IBRAHIM SÜRESI
Ayet Sayısı 52
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
الٓرۚ كِتَٰبٌ أَنزَلْنَٰهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ ٱلنَّاسَ مِنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلْعَزِيزِ ٱلْحَمِيدِ ﴿١﴾ ٱللَّهِ ٱلَّذِى لَهُۥ مَا فِى ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِى ٱلْأَرْضِۗ وَوَيْلٌ لِّلْكَٰفِرِينَ مِنْ عَذَابٍ شَدِيدٍ ﴿٢﴾ ٱلَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ ٱلْحَيَوٰةَ ٱلدُّنْيَا عَلَى ٱلْءَاخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًاۚ أُوْلَٰٓئِكَ فِى ضَلَٰلٍۭ بَعِيدٍ ﴿٣﴾ وَمَآ أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلَّا بِلِسَانِ قَوْمِهِۦ لِيُبَيِّنَ لَهُمْۖ فَيُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهْدِى مَن يَشَآءُۚ وَهُوَ ٱلْعَزِيزُ ٱلْحَكِيمُ ﴿٤﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَآ أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِ وَذَكِّرْهُم بِأَيَّىٰمِ ٱللَّهِۚ إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَءَايَٰتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ ﴿٥﴾ وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ ٱذْكُرُواْ نِعْمَةَ ٱللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ أَنجَىٰكُم مِّنْ ءَالِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوٓءَ ٱلْعَذَابِ وَيُذَبِّحُونَ أَبْنَآءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَآءَكُمْۚ وَفِى ذَٰلِكُم بَلَآءٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ ﴿٦﴾ وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْۖ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِى لَشَدِيدٌ ﴿٧﴾ وَقَالَ مُوسَىٰٓ إِن تَكْفُرُوٓاْ أَنتُمْ وَمَن فِى ٱلْأَرْضِ جَمِيعًا فَإِنَّ ٱللَّهَ لَغَنِىٌّ حَمِيدٌ ﴿٨﴾ أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَؤُاْ ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَۛ وَٱلَّذِينَ مِنۢ بَعْدِهِمْۛ لَا يَعْلَمُهُمْ إِلَّا ٱللَّهُۚ جَآءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِٱلْبَيِّنَٰتِ فَرَدُّوٓاْ أَيْدِيَهُمْ فِىٓ أَفْوَٰهِهِمْ وَقَالُوٓاْ إِنَّا كَفَرْنَا بِمَآ أُرْسِلْتُم بِهِۦ وَإِنَّا لَفِى شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَآ إِلَيْهِ مُرِيبٍ ﴿٩﴾ قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَفِى ٱللَّهِ شَكٌّ فَاطِرِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِۖ يَدْعُوكُمْ لِيَغْفِرَ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرَكُمْ إِلَىٰٓ أَجَلٍ مُّسَمًّىۚ قَالُوٓاْ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا تُرِيدُونَ أَن تَصُدُّونَا عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ ءَابَآؤُنَا فَأْتُونَا بِسُلْطَٰنٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾ قَالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ إِن نَّحْنُ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يَمُنُّ عَلَىٰ مَن يَشَآءُ مِنْ عِبَادِهِۦۖ وَمَا كَانَ لَنَآ أَن نَّأْتِيَكُم بِسُلْطَٰنٍ إِلَّا بِإِذْنِ ٱللَّهِۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ ٱلْمُؤْمِنُونَ ﴿١١﴾ وَمَا لَنَآ أَلَّا نَتَوَكَّلَ عَلَى ٱللَّهِ وَقَدْ هَدَىٰنَا سُبُلَنَاۚ وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَىٰ مَآ ءَاذَيْتُمُونَاۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ ٱلْمُتَوَكِّلُونَ ﴿١٢﴾ وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُم مِّنْ أَرْضِنَآ أَوْ لَتَعُودُنَّ فِى مِلَّتِنَاۖ فَأَوْحَىٰٓ إِلَيْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ ٱلظَّٰلِمِينَ ﴿١٣﴾ وَلَنُسْكِنَنَّكُمُ ٱلْأَرْضَ مِنۢ بَعْدِهِمْۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَافَ مَقَامِى وَخَافَ وَعِيدِ ﴿١٤﴾ وَٱسْتَفْتَحُواْ وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ ﴿١٥﴾ مِّن وَرَآئِهِۦ جَهَنَّمُ وَيُسْقَىٰ مِن مَّآءٍ صَدِيدٍ ﴿١٦﴾ يَتَجَرَّعُهُۥ وَلَا يَكَادُ يُسِيغُهُۥ وَيَأْتِيهِ ٱلْمَوْتُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَمَا هُوَ بِمَيِّتٍۖ وَمِن وَرَآئِهِۦ عَذَابٌ غَلِيظٌ ﴿١٧﴾ مَّثَلُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمْۖ أَعْمَٰلُهُمْ كَرَمَادٍ ٱشْتَدَّتْ بِهِ ٱلرِّيحُ فِى يَوْمٍ عَاصِفٍۖ لَّا يَقْدِرُونَ مِمَّا كَسَبُواْ عَلَىٰ شَىْءٍۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلضَّلَٰلُ ٱلْبَعِيدُ ﴿١٨﴾ أَلَمْ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضَ بِٱلْحَقِّۚ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ ﴿١٩﴾ وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ بِعَزِيزٍ ﴿٢٠﴾ وَبَرَزُواْ لِلَّهِ جَمِيعًا فَقَالَ ٱلضُّعَفَٰٓؤُاْ لِلَّذِينَ ٱسْتَكْبَرُوٓاْ إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ ٱللَّهِ مِن شَىْءٍۚ قَالُواْ لَوْ هَدَىٰنَا ٱللَّهُ لَهَدَيْنَٰكُمْۖ سَوَآءٌ عَلَيْنَآ أَجَزِعْنَآ أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِن مَّحِيصٍ ﴿٢١﴾ وَقَالَ ٱلشَّيْطَٰنُ لَمَّا قُضِىَ ٱلْأَمْرُ إِنَّ ٱللَّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ ٱلْحَقِّ وَوَعَدتُّكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْۖ وَمَا كَانَ لِىَ عَلَيْكُم مِّن سُلْطَٰنٍ إِلَّآ أَن دَعَوْتُكُمْ فَٱسْتَجَبْتُمْ لِىۖ فَلَا تَلُومُونِى وَلُومُوٓاْ أَنفُسَكُمۖ مَّآ أَنَاْ بِمُصْرِخِكُمْ وَمَآ أَنتُم بِمُصْرِخِىَّۖ إِنِّى كَفَرْتُ بِمَآ أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُۗ إِنَّ ٱلظَّٰلِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٢٢﴾ وَأُدْخِلَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ جَنَّٰتٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا ٱلْأَنْهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْۖ تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلَٰمٌ ﴿٢٣﴾ أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِى ٱلسَّمَآءِ ﴿٢٤﴾ تُؤْتِىٓ أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍۭ بِإِذْنِ رَبِّهَاۗ وَيَضْرِبُ ٱللَّهُ ٱلْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ﴿٢٥﴾ وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ ٱجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ ٱلْأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ ﴿٢٦﴾ يُثَبِّتُ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱلْقَوْلِ ٱلثَّابِتِ فِى ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَا وَفِى ٱلْءَاخِرَةِۖ وَيُضِلُّ ٱللَّهُ ٱلظَّٰلِمِينَۚ وَيَفْعَلُ ٱللَّهُ مَا يَشَآءُ ﴿٢٧﴾ أَلَمْ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ بَدَّلُواْ نِعْمَتَ ٱللَّهِ كُفْرًا وَأَحَلُّواْ قَوْمَهُمْ دَارَ ٱلْبَوَارِ ﴿٢٨﴾ جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَاۖ وَبِئْسَ ٱلْقَرَارُ ﴿٢٩﴾ وَجَعَلُواْ لِلَّهِ أَندَادًا لِّيُضِلُّواْ عَن سَبِيلِهِۦۗ قُلْ تَمَتَّعُواْ فَإِنَّ مَصِيرَكُمْ إِلَى ٱلنَّارِ ﴿٣٠﴾ قُل لِّعِبَادِىَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يُقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَٰهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِىَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خِلَٰلٌ ﴿٣١﴾ ٱللَّهُ ٱلَّذِى خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضَ وَأَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءً فَأَخْرَجَ بِهِۦ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ رِزْقًا لَّكُمْۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ ٱلْفُلْكَ لِتَجْرِىَ فِى ٱلْبَحْرِ بِأَمْرِهِۦۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ ٱلْأَنْهَٰرَ ﴿٣٢﴾ وَسَخَّرَ لَكُمُ ٱلشَّمْسَ وَٱلْقَمَرَ دَآئِبَيْنِۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ ٱلَّيْلَ وَٱلنَّهَارَ ﴿٣٣﴾ وَءَاتَىٰكُم مِّن كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُۚ وَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَتَ ٱللَّهِ لَا تُحْصُوهَآۗ إِنَّ ٱلْإِنسَٰنَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ ﴿٣٤﴾ وَإِذْ قَالَ إِبْرَٰهِيمُ رَبِّ ٱجْعَلْ هَٰذَا ٱلْبَلَدَ ءَامِنًا وَٱجْنُبْنِى وَبَنِىَّ أَن نَّعْبُدَ ٱلْأَصْنَامَ ﴿٣٥﴾ رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضْلَلْنَ كَثِيرًا مِّنَ ٱلنَّاسِۖ فَمَن تَبِعَنِى فَإِنَّهُۥ مِنِّىۖ وَمَنْ عَصَانِى فَإِنَّكَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٣٦﴾ رَّبَّنَآ إِنِّىٓ أَسْكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِى بِوَادٍ غَيْرِ ذِى زَرْعٍ عِندَ بَيْتِكَ ٱلْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ فَٱجْعَلْ أَفْـِٔدَةً مِّنَ ٱلنَّاسِ تَهْوِىٓ إِلَيْهِمْ وَٱرْزُقْهُم مِّنَ ٱلثَّمَرَٰتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ ﴿٣٧﴾ رَبَّنَآ إِنَّكَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِى وَمَا نُعْلِنُۗ وَمَا يَخْفَىٰ عَلَى ٱللَّهِ مِن شَىْءٍ فِى ٱلْأَرْضِ وَلَا فِى ٱلسَّمَآءِ ﴿٣٨﴾ ٱلْحَمْدُ لِلَّهِ ٱلَّذِى وَهَبَ لِى عَلَى ٱلْكِبَرِ إِسْمَٰعِيلَ وَإِسْحَٰقَۚ إِنَّ رَبِّى لَسَمِيعُ ٱلدُّعَآءِ ﴿٣٩﴾ رَبِّ ٱجْعَلْنِى مُقِيمَ ٱلصَّلَوٰةِ وَمِن ذُرِّيَّتِىۚ رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَآءِ ﴿٤٠﴾ رَبَّنَا ٱغْفِرْ لِى وَلِوَٰلِدَىَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ ٱلْحِسَابُ ﴿٤١﴾ وَلَا تَحْسَبَنَّ ٱللَّهَ غَٰفِلًا عَمَّا يَعْمَلُ ٱلظَّٰلِمُونَۚ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ ٱلْأَبْصَٰرُ ﴿٤٢﴾ مُهْطِعِينَ مُقْنِعِى رُءُوسِهِمْ لَا يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْۖ وَأَفْـِٔدَتُهُمْ هَوَآءٌ ﴿٤٣﴾ وَأَنذِرِ ٱلنَّاسَ يَوْمَ يَأْتِيهِمُ ٱلْعَذَابُ فَيَقُولُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ رَبَّنَآ أَخِّرْنَآ إِلَىٰٓ أَجَلٍ قَرِيبٍ نُّجِبْ دَعْوَتَكَ وَنَتَّبِعِ ٱلرُّسُلَۗ أَوَلَمْ تَكُونُوٓاْ أَقْسَمْتُم مِّن قَبْلُ مَا لَكُم مِّن زَوَالٍ ﴿٤٤﴾ وَسَكَنتُمْ فِى مَسَٰكِنِ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمْ وَتَبَيَّنَ لَكُمْ كَيْفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَضَرَبْنَا لَكُمُ ٱلْأَمْثَالَ ﴿٤٥﴾ وَقَدْ مَكَرُواْ مَكْرَهُمْ وَعِندَ ٱللَّهِ مَكْرُهُمْ وَإِن كَانَ مَكْرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ ٱلْجِبَالُ ﴿٤٦﴾ فَلَا تَحْسَبَنَّ ٱللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِۦ رُسُلَهُۥٓۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ ذُو ٱنتِقَامٍ ﴿٤٧﴾ يَوْمَ تُبَدَّلُ ٱلْأَرْضُ غَيْرَ ٱلْأَرْضِ وَٱلسَّمَٰوَٰتُۖ وَبَرَزُواْ لِلَّهِ ٱلْوَٰحِدِ ٱلْقَهَّارِ ﴿٤٨﴾ وَتَرَى ٱلْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ مُّقَرَّنِينَ فِى ٱلْأَصْفَادِ ﴿٤٩﴾ سَرَابِيلُهُم مِّن قَطِرَانٍ وَتَغْشَىٰ وُجُوهَهُمُ ٱلنَّارُ ﴿٥٠﴾ لِيَجْزِىَ ٱللَّهُ كُلَّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلْحِسَابِ ﴿٥١﴾ هَٰذَا بَلَٰغٌ لِّلنَّاسِ وَلِيُنذَرُواْ بِهِۦ وَلِيَعْلَمُوٓاْ أَنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَٰحِدٌ وَلِيَذَّكَّرَ أُوْلُواْ ٱلْأَلْبَٰبِ ﴿٥٢﴾ [سُورَةُ اِبْرٰه۪يمَ :: ١-٥٢]
Rahman we Rahym bolan Allahyñ ady bilen
1.2. Elif Lam Ra. Bu Gurhan, Rablarynyň rugsady bilen ynsanlary garaňkylykdan ýagtylyga çykaran, hökmany güỳjüň eỳesi we öwülmӓne mynasyp, Göklerdӓki we ỳerdӓki ӓhli zat özüne mahsus bolan Allahyň ỳoluna çykarmagyň üçin saňa indirenimiz bir kitapdyr. Gazaply azap sebäpli şondan wah kapyrlaryň halyna. 3. Dünỳӓ durmuşyň deregine ahyrýeti saỳlanlar, (ynsanlary) Allahyň ỳolundan aỳryp ony egri we gapma-garşylykly görkezmek isleỳӓnler bara, ynha olar çuňňur bir azgynlyk içindedirler. 4. Olara (Allahyň buỳruklaryny) gowyja aỳan edip bilsin diýip, biz her pygamberi diňe öz kowmynyň dili bilen göỳberdik. Allah islӓnini azdyrar, islӓnini hem hak ỳola salar. Ol, hökmany güỳjüň eỳesidir, höküm we dana-paỳhaslygyň eỳesidir. 