MÜMIN SÜRESI
Ayet Sayısı 85
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
حمٓ ﴿١﴾ تَنزِيلُ ٱلْكِتَٰبِ مِنَ ٱللَّهِ ٱلْعَزِيزِ ٱلْعَلِيمِ ﴿٢﴾ غَافِرِ ٱلذَّنۢبِ وَقَابِلِ ٱلتَّوْبِ شَدِيدِ ٱلْعِقَابِ ذِى ٱلطَّوْلِۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ إِلَيْهِ ٱلْمَصِيرُ ﴿٣﴾ مَا يُجَٰدِلُ فِىٓ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ إِلَّا ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَلَا يَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِى ٱلْبِلَٰدِ ﴿٤﴾ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَٱلْأَحْزَابُ مِنۢ بَعْدِهِمْۖ وَهَمَّتْ كُلُّ أُمَّةٍۭ بِرَسُولِهِمْ لِيَأْخُذُوهُۖ وَجَٰدَلُواْ بِٱلْبَٰطِلِ لِيُدْحِضُواْ بِهِ ٱلْحَقَّ فَأَخَذْتُهُمْۖ فَكَيْفَ كَانَ عِقَابِ ﴿٥﴾ وَكَذَٰلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَنَّهُمْ أَصْحَٰبُ ٱلنَّارِ ﴿٦﴾ ٱلَّذِينَ يَحْمِلُونَ ٱلْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُۥ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيُؤْمِنُونَ بِهِۦ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَىْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَٱغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُواْ وَٱتَّبَعُواْ سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ ٱلْجَحِيمِ ﴿٧﴾ رَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّٰتِ عَدْنٍ ٱلَّتِى وَعَدتَّهُمْ وَمَن صَلَحَ مِنْ ءَابَآئِهِمْ وَأَزْوَٰجِهِمْ وَذُرِّيَّٰتِهِمْۚ إِنَّكَ أَنتَ ٱلْعَزِيزُ ٱلْحَكِيمُ ﴿٨﴾ وَقِهِمُ ٱلسَّيِّـَٔاتِۚ وَمَن تَقِ ٱلسَّيِّـَٔاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُۥۚ وَذَٰلِكَ هُوَ ٱلْفَوْزُ ٱلْعَظِيمُ ﴿٩﴾ إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُنَادَوْنَ لَمَقْتُ ٱللَّهِ أَكْبَرُ مِن مَّقْتِكُمْ أَنفُسَكُمْ إِذْ تُدْعَوْنَ إِلَى ٱلْإِيمَٰنِ فَتَكْفُرُونَ ﴿١٠﴾ قَالُواْ رَبَّنَآ أَمَتَّنَا ٱثْنَتَيْنِ وَأَحْيَيْتَنَا ٱثْنَتَيْنِ فَٱعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَىٰ خُرُوجٍ مِّن سَبِيلٍ ﴿١١﴾ ذَٰلِكُم بِأَنَّهُۥٓ إِذَا دُعِىَ ٱللَّهُ وَحْدَهُۥ كَفَرْتُمْۖ وَإِن يُشْرَكْ بِهِۦ تُؤْمِنُواْۚ فَٱلْحُكْمُ لِلَّهِ ٱلْعَلِىِّ ٱلْكَبِيرِ ﴿١٢﴾ هُوَ ٱلَّذِى يُرِيكُمْ ءَايَٰتِهِۦ وَيُنَزِّلُ لَكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ رِزْقًاۚ وَمَا يَتَذَكَّرُ إِلَّا مَن يُنِيبُ ﴿١٣﴾ فَٱدْعُواْ ٱللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَ وَلَوْ كَرِهَ ٱلْكَٰفِرُونَ ﴿١٤﴾ رَفِيعُ ٱلدَّرَجَٰتِ ذُو ٱلْعَرْشِ يُلْقِى ٱلرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِۦ عَلَىٰ مَن يَشَآءُ مِنْ عِبَادِهِۦ لِيُنذِرَ يَوْمَ ٱلتَّلَاقِ ﴿١٥﴾ يَوْمَ هُم بَٰرِزُونَۖ لَا يَخْفَىٰ عَلَى ٱللَّهِ مِنْهُمْ شَىْءٌۚ لِّمَنِ ٱلْمُلْكُ ٱلْيَوْمَۖ لِلَّهِ ٱلْوَٰحِدِ ٱلْقَهَّارِ ﴿١٦﴾ ٱلْيَوْمَ تُجْزَىٰ كُلُّ نَفْسٍۭ بِمَا كَسَبَتْۚ لَا ظُلْمَ ٱلْيَوْمَۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلْحِسَابِ ﴿١٧﴾ وَأَنذِرْهُمْ يَوْمَ ٱلْءَازِفَةِ إِذِ ٱلْقُلُوبُ لَدَى ٱلْحَنَاجِرِ كَٰظِمِينَۚ مَا لِلظَّٰلِمِينَ مِنْ حَمِيمٍ وَلَا شَفِيعٍ يُطَاعُ ﴿١٨﴾ يَعْلَمُ خَآئِنَةَ ٱلْأَعْيُنِ وَمَا تُخْفِى ٱلصُّدُورُ ﴿١٩﴾ وَٱللَّهُ يَقْضِى بِٱلْحَقِّۖ وَٱلَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِۦ لَا يَقْضُونَ بِشَىْءٍۗ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلْبَصِيرُ ﴿٢٠﴾ أَوَلَمْ يَسِيرُواْ فِى ٱلْأَرْضِ فَيَنظُرُواْ كَيْفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ كَانُواْ مِن قَبْلِهِمْۚ كَانُواْ هُمْ أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَءَاثَارًا فِى ٱلْأَرْضِ فَأَخَذَهُمُ ٱللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَمَا كَانَ لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ مِن وَاقٍ ﴿٢١﴾ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانَت تَّأْتِيهِمْ رُسُلُهُم بِٱلْبَيِّنَٰتِ فَكَفَرُواْ فَأَخَذَهُمُ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ قَوِىٌّ شَدِيدُ ٱلْعِقَابِ ﴿٢٢﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَا وَسُلْطَٰنٍ مُّبِينٍ ﴿٢٣﴾ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَهَٰمَٰنَ وَقَٰرُونَ فَقَالُواْ سَٰحِرٌ كَذَّابٌ ﴿٢٤﴾ فَلَمَّا جَآءَهُم بِٱلْحَقِّ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ ٱقْتُلُوٓاْ أَبْنَآءَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ وَٱسْتَحْيُواْ نِسَآءَهُمْۚ وَمَا كَيْدُ ٱلْكَٰفِرِينَ إِلَّا فِى ضَلَٰلٍ ﴿٢٥﴾ وَقَالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِىٓ أَقْتُلْ مُوسَىٰ وَلْيَدْعُ رَبَّهُۥٓۖ إِنِّىٓ أَخَافُ أَن يُبَدِّلَ دِينَكُمْ أَوْ أَن يُظْهِرَ فِى ٱلْأَرْضِ ٱلْفَسَادَ ﴿٢٦﴾ وَقَالَ مُوسَىٰٓ إِنِّى عُذْتُ بِرَبِّى وَرَبِّكُم مِّن كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لَّا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ ٱلْحِسَابِ ﴿٢٧﴾ وَقَالَ رَجُلٌ مُّؤْمِنٌ مِّنْ ءَالِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمَٰنَهُۥٓ أَتَقْتُلُونَ رَجُلًا أَن يَقُولَ رَبِّىَ ٱللَّهُ وَقَدْ جَآءَكُم بِٱلْبَيِّنَٰتِ مِن رَّبِّكُمْۖ وَإِن يَكُ كَٰذِبًا فَعَلَيْهِ كَذِبُهُۥۖ وَإِن يَكُ صَادِقًا يُصِبْكُم بَعْضُ ٱلَّذِى يَعِدُكُمْۖ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهْدِى مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ ﴿٢٨﴾ يَٰقَوْمِ لَكُمُ ٱلْمُلْكُ ٱلْيَوْمَ ظَٰهِرِينَ فِى ٱلْأَرْضِ فَمَن يَنصُرُنَا مِنۢ بَأْسِ ٱللَّهِ إِن جَآءَنَاۚ قَالَ فِرْعَوْنُ مَآ أُرِيكُمْ إِلَّا مَآ أَرَىٰ وَمَآ أَهْدِيكُمْ إِلَّا سَبِيلَ ٱلرَّشَادِ ﴿٢٩﴾ وَقَالَ ٱلَّذِىٓ ءَامَنَ يَٰقَوْمِ إِنِّىٓ أَخَافُ عَلَيْكُم مِّثْلَ يَوْمِ ٱلْأَحْزَابِ ﴿٣٠﴾ مِثْلَ دَأْبِ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَٱلَّذِينَ مِنۢ بَعْدِهِمْۚ وَمَا ٱللَّهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِّلْعِبَادِ ﴿٣١﴾ وَيَٰقَوْمِ إِنِّىٓ أَخَافُ عَلَيْكُمْ يَوْمَ ٱلتَّنَادِ ﴿٣٢﴾ يَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِينَ مَا لَكُم مِّنَ ٱللَّهِ مِنْ عَاصِمٍۗ وَمَن يُضْلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِنْ هَادٍ ﴿٣٣﴾ وَلَقَدْ جَآءَكُمْ يُوسُفُ مِن قَبْلُ بِٱلْبَيِّنَٰتِ فَمَا زِلْتُمْ فِى شَكٍّ مِّمَّا جَآءَكُم بِهِۦۖ حَتَّىٰٓ إِذَا هَلَكَ قُلْتُمْ لَن يَبْعَثَ ٱللَّهُ مِنۢ بَعْدِهِۦ رَسُولًاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُّرْتَابٌ ﴿٣٤﴾ ٱلَّذِينَ يُجَٰدِلُونَ فِىٓ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ بِغَيْرِ سُلْطَٰنٍ أَتَىٰهُمْۖ كَبُرَ مَقْتًا عِندَ ٱللَّهِ وَعِندَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْۚ كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ قَلْبِ مُتَكَبِّرٍ جَبَّارٍ ﴿٣٥﴾ وَقَالَ فِرْعَوْنُ يَٰهَٰمَٰنُ ٱبْنِ لِى صَرْحًا لَّعَلِّىٓ أَبْلُغُ ٱلْأَسْبَٰبَ ﴿٣٦﴾ أَسْبَٰبَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ فَأَطَّلِعَ إِلَىٰٓ إِلَٰهِ مُوسَىٰ وَإِنِّى لَأَظُنُّهُۥ كَٰذِبًاۚ وَكَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوٓءُ عَمَلِهِۦ وَصُدَّ عَنِ ٱلسَّبِيلِۚ وَمَا كَيْدُ فِرْعَوْنَ إِلَّا فِى تَبَابٍ ﴿٣٧﴾ وَقَالَ ٱلَّذِىٓ ءَامَنَ يَٰقَوْمِ ٱتَّبِعُونِ أَهْدِكُمْ سَبِيلَ ٱلرَّشَادِ ﴿٣٨﴾ يَٰقَوْمِ إِنَّمَا هَٰذِهِ ٱلْحَيَوٰةُ ٱلدُّنْيَا مَتَٰعٌ وَإِنَّ ٱلْءَاخِرَةَ هِىَ دَارُ ٱلْقَرَارِ ﴿٣٩﴾ مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً فَلَا يُجْزَىٰٓ إِلَّا مِثْلَهَاۖ وَمَنْ عَمِلَ صَٰلِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَٰٓئِكَ يَدْخُلُونَ ٱلْجَنَّةَ يُرْزَقُونَ فِيهَا بِغَيْرِ حِسَابٍ ﴿٤٠﴾ وَيَٰقَوْمِ مَا لِىٓ أَدْعُوكُمْ إِلَى ٱلنَّجَوٰةِ وَتَدْعُونَنِىٓ إِلَى ٱلنَّارِ ﴿٤١﴾ تَدْعُونَنِى لِأَكْفُرَ بِٱللَّهِ وَأُشْرِكَ بِهِۦ مَا لَيْسَ لِى بِهِۦ عِلْمٌ وَأَنَاْ أَدْعُوكُمْ إِلَى ٱلْعَزِيزِ ٱلْغَفَّٰرِ ﴿٤٢﴾ لَا جَرَمَ أَنَّمَا تَدْعُونَنِىٓ إِلَيْهِ لَيْسَ لَهُۥ دَعْوَةٌ فِى ٱلدُّنْيَا وَلَا فِى ٱلْءَاخِرَةِ وَأَنَّ مَرَدَّنَآ إِلَى ٱللَّهِ وَأَنَّ ٱلْمُسْرِفِينَ هُمْ أَصْحَٰبُ ٱلنَّارِ ﴿٤٣﴾ فَسَتَذْكُرُونَ مَآ أَقُولُ لَكُمْۚ وَأُفَوِّضُ أَمْرِىٓ إِلَى ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ بَصِيرٌۢ بِٱلْعِبَادِ ﴿٤٤﴾ فَوَقَىٰهُ ٱللَّهُ سَيِّـَٔاتِ مَا مَكَرُواْۖ وَحَاقَ بِـَٔالِ فِرْعَوْنَ سُوٓءُ ٱلْعَذَابِ ﴿٤٥﴾ ٱلنَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا غُدُوًّا وَعَشِيًّاۖ وَيَوْمَ تَقُومُ ٱلسَّاعَةُ أَدْخِلُوٓاْ ءَالَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ ٱلْعَذَابِ ﴿٤٦﴾ وَإِذْ يَتَحَآجُّونَ فِى ٱلنَّارِ فَيَقُولُ ٱلضُّعَفَٰٓؤُاْ لِلَّذِينَ ٱسْتَكْبَرُوٓاْ إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا نَصِيبًا مِّنَ ٱلنَّارِ ﴿٤٧﴾ قَالَ ٱلَّذِينَ ٱسْتَكْبَرُوٓاْ إِنَّا كُلٌّ فِيهَآ إِنَّ ٱللَّهَ قَدْ حَكَمَ بَيْنَ ٱلْعِبَادِ ﴿٤٨﴾ وَقَالَ ٱلَّذِينَ فِى ٱلنَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ٱدْعُواْ رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ ٱلْعَذَابِ ﴿٤٩﴾ قَالُوٓاْ أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُسُلُكُم بِٱلْبَيِّنَٰتِۖ قَالُواْ بَلَىٰۚ قَالُواْ فَٱدْعُواْۗ وَمَا دُعَٰٓؤُاْ ٱلْكَٰفِرِينَ إِلَّا فِى ضَلَٰلٍ ﴿٥٠﴾ إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ فِى ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ ٱلْأَشْهَٰدُ ﴿٥١﴾ يَوْمَ لَا يَنفَعُ ٱلظَّٰلِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْۖ وَلَهُمُ ٱللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوٓءُ ٱلدَّارِ ﴿٥٢﴾ وَلَقَدْ ءَاتَيْنَا مُوسَى ٱلْهُدَىٰ وَأَوْرَثْنَا بَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ ٱلْكِتَٰبَ ﴿٥٣﴾ هُدًى وَذِكْرَىٰ لِأُوْلِى ٱلْأَلْبَٰبِ ﴿٥٤﴾ فَٱصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ ٱللَّهِ حَقٌّ وَٱسْتَغْفِرْ لِذَنۢبِكَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِٱلْعَشِىِّ وَٱلْإِبْكَٰرِ ﴿٥٥﴾ إِنَّ ٱلَّذِينَ يُجَٰدِلُونَ فِىٓ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ بِغَيْرِ سُلْطَٰنٍ أَتَىٰهُمْۙ إِن فِى صُدُورِهِمْ إِلَّا كِبْرٌ مَّا هُم بِبَٰلِغِيهِۚ فَٱسْتَعِذْ بِٱللَّهِۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلْبَصِيرُ ﴿٥٦﴾ لَخَلْقُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٥٧﴾ وَمَا يَسْتَوِى ٱلْأَعْمَىٰ وَٱلْبَصِيرُ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَلَا ٱلْمُسِىٓءُۚ قَلِيلًا مَّا تَتَذَكَّرُونَ ﴿٥٨﴾ إِنَّ ٱلسَّاعَةَ لَءَاتِيَةٌ لَّا رَيْبَ فِيهَا وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٥٩﴾ وَقَالَ رَبُّكُمُ ٱدْعُونِىٓ أَسْتَجِبْ لَكُمْۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِى سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ ﴿٦٠﴾ ٱللَّهُ ٱلَّذِى جَعَلَ لَكُمُ ٱلَّيْلَ لِتَسْكُنُواْ فِيهِ وَٱلنَّهَارَ مُبْصِرًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ ﴿٦١﴾ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمْ خَٰلِقُ كُلِّ شَىْءٍ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ ﴿٦٢﴾ كَذَٰلِكَ يُؤْفَكُ ٱلَّذِينَ كَانُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ يَجْحَدُونَ ﴿٦٣﴾ ٱللَّهُ ٱلَّذِى جَعَلَ لَكُمُ ٱلْأَرْضَ قَرَارًا وَٱلسَّمَآءَ بِنَآءً وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَرَزَقَكُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمْۖ فَتَبَارَكَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٦٤﴾ هُوَ ٱلْحَىُّ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَٱدْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَۗ ٱلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٦٥﴾ قُلْ إِنِّى نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ ٱلَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ لَمَّا جَآءَنِىَ ٱلْبَيِّنَٰتُ مِن رَّبِّى وَأُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٦٦﴾ هُوَ ٱلَّذِى خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ يُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوٓاْ أَشُدَّكُمْ ثُمَّ لِتَكُونُواْ شُيُوخًاۚ وَمِنكُم مَّن يُتَوَفَّىٰ مِن قَبْلُۖ وَلِتَبْلُغُوٓاْ أَجَلًا مُّسَمًّى وَلَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ﴿٦٧﴾ هُوَ ٱلَّذِى يُحْىِۦ وَيُمِيتُۖ فَإِذَا قَضَىٰٓ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ ﴿٦٨﴾ أَلَمْ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ يُجَٰدِلُونَ فِىٓ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ أَنَّىٰ يُصْرَفُونَ ﴿٦٩﴾ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِٱلْكِتَٰبِ وَبِمَآ أَرْسَلْنَا بِهِۦ رُسُلَنَاۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿٧٠﴾ إِذِ ٱلْأَغْلَٰلُ فِىٓ أَعْنَٰقِهِمْ وَٱلسَّلَٰسِلُ يُسْحَبُونَ ﴿٧١﴾ فِى ٱلْحَمِيمِ ثُمَّ فِى ٱلنَّارِ يُسْجَرُونَ ﴿٧٢﴾ ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تُشْرِكُونَ ﴿٧٣﴾ مِن دُونِ ٱللَّهِۖ قَالُواْ ضَلُّواْ عَنَّا بَل لَّمْ نَكُن نَّدْعُواْ مِن قَبْلُ شَيْـًٔاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ ٱلْكَٰفِرِينَ ﴿٧٤﴾ ذَٰلِكُم بِمَا كُنتُمْ تَفْرَحُونَ فِى ٱلْأَرْضِ بِغَيْرِ ٱلْحَقِّ وَبِمَا كُنتُمْ تَمْرَحُونَ ﴿٧٥﴾ ٱدْخُلُوٓاْ أَبْوَٰبَ جَهَنَّمَ خَٰلِدِينَ فِيهَاۖ فَبِئْسَ مَثْوَى ٱلْمُتَكَبِّرِينَ ﴿٧٦﴾ فَٱصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ ٱللَّهِ حَقٌّۚ فَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ ٱلَّذِى نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنَا يُرْجَعُونَ ﴿٧٧﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّن قَبْلِكَ مِنْهُم مَّن قَصَصْنَا عَلَيْكَ وَمِنْهُم مَّن لَّمْ نَقْصُصْ عَلَيْكَۗ وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَن يَأْتِىَ بِـَٔايَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ ٱللَّهِۚ فَإِذَا جَآءَ أَمْرُ ٱللَّهِ قُضِىَ بِٱلْحَقِّ وَخَسِرَ هُنَالِكَ ٱلْمُبْطِلُونَ ﴿٧٨﴾ ٱللَّهُ ٱلَّذِى جَعَلَ لَكُمُ ٱلْأَنْعَٰمَ لِتَرْكَبُواْ مِنْهَا وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿٧٩﴾ وَلَكُمْ فِيهَا مَنَٰفِعُ وَلِتَبْلُغُواْ عَلَيْهَا حَاجَةً فِى صُدُورِكُمْ وَعَلَيْهَا وَعَلَى ٱلْفُلْكِ تُحْمَلُونَ ﴿٨٠﴾ وَيُرِيكُمْ ءَايَٰتِهِۦ فَأَىَّ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ تُنكِرُونَ ﴿٨١﴾ أَفَلَمْ يَسِيرُواْ فِى ٱلْأَرْضِ فَيَنظُرُواْ كَيْفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْۚ كَانُوٓاْ أَكْثَرَ مِنْهُمْ وَأَشَدَّ قُوَّةً وَءَاثَارًا فِى ٱلْأَرْضِ فَمَآ أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَكْسِبُونَ ﴿٨٢﴾ فَلَمَّا جَآءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِٱلْبَيِّنَٰتِ فَرِحُواْ بِمَا عِندَهُم مِّنَ ٱلْعِلْمِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسْتَهْزِءُونَ ﴿٨٣﴾ فَلَمَّا رَأَوْاْ بَأْسَنَا قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَحْدَهُۥ وَكَفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِۦ مُشْرِكِينَ ﴿٨٤﴾ فَلَمْ يَكُ يَنفَعُهُمْ إِيمَٰنُهُمْ لَمَّا رَأَوْاْ بَأْسَنَاۖ سُنَّتَ ٱللَّهِ ٱلَّتِى قَدْ خَلَتْ فِى عِبَادِهِۦۖ وَخَسِرَ هُنَالِكَ ٱلْكَٰفِرُونَ ﴿٨٥﴾ [سُورَةُ الْمُؤْمِنِ :: ١-٨٥]
Rahman we Rahym bolan Allahyñ ady bilen
1. Ha. Mim. 2.3. Bu kitabyň indirilmegi, hökmany güýjüň eýesi, hakykaty bilen bilen, günäni bagyşlaýan, tobany kabul eden, azaby agyr bolan, eçilmekligiň eýesi bolan Allah tarapyndandyr. Ondan başga ylah ýokdyr. Dolanyp bardyryljak ýer diňe oňadyr. 4. Allahyň aýatlary hakynda, ıňkär edenlerden başgasy jedelleşik etmezler. Olaryň şäherlerde gezip aýlanmaklary seni aldatmasyn! 5. Olardan ozal Nuhyň kowmy we olardan soňky gelen toplumlaram ýalanlapdy. Her ymmat öz pygamberlerini tutup jezalandyrmaga tutanýerli gatnaşypdy. Haky ýok etmek üçin asylsyz zatlary öňe sürüp jedelleşýärdiler. Bu sebäpden olara maý bermän gysyp tutdym. Meniň jezalandyrmagym nähilimiş, gördüler! 6. Şeýlelik bilen Rabbyňyň, iňkär edenler hakyndaky, “Olar jähennemliklerdir” sözi hakykat boldy. 7. Arşy göterýänler we onuň daş-töwereginde bolanlar (perişdeler) Rablaryny hamd edip, ýatlap tesbih ederler. Oňa ynanarlar we ynananlar üçin (şeýle diýip) bagyşlanmagyny dilärler: “Eý Rabbymyz! Seniň rehimdarlygyň we ylmyň ähli zady gurşap alandyr. Onda toba eden we seniň ýoluňa uýanlary bagyşla we olary jähennem azabyndan gora!” 8. “Eý Rabbymyz! Olaram, olaryň kakalaryndan, ýan-ýoldaşlaryndan we nesillerinden gowy bolanlarynam özlerine wada bereniň Adn jennetlerine goý! Şübhesiz sen hökmany güýjüň eýesisiň! Höküm we dana-paýhaslylygyň eýesisiň!” 9. “Olary erbetliklerden gora! Sen ol gün kimi erbetliklerden gorasaň, oňa rehimdarlyk etdigiň bolar! Ynha bu uly üstünlikdir.” 10. Iňkär edenler bara, şübhesiz olara: “Allahyň (size) gazaby, siziň özüňize bolan gazabyňyzdan hasam ulydyr. Sebäbi siz imana çagyrylaňyzda iňkär ederdiňiz” diýip ses berler. 11. Olaram şeýle diýerler: “Eý Rabbymyz! Bizi iki gezek öldürdiň, iki gezegem direltdiň! Günälerimizi kabul edýäris. Indi (bu ataşdan) bir çykalga barmy?” 12. “Bu, siziň tewhid çäginde Allaha çagyrlanda iňkär etmegiňiz, oňa şärik goşulanda bolsa ynanmagyňyz sebäplidir. Artyk höküm, mertebesi belent beýik Allaha mahsusdyr.” 13. Ol, size aýatlaryny görkezen, siziň üçin gökden bir rysgal indirendir. Ýöne oňa ýönelen, pikir edip oýlanyp sapak alar. 14. Onda, kapyrlaryň göwnüne ýaramasa-da, siz dini Allaha mahsus kylyp, oňa ybadat ediň!15. Ol, derejeleri hakykaty bilen beýgeldendir, Arşyň eýesidir. Duşuşyljak güni hakynda (ynsanlary) duýdyrmak üçin erki bilen baglanyşykly wahyýny gullaryndan islänine özi indirer. 16. Olaryň hiç bir zady Allahdan gizlin bolmaz. Ol gün olar ýüze çykarlar. Bu gün mülk (hökmürowanlyk) kimiňdir? Ýeke-täk bolan, her zady gudraty we häkimiýeti astynda saklan Allahyňkydyr. 17. Bu gün herkime gazananlarynyň garşylygy berler. Bu gün asla zulum ýokdyr. Şübhesiz Allah hasabaty gaty çalt görendir. 18. Ýakynlap gelýän ol gün hakynda olary duýdyr. Ol gün ýürekler gam-gussa bilen dolup (göýä) bokurdaklary dolandyr. Zalymlaryň bir mähirli dosty, hem-de bir sözi diňlenjek şepagatçysy hem ýokdyr. 19. Allah, gözleriň haýyn bakyşyny we kalplaryň gizlänini biler. 20. Allah hak we adalat bilen höküm berer. Allahdan başga çokunýanlary bolsa hiç bir höküm berip bilmezler. Şübhesiz Allah hakykaty bilen eşidendir, hakykaty bilen görendir. 21. Olar ýer-ýüzünde aýlanyp özlerinden ozalkylaryň soňunyň nähili bolandygyny görmedilermi? Olar, özlerinden has güýçli we ýer-ýüzündäki eserleri has-da üstündi. Şul ýagdaýdaka Allah, günäleri sebäpli olary tutup jezalandyrdy. Olary Allahyň azabyndan gorajak hiç kimem bolmady. 22. Munuň sebäbi şudy: “Pygamberleri olara aç-açan gudratlar görkezseler-de, olar iňkär edýärdiler. Bu sebäpden Allah hem olary tutup jezalandyrdy”. Şübhesiz ol güýçlidir, jezasy hem gaty gazaplydyr. 23.24. Kasam bolsun! Biz Musany gudratlarymyz we aç-açan bir delil bilen Parawuna, Hamana we Karuna göýberdik. Olar bolsa: “Bu gaty ýalançy we gözbagçydyr” diýdiler. 25. Musa olara tarapymyzdan hakykaty getirende, “Onuň bilen iman edenleriň ogullaryny öldürüň, zenanlaryny öldürmäň” diýdiler. Emma kapyrlaryň guran duzagy hemişe boşa çykandyr. 26. Parawun şeýle diýdi: “Göýberiň meni Musany öldüreýin. (Peýdasy boljak bolsa) Rabbyny kömege çagyrsyn! Sebäbi men onuň, diniňizi üýtgetmeginden ýa-da ýer-ýüzünde bozgunçylyk çykarmagyndan gorkýaryn!” 27. Musa-da “Men hasabat gününe ynanmaýan her tekepbirliden, meniňem Rabbym, siziňem Rabbyňyz bolan Allaha sygynaryn” diýdi. 28. Parawun maşgalasyndan imanly bolandygyny olara aýtmaýan mömin bir ynsan şeýle diýdi: “Rabbym Allahdyr, diýeni üçin bir ynsany öldürjeksiňizmi? Aslynda ol, size Rabbyňyzdan aç-açan gudratlar getirdi. Eger-de ýalançy bolsa, ýalany özüne garşydyr. Eger-de dogry aýtýan bolsa, sizi gorkuzan zatlarynyň bir bölegi başyňyza geljekdir. Şübhesiz Allah, ötä geçenleri, ýalan sözleýäni dogry ýola salmaz!” 29. “Eý kowmym! Bu gün ýer-ýüzüne häkim ynsanlar hökmünde häkimiýet we soltanlyk siziňkidir. Emma başymyza Allahyň azaby gelende, bizi ondan kim halas eder?” Parawun, “Men size diňe öz pikrimi beýan edýärin we sizi diňe dogry ýola äkidýärin” diýdi. 30.31. Imanly bolan ynsan şeýle diýdi: “Eý kowmym! Şübhesiz men, Nuh kowmynyň, Ad kowmynyň, Semud kowmynyň we olardan soňky gelen toplumlaryň başyna gelen wakalarynyň siziň hem başyňyza gelmeginden gorkýaryn. Allah gullaryna asla zalymlyk etmek islemez.” 32.33. “Eý kowmym! Çyndanam siziň üçin ol gygyryşyp gohlaşyljak gününden, yzyňyza dolanyp gaşjak günüňizden gorkýaryn. (Ol gün) sizi, Allahyň azabyndan halas edip biljek ynsan ýokdyr. Allah, kimi azdyrsa, artyk ony dogry ýola salyp biljegem ýokdyr.” 34. Kasam bolsun! Ozal Ýusufam size aç-açan deliller getiripdi de, onuň size getirenleri hakynda şübhe edip durupdyňyz! Soňra ol ölende bolsa, “Allah ondan soň asla pygamber göýbermez” diýipdiňiz! Ynha-da Allah öte geçen we şübhe edenleri şeyle azdyrar. 35. Olar özlerine gelen hiç-bir delili bolman, Allahyň aýatlary hakynda jedelleşenlerdir. Bu bolsa, Allah gatynda we iman edenleriň gatynda uly bir gahar we gazap talap edýän bir işdir. Allah, her tekepbir bolan zalymyň kalbyny ynha şeýle möhürlär. 