KASAS SÜRESI
Ayet Sayısı 88
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
طسٓمٓ ﴿١﴾ تِلْكَ ءَايَٰتُ ٱلْكِتَٰبِ ٱلْمُبِينِ ﴿٢﴾ نَتْلُواْ عَلَيْكَ مِن نَّبَإِ مُوسَىٰ وَفِرْعَوْنَ بِٱلْحَقِّ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٣﴾ إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِى ٱلْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِيَعًا يَسْتَضْعِفُ طَآئِفَةً مِّنْهُمْ يُذَبِّحُ أَبْنَآءَهُمْ وَيَسْتَحْىِۦ نِسَآءَهُمْۚ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلْمُفْسِدِينَ ﴿٤﴾ وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى ٱلَّذِينَ ٱسْتُضْعِفُواْ فِى ٱلْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ ٱلْوَٰرِثِينَ ﴿٥﴾ وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِى ٱلْأَرْضِ وَنُرِىَ فِرْعَوْنَ وَهَٰمَٰنَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُم مَّا كَانُواْ يَحْذَرُونَ ﴿٦﴾ وَأَوْحَيْنَآ إِلَىٰٓ أُمِّ مُوسَىٰٓ أَنْ أَرْضِعِيهِۖ فَإِذَا خِفْتِ عَلَيْهِ فَأَلْقِيهِ فِى ٱلْيَمِّ وَلَا تَخَافِى وَلَا تَحْزَنِىٓۖ إِنَّا رَآدُّوهُ إِلَيْكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿٧﴾ فَٱلْتَقَطَهُۥٓ ءَالُ فِرْعَوْنَ لِيَكُونَ لَهُمْ عَدُوًّا وَحَزَنًاۗ إِنَّ فِرْعَوْنَ وَهَٰمَٰنَ وَجُنُودَهُمَا كَانُواْ خَٰطِـِٔينَ ﴿٨﴾ وَقَالَتِ ٱمْرَأَتُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَيْنٍ لِّى وَلَكَۖ لَا تَقْتُلُوهُ عَسَىٰٓ أَن يَنفَعَنَآ أَوْ نَتَّخِذَهُۥ وَلَدًا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٩﴾ وَأَصْبَحَ فُؤَادُ أُمِّ مُوسَىٰ فَٰرِغًاۖ إِن كَادَتْ لَتُبْدِى بِهِۦ لَوْلَآ أَن رَّبَطْنَا عَلَىٰ قَلْبِهَا لِتَكُونَ مِنَ ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿١٠﴾ وَقَالَتْ لِأُخْتِهِۦ قُصِّيهِۖ فَبَصُرَتْ بِهِۦ عَن جُنُبٍ وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿١١﴾ وَحَرَّمْنَا عَلَيْهِ ٱلْمَرَاضِعَ مِن قَبْلُ فَقَالَتْ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَىٰٓ أَهْلِ بَيْتٍ يَكْفُلُونَهُۥ لَكُمْ وَهُمْ لَهُۥ نَٰصِحُونَ ﴿١٢﴾ فَرَدَدْنَٰهُ إِلَىٰٓ أُمِّهِۦ كَىْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَلِتَعْلَمَ أَنَّ وَعْدَ ٱللَّهِ حَقٌّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿١٣﴾ وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَٱسْتَوَىٰٓ ءَاتَيْنَٰهُ حُكْمًا وَعِلْمًاۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿١٤﴾ وَدَخَلَ ٱلْمَدِينَةَ عَلَىٰ حِينِ غَفْلَةٍ مِّنْ أَهْلِهَا فَوَجَدَ فِيهَا رَجُلَيْنِ يَقْتَتِلَانِ هَٰذَا مِن شِيعَتِهِۦ وَهَٰذَا مِنْ عَدُوِّهِۦۖ فَٱسْتَغَٰثَهُ ٱلَّذِى مِن شِيعَتِهِۦ عَلَى ٱلَّذِى مِنْ عَدُوِّهِۦ فَوَكَزَهُۥ مُوسَىٰ فَقَضَىٰ عَلَيْهِۖ قَالَ هَٰذَا مِنْ عَمَلِ ٱلشَّيْطَٰنِۖ إِنَّهُۥ عَدُوٌّ مُّضِلٌّ مُّبِينٌ ﴿١٥﴾ قَالَ رَبِّ إِنِّى ظَلَمْتُ نَفْسِى فَٱغْفِرْ لِى فَغَفَرَ لَهُۥٓۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلْغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ ﴿١٦﴾ قَالَ رَبِّ بِمَآ أَنْعَمْتَ عَلَىَّ فَلَنْ أَكُونَ ظَهِيرًا لِّلْمُجْرِمِينَ ﴿١٧﴾ فَأَصْبَحَ فِى ٱلْمَدِينَةِ خَآئِفًا يَتَرَقَّبُ فَإِذَا ٱلَّذِى ٱسْتَنصَرَهُۥ بِٱلْأَمْسِ يَسْتَصْرِخُهُۥۚ قَالَ لَهُۥ مُوسَىٰٓ إِنَّكَ لَغَوِىٌّ مُّبِينٌ ﴿١٨﴾ فَلَمَّآ أَنْ أَرَادَ أَن يَبْطِشَ بِٱلَّذِى هُوَ عَدُوٌّ لَّهُمَا قَالَ يَٰمُوسَىٰٓ أَتُرِيدُ أَن تَقْتُلَنِى كَمَا قَتَلْتَ نَفْسًۢا بِٱلْأَمْسِۖ إِن تُرِيدُ إِلَّآ أَن تَكُونَ جَبَّارًا فِى ٱلْأَرْضِ وَمَا تُرِيدُ أَن تَكُونَ مِنَ ٱلْمُصْلِحِينَ ﴿١٩﴾ وَجَآءَ رَجُلٌ مِّنْ أَقْصَا ٱلْمَدِينَةِ يَسْعَىٰ قَالَ يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّ ٱلْمَلَأَ يَأْتَمِرُونَ بِكَ لِيَقْتُلُوكَ فَٱخْرُجْ إِنِّى لَكَ مِنَ ٱلنَّٰصِحِينَ ﴿٢٠﴾ فَخَرَجَ مِنْهَا خَآئِفًا يَتَرَقَّبُۖ قَالَ رَبِّ نَجِّنِى مِنَ ٱلْقَوْمِ ٱلظَّٰلِمِينَ ﴿٢١﴾ وَلَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقَآءَ مَدْيَنَ قَالَ عَسَىٰ رَبِّىٓ أَن يَهْدِيَنِى سَوَآءَ ٱلسَّبِيلِ ﴿٢٢﴾ وَلَمَّا وَرَدَ مَآءَ مَدْيَنَ وَجَدَ عَلَيْهِ أُمَّةً مِّنَ ٱلنَّاسِ يَسْقُونَ وَوَجَدَ مِن دُونِهِمُ ٱمْرَأَتَيْنِ تَذُودَانِۖ قَالَ مَا خَطْبُكُمَاۖ قَالَتَا لَا نَسْقِى حَتَّىٰ يُصْدِرَ ٱلرِّعَآءُۖ وَأَبُونَا شَيْخٌ كَبِيرٌ ﴿٢٣﴾ فَسَقَىٰ لَهُمَا ثُمَّ تَوَلَّىٰٓ إِلَى ٱلظِّلِّ فَقَالَ رَبِّ إِنِّى لِمَآ أَنزَلْتَ إِلَىَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ ﴿٢٤﴾ فَجَآءَتْهُ إِحْدَىٰهُمَا تَمْشِى عَلَى ٱسْتِحْيَآءٍ قَالَتْ إِنَّ أَبِى يَدْعُوكَ لِيَجْزِيَكَ أَجْرَ مَا سَقَيْتَ لَنَاۚ فَلَمَّا جَآءَهُۥ وَقَصَّ عَلَيْهِ ٱلْقَصَصَ قَالَ لَا تَخَفْۖ نَجَوْتَ مِنَ ٱلْقَوْمِ ٱلظَّٰلِمِينَ ﴿٢٥﴾ قَالَتْ إِحْدَىٰهُمَا يَٰٓأَبَتِ ٱسْتَـْٔجِرْهُۖ إِنَّ خَيْرَ مَنِ ٱسْتَـْٔجَرْتَ ٱلْقَوِىُّ ٱلْأَمِينُ ﴿٢٦﴾ قَالَ إِنِّىٓ أُرِيدُ أَنْ أُنكِحَكَ إِحْدَى ٱبْنَتَىَّ هَٰتَيْنِ عَلَىٰٓ أَن تَأْجُرَنِى ثَمَٰنِىَ حِجَجٍۖ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْرًا فَمِنْ عِندِكَۖ وَمَآ أُرِيدُ أَنْ أَشُقَّ عَلَيْكَۚ سَتَجِدُنِىٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ ﴿٢٧﴾ قَالَ ذَٰلِكَ بَيْنِى وَبَيْنَكَۖ أَيَّمَا ٱلْأَجَلَيْنِ قَضَيْتُ فَلَا عُدْوَٰنَ عَلَىَّۖ وَٱللَّهُ عَلَىٰ مَا نَقُولُ وَكِيلٌ ﴿٢٨﴾ فَلَمَّا قَضَىٰ مُوسَى ٱلْأَجَلَ وَسَارَ بِأَهْلِهِۦٓ ءَانَسَ مِن جَانِبِ ٱلطُّورِ نَارًا قَالَ لِأَهْلِهِ ٱمْكُثُوٓاْ إِنِّىٓ ءَانَسْتُ نَارًا لَّعَلِّىٓ ءَاتِيكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِّنَ ٱلنَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ ﴿٢٩﴾ فَلَمَّآ أَتَىٰهَا نُودِىَ مِن شَٰطِئِ ٱلْوَادِ ٱلْأَيْمَنِ فِى ٱلْبُقْعَةِ ٱلْمُبَٰرَكَةِ مِنَ ٱلشَّجَرَةِ أَن يَٰمُوسَىٰٓ إِنِّىٓ أَنَا ٱللَّهُ رَبُّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٣٠﴾ وَأَنْ أَلْقِ عَصَاكَۖ فَلَمَّا رَءَاهَا تَهْتَزُّ كَأَنَّهَا جَآنٌّ وَلَّىٰ مُدْبِرًا وَلَمْ يُعَقِّبْۚ يَٰمُوسَىٰٓ أَقْبِلْ وَلَا تَخَفْۖ إِنَّكَ مِنَ ٱلْءَامِنِينَ ﴿٣١﴾ ٱسْلُكْ يَدَكَ فِى جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضَآءَ مِنْ غَيْرِ سُوٓءٍ وَٱضْمُمْ إِلَيْكَ جَنَاحَكَ مِنَ ٱلرَّهْبِۖ فَذَٰنِكَ بُرْهَٰنَانِ مِن رَّبِّكَ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَإِيْهِۦٓۚ إِنَّهُمْ كَانُواْ قَوْمًا فَٰسِقِينَ ﴿٣٢﴾ قَالَ رَبِّ إِنِّى قَتَلْتُ مِنْهُمْ نَفْسًا فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ ﴿٣٣﴾ وَأَخِى هَٰرُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّى لِسَانًا فَأَرْسِلْهُ مَعِىَ رِدْءًا يُصَدِّقُنِىٓۖ إِنِّىٓ أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ ﴿٣٤﴾ قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِأَخِيكَ وَنَجْعَلُ لَكُمَا سُلْطَٰنًا فَلَا يَصِلُونَ إِلَيْكُمَاۚ بِـَٔايَٰتِنَآ أَنتُمَا وَمَنِ ٱتَّبَعَكُمَا ٱلْغَٰلِبُونَ ﴿٣٥﴾ فَلَمَّا جَآءَهُم مُّوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَا بَيِّنَٰتٍ قَالُواْ مَا هَٰذَآ إِلَّا سِحْرٌ مُّفْتَرًى وَمَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِىٓ ءَابَآئِنَا ٱلْأَوَّلِينَ ﴿٣٦﴾ وَقَالَ مُوسَىٰ رَبِّىٓ أَعْلَمُ بِمَن جَآءَ بِٱلْهُدَىٰ مِنْ عِندِهِۦ وَمَن تَكُونُ لَهُۥ عَٰقِبَةُ ٱلدَّارِۖ إِنَّهُۥ لَا يُفْلِحُ ٱلظَّٰلِمُونَ ﴿٣٧﴾ وَقَالَ فِرْعَوْنُ يَٰٓأَيُّهَا ٱلْمَلَأُ مَا عَلِمْتُ لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرِى فَأَوْقِدْ لِى يَٰهَٰمَٰنُ عَلَى ٱلطِّينِ فَٱجْعَل لِّى صَرْحًا لَّعَلِّىٓ أَطَّلِعُ إِلَىٰٓ إِلَٰهِ مُوسَىٰ وَإِنِّى لَأَظُنُّهُۥ مِنَ ٱلْكَٰذِبِينَ ﴿٣٨﴾ وَٱسْتَكْبَرَ هُوَ وَجُنُودُهُۥ فِى ٱلْأَرْضِ بِغَيْرِ ٱلْحَقِّ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُمْ إِلَيْنَا لَا يُرْجَعُونَ ﴿٣٩﴾ فَأَخَذْنَٰهُ وَجُنُودَهُۥ فَنَبَذْنَٰهُمْ فِى ٱلْيَمِّۖ فَٱنظُرْ كَيْفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلظَّٰلِمِينَ ﴿٤٠﴾ وَجَعَلْنَٰهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى ٱلنَّارِۖ وَيَوْمَ ٱلْقِيَٰمَةِ لَا يُنصَرُونَ ﴿٤١﴾ وَأَتْبَعْنَٰهُمْ فِى هَٰذِهِ ٱلدُّنْيَا لَعْنَةًۖ وَيَوْمَ ٱلْقِيَٰمَةِ هُم مِّنَ ٱلْمَقْبُوحِينَ ﴿٤٢﴾ وَلَقَدْ ءَاتَيْنَا مُوسَى ٱلْكِتَٰبَ مِنۢ بَعْدِ مَآ أَهْلَكْنَا ٱلْقُرُونَ ٱلْأُولَىٰ بَصَآئِرَ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَّعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ﴿٤٣﴾ وَمَا كُنتَ بِجَانِبِ ٱلْغَرْبِىِّ إِذْ قَضَيْنَآ إِلَىٰ مُوسَى ٱلْأَمْرَ وَمَا كُنتَ مِنَ ٱلشَّٰهِدِينَ ﴿٤٤﴾ وَلَٰكِنَّآ أَنشَأْنَا قُرُونًا فَتَطَاوَلَ عَلَيْهِمُ ٱلْعُمُرُۚ وَمَا كُنتَ ثَاوِيًا فِىٓ أَهْلِ مَدْيَنَ تَتْلُواْ عَلَيْهِمْ ءَايَٰتِنَا وَلَٰكِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ ﴿٤٥﴾ وَمَا كُنتَ بِجَانِبِ ٱلطُّورِ إِذْ نَادَيْنَا وَلَٰكِن رَّحْمَةً مِّن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّآ أَتَىٰهُم مِّن نَّذِيرٍ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ﴿٤٦﴾ وَلَوْلَآ أَن تُصِيبَهُم مُّصِيبَةٌۢ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَيَقُولُواْ رَبَّنَا لَوْلَآ أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ ءَايَٰتِكَ وَنَكُونَ مِنَ ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿٤٧﴾ فَلَمَّا جَآءَهُمُ ٱلْحَقُّ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ لَوْلَآ أُوتِىَ مِثْلَ مَآ أُوتِىَ مُوسَىٰٓۚ أَوَلَمْ يَكْفُرُواْ بِمَآ أُوتِىَ مُوسَىٰ مِن قَبْلُۖ قَالُواْ سِحْرَانِ تَظَٰهَرَا وَقَالُوٓاْ إِنَّا بِكُلٍّ كَٰفِرُونَ ﴿٤٨﴾ قُلْ فَأْتُواْ بِكِتَٰبٍ مِّنْ عِندِ ٱللَّهِ هُوَ أَهْدَىٰ مِنْهُمَآ أَتَّبِعْهُ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ ﴿٤٩﴾ فَإِن لَّمْ يَسْتَجِيبُواْ لَكَ فَٱعْلَمْ أَنَّمَا يَتَّبِعُونَ أَهْوَآءَهُمْۚ وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ ٱتَّبَعَ هَوَىٰهُ بِغَيْرِ هُدًى مِّنَ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهْدِى ٱلْقَوْمَ ٱلظَّٰلِمِينَ ﴿٥٠﴾ وَلَقَدْ وَصَّلْنَا لَهُمُ ٱلْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ﴿٥١﴾ ٱلَّذِينَ ءَاتَيْنَٰهُمُ ٱلْكِتَٰبَ مِن قَبْلِهِۦ هُم بِهِۦ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٢﴾ وَإِذَا يُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِهِۦٓ إِنَّهُ ٱلْحَقُّ مِن رَّبِّنَآ إِنَّا كُنَّا مِن قَبْلِهِۦ مُسْلِمِينَ ﴿٥٣﴾ أُوْلَٰٓئِكَ يُؤْتَوْنَ أَجْرَهُم مَّرَّتَيْنِ بِمَا صَبَرُواْ وَيَدْرَءُونَ بِٱلْحَسَنَةِ ٱلسَّيِّئَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَٰهُمْ يُنفِقُونَ ﴿٥٤﴾ وَإِذَا سَمِعُواْ ٱللَّغْوَ أَعْرَضُواْ عَنْهُ وَقَالُواْ لَنَآ أَعْمَٰلُنَا وَلَكُمْ أَعْمَٰلُكُمْ سَلَٰمٌ عَلَيْكُمْ لَا نَبْتَغِى ٱلْجَٰهِلِينَ ﴿٥٥﴾ إِنَّكَ لَا تَهْدِى مَنْ أَحْبَبْتَ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يَهْدِى مَن يَشَآءُۚ وَهُوَ أَعْلَمُ بِٱلْمُهْتَدِينَ ﴿٥٦﴾ وَقَالُوٓاْ إِن نَّتَّبِعِ ٱلْهُدَىٰ مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْضِنَآۚ أَوَلَمْ نُمَكِّن لَّهُمْ حَرَمًا ءَامِنًا يُجْبَىٰٓ إِلَيْهِ ثَمَرَٰتُ كُلِّ شَىْءٍ رِّزْقًا مِّن لَّدُنَّا وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٥٧﴾ وَكَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍۭ بَطِرَتْ مَعِيشَتَهَاۖ فَتِلْكَ مَسَٰكِنُهُمْ لَمْ تُسْكَن مِّنۢ بَعْدِهِمْ إِلَّا قَلِيلًاۖ وَكُنَّا نَحْنُ ٱلْوَٰرِثِينَ ﴿٥٨﴾ وَمَا كَانَ رَبُّكَ مُهْلِكَ ٱلْقُرَىٰ حَتَّىٰ يَبْعَثَ فِىٓ أُمِّهَا رَسُولًا يَتْلُواْ عَلَيْهِمْ ءَايَٰتِنَاۚ وَمَا كُنَّا مُهْلِكِى ٱلْقُرَىٰٓ إِلَّا وَأَهْلُهَا ظَٰلِمُونَ ﴿٥٩﴾ وَمَآ أُوتِيتُم مِّن شَىْءٍ فَمَتَٰعُ ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَا وَزِينَتُهَاۚ وَمَا عِندَ ٱللَّهِ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰٓۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿٦٠﴾ أَفَمَن وَعَدْنَٰهُ وَعْدًا حَسَنًا فَهُوَ لَٰقِيهِ كَمَن مَّتَّعْنَٰهُ مَتَٰعَ ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَا ثُمَّ هُوَ يَوْمَ ٱلْقِيَٰمَةِ مِنَ ٱلْمُحْضَرِينَ ﴿٦١﴾ وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَآءِىَ ٱلَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ ﴿٦٢﴾ قَالَ ٱلَّذِينَ حَقَّ عَلَيْهِمُ ٱلْقَوْلُ رَبَّنَا هَٰٓؤُلَآءِ ٱلَّذِينَ أَغْوَيْنَآ أَغْوَيْنَٰهُمْ كَمَا غَوَيْنَاۖ تَبَرَّأْنَآ إِلَيْكَۖ مَا كَانُوٓاْ إِيَّانَا يَعْبُدُونَ ﴿٦٣﴾ وَقِيلَ ٱدْعُواْ شُرَكَآءَكُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيبُواْ لَهُمْ وَرَأَوُاْ ٱلْعَذَابَۚ لَوْ أَنَّهُمْ كَانُواْ يَهْتَدُونَ ﴿٦٤﴾ وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ مَاذَآ أَجَبْتُمُ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿٦٥﴾ فَعَمِيَتْ عَلَيْهِمُ ٱلْأَنۢبَآءُ يَوْمَئِذٍ فَهُمْ لَا يَتَسَآءَلُونَ ﴿٦٦﴾ فَأَمَّا مَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحًا فَعَسَىٰٓ أَن يَكُونَ مِنَ ٱلْمُفْلِحِينَ ﴿٦٧﴾ وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَآءُ وَيَخْتَارُۗ مَا كَانَ لَهُمُ ٱلْخِيَرَةُۚ سُبْحَٰنَ ٱللَّهِ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٦٨﴾ وَرَبُّكَ يَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَمَا يُعْلِنُونَ ﴿٦٩﴾ وَهُوَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ لَهُ ٱلْحَمْدُ فِى ٱلْأُولَىٰ وَٱلْءَاخِرَةِۖ وَلَهُ ٱلْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٧٠﴾ قُلْ أَرَءَيْتُمْ إِن جَعَلَ ٱللَّهُ عَلَيْكُمُ ٱلَّيْلَ سَرْمَدًا إِلَىٰ يَوْمِ ٱلْقِيَٰمَةِ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ ٱللَّهِ يَأْتِيكُم بِضِيَآءٍۖ أَفَلَا تَسْمَعُونَ ﴿٧١﴾ قُلْ أَرَءَيْتُمْ إِن جَعَلَ ٱللَّهُ عَلَيْكُمُ ٱلنَّهَارَ سَرْمَدًا إِلَىٰ يَوْمِ ٱلْقِيَٰمَةِ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ ٱللَّهِ يَأْتِيكُم بِلَيْلٍ تَسْكُنُونَ فِيهِۖ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿٧٢﴾ وَمِن رَّحْمَتِهِۦ جَعَلَ لَكُمُ ٱلَّيْلَ وَٱلنَّهَارَ لِتَسْكُنُواْ فِيهِ وَلِتَبْتَغُواْ مِن فَضْلِهِۦ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿٧٣﴾ وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَآءِىَ ٱلَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ ﴿٧٤﴾ وَنَزَعْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا فَقُلْنَا هَاتُواْ بُرْهَٰنَكُمْ فَعَلِمُوٓاْ أَنَّ ٱلْحَقَّ لِلَّهِ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ ﴿٧٥﴾ إِنَّ قَٰرُونَ كَانَ مِن قَوْمِ مُوسَىٰ فَبَغَىٰ عَلَيْهِمْۖ وَءَاتَيْنَٰهُ مِنَ ٱلْكُنُوزِ مَآ إِنَّ مَفَاتِحَهُۥ لَتَنُوٓأُ بِٱلْعُصْبَةِ أُوْلِى ٱلْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُۥ قَوْمُهُۥ لَا تَفْرَحْۖ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلْفَرِحِينَ ﴿٧٦﴾ وَٱبْتَغِ فِيمَآ ءَاتَىٰكَ ٱللَّهُ ٱلدَّارَ ٱلْءَاخِرَةَۖ وَلَا تَنسَ نَصِيبَكَ مِنَ ٱلدُّنْيَاۖ وَأَحْسِن كَمَآ أَحْسَنَ ٱللَّهُ إِلَيْكَۖ وَلَا تَبْغِ ٱلْفَسَادَ فِى ٱلْأَرْضِۖ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلْمُفْسِدِينَ ﴿٧٧﴾ قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُۥ عَلَىٰ عِلْمٍ عِندِىٓۚ أَوَلَمْ يَعْلَمْ أَنَّ ٱللَّهَ قَدْ أَهْلَكَ مِن قَبْلِهِۦ مِنَ ٱلْقُرُونِ مَنْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَأَكْثَرُ جَمْعًاۚ وَلَا يُسْـَٔلُ عَن ذُنُوبِهِمُ ٱلْمُجْرِمُونَ ﴿٧٨﴾ فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِۦ فِى زِينَتِهِۦۖ قَالَ ٱلَّذِينَ يُرِيدُونَ ٱلْحَيَوٰةَ ٱلدُّنْيَا يَٰلَيْتَ لَنَا مِثْلَ مَآ أُوتِىَ قَٰرُونُ إِنَّهُۥ لَذُو حَظٍّ عَظِيمٍ ﴿٧٩﴾ وَقَالَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلْعِلْمَ وَيْلَكُمْ ثَوَابُ ٱللَّهِ خَيْرٌ لِّمَنْ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحًا وَلَا يُلَقَّىٰهَآ إِلَّا ٱلصَّٰبِرُونَ ﴿٨٠﴾ فَخَسَفْنَا بِهِۦ وَبِدَارِهِ ٱلْأَرْضَ فَمَا كَانَ لَهُۥ مِن فِئَةٍ يَنصُرُونَهُۥ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلْمُنتَصِرِينَ ﴿٨١﴾ وَأَصْبَحَ ٱلَّذِينَ تَمَنَّوْاْ مَكَانَهُۥ بِٱلْأَمْسِ يَقُولُونَ وَيْكَأَنَّ ٱللَّهَ يَبْسُطُ ٱلرِّزْقَ لِمَن يَشَآءُ مِنْ عِبَادِهِۦ وَيَقْدِرُۖ لَوْلَآ أَن مَّنَّ ٱللَّهُ عَلَيْنَا لَخَسَفَ بِنَاۖ وَيْكَأَنَّهُۥ لَا يُفْلِحُ ٱلْكَٰفِرُونَ ﴿٨٢﴾ تِلْكَ ٱلدَّارُ ٱلْءَاخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِى ٱلْأَرْضِ وَلَا فَسَادًاۚ وَٱلْعَٰقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ ﴿٨٣﴾ مَن جَآءَ بِٱلْحَسَنَةِ فَلَهُۥ خَيْرٌ مِّنْهَاۖ وَمَن جَآءَ بِٱلسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَى ٱلَّذِينَ عَمِلُواْ ٱلسَّيِّـَٔاتِ إِلَّا مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ ﴿٨٤﴾ إِنَّ ٱلَّذِى فَرَضَ عَلَيْكَ ٱلْقُرْءَانَ لَرَآدُّكَ إِلَىٰ مَعَادٍۚ قُل رَّبِّىٓ أَعْلَمُ مَن جَآءَ بِٱلْهُدَىٰ وَمَنْ هُوَ فِى ضَلَٰلٍ مُّبِينٍ ﴿٨٥﴾ وَمَا كُنتَ تَرْجُوٓاْ أَن يُلْقَىٰٓ إِلَيْكَ ٱلْكِتَٰبُ إِلَّا رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَۖ فَلَا تَكُونَنَّ ظَهِيرًا لِّلْكَٰفِرِينَ ﴿٨٦﴾ وَلَا يَصُدُّنَّكَ عَنْ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ بَعْدَ إِذْ أُنزِلَتْ إِلَيْكَۖ وَٱدْعُ إِلَىٰ رَبِّكَۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلْمُشْرِكِينَ ﴿٨٧﴾ وَلَا تَدْعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۘ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ كُلُّ شَىْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُۥۚ لَهُ ٱلْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٨٨﴾ [سُورَةُ الْقَصَصِ :: ١-٨٨]
