MÖMINUN SÜRESI
Ayet Sayısı 118
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
قَدْ أَفْلَحَ ٱلْمُؤْمِنُونَ ﴿١﴾ ٱلَّذِينَ هُمْ فِى صَلَاتِهِمْ خَٰشِعُونَ ﴿٢﴾ وَٱلَّذِينَ هُمْ عَنِ ٱللَّغْوِ مُعْرِضُونَ ﴿٣﴾ وَٱلَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَوٰةِ فَٰعِلُونَ ﴿٤﴾ وَٱلَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَٰفِظُونَ ﴿٥﴾ إِلَّا عَلَىٰٓ أَزْوَٰجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَٰنُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ ﴿٦﴾ فَمَنِ ٱبْتَغَىٰ وَرَآءَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْعَادُونَ ﴿٧﴾ وَٱلَّذِينَ هُمْ لِأَمَٰنَٰتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَٰعُونَ ﴿٨﴾ وَٱلَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَوَٰتِهِمْ يُحَافِظُونَ ﴿٩﴾ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْوَٰرِثُونَ ﴿١٠﴾ ٱلَّذِينَ يَرِثُونَ ٱلْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَٰلِدُونَ ﴿١١﴾ وَلَقَدْ خَلَقْنَا ٱلْإِنسَٰنَ مِن سُلَٰلَةٍ مِّن طِينٍ ﴿١٢﴾ ثُمَّ جَعَلْنَٰهُ نُطْفَةً فِى قَرَارٍ مَّكِينٍ ﴿١٣﴾ ثُمَّ خَلَقْنَا ٱلنُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا ٱلْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا ٱلْمُضْغَةَ عِظَٰمًا فَكَسَوْنَا ٱلْعِظَٰمَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَٰهُ خَلْقًا ءَاخَرَۚ فَتَبَارَكَ ٱللَّهُ أَحْسَنُ ٱلْخَٰلِقِينَ ﴿١٤﴾ ثُمَّ إِنَّكُم بَعْدَ ذَٰلِكَ لَمَيِّتُونَ ﴿١٥﴾ ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ ٱلْقِيَٰمَةِ تُبْعَثُونَ ﴿١٦﴾ وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَآئِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ ٱلْخَلْقِ غَٰفِلِينَ ﴿١٧﴾ وَأَنزَلْنَا مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءًۢ بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّٰهُ فِى ٱلْأَرْضِۖ وَإِنَّا عَلَىٰ ذَهَابٍۭ بِهِۦ لَقَٰدِرُونَ ﴿١٨﴾ فَأَنشَأْنَا لَكُم بِهِۦ جَنَّٰتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَٰبٍ لَّكُمْ فِيهَا فَوَٰكِهُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿١٩﴾ وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِن طُورِ سَيْنَآءَ تَنۢبُتُ بِٱلدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِّلْءَاكِلِينَ ﴿٢٠﴾ وَإِنَّ لَكُمْ فِى ٱلْأَنْعَٰمِ لَعِبْرَةًۖ نُّسْقِيكُم مِّمَّا فِى بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَٰفِعُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿٢١﴾ وَعَلَيْهَا وَعَلَى ٱلْفُلْكِ تُحْمَلُونَ ﴿٢٢﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِۦ فَقَالَ يَٰقَوْمِ ٱعْبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُۥٓۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ ﴿٢٣﴾ فَقَالَ ٱلْمَلَؤُاْ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوْمِهِۦ مَا هَٰذَآ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُرِيدُ أَن يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَآءَ ٱللَّهُ لَأَنزَلَ مَلَٰٓئِكَةً مَّا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِىٓ ءَابَآئِنَا ٱلْأَوَّلِينَ ﴿٢٤﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌۢ بِهِۦ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُواْ بِهِۦ حَتَّىٰ حِينٍ ﴿٢٥﴾ قَالَ رَبِّ ٱنصُرْنِى بِمَا كَذَّبُونِ ﴿٢٦﴾ فَأَوْحَيْنَآ إِلَيْهِ أَنِ ٱصْنَعِ ٱلْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَآءَ أَمْرُنَا وَفَارَ ٱلتَّنُّورُۙ فَٱسْلُكْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ ٱثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيْهِ ٱلْقَوْلُ مِنْهُمْۖ وَلَا تُخَٰطِبْنِى فِى ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْۖ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ ﴿٢٧﴾ فَإِذَا ٱسْتَوَيْتَ أَنتَ وَمَن مَّعَكَ عَلَى ٱلْفُلْكِ فَقُلِ ٱلْحَمْدُ لِلَّهِ ٱلَّذِى نَجَّىٰنَا مِنَ ٱلْقَوْمِ ٱلظَّٰلِمِينَ ﴿٢٨﴾ وَقُل رَّبِّ أَنزِلْنِى مُنزَلًا مُّبَارَكًا وَأَنتَ خَيْرُ ٱلْمُنزِلِينَ ﴿٢٩﴾ إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَءَايَٰتٍ وَإِن كُنَّا لَمُبْتَلِينَ ﴿٣٠﴾ ثُمَّ أَنشَأْنَا مِنۢ بَعْدِهِمْ قَرْنًا ءَاخَرِينَ ﴿٣١﴾ فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ أَنِ ٱعْبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُۥٓۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ ﴿٣٢﴾ وَقَالَ ٱلْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِلِقَآءِ ٱلْءَاخِرَةِ وَأَتْرَفْنَٰهُمْ فِى ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَا مَا هَٰذَآ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ ﴿٣٣﴾ وَلَئِنْ أَطَعْتُم بَشَرًا مِّثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَٰسِرُونَ ﴿٣٤﴾ أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُنتُمْ تُرَابًا وَعِظَٰمًا أَنَّكُم مُّخْرَجُونَ ﴿٣٥﴾ هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ ﴿٣٦﴾ إِنْ هِىَ إِلَّا حَيَاتُنَا ٱلدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ ﴿٣٧﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ ٱفْتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُۥ بِمُؤْمِنِينَ ﴿٣٨﴾ قَالَ رَبِّ ٱنصُرْنِى بِمَا كَذَّبُونِ ﴿٣٩﴾ قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَّيُصْبِحُنَّ نَٰدِمِينَ ﴿٤٠﴾ فَأَخَذَتْهُمُ ٱلصَّيْحَةُ بِٱلْحَقِّ فَجَعَلْنَٰهُمْ غُثَآءًۚ فَبُعْدًا لِّلْقَوْمِ ٱلظَّٰلِمِينَ ﴿٤١﴾ ثُمَّ أَنشَأْنَا مِنۢ بَعْدِهِمْ قُرُونًا ءَاخَرِينَ ﴿٤٢﴾ مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَـْٔخِرُونَ ﴿٤٣﴾ ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَاۖ كُلَّ مَا جَآءَ أُمَّةً رَّسُولُهَا كَذَّبُوهُۚ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُم بَعْضًا وَجَعَلْنَٰهُمْ أَحَادِيثَۚ فَبُعْدًا لِّقَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ ﴿٤٤﴾ ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ وَأَخَاهُ هَٰرُونَ بِـَٔايَٰتِنَا وَسُلْطَٰنٍ مُّبِينٍ ﴿٤٥﴾ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَإِيْهِۦ فَٱسْتَكْبَرُواْ وَكَانُواْ قَوْمًا عَالِينَ ﴿٤٦﴾ فَقَالُوٓاْ أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَٰبِدُونَ ﴿٤٧﴾ فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُواْ مِنَ ٱلْمُهْلَكِينَ ﴿٤٨﴾ وَلَقَدْ ءَاتَيْنَا مُوسَى ٱلْكِتَٰبَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ ﴿٤٩﴾ وَجَعَلْنَا ٱبْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُۥٓ ءَايَةً وَءَاوَيْنَٰهُمَآ إِلَىٰ رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِينٍ ﴿٥٠﴾ يَٰٓأَيُّهَا ٱلرُّسُلُ كُلُواْ مِنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَٱعْمَلُواْ صَٰلِحًاۖ إِنِّى بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ ﴿٥١﴾ وَإِنَّ هَٰذِهِۦٓ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَٰحِدَةً وَأَنَاْ رَبُّكُمْ فَٱتَّقُونِ ﴿٥٢﴾ فَتَقَطَّعُوٓاْ أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ زُبُرًاۖ كُلُّ حِزْبٍۭ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ ﴿٥٣﴾ فَذَرْهُمْ فِى غَمْرَتِهِمْ حَتَّىٰ حِينٍ ﴿٥٤﴾ أَيَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِۦ مِن مَّالٍ وَبَنِينَ ﴿٥٥﴾ نُسَارِعُ لَهُمْ فِى ٱلْخَيْرَٰتِۚ بَل لَّا يَشْعُرُونَ ﴿٥٦﴾ إِنَّ ٱلَّذِينَ هُم مِّنْ خَشْيَةِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ ﴿٥٧﴾ وَٱلَّذِينَ هُم بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٨﴾ وَٱلَّذِينَ هُم بِرَبِّهِمْ لَا يُشْرِكُونَ ﴿٥٩﴾ وَٱلَّذِينَ يُؤْتُونَ مَآ ءَاتَواْ وَّقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَىٰ رَبِّهِمْ رَٰجِعُونَ ﴿٦٠﴾ أُوْلَٰٓئِكَ يُسَٰرِعُونَ فِى ٱلْخَيْرَٰتِ وَهُمْ لَهَا سَٰبِقُونَ ﴿٦١﴾ وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَاۖ وَلَدَيْنَا كِتَٰبٌ يَنطِقُ بِٱلْحَقِّۚ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿٦٢﴾ بَلْ قُلُوبُهُمْ فِى غَمْرَةٍ مِّنْ هَٰذَا وَلَهُمْ أَعْمَٰلٌ مِّن دُونِ ذَٰلِكَ هُمْ لَهَا عَٰمِلُونَ ﴿٦٣﴾ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِم بِٱلْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْـَٔرُونَ ﴿٦٤﴾ لَا تَجْـَٔرُواْ ٱلْيَوْمَۖ إِنَّكُم مِّنَّا لَا تُنصَرُونَ ﴿٦٥﴾ قَدْ كَانَتْ ءَايَٰتِى تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُمْ عَلَىٰٓ أَعْقَٰبِكُمْ تَنكِصُونَ ﴿٦٦﴾ مُسْتَكْبِرِينَ بِهِۦ سَٰمِرًا تَهْجُرُونَ ﴿٦٧﴾ أَفَلَمْ يَدَّبَّرُواْ ٱلْقَوْلَ أَمْ جَآءَهُم مَّا لَمْ يَأْتِ ءَابَآءَهُمُ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿٦٨﴾ أَمْ لَمْ يَعْرِفُواْ رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُۥ مُنكِرُونَ ﴿٦٩﴾ أَمْ يَقُولُونَ بِهِۦ جِنَّةٌۢۚ بَلْ جَآءَهُم بِٱلْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَٰرِهُونَ ﴿٧٠﴾ وَلَوِ ٱتَّبَعَ ٱلْحَقُّ أَهْوَآءَهُمْ لَفَسَدَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلْأَرْضُ وَمَن فِيهِنَّۚ بَلْ أَتَيْنَٰهُم بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَن ذِكْرِهِم مُّعْرِضُونَ ﴿٧١﴾ أَمْ تَسْـَٔلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيْرٌۖ وَهُوَ خَيْرُ ٱلرَّٰزِقِينَ ﴿٧٢﴾ وَإِنَّكَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَىٰ صِرَٰطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٧٣﴾ وَإِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِٱلْءَاخِرَةِ عَنِ ٱلصِّرَٰطِ لَنَٰكِبُونَ ﴿٧٤﴾ وَلَوْ رَحِمْنَٰهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم مِّن ضُرٍّ لَّلَجُّواْ فِى طُغْيَٰنِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿٧٥﴾ وَلَقَدْ أَخَذْنَٰهُم بِٱلْعَذَابِ فَمَا ٱسْتَكَانُواْ لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ ﴿٧٦﴾ حَتَّىٰٓ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ ﴿٧٧﴾ وَهُوَ ٱلَّذِىٓ أَنشَأَ لَكُمُ ٱلسَّمْعَ وَٱلْأَبْصَٰرَ وَٱلْأَفْـِٔدَةَۚ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ ﴿٧٨﴾ وَهُوَ ٱلَّذِى ذَرَأَكُمْ فِى ٱلْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٧٩﴾ وَهُوَ ٱلَّذِى يُحْىِۦ وَيُمِيتُ وَلَهُ ٱخْتِلَٰفُ ٱلَّيْلِ وَٱلنَّهَارِۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿٨٠﴾ بَلْ قَالُواْ مِثْلَ مَا قَالَ ٱلْأَوَّلُونَ ﴿٨١﴾ قَالُوٓاْ أَءِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿٨٢﴾ لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَءَابَآؤُنَا هَٰذَا مِن قَبْلُ إِنْ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿٨٣﴾ قُل لِّمَنِ ٱلْأَرْضُ وَمَن فِيهَآ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٨٤﴾ سَيَقُولُونَ لِلَّهِۚ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿٨٥﴾ قُلْ مَن رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ ٱلسَّبْعِ وَرَبُّ ٱلْعَرْشِ ٱلْعَظِيمِ ﴿٨٦﴾ سَيَقُولُونَ لِلَّهِۚ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ ﴿٨٧﴾ قُلْ مَنۢ بِيَدِهِۦ مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٨٨﴾ سَيَقُولُونَ لِلَّهِۚ قُلْ فَأَنَّىٰ تُسْحَرُونَ ﴿٨٩﴾ بَلْ أَتَيْنَٰهُم بِٱلْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَٰذِبُونَ ﴿٩٠﴾ مَا ٱتَّخَذَ ٱللَّهُ مِن وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُۥ مِنْ إِلَٰهٍۚ إِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَٰهٍۭ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍۚ سُبْحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿٩١﴾ عَٰلِمِ ٱلْغَيْبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ فَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٩٢﴾ قُل رَّبِّ إِمَّا تُرِيَنِّى مَا يُوعَدُونَ ﴿٩٣﴾ رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِى فِى ٱلْقَوْمِ ٱلظَّٰلِمِينَ ﴿٩٤﴾ وَإِنَّا عَلَىٰٓ أَن نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَٰدِرُونَ ﴿٩٥﴾ ٱدْفَعْ بِٱلَّتِى هِىَ أَحْسَنُ ٱلسَّيِّئَةَۚ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ ﴿٩٦﴾ وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَٰتِ ٱلشَّيَٰطِينِ ﴿٩٧﴾ وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحْضُرُونِ ﴿٩٨﴾ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَ أَحَدَهُمُ ٱلْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ٱرْجِعُونِ ﴿٩٩﴾ لَعَلِّىٓ أَعْمَلُ صَٰلِحًا فِيمَا تَرَكْتُۚ كَلَّآۚ إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَآئِلُهَاۖ وَمِن وَرَآئِهِم بَرْزَخٌ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿١٠٠﴾ فَإِذَا نُفِخَ فِى ٱلصُّورِ فَلَآ أَنسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَآءَلُونَ ﴿١٠١﴾ فَمَن ثَقُلَتْ مَوَٰزِينُهُۥ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ وَمَنْ خَفَّتْ مَوَٰزِينُهُۥ فَأُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمْ فِى جَهَنَّمَ خَٰلِدُونَ ﴿١٠٣﴾ تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ ٱلنَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَٰلِحُونَ ﴿١٠٤﴾ أَلَمْ تَكُنْ ءَايَٰتِى تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ قَالُواْ رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَآلِّينَ ﴿١٠٦﴾ رَبَّنَآ أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَٰلِمُونَ ﴿١٠٧﴾ قَالَ ٱخْسَـُٔواْ فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ إِنَّهُۥ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْ عِبَادِى يَقُولُونَ رَبَّنَآ ءَامَنَّا فَٱغْفِرْ لَنَا وَٱرْحَمْنَا وَأَنتَ خَيْرُ ٱلرَّٰحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ فَٱتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰٓ أَنسَوْكُمْ ذِكْرِى وَكُنتُم مِّنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ إِنِّى جَزَيْتُهُمُ ٱلْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوٓاْ أَنَّهُمْ هُمُ ٱلْفَآئِزُونَ ﴿١١١﴾ قَٰلَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِى ٱلْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ قَالُواْ لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَسْـَٔلِ ٱلْعَآدِّينَ ﴿١١٣﴾ قَٰلَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًاۖ لَّوْ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَٰكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ ٱلْمَلِكُ ٱلْحَقُّۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ ٱلْعَرْشِ ٱلْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ وَمَن يَدْعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ لَا بُرْهَٰنَ لَهُۥ بِهِۦ فَإِنَّمَا حِسَابُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفْلِحُ ٱلْكَٰفِرُونَ ﴿١١٧﴾ وَقُل رَّبِّ ٱغْفِرْ وَٱرْحَمْ وَأَنتَ خَيْرُ ٱلرَّٰحِمِينَ ﴿١١٨﴾ [سُورَةُ الْمُؤْمِنُونَ :: ١-١١٨]