36.37. Parawun şeýle diýdi: “Eý Haman! Maňa beýik bir diň gur, belkem ýollara, gökleriň ýollaryna ýeterinde Musanyň ylahyny görerin. Sebäbi men, onuň ýalançy bolandygyna ynanýaryn.” Şeýlelik bilen Parawuna eden erbet işi owadan görkezildi we azdyryldy. Parawunyň guran duzagy, doly netijesiz galdy. 38. Ol ynanan imanly ynsan şeýle diýdi: “Eý kowmym! Maňa tabyn bolsaňyz, sizi hak ýoluna salaýyn” 39.“Eý kowmym! Elbetde bu dünýä durmuşy diňe bir wagtlaýynça peýdalanmakdyr. Ahyrýet bolsa, ebedi müdimilik ýaşaljak ýerdir.” 40. “Kim bir erbet iş etse, diňe bir edeniniň jezasyny çeker. Zenan ýa-da erkek, kim, mömin bolup salyh bir amal işlese, ynha olar jennete girer we şol ýerde çäksiz ryzyklandyrylar. 41.“Eý kowmym! Bu nähili ýagdaý? Men sizi halas bolmaga çagyrýaryn, siz bolsa meni ataşa çagyrýarsyňyz!” 42.“Siz meni Allahy iňkär etmäge we hakynda hiç-hili maglumatym bolmaýan zatlary oňa şärik goşmaga çagyrýarsyňyz! Men bolsa sizi hökmany güýjüň eýesine, köp bagyşlaýan Allaha çagyrýaryn.” 43. “Şübhesiz siziň meni çokunmaga çagyran zadyňyzyň dünýä we ahyrýet hakynda hiç bir çagyryşy hem ýokdyr. Şübhesiz dolanyp bardyryljak ýerimiz Allahadyr. Şübhesiz öte geçenler jähennemlikleriň edil özleridir.” 44. “Size aýdanlarymy ýadyňyza salarsyňyz! Men işimi Allaha tabşyrýaryn. Şübhesiz Allah gullaryny hakykaty bilen görendir.” 45. Allah ony, olaryň hileleriniň erbetliklerinden gorady. Parawun maşgalasyny, azabyň iň ýamany gurşap aldy. 46. “Şeýle bir ataşdyr welin olar şoňa ertir agşam hödür ediler. Kyýamatyň boljak gününde hem “Parawunyň maşgalasyny azabyň iň gazaplysyna salyň” diýiljekdir. 47. Ataşyň içinde biri-birileri bilen aýdyşyp jedelleşýärkäler, ejiz we güýçsiz bolanlar, ulumsylyk edenlere, “Biz size boýun bolan ynsanlardyk. Indi şu ataşyň bir bölegini üstümizden aýryp bilermisiňiz?” diýerler. 48. Ulumsylyk edenler bolsa şeýle diýerler: “Biziň ählimiz ataşyň içinde. Şübhesiz Allah gullary arasynda şeýle höküm berendir.” 49. Ataşda bolanlar jähennem sakçylaryna, “Rabbyňyza ýalbaryňda hiç bolmasa bizden bir günlük azabyny ýeňletsin” diýerler. 50. Jähennem sakçylary şeýle diýerler: “Size pygamberleriňiz aç-açan gudratlar getirip görkezmänmidi?” Olar, “Hawa, getiripdi” diýerler. Sakçylar, “Şeýle bolsa özüňiz ýalbaryň”diýerler. Şübhesiz kapyrlaryň doga-dilegi boşunadyr. 51. Şübhesizdir, pygamberlerimize we iman edenlere dünýä durmuşynda we şaýatlaryň şaýatlyk etjek gününde ýardam bereris. 52. Ol gün zalymlara, bahanalarynyň peýdasy bolmaz. Näletem şolaradyr, erbet ýurdam şolaradyr. 53.54. Kasam bolsun! Biz Musa hak ýoly berdik. Israýyl ogullaryna-da, akly bolanlar üçin bir öwüt-nesihat we dogrylygyň ýol görkezijisi hökmünde ol kitaby (Töwraty) miras galdyrdyk. 55. Eý Muhammed! Sabyr et! Allahyň wadasy şübhesiz hakdyr. Günäňiň bagyşlanmagyny dile! Agşam-ertir Rabbyňa hamd edip ýatlap tesbih et. 56. Allahyň aýatlary hakynda, özlerine gelen bir delilleri bolman jedelleşenler bara, şolaryň kalplarynda diňe bir ulumsylyk toslamak bardyr. Olar, toslan ulumsylyklaryna asla ýetmezler. Sen Allaha sygyn! Şübhesiz ol hakykaty bilen eşidendir we hakykaty bilen görendir. 57. Elbetde gökleriň we ýeriň ýaradylmagy, ynsanlaryň ýaradylmagyndan has uly bir zatdyr. Ýöne ynsanlaryň köpüsi bilmezler. 58. Kör bilen gören, iman edip salyh amal işleýänler bilen erbetlik eden bir däldir. Siz gaty az oýlanýarsyňyz! 59. Kyýamat güni hökman boljakdyr. Munuň boljagyndan hiç şübhe ýokdyr. Ýöne ynsanlaryň köpüsi muňa ynanmazlar! 