Rahman we Rahym bolan Allahyñ ady bilen
1. Ta-Sin-Mim. 2. Bular aç-açan kitabyň aýatlarydyr. 3. Iman eden bir kowum üçin Musa bilen Parawunyň habarlaryndan bir bölümini saňa hakykaty bilen aýdyp bereris. 4. Şübhe ýokdyr, Parawun ýer-ýüzünde (ülkesinde) ulumsylyk toslapdy we şol ýeriň halkyny öz içinde synplara aýrypdy. Olardan bir toparyny ezýär, ogullaryny öldürýär, aýallaryny bolsa sag goýýardy. Şübhesiz ol bozgunçylardandy. 5. Biz bolsa, ýer-ýüzünde ejir çekenlere eçilip, olary baştutanlar belläp we olary mirasdüşerler kylmak isleýärdik. 6. Ýer-ýüzünde olary güýjiň eýesi kylmak we olaryň eli bilen Parawuna, Hamana we goşunlaryna, çekinýän zatlaryny görkezmekdi. 7. Musanyň ejesine, “Ony emdir, başyňa bir zat gelmeginden gorkan wagtyň ony deňize (Nile) göýber, gorkma, gynanma! Sebäbi biz ony saňa yzyna dolandyrarys we ony pygamberlerden kylarys” diýip ylham berdik. 8. Ahyrynda Parawun maşgalasy özlerine duşman we gynanjyň çeşmesi boljak bolan ol çagany tapyp aldy. Şübhesiz Parawun, (weziri) Haman we olaryň esgerleri ýalňyşlyk edýärdiler. 9. Parawunyň aýaly şeýle diýdi: “Maňa-da, saňa-da göz aýdyňlygy (bir çaga)! Ony öldüräýmäň! Belkem bize peýdasy deger ýa-da ony çagalyk edineris.” Aslynda bolsa olar (boljak zatlaryň) parhyna baranokdylar. 10. Musanyň ejesiniň kalby boş galdy. Eger-de biz (çagasy bilen baglanyşykly sözümize) ynanjyny goramagy üçin kalbyna güýç bermedik bolsadyk, hatda tasdan muny aýan etjekdi. 11. Ejesi, Musanyň gyz doganyna, “Oňa göz-gulak bol” diýdi. Olam Musany, olaryň ünsini çekmän daşyndan göz gulak boldy. 12. Biz, has öň onuň, süýt eneleriniň süýdini emmezligini sazladyk. Gyz dogany, “Size oňa garamagy üçin siziň adyňyza gorap biljek we oňa ýürekden mähir bilen seredip biljek bir maşgalany görkezeýinmi?” diýdi. 13. Şeýlelik bilen biz, ejesiniň göz aýdyňlygy bolsun we gynanmasyn, Allahyň wadasynyň hakdygyny bilsin diýip ony ejesine yzyna dolandyrdyk. Ýöne olaryň köpüsi muny bilmezler. 14. Musa kämillik ýaşyna ýetende, biz oňa ylym we dana-paýhaslygy berdik. Biz ýagşylyk edenleri şeýle sylaglandyrarys. 15. Musa, halkyň bihabar bolan wagty şähere girdi. Şol ýerde biri öz tarapyndan, beýlekisi duşmany tarapyndan uruşýan iki ynsany gördi. Öz tarapyndan bolan, duşmanyny ýeňmek üçin Musadan kömek sorady. Musa hem oňa bir ýumruk urdy we ony öldürdi. Musa, “Bu şeýtanyň işidir. Ol çyndanam aç-açan azdyryjy bir duşmandyr” diýdi. 16. Musa, “Rabbym! Şübhesiz men nebsime zulum etdim. Meni bagyşla” diýdi. Allah hem onuň günäsini geçdi. Şübhesiz ol köp bagyşlaýandyr we köp rehimdarlyk edendir. 17. “Rabbym! Maňa beren nygmatlaryň bilen hiç-haçan günäkärleriň arkasynda durmaryn” diýdi. 18. Gorkyp daş-töweregine ser-salyp, şäherde ertire çykdy. Bir görse, düýn özünden kömek soraýan ýene-de dady-perýat edip ondan kömek soraýardy. Musa hem oňa, “Belli bolşyňdan sen azan bir ynsansyň” diýdi. 19. Musa, ikisiniň hem duşmany bolan ynsany tutmakçy bolanda ol ynsan, “Eý Musa! Düýn birini öldireniň ýaly menäm öldürmekçimi bolýaň? Sen diňe ýer-ýüzünde bir zalym bolmak isleýäň. Araçy bolanlardan bolmak islemeýärsiň”diýdi. 20. Şäheriň aňry başyndan ylgap bir ynsan geldi. “Eý Musa! Halkyň kethudalary seni öldürmek üçin aralarynda seniň ýagdaýyňy maslahatlaşýarlar. Şäherden derrew çyk. Şübhesiz men saňa nesihat berenlerdendirin” diýdi. 21. Musa gorkyly ýagdaýda daş-töweregini ser-salyp şäherden çykdy we “Eý Rabbym! Meni bu zalym kowumdan halas et” diýdi. 22. (Şäherden çykyp) Medýene tarap ugranda, “Belkem Rabbym meni dogry ýola salar” diýdi. 23. Medýen suwyna baranda, suwuň kenar ýakasynda (haýwanlaryny) suwa ýakýan käbir ynsanlar gördi. Bularyň ýanynda goýunlaryny suwa salmazlyk üçin çemeleşýän iki gyz gördi. Musa olara “ (Goýunlary bärde saklamagyňyzyň) maksady näme?” diýdi. Olar, “Çopanlar suwa ýakyp bolýança biz goýunlarymyzy suwlap bilmeris. Kakamyz bolsa gaty garry adamdyr” diýdiler. 