Rahman we Rahym bolan Allahyñ ady bilen
1. Möminler hakykatdanam halas bolanlardyr. 2. Olar namazlarynda çuňňur sarpa içindedirler. 3. Olar, peýdasyz işlerden we boş sözlerden ýüz öwürerler. 4. Olar zekatlarynam bererler. 5. Olar ar-namyslaryny gorarlar. 6. Ýöne ýan-ýoldaşlary we gol astynda bolan gyrnaklary mundan başga. Olar bilen gatnaşyklary sebäpli aýyplanmazlar. 7. Kim mundan ötä geçmek islese, ynha olar hetdinden aşa gidenlerdir. 8. Ýene-de olar, amanatlaryna we beren sözlerine eýedirler. 9. Olar namazlaryny kylmana dowam ederler. 10. Ynha bular mirasdarlaryň edil özleridir. 11. Olar firdews jennetlerine miras düşerdirler. Olar şol ýerde ebedi galarlar. 12. Kasam bolsun! Biz ynsany balçykdan, süzülen bir özeninden ýaratdyk. 13. Soňra ony bir damja suw (bir damja döl) halynda goragly ýere (ene ýatgysyna) ýerleşdirdik. 14. Soňam bu bir damja suwy “alaka” (embiriýo) halyna getirdik. Alakany hem “mudga” (bir parça ete) öwürdik. Bu mudgany hem süňklere öwürdik we bu süňklere hem et geýdirdik. Ahyr soňy ony başgaça bir mahluk hökmünde ýüze çykardyk. Ýaradanlaryň iň gowusy bolan Allahyň mertebesi nähili belentdir (beýikdir). 15. Soňra (eý ynsanlar) siz munuň yzyndan hökman ölersiňiz! 16. Soňra ýene siz kyýamat gününde hökman (gaýtadan) direldilersiňiz. 17. Kasam bolsun! Biz siziň üstüňizde ýedi ýol ýaratdyk. Biz ýaradanlarymyzdan bihabar däldiris. 18. Biz gökden belli bir ölçegde suwy indirdik we (peýdalanmagyňyz üçin) ony ýer-ýüzünde sakladyk. Biziň ony doly yok etmäne hem hökman güýjimiz ýeter. 19. Onuň bilen siziň üçin hurma baglary we üzüm baglary emele getirdik. Bu bag we bakjalarda siziň üçin kän miweler bardyr we siz olardan iýýärsiňiz! 20. Ýene ol suw bilen Sina dagynda biten bir agaç (zeýtun agajy) ýaratdyk, hem ýag hem iýenlere azyk bolar. 21. Haýwanlarda hem siziň üçin elbetde bir mysal sapak bardyr. Olaryň içlerindäki süýtden size içireris. Olarda siziň üçin köp peýdalar hem bardyr we olardan iýersiňizem. 22. Olaryň üstünde we gämiler bilen ýol alarsyňyz! 23. Kasam bolsun! Biz, Nuhy öz kowmyna pygamber hökmünde göýberip, “Eý kowmym! Allaha gulluk ediň! Siziň ondan başga hiç bir ylahyňyz ýokdyr. Allaha garşy gelmekden entägem säginjek dälmisiňiz?” diýdi. 24. Muňa öz kowmyndan iňkär eden kethudalary şeýle diýdiler: “Bu diňe siziň ýaly bir ynsandyr, size ulumsylyk toslamak isleýär. Eger-de Allah islesedi bir perişde göýbererdi. Biz ozalky ata-babalarymyzdan beýle zat eşitmedik.” 25.“Bu diňe jyn uran bir ynsandyr. Şeýle bolsa ony belli bir wagtlaýynça gözegçilik edip synlaň!” 26. (Nuh), “Rabbym! Maňa ýalançy diýmeklerine garşy maňa ýardam ber.” diýdi. 