JASIÝE SÜRESI
Ayet Sayısı 37
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
حمٓ ﴿١﴾ تَنزِيلُ ٱلْكِتَٰبِ مِنَ ٱللَّهِ ٱلْعَزِيزِ ٱلْحَكِيمِ ﴿٢﴾ إِنَّ فِى ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ لَءَايَٰتٍ لِّلْمُؤْمِنِينَ ﴿٣﴾ وَفِى خَلْقِكُمْ وَمَا يَبُثُّ مِن دَآبَّةٍ ءَايَٰتٌ لِّقَوْمٍ يُوقِنُونَ ﴿٤﴾ وَٱخْتِلَٰفِ ٱلَّيْلِ وَٱلنَّهَارِ وَمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مِن رِّزْقٍ فَأَحْيَا بِهِ ٱلْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَتَصْرِيفِ ٱلرِّيَٰحِ ءَايَٰتٌ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ﴿٥﴾ تِلْكَ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِٱلْحَقِّۖ فَبِأَىِّ حَدِيثٍۭ بَعْدَ ٱللَّهِ وَءَايَٰتِهِۦ يُؤْمِنُونَ ﴿٦﴾ وَيْلٌ لِّكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ ﴿٧﴾ يَسْمَعُ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ تُتْلَىٰ عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَاۖ فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٨﴾ وَإِذَا عَلِمَ مِنْ ءَايَٰتِنَا شَيْـًٔا ٱتَّخَذَهَا هُزُوًاۚ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ ﴿٩﴾ مِّن وَرَآئِهِمْ جَهَنَّمُۖ وَلَا يُغْنِى عَنْهُم مَّا كَسَبُواْ شَيْـًٔا وَلَا مَا ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَوْلِيَآءَۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿١٠﴾ هَٰذَا هُدًىۖ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمْ لَهُمْ عَذَابٌ مِّن رِّجْزٍ أَلِيمٌ ﴿١١﴾ ٱللَّهُ ٱلَّذِى سَخَّرَ لَكُمُ ٱلْبَحْرَ لِتَجْرِىَ ٱلْفُلْكُ فِيهِ بِأَمْرِهِۦ وَلِتَبْتَغُواْ مِن فَضْلِهِۦ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿١٢﴾ وَسَخَّرَ لَكُم مَّا فِى ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِى ٱلْأَرْضِ جَمِيعًا مِّنْهُۚ إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَءَايَٰتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﴿١٣﴾ قُل لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ يَغْفِرُواْ لِلَّذِينَ لَا يَرْجُونَ أَيَّامَ ٱللَّهِ لِيَجْزِىَ قَوْمًۢا بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ ﴿١٤﴾ مَنْ عَمِلَ صَٰلِحًا فَلِنَفْسِهِۦۖ وَمَنْ أَسَآءَ فَعَلَيْهَاۖ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ ﴿١٥﴾ وَلَقَدْ ءَاتَيْنَا بَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ ٱلْكِتَٰبَ وَٱلْحُكْمَ وَٱلنُّبُوَّةَ وَرَزَقْنَٰهُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَفَضَّلْنَٰهُمْ عَلَى ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿١٦﴾ وَءَاتَيْنَٰهُم بَيِّنَٰتٍ مِّنَ ٱلْأَمْرِۖ فَمَا ٱخْتَلَفُوٓاْ إِلَّا مِنۢ بَعْدِ مَا جَآءَهُمُ ٱلْعِلْمُ بَغْيًۢا بَيْنَهُمْۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِى بَيْنَهُمْ يَوْمَ ٱلْقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿١٧﴾ ثُمَّ جَعَلْنَٰكَ عَلَىٰ شَرِيعَةٍ مِّنَ ٱلْأَمْرِ فَٱتَّبِعْهَا وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَآءَ ٱلَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ﴿١٨﴾ إِنَّهُمْ لَن يُغْنُواْ عَنكَ مِنَ ٱللَّهِ شَيْـًٔاۚ وَإِنَّ ٱلظَّٰلِمِينَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَآءُ بَعْضٍۖ وَٱللَّهُ وَلِىُّ ٱلْمُتَّقِينَ ﴿١٩﴾ هَٰذَا بَصَٰٓئِرُ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّقَوْمٍ يُوقِنُونَ ﴿٢٠﴾ أَمْ حَسِبَ ٱلَّذِينَ ٱجْتَرَحُواْ ٱلسَّيِّـَٔاتِ أَن نَّجْعَلَهُمْ كَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ سَوَآءً مَّحْيَاهُمْ وَمَمَاتُهُمْۚ سَآءَ مَا يَحْكُمُونَ ﴿٢١﴾ وَخَلَقَ ٱللَّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضَ بِٱلْحَقِّ وَلِتُجْزَىٰ كُلُّ نَفْسٍۭ بِمَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿٢٢﴾ أَفَرَءَيْتَ مَنِ ٱتَّخَذَ إِلَٰهَهُۥ هَوَىٰهُ وَأَضَلَّهُ ٱللَّهُ عَلَىٰ عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَىٰ سَمْعِهِۦ وَقَلْبِهِۦ وَجَعَلَ عَلَىٰ بَصَرِهِۦ غِشَٰوَةً فَمَن يَهْدِيهِ مِنۢ بَعْدِ ٱللَّهِۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿٢٣﴾ وَقَالُواْ مَا هِىَ إِلَّا حَيَاتُنَا ٱلدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا يُهْلِكُنَآ إِلَّا ٱلدَّهْرُۚ وَمَا لَهُم بِذَٰلِكَ مِنْ عِلْمٍۖ إِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ ﴿٢٤﴾ وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ ءَايَٰتُنَا بَيِّنَٰتٍ مَّا كَانَ حُجَّتَهُمْ إِلَّآ أَن قَالُواْ ٱئْتُواْ بِـَٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ ﴿٢٥﴾ قُلِ ٱللَّهُ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يَجْمَعُكُمْ إِلَىٰ يَوْمِ ٱلْقِيَٰمَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٢٦﴾ وَلِلَّهِ مُلْكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِۚ وَيَوْمَ تَقُومُ ٱلسَّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَخْسَرُ ٱلْمُبْطِلُونَ ﴿٢٧﴾ وَتَرَىٰ كُلَّ أُمَّةٍ جَاثِيَةًۚ كُلُّ أُمَّةٍ تُدْعَىٰٓ إِلَىٰ كِتَٰبِهَا ٱلْيَوْمَ تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٢٨﴾ هَٰذَا كِتَٰبُنَا يَنطِقُ عَلَيْكُم بِٱلْحَقِّۚ إِنَّا كُنَّا نَسْتَنسِخُ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٢٩﴾ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَيُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فِى رَحْمَتِهِۦۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلْفَوْزُ ٱلْمُبِينُ ﴿٣٠﴾ وَأَمَّا ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَفَلَمْ تَكُنْ ءَايَٰتِى تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَٱسْتَكْبَرْتُمْ وَكُنتُمْ قَوْمًا مُّجْرِمِينَ ﴿٣١﴾ وَإِذَا قِيلَ إِنَّ وَعْدَ ٱللَّهِ حَقٌّ وَٱلسَّاعَةُ لَا رَيْبَ فِيهَا قُلْتُم مَّا نَدْرِى مَا ٱلسَّاعَةُ إِن نَّظُنُّ إِلَّا ظَنًّا وَمَا نَحْنُ بِمُسْتَيْقِنِينَ ﴿٣٢﴾ وَبَدَا لَهُمْ سَيِّـَٔاتُ مَا عَمِلُواْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسْتَهْزِءُونَ ﴿٣٣﴾ وَقِيلَ ٱلْيَوْمَ نَنسَىٰكُمْ كَمَا نَسِيتُمْ لِقَآءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا وَمَأْوَىٰكُمُ ٱلنَّارُ وَمَا لَكُم مِّن نَّٰصِرِينَ ﴿٣٤﴾ ذَٰلِكُم بِأَنَّكُمُ ٱتَّخَذْتُمْ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ هُزُوًا