24. Muny diýenlerinden soň, Musa olaryň goýunlaryny suwa ýakdy. Soňra-da kölegä gidip, “Rabbym! Maňa iberjek her haýryňa mätäçdirin” diýdi. 25. Ahyry gyzlardan birisi utanyp utanjaňlyk bilen ýöräp Musanyň ýanyna baryp, “Biziň üçin goýunlarymyzy suwlap bereniňe tölegini bermek üçin kakam seni çagyrýar” diýdi. Musa onuň (Şuaýbyň) ýanyna baryp başdan geçirenlerini oňa aýdyp berende Şuaýb, “Gorkma ol zalym kowumdan halas bolduň” diýdi. 26. Gyzlardan birisi, “Kakajan, ony aýlykly talaban (hyzmatkär) edip al. Şugüne çenli saklan talabanlaryňdan iň haýyrlysy, güçlisi we ynamdar bolany şul adam boljakdyr” diýdi. 27. Şuaýb, “Men, sekiz ýyl mende işleseň garşylygynda şu iki gyzymdan birini saňa nykalamak isleýärin. Eger-de sen bu möhledi on ýyla dolsaň bolsa, olam seniň goşandyň bolar. Men seni kynçylyga salmak islemeýärin. Enşallah meni salyh bolanlardan görersiň” diýdi. 28. Musa şeýle diýdi: “Bu seniň bilen meniň aramdaky bir iş. Iki möhletden haýsyny tamamlanymda maňa bir duşmanlyk ýokdyr. Allah aýtýanlarymyza wekildir.” 29. Musa möhleti tamamlap, maşgalasy bilen ýola düşende, Tur tarapynda bir ataş görüp we maşgalasyna, “Siz bärde duruň, men bir ataş gördüm, (şol ýere barýaryn. ) Belkem şol ýerden size bir habar ýa-da ýylanmagyňyz üçin köz ataş getirerin” diýdi. 30. Musa, ataşyň ýanyna baranda ol mübärek ýerdäki jülgäniň sag tarapyndaky agaçdan şeýle ses berildi: “Eý Musa! Şübhesiz men, elbetde, men älemleriň Rabby bolan Allahdyryn.” 31. “Hasaňy ýere zyň”! (Musa hasasyny ýere zyňdy). Ony bir ýylan ýaly çalasyn hereket edişini görende yzyna seretmän gaçdy. (Bu gezek şeýle ses berildi): “Eý Musa! Bäri gel, gorkma! Sebäbi sen arkaýyn ynamly ýerde bolanlardansyň!” 32. “Eliňi içiňe sal. (Pis açmaklyk keseli ýaly) bir kesel sebäpli bolman apbajyk bir ýagdaýda çyksyn. Gorkyňdan açylan goluňy özüňe çek (özüňi dürse). Ynha bular, Parawun we kethudalaryna (görkezmegiň üçin) Rabbyň tarapyndan (saňa berlen) iki delildir. Sebäbi olar fasyk bir kowumdyrlar.” 33. Musa şeýle diýdi: “Eý Rabbym! Şübhesiz men olardan birini öldürdim. Olaryňam meni öldürmelerinden gorkýaryn.” 34. “Doganym Harunyň dili meniňkiden hasda ýerliklidir, gowydyr. Onam meniň bilen bilelikde, meniň dogrydygymy tassyklaýan bir kömekçi hökmünde göýber. Sebäbi men, olaryň meni ýalanlamaklaryndan gorkýaryn.” 35. Allah, “Doganyň bilen seni goldarys we size bir häkimiýet bereris we aýatlarymyz saýasynda size (ýaman bir maksat bilen) degip bilmezler. Siz we size uýanlar (tabyn bolanlar) üstünlikli boljak bolanlardyr” diýdi. 36. Musa olara delillerimizi aç-açan getirende olar, “Bu diňe bir toslanan bir gözbagçylykdyr (jadygöýlikdir). Biz geçmişdäki ata-babalarymyzyň döwründe beýle bir zadyň bardygyny eşitmedik” diýdiler. 37. Musa, “Gatyndan kimiň haky getirenini we bu ýurduň (ajaýyp) netijesiniň kimiňki boljagyny Rabbym has gowy biler. Dogrysy zalymlar halas bolmazlar” diýdi. 38. Parawun, “Eý kethudalar! Siziň menden başga bir ylahyňyz bardygyny bilmeýärin. Eý Haman! Meniň üçin bir ot ýakyp kerpiç bişirip maňa bir diň gur. Belkem Musanyň ylahyna çykyp serederin. Şübhesiz men onuň hökmany suratda ýalançylardan bolandygyny pikir edýärin” diýdi. 39. Ol we esgerleri ýer-ýüzünde haksyz ýere ulumsylyk etdiler we çyndanam bize dolandyrylyp gelmez öýtdiler. 40. Bizem ony we esgerlerini tutdyk we deňize atdyk (şol ýerde gark boldylar). Zalymlaryň soňunyň nähili bolandygyny gör! 41. Biz olary, ataşa çagyryş eden öňde baryjylar kyldyk. Kyýamat günäm özlerine ýardam berilmez. 42. Bu dünýäde olara nälet etdik. Kyýamat gününde hem olar ýigrenji bolan ynsanlardan bolar. 43. Kasam bolsun! Ilkinji nesilleri ýok edenden soňra, Musa pikir edip, oýlanyp sapak alsynlar diýip ynsanlaryň kalby gözüni oýandyrjak deliller we bir hak ýola saljak ýol görkeziji, bir rehimdarlyk hökmünde kitaby (Töwraty) berdik. 