5. Kasam bolsun! Musa hem “kowmyňy garaňkylykdan ýagtylyga çykar we olara Allahyň (geçmiş milletleri jezalandyran) günlerini ỳatlat” diỳip aỳatlarymyz bilen göýberdik. Şübhesiz munda köp sabyr eden, köp şükür eden hemmeler üçin sapaklar bardyr. 6. Hany Musa kowmyna, “Allahyň size bolan nygmatyny ỳadyňyza salyň. Hany ol sizi, Parawun maşgalasyndan halas edipdi. Olar size agyr ejir çekdirỳӓrlerdi, ogullaryňyzyň boỳnyny kesip, zenanlaryňyzam öldürmän sag göýberýärdiler. Ynha munda size Rabbyňyzdan uly bir synag bardyr” diỳipdi. 7. Hany Rabbyňyz şeỳle habar beripdi, kasam bolsun! “Eger-de şükür etseniz elbetde size nygmatymy artdyraryn. Eger-de gadyr bilmeseňiz hiç şübhesiz azabym gaty gazaplydyr.” 8. Musa şeỳle diỳdi, “Siz we ỳer-ỳüzünde bolanlaryň hemmesi gadyr bilmezlik etseňizem hakykat şudyr, Allah hemme taraplaỳyn çӓksiz baỳdyr, öwülmӓne mynasypdyr.” 9. Sizden ozalky Nuh, Ad we Semud kowymlarynyň we olardan soňkylaryň, (olary Allahdan başgasy bilmez) habary size barmadymy? Olara pygamberleri gudratlar görkezenlerinde olar, (gaharyndan barmaklaryny dişlemek üçin) ellerini agyzlaryna ỳetirip, “biz siziň bilen göỳberileni inkӓr edỳӓris. Bizi çagyran zadyňyzdanam çuňnur bir şübhe edýäris” diỳdiler. 10. Pygamberler şeỳle diỳdi;” Gökleri we ỳeri ỳaradan Allah hakynda şübhemi bar? (Aslynda) Ol, günӓleriňizi bagyşlamak we size möhlet bermek üçin sizi (imana) çagyrỳar.” Olar, sizem biziň ỳaly diňe bir ynsansyňyz. Bizi ata-babalarymyzyň çokunỳanlaryndan aỳyrmak isleỳӓrsiňiz. Şeỳle bolsa, “bize aç-açan bir delil getirin” diỳdiler. 11. Pygamberleri olara şeỳle diỳdi, “biz hem edil siziň ỳaly bir ynsan. Ỳöne Allah gullaryndan dilӓnine (pygamberlik) nygmatyny bagyş eder. Allahyň rugsady bolmadykça biziň size bir delil getirmegimiz mümkin dӓldir. Möminler diňe Allaha bil baglasynlar. 12. Allah bize ỳollarymyzy takyk görkezen soňam, biz nӓme üçin Oňa bil baglamalyň? Bize ejir çekdirmegiňize elbetde döz geleris. Bil baglanlar diňe Allaha bil baglasynlar! 13. Inkӓr edenler pygamberlerine, “Kasam bolsun! Ýa sizi ỳurdymyzdan çykararys ỳa da biziň dinimize girersiniz” diỳdiler. Rablary hem olara şeỳle wahyỳ bilen bildirdi, biz zalymlary hökman ýok ederis. 14. Olardan soňra sizi elbetde şol ỳere ỳerleşdireris. Bu, mertebӓmden gorkan we howpymdan sӓginenler üçindir. 15. Pygamberler, Allahdan ýardam islediler we her keçjal zalym zyỳana galdy. 16. Zyỳana galmaklygyň yzyndanam jähennem bardyr. Şol ỳerde özüne iriňli suw içiriler. 17. Ony ỳuwutmana synanşar emma bokurdagyndan geçirip bilmez. Oňa her tarapdan ölüm geler ỳöne ölmez. Yzyndanam gazaply bir azap geler. 18. Rablaryny inkӓr edenlerin ỳagdaỳy şeỳledir; Olaryň eden işleri, harasatly bir günde şemalyň gazap bilen uçuran külüne meňzӓr. (Dünỳӓde) gazananlarynyň hiç haỳsynyň hem (ahyrýetde) peỳdasyny görmezler. Ynha bu çuňňur azgynlykdyr. 