarlar. Şübhesiz biz olara (azapdan) paýlaryny bir kemsiz doly bereris. 110. Kasam bolsun! Biz Musa kitaby (Töwraty) berdik we onuň hakynda aýralyga düşüpdiler. Eger-de ozaldan Rabbyň bir sözi geçmedik (wada bermedik) bolsady, elbetde aralarynda höküm berlerdi. Olaram (müşriklerem) ol Gurhan hakynda çuňňur bir şübhe içindedirler. 111. Şübhesiz Rabbyň olaryň her haýsyna eden işleriniň garşylygyny bir kemsiz doly berer. Şübhesiz Rabbyň olaryň edenlerinden hakykaty bilen habarlydyr. 112. Onda buýrulyşyň ýaly takyk bol. Ýanyňdaky seniň bilen bilelikde toba edenlerem takyk bolsunlar! Hak we adalat ölçeglerini geçmäň! Şübhesiz ol edenleriňizi hakykaty bilen görer. 113. Zalymlyk edenlere meýil etmäň. Ýogsam size-de ataş deger. Siziň Allahdan başga dostlaryňyz ýokdyr. Soňra size kömegem edilmez. 114. Eý Muhammed! Gündiziň iki tarapynda we gijäniň gündize ýakyn wagtlarynda namaz kyl. Sebäbi gowylyklar erbetlikleri giderir. Bu öwüt-nesihat alanlar üçin bir öwüt-nesihatdyr. 115. Sabyr et! Sebäbi Allah ýagşylyk edenleriň garşylygyny zaýa etmez. 116. Sizden ozalky nesillerden akly başynda ynsanlar, ýer-ýüzünde bozgunçylyk etmekleriniň öňini alan bolsadylar. Diňe aralaryndan özlerini halas edenimiz gaty azy muny edipdi. Zalymlyk edenler bolsa içinde bol-elinlik, erkeligiň yzyna düşdiler we günäkärlerden boldylar. 117. Rabbyň, halklary salyh we düzediji ynsanlarka, ýurtlaryny zulum edip heläk etmez. 118.119. Rabbyň islesedi ynsanlary (bir meňzeş ynanja mahsus) ýeke-täk bir ymmat ederdi. Ýöne Rabbyňýň rehimdarlyk edenlerinden başgasy, olar agzalalyga dowam ederler. Onsuzam olary munuň üçin ýaratdy. Rabbyňyň, “kasamy bolsun! jähennemi hem jynlardan hem-de ynsanlardan (günälilerden) doldurjak” sözi aýgytly boldy. 120. Eý Muhammed! Pygamberleriň habarlaryndan, özleri bilen seniň kalbyňy güýçlendirenimiz her bir habary saňa ýetirýäris. Bularda saňa hak, möminlere-de bir öwüt-nesihat we ýatlatma bardyr. 121. Iman etmeýänlere şeýle diý; “Eliňizden gelenini ediň, bizem ederis.” 122.“Garaşyň, bizem garaşarys.” 123. Gökleriň we ýeriň gaýybyny bilmek Allaha mahsusdyr. Bütin işler oňa döndüriler. Onda oňa gulluk et we oňa sygyn. Rabbyň edenleriňizden bihabar däldir.