وَغَرَّتْكُمُ ٱلْحَيَوٰةُ ٱلدُّنْيَاۚ فَٱلْيَوْمَ لَا يُخْرَجُونَ مِنْهَا وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ ﴿٣٥﴾ فَلِلَّهِ ٱلْحَمْدُ رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَرَبِّ ٱلْأَرْضِ رَبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٣٦﴾ وَلَهُ ٱلْكِبْرِيَآءُ فِى ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِۖ وَهُوَ ٱلْعَزِيزُ ٱلْحَكِيمُ ﴿٣٧﴾ [سُورَةُ الجَاثِيَةِ :: ١-٣٧]
Rahman we Rahym bolan Allahyñ ady bilen
1. Ha Mim 2. Kitabyň indirilişi, hökmany güýjüň eýesi, höküm we dana-paýhaslylygyň eýesi Allah tarapyndyr. 3. Şübhesiz göklerde we ýerde ynananlar üçin Allahyň bardygyny we birdigini görkezen ençeme deliller bardyr. 4. Siziň ýaradylyşyňyzda we Allahyň ýer-ýüzüne ýaýan her-bir janly-jandarynda anyk ynanan bir toplym üçin elbetde ençeme deliller bardyr. 5. Gije bilen gündiziň biri-biriniň yzyndan gelişinde, Allahyň gökden rysgala sebäp edip ýagmyry indirip, şonuň bilen ýer-ýüzüni ölüminden soňra direltmeginde, şemallary öwüsdirmeginde aklyny ulanan bir toplym üçin deliller bardyr. 6. Ynha bular Allahyň aýatlarydyr. Olary hakykat hökmünde saňa okaýarys. Artyk Allahdan we onuň aýatlaryndan soňra haýsy söze ynanarlar? 7. Her günäkär ýalançynyň wah halyna! 8. Özüne Allahyň aýatlary okalanda eşidip, soňam ulumsylyk toslayanlar, edil olary hiç eşitmedik ýaly garşy bolar. Ynha şony gazaply bir azap bilen buşla! 9. Aýatlarymyzdan bir zat öwrenende onuň üstünden güler. Olar üçin biabraýçylykly azap bardyr! 10. Arkalarynda hem jähennem bardyr. Dünýäde gazananlary we Allahdan başga edinen dostlarynyň olara hiç-bir peýdasy bolmaz. Olar üçin elbetde uly bir azap bardyr. 11. Ynha bu (Gurhan) bir hak ýoldyr. Rablarynyň aýatlaryny iňkär edenlere bolsa, gazaply bir azap bardyr. 12. Allahyň buýrugy bilen içinde gämileriň akyp gitmeginde, onuň eçilmegini gözlemegiňiz we şükür etmegiňiz üçin deňizleri siziň hyzmatyňyza berendir. 13. Göklerdäki we ýerdäki her zady öz gatyndan bir nygmat hökmünde siziň hyzmatyňyza berendir. Elbetde munda pikir edip oýlanan bir toplum üçin deliller bardyr. 14. Ynananlara şeýle diý, Allahyň (jeza) günleriniň geljegine ynanmaýanlara häzirlikçe geçirimlilik etsinler, Allah haýsy hem bolsa bir topluma öz gazananynyň garşylygyny bersin! 15. Kim salyh amal işlese, özüne ýagşylyk edeni bolar. Kimde ýamanlyk etse özüne garşy ýamanlyk edeni bolar. Soňra Rabbyňyza dolanyp bardyrylarsyňyz. 16. Kasam bolsun! Biz, Israýyl ogullaryna kitap, hökmürowanlyk we pygamberlik berdik. Olary gowy we arassa iýmitler bilen ryzyklandyrdyk we olary döwürlerinde älemlere üstün kyldyk. 17. Olara din barada açyk deliller berdik. Emma olar diňe özlerine habar berilenden soňra, aralaryndaky bahyllyklary sebäpli aýralyga düşdiler. Şübhesiz Rabbyň, aýralyga düşen zatlary hakynda kyýamat güni aralarynda höküm berer. 