19. Allahyň gökleri we ỳeri hak we dana paỳhaslyga laỳyk ỳaradanyny görmediňmi? Dilese sizi ỳok eder we ỳeriňize başga bir halky getirer. 20. Bu Allah üçin hijem kyn bolmaz. 21. Ynsanlaryň hemmesi Allahyň huzuryna çykar we güỳçsiz ejizler ulumsylyk toslaýanlara şeỳle diyer, “şübhesiz bizler size boỳun bolupdyk, indi siz az hem bolsa Allahyň gazabyndan bizi gorap bilermisiňiz? Olaram, eger-de Allah bizi dogry ỳola ýetiren bolsady bizem sizi dogry ỳola salardyk. Indi zeýrensegem, sabyr etsegem biziň üçin birdir. Artyk biziň üçin hiç-hili gutulmak ỳokdyr” diỳerler. 22. Işler netijelendirlenden soň şeỳtanam şeỳle diỳer; “Şübhesiz Allah size hakykat bolany söz berdi. Menem size söz berdim emma ỳalançy çykdym (sözümde durup bilmedim). Onsuzam meniň sizi mejbur etmäne bir güyjim ỳokdy. Men diňe sizi çagyrdym, sizem bolsany derrew maňa (durşyňyza) geldiňiz. Onda meni aýyplamaň, özüňizi aýyplaň. Indi men sizi halas edip bilmen (dadyňyzy ýetişip bilmerin), sizem (dadyma ýetişip bilmersiňiz) meni halas edip bilmersiňiz! Şübhesiz men, başdan has ozal siziň meni Allaha şӓrik goşmagyňyzy kabul etmӓndim. Şübhesiz zalymlara gazaply bir azap bardyr. 23. Ynanan we salyh amallar işleỳӓnler, Rablarynyň rugsady bilen ebedi galjaklary we içinde derỳalar akan jennetlere salynarlar. Ol ỳerdӓki amanlyk dilegleri “salam” bermeklikdir. 24. Görmediňmi, Allah ajaỳyp bir sözi nӓhili mysal berdi. (Ajaỳyp bir söz) köki berk, şahalary ỳokara beỳgelen bir agaç ỳalydyr. 25. Bu agaç Rabbyňyň rugsady bilen her wagt miwe berer. Öwüt-nesihat alsynlar diỳip Allah ynsanlara mysallar berer. 26. Erbet bir sözün ỳagdaỳam, ỳerden goparylan, dik durmaga mümkinçiligi bolmaỳan erbet ýagdaýdaky bir agajyň ỳagdaỳy ỳalydyr. 27. Allah, iman edenleri hem dünỳӓ durmuşynda hemem ahyrýetde mäkäm bir söz bilen güýçlendirer, zalymlary bolsa azdyrar we Allah islӓnini eder. 28.29. Allahyň nygmatyny kapyrlyga çalyşanlary we kowymlaryny helӓk ỳurdyna, ỳaplanjaklary jähenneme süỳreỳӓnleri görmediňmi? Şol nӓhili erbet bir duralgadyr. 30. Allahyň ỳolundan azdyrmak üçin oňa şӓrikler goşdylar. Şeýle diý, “ýene-de belli bir wagta çenli peýdalanyň. Sebäbi barjak ýeriňiz ataşdyr. 31. Ynanan gullaryma aýt, namazy takyk kylsynlar. Hiç-hili alyş berişiň we dostlygyň bolmajak bir güni ýetip gelmänkä, özlerine rysgal edip beren zatlarymyzdan, Allah ýolunda gizlin we aç-açan harj etsinler. 32. Allah, gökleri we ýeri ỳaradan, gökden ýagmyr indiren we şonuň bilen size rysgal hökmünde dürli miweleri çykaran, buýrugy boýunça deňizde ýüzmegi üçin gämileri hyzmatyňyza berip, derýalary hem hyzmatyňyza berendir. 33. Ol, düzgün tertibine görä hereket eden güneşi we aýy siziň hyzmatyňyza beren, gijäni we gündizi siziň buýrugyňyza berendir. 