27. Bu sebäpli Nuha, “Biziň gözegçiligimiz astynda we wahyý bilen berjek habarymyza görä ol gämini ýasa!” diýip wahyý bilen bildirdik. “Biziň buýrugymyz baryp tamdyr gaýnamaga başlanda, (suwlar joşup daşanda Nuha) şeýle diýdik: “Her hili janly-jandardan (erkekli urkaçyly) bir jübt, birem özleri hakynda ozaldan höküm berlenlerden başga, maşgalaňy gämä mündür we zalymlyk eden ynsanlar üçin maňa hiç ýalbarma! Şübhesiz olar suwda gark bolarlar.” 28. Sen we ýanyňdaky ynsanlar gämä müneniňizde: “Bizi zalym kowmyň elinden halas eden Allaha hamd bolsun,”diý. 29. Ýene-de şeýle diý: “Eý Rabbym! Meni bereketli bir ýere ýerleşdir. Sen ýer berenleriňiň haýyrlysysyň.” 30. Şübhesiz bu wakada sapaklar bardyr. Biz hakykatdanam (gullarymyzy) synag ederis. 31. Soňra olaryň (Nuh kowmynyň) yzyndan başga bir nesil ýaratdyk. 32. Olara, “Allaha gulluk ediň, siziň ondan başga hiç bir ylahyňyz ýokdyr. Oňa garşy gelmekden entegem säginjek dälmisiňiz?” diýip öwüt-nesihat beren aralaryndan bir pygamber göýberdik. 33. Ol pygamberiň kowmyndan, Allahy iňkär eden, ahyrýeti ýalanlaýan we biziň dünýä durmuşynda özlerine bol elin nygmat berenlerimiziň kethudalary şeýle diýdiler: “Olam diňe siziň ýaly bir ynsandyr. Ol, siziň iýýäniňizden iýýär, içýäniňizden içýär.” 34. “Kasam bolsun! Özüňiz ýaly bir ynsana tabyn bolsaňyz hökmany suratda zyýana galarsyňyz!” 35. “Ol, ölensoň toprak we süňk ýagdaýyna gelen wagtyňyz siziň gaýtadan hökman (direldilip) çykaryljagyňyzymy wada berýär?” 36. “Aslyýetinde bu size wada berlen zat, bolmajak zat!” 37. “Durmyş, bu dünýä ýaşaýyşyndan ybaratdyr. Ýaşarys we öleris. Biz gaýtadan direldilmeris.” 38. “Bu, Allaha garşy ýalan toslan bir ynsandan başgasy däldir. Biz oňa ynanmarys.” 39. Ol pygamber, “Eý Rabbym! Ýalanlaryna garşy maňa ýardam ber!” diýdi. 40. Allah, “ Ýakyn wagtda hökman puşman bolarlar!” diýdi. 41. Diýýärka olary ol aýylganç ses gutulgysyz ýagdaýda tutup aldy we özlerini hem çöp-çalam ýygyndysy (üýşmegi) halyna getirdik. Zalymlar toplumy Allahyň rehimdarlygyndan uzak bolsun! 42. Soňra bularyň yzyndan başga nesiller ýaratdyk. 43. Hiç bir ymmat, öz ajalynyň öňüne geçip bilmez, ony yzada süýşirip bilmez. 44. Soňra yzly-yzyna pygamberlerimizi göýberdik. Her ymmata öz pygamberi bardygyça ony ýalanladylar. Bizem olary biri-biriniň yzyndan heläk etdik we olaryň her birisini sapak alara hekaýa etdik. Artyk ynanmaýan bir kowum Allahyň rehimdarlygyndan uzak bolsun! 45.46. Soňra Musa we dogany Haruny gudratlarymyz we aç-açan delillerimiz bilen Parawun we kethudalaryna pygamber hökmünde göýberdik we (olar) ulumsylyk tosladylar we özlerini beýik görüp ulumsylyk edip, öwünen bir toplum boldylar. 47. Bu sebäpden, “Kowumlary bize gul bolan, biziň ýaly iki ynsanamy ynanarys” diýdiler. 48. Şeýdip ikisinäm ýalanladylar. Bu sebäpdenem heläk edilenlerden boldylar. 49. Kasam bolsun! Dogry ýola girsinler diýip Musa kitaby (Töwraty) berdik. 50. Merýem ogly Isany we ejesini uly bir gudrat kyldyk we her ikisinäm ýaşamana mümkinçilikli, akar suwly belent bir ýere ýerleşdirdik. 51. Eý pygamberler! Arassa zatlardan iýiň we ýagşy amallar ediň! Dogrysy men, siziň eden zatlaryňyzy doly bilerin. 52. Şübhesiz bu (yslam dini) ýeke-täk bir din hökmünde siziň diniňizdir. Menem Rabbyňyzdyryn. Şeýle bolsa maňa garşy gelmekden säginiň! 53. (Ynsanlar bolsa,) din işlerini öz aralarynda bölüşdiler. Her topar özünde bolany bilen guwanýandyr. 