18. Soňra-da seni din barada açyk bir ýola goýdyk. Sen oňa tabyn bol, bilmeýänleriň höwes we isleglerine tabyn bolma. 19. Sebäbi olar, Allaha garşy saňa asla bir peýdasy bolmaz. Şübhesiz zalymlar biri-birleriniň dostlarydyr. Allah bolsa özüne garşy gelmekden säginenleriň dostydyr. 20. Bu Gurhan, ynsanlar üçin kalplarynyň gözleri hökmünde bir nur, elbetde doly anyk ynanan bir toplum üçin hak bir ýol we rehimdarlykdyr. 21. Ýogsa-da erbet iş edenler, özlerini, salyh amal işleýänler bilen deň derejede görjegimizi, durmuşy we ölümleri bir bolarmy öýtýäler? Nähili erbet höküm berýärler! 22. Allah, gökleri we ýeri hak we dana-paýhaslylygyna laýyklykda, hemmelere gazananynyň garşylygy berilsin diýip ýaradandyr. Olara zulum edilmez. 23. Nebsiniň arzuwyny ylah edinen, Allahyň; (ýagdaýyny) bilenligi üçin azdyrany we gulagyny we kalbyny möhürläni, gözüne hem perde çekenini gördüňmi? Indi ony Allahdan başga kim dogry ýola salyp biler? Entek hem pikir edip sapak aljak dälmisiňiz? 24. Şeýle diýdiler: “Dünýä durmuşymyzdan başga durmuş ýokdyr. Öleris we ýaşarys. Bizi diňe zaman ýok eder.” Bu barada olaryň hiç hili habary ýokdyr. Olar diňe çaklama edýärler. 25. Olara aýatlarymyz aç-açan okalanda olaryň delilleri diňe dogry aýtýanlardan bolsaňyz “Ata-babalarymyzy gaýdyp yzyna getiriň” diýmek boldy. 26. Şeýle diý: “Allah sizi ýaşadýar. Soňra sizi öldürer, soňra-da özünden şübhe bolmaýan kyýamat gününde sizi bir ýere jemlär. Ýöne ynsanlaryň köpüsi bilmezler.” 27. Gökleriň we ýeriň hökmi rowanlygy Allahyňkydyr. Kyýamatyň boljak güni, ine şol gün hak ýoldan sapanlar zyýana galarlar. 28. Ol gün her ymmatyň dyz çökenini görersiň. Her ymmat öz kytabyna çagyrylar. (Olara şeýle diýiler:) “Bu gün ýalňyz edenleriňiziň garşylygy beriler.” 29. Ynha kitabymyz, size garşy hakykaty aýtýar. Sebäbi biz edýänleriňizi ýazga aldyk. 30. Ynanyp salyh amal işlänleri bolsa, Rablary olary rähimdarlygyna salar. Ynha bu bolsa aç-açan üstünlikdir. 31. Iňkär edenlere bolsa, olara şeýle diýiler: “Aýatlarym size okalanda sizler ulumsulyk toslap günäkär bir kowym bolmadyňyzmy?” 32. “Şübhesiz Allahyň wadasy hakdyr, kyýamat hakynda hiç-bir şübhe ýokdyr” diýilende bolsa, “Kyýamatyň nämedigini hem bilmeýäris. Diňe çaklama etýäris. Biz bu hakda anyk kanagatlanmadyk” diýipdiňiz. 33. Eden erbetlikleri garşylaryna dikilen we kemsidip duran zatlary, özlerini gurşap alandyr. 34. Olara şeýle diýiler: “Bu güne gowuşmany ýadyňyzdan çykaryşyňyz ýaly, bugün biz hem sizi unudarys. Mesgeniňiz ataşdyr. Kömekçileriňiz hem ýokdyr”. 35. “Munuň sebäbi, Allahyň aýatlaryny kemsitmegiňiz we dünýä durmuşynyň sizi aldatmagydyr.” Artyk bu gün ataşdan çykarylmazlar we Allahyň razylygyny gazandyrjak amallar işleme islegleri hem kabul edilmez. 36. Hamd, gökleriň we ýeriň Rabby, älemleriň Rabby bolan Allaha mahsusdyr. 37. Göklerde we ýerde ululyk onuňkydyr. Ol, hökmany güýjüň eýesidir, höküm we dana-paýhaslylygyň eýesidir.