34. Ol, islän zatlaryňyzyň ählisinden size berdi. Eger-de Allahyň beren nygmatlaryny sanajak bolsaňyz sanap bilmersiňiz. Şübhesiz ynsan gaty zalymdyr, nadandyrlar. 35. Hany Ibrahim diýipdi, “Rabbym! Bu şäheri ynamly kyl, meni we ogullarymy butlara çokunmakdan uzak tut. 36. Rabbym! Sebäbi ol butlar, ynsanlaryň köpüsini azdyrdylar. Indi kim maňa uýsa ol meniň bilendir. Kim maňa garşy bolsa, şübhesiz sen köp bagyşlaýansyň we köp rähimdarlyk edensiň.” 37. Rabbymyz! Men çagalarymdan käbirini seniň mukaddes, keramatly öýüňiň (Käbäniň) ýanynda ekin bitmez bir jülgä ýerleşdirdim. Rabbymyz! Namazy takyk okamaklary üçin şeýle etdim. Senem ynsanlardan bir toparynyň köňüllerini olara meýil etdir. Olary önümler bilen ryzyklandyr. Belkem şükür ederler diýip, umyt ediler. 38. Rabbymyz! Şübhesiz sen, gizlänimizi hem, aýan edenlerimizi hem bilersiň. Ýerde we gökde hiç zat Allahdan gizlin bolmaz. 39. “Hamd, gojalygymdan (garranymdan) soňra maňa Ismaýyly we Ishaky beren Allaha mahsusdyr. Şübhesiz Rabbym doga-dilegi eşidendir.” 40. “Rabbym! Meni namaza dowam eden bir ynsan eýle! Neslimdenem şeýlelerini ýarat! Rabbymyz! Dogamy kabul eýle!” 41. “Rabbymyz! Hasabat gününde, meni, ene-atamy we ynananlary bagyşla!” 42. Allahy, zalymlaryň edenlerinden bihabardyr öýtme! Allah, olary diňe gözleriň eýmençlikde seredip galjak bir günine süýşirýär. 43. Ol gün başlaryny galdyryp (çagyrylýan ýere tarap) ylgarlar. Gözleri özlerine hem seretmez, kalplaram boşdyr. 44. Eý Muhammed! Ynsanlary, özlerine azabyň geljegi gün bilen duýdyr. Sebäbi şol gün zalymlar, “Eý Rabbymyz! Ýakyn bir wagta çenli möhlet ber, seniň çagyryşyňa uýalyň we pygamberleriň yzyndan gideliň” diýerler. Olara şeýle diýler, “ozal siz soňuňyzyň bolmajagyna kasam etmänmidiňiz?” 45. Özlerine zulum edilenleriň ýerlerini eýeläpdiňiz. Olara edenlerimiz bolsa, size mälimdi. Size mysallaram beripdik. 46. Olar hakykatdanam duzaklaryny gurapdylar. Guran duzaklary sebäpli daglar ýerinden oýnajagam bolsa, duzaklary Allahyň gatyndandyr (Allah ony biler). 47. Allahy pygamberlerine beren wadasyndan däner öýtme! Şübhesiz Allah hökmany güýjiň eýesidir, ar almagyň eýesidir. 48. Ol gün ýer, başga bir ýere, göklerem başga göklere öwrüler we ynsanlar bir we ähli zadyň ýeke täk häkimi bolan Allahyň huzuryna çykarlar. 49. Ol gün, günäkärleri zynjyrlara daňylgy ýagdaýda görersiň. 50. Köýnekleri şepbikdendir. Ýüzlerini hem ataş büräp alar. 51. Allah, hemme kişä gazananyň garşylygyny bermek üçin şeýle eder. Şübhesiz Allah, hasabaty gaty çalt alýandyr. 52. Bu Gurhan, özi bilen duýdyrylsynlar, Allahyň diňe ýeke täk ylah bolandygyny bilsinler we akly bolanlar pikir edip öwüt-nesihat alsynlar diýip ynsanlara bir bildirişdir.