54. Eý Muhammed! Sen olary bir wagta çenli gapyllyklary we aljyraňňylyklary bilen öz başyna goý! 55.56. Özlerine bol-elin mallary we nesiller bermek bilen olaryň ýagşylygynamy edendiris öýtýärler? Ýok, olar parhyna-da baranoklar! 57. Rablarynyň beýik güýç gudratyndan gorkup dagyrdaýanlar, 58. Rablarynyň aýatlaryna ynanlar, 59. Rablaryna şärik goşmaýanlar, 60. Rablaryna yzyna dolanjaklaryny bilendikleri üçin berenlerini kalplary çümşeldäp berenler, 61. Ynha bular haýyr işinde bäsleşerler we şol ugurda öňe geçerler. 62. Biz hiç bir ynsana güýjiniň ýeteninden köp ýük ýüklemeris. Gatymyzda haky aýtyan bir kitap bardyr. Olar süteme, haksyzlyga sezewar edilmezler. 63. Diňe kapyrlaryň kalplary bu Gurhana garşy bir gapyllyk içindedir. Olaryň mundan başga-da edip gelýän bir näçe (erbet) işleri hem bardyr. 64. Ahyr soňunda gowy ýaşaýyşda we bol elinlik içinde bolanlaryny hem azap bilen gysyp alan wagtymyz görseň, dat diýip perýat edip durandyrlar. 65. Bu gün biderek boş perýat edip durmaň. Sebäbi bizden ýardam görmersiňiz! 66.67. Sebäbi aýatlarymyz size okalardy we sizem muňa garşy ulumsylyk toslap yzyňyza dolanyp, gijesi hem jemlenişip samyhyllaşyp durardyňyz. 68. Olar bu sözi (Gurhany) hiç pikirlenip oýlanmadylarmy? Ýogsa-da özlerine, ozalky ata-babalaryna gelmedik bir zatmy geldi? 69. Ýa-da olar heniz öz pygamberlerini tanamadylar we şol sebäpdenmi ony iňkär edýärler? 70. Ýogsa-da “Ol däliräpmi” diýýärler? Ýok ol, olara haky getirdi. Aslyýetinde olaryň köpüsi haky halanokdylar. 71. Eger-de hak olaryň göwün arzuwlaryna laýyk bolsady, gökler bilen ýer we olarda ýerleşýänler elbetde bozulyp giderdi. Ýok, biz olara abraýlaryny (Gurhany) getirdik. Olar bolsa bu abraýlaryndan ýüz dändirýärler. 72. Eý Muhammed! Ýogsa sen olardan bir salgyt tölegmi talap edýärsiňde( şondan ynanmaýarlar)? Rabbyňyň berjek tölegi (jenneti) hasam haýyrlydyr. Ol rysgal berenleriň iň haýyrlysydyr. 73. Şübhesiz sen olary dogry bir ýola çagyrýarsyň. 74. Ýöne ahyrýete ynanmaýanlar, tutanýerlilik bilen azandyrlar. 75. Biz olara rehimdarlyk edip, başlaryna gelen zyýan-zeperi aýyran bolsadyk, ýene-de azmaklygyň içinde urnyp durardylar. 76. Kasam bolsun! ?Biz olary azap bilen tutdyk we şonda-da Rablaryna boýun egmediler we oňa ýalbarmadylar. 77. Ahyrynda olara gazaply bir azap gapysy açanymyzda birem görseň onuň içinde umytsyzlyga düşerler. 78. Aslyýetinde Ol, siziň üçin gulaklary, gözleri we köňülleri ýaradandyr. Nähili az şükür edýärsiňiz! 79. Ol, sizi ýer-ýüzünde ýaradyp köpeldendir. Diňe onuň huzurynda jemlenersiňiz. 80. Ol, direldendir, öldürendir. Gije bilen gündiziň biri-biriniň yzyndan yzygiderli gelmegi oňa mahsusdyr. Entegem aklyňyzy ulanaňyzokmy? 81. Ýok olar, ozalkylaryň aýdan sözleri ýaly sözler aýtdylar. 82. Şeýle diýdiler: “Hakykatdanam biz, ölüp bir toprak we süňklerimiz ýygyndy halyna gelenden soňammy gaýtadan direldileris?” 83. Kasam bolsun! Bizem bizden öňki ata-babalarymyzam munuň bilen gorkuzylypdyk. Bu ozalkylaryň toslan ertekisinden başga zat däldir. 84. Şeýle diý: “Eger-de bilýän bolsaňyz aýdyň: ýer we ýerde bolanlar kime degişlidir?” 85. “Allaha” diýerler. “Şeýle bolsa, siz hiý bir oýlanyp öwüt-nesihat almarmysyňyz?” diý. 86. Şeýle diý: “Ýedi gat gökleriň Rabby, uly Arşyň Rabby kimdir?” 