KAF SÜRESI
Ayet Sayısı 45
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
قٓۚ وَٱلْقُرْءَانِ ٱلْمَجِيدِ ﴿١﴾ بَلْ عَجِبُوٓاْ أَن جَآءَهُم مُّنذِرٌ مِّنْهُمْ فَقَالَ ٱلْكَٰفِرُونَ هَٰذَا شَىْءٌ عَجِيبٌ ﴿٢﴾ أَءِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًاۖ ذَٰلِكَ رَجْعٌۢ بَعِيدٌ ﴿٣﴾ قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنقُصُ ٱلْأَرْضُ مِنْهُمْۖ وَعِندَنَا كِتَٰبٌ حَفِيظٌۢ ﴿٤﴾ بَلْ كَذَّبُواْ بِٱلْحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمْ فَهُمْ فِىٓ أَمْرٍ مَّرِيجٍ ﴿٥﴾ أَفَلَمْ يَنظُرُوٓاْ إِلَى ٱلسَّمَآءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَٰهَا وَزَيَّنَّٰهَا وَمَا لَهَا مِن فُرُوجٍ ﴿٦﴾ وَٱلْأَرْضَ مَدَدْنَٰهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَٰسِىَ وَأَنۢبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍۭ بَهِيجٍ ﴿٧﴾ تَبْصِرَةً وَذِكْرَىٰ لِكُلِّ عَبْدٍ مُّنِيبٍ ﴿٨﴾ وَنَزَّلْنَا مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءً مُّبَٰرَكًا فَأَنۢبَتْنَا بِهِۦ جَنَّٰتٍ وَحَبَّ ٱلْحَصِيدِ ﴿٩﴾ وَٱلنَّخْلَ بَاسِقَٰتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِيدٌ ﴿١٠﴾ رِّزْقًا لِّلْعِبَادِۖ وَأَحْيَيْنَا بِهِۦ بَلْدَةً مَّيْتًاۚ كَذَٰلِكَ ٱلْخُرُوجُ ﴿١١﴾ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَٰبُ ٱلرَّسِّ وَثَمُودُ ﴿١٢﴾ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَٰنُ لُوطٍ ﴿١٣﴾ وَأَصْحَٰبُ ٱلْأَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍۚ كُلٌّ كَذَّبَ ٱلرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ ﴿١٤﴾ أَفَعَيِينَا بِٱلْخَلْقِ ٱلْأَوَّلِۚ بَلْ هُمْ فِى لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ ﴿١٥﴾ وَلَقَدْ خَلَقْنَا ٱلْإِنسَٰنَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِۦ نَفْسُهُۥۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ ٱلْوَرِيدِ ﴿١٦﴾ إِذْ يَتَلَقَّى ٱلْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ ٱلْيَمِينِ وَعَنِ ٱلشِّمَالِ قَعِيدٌ ﴿١٧﴾ مَّا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ ﴿١٨﴾ وَجَآءَتْ سَكْرَةُ ٱلْمَوْتِ بِٱلْحَقِّۖ ذَٰلِكَ مَا كُنتَ مِنْهُ تَحِيدُ ﴿١٩﴾ وَنُفِخَ فِى ٱلصُّورِۚ ذَٰلِكَ يَوْمُ ٱلْوَعِيدِ ﴿٢٠﴾ وَجَآءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَآئِقٌ وَشَهِيدٌ ﴿٢١﴾ لَّقَدْ كُنتَ فِى غَفْلَةٍ مِّنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنكَ غِطَآءَكَ فَبَصَرُكَ ٱلْيَوْمَ حَدِيدٌ ﴿٢٢﴾ وَقَالَ قَرِينُهُۥ هَٰذَا مَا لَدَىَّ عَتِيدٌ ﴿٢٣﴾ أَلْقِيَا فِى جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ ﴿٢٤﴾ مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُّرِيبٍ ﴿٢٥﴾ ٱلَّذِى جَعَلَ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِى ٱلْعَذَابِ ٱلشَّدِيدِ ﴿٢٦﴾ قَالَ قَرِينُهُۥ رَبَّنَا مَآ أَطْغَيْتُهُۥ وَلَٰكِن كَانَ فِى ضَلَٰلٍۭ بَعِيدٍ ﴿٢٧﴾ قَالَ لَا تَخْتَصِمُواْ لَدَىَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُم بِٱلْوَعِيدِ ﴿٢٨﴾ مَا يُبَدَّلُ ٱلْقَوْلُ لَدَىَّ وَمَآ أَنَاْ بِظَلَّٰمٍ لِّلْعَبِيدِ ﴿٢٩﴾ يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ ٱمْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِن مَّزِيدٍ ﴿٣٠﴾ وَأُزْلِفَتِ ٱلْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ ﴿٣١﴾ هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ ﴿٣٢﴾ مَّنْ خَشِىَ ٱلرَّحْمَٰنَ بِٱلْغَيْبِ وَجَآءَ بِقَلْبٍ مُّنِيبٍ ﴿٣٣﴾ ٱدْخُلُوهَا بِسَلَٰمٍۖ ذَٰلِكَ يَوْمُ ٱلْخُلُودِ ﴿٣٤﴾ لَهُم مَّا يَشَآءُونَ فِيهَا وَلَدَيْنَا مَزِيدٌ ﴿٣٥﴾ وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُم بَطْشًا فَنَقَّبُواْ فِى ٱلْبِلَٰدِ هَلْ مِن مَّحِيصٍ ﴿٣٦﴾ إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِمَن كَانَ لَهُۥ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى ٱلسَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ ﴿٣٧﴾ وَلَقَدْ خَلَقْنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِى سِتَّةِ أَيَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِن لُّغُوبٍ ﴿٣٨﴾ فَٱصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ ٱلشَّمْسِ وَقَبْلَ ٱلْغُرُوبِ ﴿٣٩﴾ وَمِنَ ٱلَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَٰرَ ٱلسُّجُودِ ﴿٤٠﴾ وَٱسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ ٱلْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ ﴿٤١﴾ يَوْمَ يَسْمَعُونَ ٱلصَّيْحَةَ بِٱلْحَقِّۚ ذَٰلِكَ يَوْمُ ٱلْخُرُوجِ ﴿٤٢﴾ إِنَّا نَحْنُ نُحْىِۦ وَنُمِيتُ وَإِلَيْنَا ٱلْمَصِيرُ ﴿٤٣﴾ يَوْمَ تَشَقَّقُ ٱلْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًاۚ ذَٰلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ ﴿٤٤﴾ نَّحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَۖ وَمَآ أَنتَ عَلَيْهِم بِجَبَّارٍۖ فَذَكِّرْ بِٱلْقُرْءَانِ مَن يَخَافُ وَعِيدِ ﴿٤٥﴾ [سُورَةُ قٓ :: ١-٤٥]
Rahman we Rahym bolan Allahyñ ady bilen
1.2. Kaf. Sarpaly Gurhana kasam bolsun! Kapyrlar, aralaryndan bir duýdurýançynyň gelmegine geň galdylar we şeýle diýdiler: “Bu täsin bir zatdyr.” 3. “Ölenimizden we toprak bolanymyzdan soňmy direljekmişiz? Bu, akla sygmajak (mümkin bolmajak) bir zatdyr.” 4. Şübhesiz biz, topragyň; olardan nämeleri kemeldenini bilýäris. Ýanymyzda ol maglumatlary goraýan bir kitap bardyr. 5. Hatda hakykat olara gelende ony ýalanladylar. Artyk olar kararsyz bir ýagdaýdadyrlar. 6. Üstlerindäki göge seretmezlermi? Ony nähili bina etdik, nähili bezedik. Onda hiç-hili kadasyzlyk we kemçilik ýokdyr. 7. Ýer-ýüzüni hem ýaýdyk we şol ýerde duran daglary ýerleşdirdik. Şol ýerde her görnüşden göwnejaý jübütden ösümlikler ýetişdirdik. 8. Bularyň ählisi, ýürekden Allaha ýönelen her guluň köňül gözüni açmak, oňa öwüt we sapak bermek üçindir. 9.-11. Gökden hem bereketli suwy indirip onuň bilen gullar üçin rysgal hökmünde bag-bakjalar we ýygnaljak daneler (ekinler), biri-birine giren gat-gat nowçalary bolan beýik hurma agaçlaryny ýetişdirdik we şeýlelikde onuň bilen ölü bir ýeri janlandyrdyk. Ynha (direlip gabyrlaryndan) çykmak hem şeýledir. 12.-14. Olardan ozal Nuh kowmy, Res halky we Semud kowmy, Ad we Parawun, Lutuň doganlary, Eýkeliler, Tübbanyň kowmy hem ýalanlapdy. Bularyň ählisi (özlerine göýberilen) pygamberlere ýalan diýdiler, bu şekilde olara duýduran zadym hakykat boldy. 15. Ilkinji gezek ýaradanymyzda ejizledikmi (gaýtadan ýaratmaga güýç ýetirip bilmäli)? Dogrysy olar gaýtadan ýaradylyş hakynda şübhe içindedirler. 16. Kasam bolsun! Ynsany biz ýaratdyk we nebsiniň oňa beren was-wasasyny hem biz bileris. Sebäbi biz oňa aorta damaryndan has ýakyndyrys. 17. Üstesine biri ynsanyň sag tarapynda, biri sol tarapynda oturan iki kätip perişde hem (onuň edenlerini) ýazýandyr. 18. Ynsan hiç bir söz sözlemez onuň ýanynda edenlerine gözegçilik edýän we (ýazýan) taýyn bir perişde bolmasyn. 19. Ölüm serhoşlygy bir hakykat hökmünde ynsana gelip oňa, “Ynha bu, seniň köpden bäri gaçyp duran zadyňdyr” diýler. 20. (Ynsanlar ölenden soňra tekrar gaýtadan direlmekleri üçin) Sura üflener. Ynha bu, gorkuzylan howpyň hakykat boljak günidir. 21. Hemme kim ýanynda bir ugrukdyryjysy we şaýatlyk edýän (perişdesi) bilen geler. 22. Oňa, “Kasam bolsun! Sen mundan gapyldyň! Indi gapyllyk perdäňi açdyk; artyk bu gün gözüň ýitidir”(diýler. ) 23. Ýanyndaky perişde şeýle diýer: “Ynha bu ýanymdaky taýyn.” 24.25. (Allah şeýle diýer:) “(haka garşy) ketjal, haýyr işine hemişe böwet bolan, hetdini aşan şübheji her kapyry atyň jähenneme!” 26. “Allah bilen bilelikde, başga bir ylah edinen ol ynsany atyň gazaply azabyň içine!’ 27. Ýoldaşy bolan şeýtan şeýle diýer: “Eý Rabbymyz! Ony men azdyrmadym, ýöne özi çuňňur bir azgynlygyň içindedi.” 28. Allah şeýle diýer: “Meniň öňümde kejeşmäň! Sebäbi men bu hakdaky duýduryşy size ozaldan beripdim.” 29. “Meniň gatymda söz üýtgedilmez we men gullaryma zalymlyk edýän däldirin.” 30. Ol gün jähenneme, “Doldyňmy?” diýeris. Ol hem “Entek barmy?” diýer. 31. Jennet, Allaha garşy gelmekden säginenlere uzak bolmajak şekilde ýakynlaşdyrylar. 32.33. Olara şeýle diýiler: “Ynha bu, size dünýäde wada berilen zatdyr. Ol, her toba eden, Onuň buýrugyny ýerine ýetiren üçin, görmese hem sarpa goýup Rahmandan gorkan we oňa ýönelen bir kalp bilen gelenler üçindir.” 34. Şol ýere sag-aman giriň. Ynha bu ebedilik günidir. 35. Şol ýerde özleri üçin islän her zady bardyr. Gatymyzda has köprägi hem bardyr. 36. Biz olardan ozal, özlerinden has güçli ençeme nesilleri heläk etdik we ülke-ülke aýlanyp girere deşik gözlediler. Gaçara bir ýermi bar? 37. Şübhesiz munda, akly bolan ýa-da gulak berip diňlänler üçin bir öwüt-nesihat bardyr. 38. Kasam bolsun! Gökleri, ýeri we ikisiniň arasyndakylary alty günde (alty döwrede) ýaratdyk. Bize bir ýadowlyk bolmady. 39. Onda olaryň aýtýanlaryna sabyrly bol we güneşiň dogmazyndan ozalam, batmagyndan ozal hem Rabbyňy hamd bilen ýatlap, tesbih et! 40. Gijäniň bir böleginde we sejdeleriň yzyndan hem ony ýatlap tesbih et. 41. Eý Muhammed! Çagyranyň (çakylykçynyň) ýakyn bir ýerden ses berjek güni (ol sese) gulak sal. 42. Ol gün ynsanlar, haka çagyran ol aýylganç sesi eşitjekdirler. Ynha bu, (gabyrlaryndan) çykyş günidir. 43. Şübhesiz biz direlder we öldüreris. Dolanyp baryljak ýer hem diňe bizedir. 44. Ol gün ýer, olaryň üstünden tizlik bilen ýarylyp açylar. Bu (hasabat üçin) bir jemlemedir. Bize görä örän aňsatdyr. 45. Biz olaryň näme diýenlerini gaty gowy bilýäris. Sen, olara garşy zorlaýyjy dälsiň. Onda sen, meniň duýduryşymdan gorkanlara Gurhan bilen öwüt-nesihat ber.