44. Eý Muhammed! Musa ol buýrugy beren wagtymyz sen (jülgäniň) günbatar tarapynda däldiň! (Şol wakany) görenlerdenem däldiň! 45. Ýöne biz (Musadan soňra) ençeme nesiller ýaratdyk. Üstlerinden köp döwürler geçdi. Sen Medýen halkynyň arasynda ýaşaňokdyň, aýatlarymyzam olardan okap öwrenmändiň! Emma biz (bu habary) iberendiris. 46. Ýene-de biz (Musa) seslenen wagtymyzam Tur dagynyň gapdalynda hem däldiň! Ýöne Rabbyňdan bir rehimdarlyk hökmünde, senden ozal özlerine hiç-hili duýdyrýançysy bolmadyk bir kowmy oýlanyp öwüt-nesihat alsynlar diýip duýdyrmagyň üçin (şol habarlary) saňa bildirýäris. 47. Özleriniň edenleri sebäpli başlaryna bir bela gelende, “Eý Rabbymyz! Bize bir pygamber ibersediň we aýatlaryňa gulak assadyk we möminlerden bolsadyk” diýjek bolmasadylar, seni pygamber hökmünde ibermezdik. 48. Olara gatymyzdan hakykat baranda, “Musa berlen gudratlaryň meňzeşi näme üçin muňa-da berilmedi” diýdiler. Olar has ozal Musa berlenleri (gudratlary) hem iňkär etmänmidiler. Olar, “Iki gözbagçy biri-birilerine söýenişýärler”diýdiler. “Biz ählisini iňkär edýäris” diýdiler. 49. Şeýle diý: “Eger-de dogry aýtýanlardan bolsaňyz, Allahyň gatyndan, hakykata, bu ikisinden (Töwrat we Gurhandan) has köp ýetiren bir kitap getiriň we men oňa tabyn bolaýyn.” 50. Eger-de (bu barada) saňa jogap berip bilmeseler bilip goý, olar diňe öz nebisleriniň arzuwlaryna uýýandyrlar. Kim, Allahdan görkezilen bir ýol bolman, öz nebisiniň arzuwyna boýun bolandan has azgyndyr. Şübhesiz Allah zalymlar toplumyny dogry ỳola salmaz. 51. Kasam bolsun! Pikir edip oýlanyp öwüt-nesihat alsynlar diýip ol sözi (Gurhan aýatlaryny) olara yzygiderli ýetirdik. 52. Bu Gurhandan ozal özlerine kitap berenlerimiz bara, ynha olar oňa-da ynanarlar. 53.Gurhan özlerine okalan wagty “Oňa ynandyk, şübhesiz ol Rabbymyzdan gelen hakykatdyr. Şübhesiz biz ondan ozalam musulmandyk” diýerler. 54. Ynha olaryň, sabyrly bolup ýamanlyga ýagşylyk etmeklikleri we özlerine rysgal edip berenlerimizden, Allah ýolunda bermekleri garşylygynda, munuň sylaglary özlerine iki gezek berler. 55. Boş sözleri eşiden wagtlarynda ondan ýüz öwürerler we “Biziň işlerimiz bize, siziň işleriňizem size. Salam bolsun size (bizden size zyýan ýetmez). Biz jahyllary islemeris” diýerler. 56. Şübhesiz sen söýen ynsanyňy dogry ýola salyp bilmersiň! Emma Allah, islän ynsanyny dogry ýola ýetirer. Ol dogry ýola girjekleri has gowy biler. 57. Olar, “Siziň bilen bilelikde dogry ýoly saýlasak, öz ýurdumyzdan kowulyp çykarylarys” diýdiler. Biz, olary tarapymyzdan bir rysgal hökmünde her-hili miwe we hasyllary özünde jemlenen sarpaly we ynamly bir ýere ýerleşdirmedikmi? Ýöne olaryň köpüsi bilmezler. 58. Biz nygmatlar içinde läliksirän ençeme ýurdyň halkyny heläk edendiris. Ynha özlerinden soňra içlerinde köp az oturlan ýurtlary. (şol ýurtlara) biz mirasdüşer boldyk, biz. 59. Rabbyň, ülkeleriň merkezi ýerlerine, özlerine aýatlarymyzy okaýan bir pygamber ibermedikçe ýurtlary heläk ediji däldir. Onsuzam biz, halklary zalym bolmadykca ýurtlary heläk etmeýäris. 60. (Dünýälik hökmünde) size berlen ähli zat, dünýä durmuşynyň gün-güzerany we bezegidir. Allahyň gatyndaky bolsa, has haýyrlysy we müdimilik bolanydyr. Entegem aklyňyzy ulanyňyzokmy? 61. Özüne gowy bir wada berenimiz we ol wada berlen zada gowuşjak bolan, dünýä durmuşynyň güzeranyndan peýdalandyranymyz, soňam kyýamat güni (hasabat bermek üçin) huzurymyza getiriljek ynsan ýalymydyr? 62. Allahyň olara seslenip, “Hany meniň üçin bar diýip toslap ýöňkän şäriklerim?” diýjek günini ýatla! 63. Özleri hakynda azap hökümi berlenler, “Eý Rabbymyz! Ynha şular biziň azdyranlarymyzdyr. Özümiziň azyşymyz ýaly olaram azdyrdyk. Indäm bolsa olardan daşlaşyp saňa dolanyp geldik. Onsuzam (hakykatynda) olar bize çokunmaýardylar” diýerler. 64. Olara, “Hany şärikleriňizi çagyryň” diýler. Olaram çagyrarlar, ýöne şärikleri jogap berip bilmezler. Azaby görerler. Käşgä olar (dünýädekä) dogry ýola barsadylar. 65. Allahyň olara seslenip, “Pygamberlere näme jogap berdiňiz? Diýjek günini ýatla”! 