87. “Allahdyr” diýerler. “Şeýle bolsa oňa garşy gelmekden säginmezmisiňiz?” diý. 88. Şeýle diý: “Eger-de bilýän bolsaňyz aýdyň: Her zadyň häkimiýeti elinde bolan, özi goraýan, özüne garşy goragçy bolmaýan kimdir?” 89. “Allahdyr” diýerler. “Şeýle bolsa nadip aldanýarsyňyz?” diý. 90. Ýok, biz olara hakykaty getirdik, ýöne olar anyk ýalançydyrlar. 91.92. Allah hiç-hili çaga edinen däldir. Onuň bilen bilelikde başga hiç bir ylah ýokdyr. Şeýle bolmasady her ylah öz ýaradanyny alyp äkider we hökman biri-birilerinden ökde bolmaga çemeleşerdiler. Gaýyby hem görülen älemi hem bilen Allah, olaryň ýöňkeýänlerinden daşdyr. Olaryň goşan şäriklerinden, onuň mertebesi gaty belentdir. 93.94. Şeýle diý: “Eý Rabbym! Olara iberlen howpy hökman maňa görkezjek bolsaň, meni şol zalym milletiň içinde saklama!” 95. Biziň olara iberen howpmyzy saňa görkezmäne elbetde güýjimiz ýeter. 96. Erbetligi, iň gowy bolan zat bilen daşlaşdyr. Biz olaryň ýöňkäp duran zatlaryny hasam gowy bileris. 97. Şeýle diý: “Eý Rabbym! Şeýtanlaryň was-wasysyndan saňa sygynýaryn.” 98. “Eý Rabbym! Olaryň meniň ýanymda bolmaklaryndanam saňa sygynýaryn.” 99.100. Ahyr olardan birisi ölende, “Rabbym! Meni dünýä yzyma göýberiň we terk eden dünýämde salyh bir amal edeýin” diýer. Ýok! Bu diňe onuň aýtýan (boş) bir sözünden ybaratdyr. Olaryň arkasynda, gaýtadan direljekleri güne çenli (dowam eder, dolanmaklaryna böwet) bir perde (berzah) bardyr. 101. Sura üflenen wagty, (ine) şol gün aralarynda garyndaşlygam galmaz, biri-birilerini sorap idemezler. 102. Artyk kimiň terezileri (eden sogaplary) agyr gelse, ynha şolar halas bolanlaryň edil özleridir. 103. Kiminiň terezileri (eden sogaplary) ýeňil gelse, ynha şolar zyýana galanlaryň edil özleridir. Olar jähennemde ebedi galarlar. 104. Ataş ýüzlerini çowlar we olar şol ýerde aňňarylyp galarlar. 105. Allah, “Aýatlarym size okalýardy we siz olary ýalanlaýardyňyz, şeýle dälmi?” diýer. 106. Olaram şeýle diýerler: “Eý Rabbymyz! Biz azgynlygymyza ýeňildik we azan bir toplum boldyk.” 107. “Eý Rabbymyz! Bizi bärden çykar. Eger-de (gaýtadan günä iş etmäne) dolansak, şübhesiz özümize zalymlyk etdigimiz bolar.” 108. Allah, “Biabraýlyk içinde galyň şol ýerde, artyk meniň bilen gürleşmäň!” diýer. 109. Gullarymdan, “Eý Rabbymyz! Biz ynandyk, bizi bagyşla, bize rehimdarlyk et, sen rehimdarlyk edenleriň iň haýyrlysysyň” diýen bir topar bardy. 110. Siz bolsa olary kemsidip üstünden gülýärdiňiz. Hatda edenleriňiz size meni ýatlamagy hem unutdyrdy. Olara diňe gülýärdiňiz! 111. Sabyrly bolmaklary sebäpli bu gün men olary sylaglandyrdym. Şübhesiz olar üstünlige ýetenleriň edil özleridir. 112. Allah (iňkär edenlere) “Ýer-ýüzünde näçe ýyl galdyňyz?” diýip sorar. 113. Olar, “Bir gün ýa-da bir günden azrak wagt galdyk. Hasabaty ýöredenlerden sora” diýerler. 114. Allah şeýle diýer: “Gaty az wagt galdyňyz! Käşge muny (öňden) bilen bolsadyňyz.” 115. “Sizi ýöne ýere ýaradanymyzy we bize tekrar gaýdyp getirilmeris öýtdiňizmi?” 116. Hakyky hökümdar bolan Allahyň mertebesi belentdir (beýikdir). Ondan başga hiç bir ylah ýokdyr. Ol mertebeli we ullakan arşyň Rabbydyr. 117. Kim hakynda hiç bir delili bolmadyk halda, Allah bilen bilelikde başga bir ylaha çokunsa, onuň hasabaty diňe Rabby gatyndadyr. Şübhesiz kapyrlar asla halas bolmazlar. 118. Şeýle diý: “Rabbym! Bagyşla, rehimdarlyk et. Sebäbi sen rehimdarlyk edenleriň iň haýyrlysysyň!”