66. Ol gün şolara garşy ähli habarlar ýapylandyr. Artyk biri-birilerine-de sorap bilmezler. 67. Emma toba edip iman eden we salyh amallar işleýän adamyň halas bolanlardan bolmagyna garaşylar. 68. Rabbyň islänini ýaradar we saýlar. Olaryň bolsa saýlamak haky ýokdyr. Allah, olaryň şärik goşan zatlaryndan daşdyr we belentdir. 69. Rabbyň, olaryň içlerinde gizlänlerini hem aç-açan edenlerini hem biler. 70. Ol Allahdyr. Ondan başga hiç-bir ylah ýokdyr. Dünýäde we ahyrýetde “hamd” etmek oňa mahsusdyr. Höküm diňe onuňkydyr. Hökmany suratda oňa dolanyp bardyrlarsyňyz! 71. Şeýle diý: “Näme diýersiňiz? Allah, üstüňize gijäni kyýamata çenli dowamly kylan bolsady, Allahdan başga haýsy ylah size bir ýagtylyk getirer? Entegem eşitjek dälmisiňiz?” 72. Şeýle diý: “Näme diýersiňiz? Allah, üstüňizde gündizi kyýamata çenli dowamly kylan bolsady, Allahdan başga haýsy ylah size, içinde dynjyňyzy alar ýaly gijäni getirerdi? Entegem görjek dälmisiňiz?” 73. Allah, rehimdarlygy sebapli, gijäni dynç almagyňyz üçin gündizinäm bolsa Allahyň eçilmekliginden islemegiňiz we şükür edersiňiz diýip siziň üçin ýaratdy. 74. Allahyň olara seslenip, “Hany meniň üçin bar diýip toslap ýöňkän şäriklerim?” diýjek günini ýatla! 75. Her ymmatdan bir şaýat çykararys we (kapyrlara) “Takyk deliliňizi getiriň” diýeris. Olaram hakykatyň Allaha mahsus bolandygyny bilerler we (Allaha şärik diýip) toslan zatlary özlerini ýüzin taşlap ýitip gidendirler. 76. Şübhesiz Karun, Musanyň kowmyndandy. Olara garşy azgynlyk etdi. Biz oňa, güýçli bir topluma açarlaryny götermeklik agyr boljak hazynalar berdik. Hany, kowmy özüne şeýle diýipdi: “Öwünme! Sebäbi Allah öwünip läliksiränleri halamaz!” 77. “Allahyň saňa beren zatlarynda ahyrýet ýurdyny gözle. Dünýäden hem nesibäňi unutma! Allahyň saňa ýagşylyk edişi ýaly senem ýagşylyk et we ýer-ýüzünde bozgunçylyk agzalalyk isleme! Sebäbi Allah bozgunçylyk edenleri halamaz. 78. Karun, “Bular maňa mendäki bilim we ukybym sebäpli berlendir” diýdi. Ol, Allahyň özünden ozalky nesillerden, ondanam has güýçli we gaty kän mal-mülk baýlygy ýygnanlary heläk edendigini bilmeýärmidi? Günäleri takyk bolanlara günäleri barada sorag soralmaz. (Sebäbi Allah hemmesinäm biler). 79. Karun, şaý-sepli we görk içinde kowmynyň garşysyna çykdy. Dünýä durmuşyny arzuw edenler, “Käşgä Karuna berlen baýlyk ýaly biziňem baýlygymyz bolsady. Şübhesiz ol uly bir baýlygyň eýesidir” diýdiler. 80. Özlerine ylym berlenler bolsa, “Näletler bolsun size! Iman edip gowy işler edenlere, Allahyň berjek sylagy has haýyrlydyr. Oňa bolsa diňe sabyrly bolanlar gowuşarlar”diýdiler. 81. Soňunda onam, köşginäm ýeriň düýbinä sokdyk. Allaha garşy, oňa ýardam berip biljek adamlary ýokdy. Özüni gorap halas edip biljeklerdenem däldi. 82. Entek düýn onuň ýerinde bolmagy arzuw edenler, “Waheý! Diýmek Allah gullaryndan islänine bol rysgal berer we (isläninede) azaldarmyş. Allah bize eçilmedik bolsady, bizäm ýeriň düýbine sokardy. Diýmek onda kapyrlar halas bolmazlar” diýmäge başladylar. 83. Ynha ahyrýet ýurdy. Biz ony ýer-ýüzünde ulumsylyk etmeýän we bozgunçylyk çykarmaýanlara bereris. Netije, Allaha garşy gelmekden säginenleriňkidir. 84. Kim bir ýagşylyk getirse oňa mundan has haýyrlysy bardyr. Kim-de bir erbetlik getirse, bilsin, ýamanlyk edenler diňe edýänleriniň jezasyny çekerler. 85. Gurhany saňa parz kylan Allah, şübhesiz seni dolanyp baryljak bir ýere dolanyp bardyrar. Şeýle diý: “Rabbym hak ýolunda bolany we aç-açan azgynlyk içinde bolany has gowy biler.” 86. Sen, bu kitabyň saňa beriljegine garaşmaýardyň! Ýöne ol Rabbyňdan bir rehimdarlyk hökmünde saňa berildi. Şeýle bolsa, kapyrlara arka çykaýma! 87. Allahyň aýatlary saňa indirilenden soňra, seni olardan ýüz dändirtmesinler! Rabbyňa çagyr we Allaha şärik goşanlardan bolaýma! 88. Sen Allah bilen bilelikde başga bir ylaha ybadat etme! Ondan başga hiç bir ylah ýokdyr. Onuň özünden başga ähli zat ýok boljakdyr. Höküm ýalňyz onuňkydyr we hökmany suratda oňa dolanyp bardyrlarsyňyz!