60. Rabbyňyz şeýle diýdi: “Maňa doga-dileg ediň, doga-dilegiňize jogap bereýin. Maňa gulluk etmeği ulumsylygyna sygdyryp bilmeýänler biabraýçylykly ýagdaýda jähenneme girjekdirler.” 61. Allah, içinde dynjyňyzy alyp rahatlanmagyňyz üçin gijäni we (her zady) görkezen (ýagtylyk) hökmünde hem gündizi ýaradandyr. Şübhesiz Allah, ynsanlara garşy çäksiz ýagşylygyň eýesidir. Emma ynsanlaryň köpüsi şükür etmezler. 62. Ynha her zadyň ýaradyjysy bolan Rabbyňyz Allah! Ondan başga hiç bir ylah ýokdyr. Eger şeýle bolsa nädip hakdan dändirilýärsiňiz? 63. Allahyň aýatlaryny iňkär edýänler, ynha şeýle dändirilýärler. 64. Allah, ýer-ýüzüni siziň üçin ýaşaýyş ýeri, gögi hem bina eden, size şekil berip ony gözelleşdiren we size arassa zatlardan rysgalyňyzy berendir. Ynha Rabbyňyz Allah. Älemleriň Rabby bolan Allahyň mertebesi belentdir (beýikdir). 65. Ol diridir. Ondan başga hiç bir ylah ýokdyr. Onda diňe Allaha tabyn bolup, Oňa ýürekden ybadat ediň. Hamd Älemleriň Rabbyna mahsusdyr. 66. Şeýle diý: “Rabbymdan maňa aç-açan deliler gelensoň, Allahy goýup çokunanlaryňyza çokunmaklyk maňa gadagan edildi. Maňa Älemleriň Rabbyna tabyn bolmaklygym buýruldy.” 67. Ol sizi ozal toprakdan, soňra bir damja suwdan (spermadan, döl), soňra “embriodan” ýaradan, soňra bolsa sizi (ene ýatgysyndan) çaga dogurdan, soňra kämillik çagyna ýetmegiňiz we sonra-da garramagyňyz üçin sizi ýaşadandyr. Aranyzdan garrylyk çagyna ýetmän ölenler hem bardyr. Allah bulary, belli ýaşa ýetmegiňiz we pikirlenip akyl ýetirmegiňiz üçin eder. 68. Ol, ýaşadan we öldürendir. Bir zadyň bolmagy üçin karar berse oňa, diňe “bol” diýer, olam bolar. 69. Allahyň aýatlary hakynda aýdyşyp jedeleşenleri görmediňmi? Onda nähili bolýarda dändürilýärler? 70. Olar, kitaby (Gurhany) we ilçilerimize göýberenlerimize ýalan diýýärdiler. Olar bilerler. 71.72. Şol wagt olar, boýunlarynda demir halkalar we zynjyrlar urlan ýagdaýynda gaýnak suwda süýrenerler, soňra-da ataşda ýakyljakdyrlar. 73.74. Soňra olara, “Allahy goýup oňa şärik goşanlaryňyz nirede?” diýler. Olar hem “Bizi ýüzin taşlap gitdiler. Ýok, diýmek, biz ozal hiç zada çokunmaýar ekenik (Çokunanlarymyz dereksiz ekeni)” diýerler. Ynha Allah iňkär edenleri şeyle azdyrar. 75. Bu siziň ýer-ýüzünde haksyz ýere lälikligiňiz we ulumsylygyňyz sebäplidir. 76. Olara “Ebedi boljak ýeriňiz, jähennem gapylaryndan giriň. Ulumsylyk toslaýanlaryň ýeri nähili erbetdir” diýler. 77. Sen sabyrly bol. Şübhesiz Allahyň beren wadasy hakdyr. Olary gorkuzýan azabymyzyň bir bölegini saňa görkezsek hem (ýa-da görkezmezden ozal) seni öldürsek hem ahyr soňunda olar bize yzyna dolanyp getiriljekdirler. 78. Kasam bolsun! Senden ozalam pygamberler göýberdik. Olardan saňa habar berenlerimiz we bermediklerimiz hem bar. Hiç bir pygamber Allahyň rugsady bolman bir gudrat görkezip bilmez. Allahyň buýrugy gelende bolsa hak ýerine ýetiriler. Ynha şol wagt muny asylsyz saýanlar zyýana galarlar. 79. Allah, siziň üçin haýwanlaryň bir bölegine münersiňiz we bir bölegini hem bolsa iýersiňiz diýip ýaradandyr. 80. Olarda siziň üçin ençeme peýdalar hem bardyr. Köňlüňizdäki islän zatlaryňyza şolaryň üsti bilen ýetmegiňiz üçin olary ýaradandyr. Olar bilen we gämiler bilen äkidilersiňiz. 81. Allah size aýatlaryny görkezýär. Allahyň haýsy aýatlaryny iňkär edersiňiz? 82. Olar ýer-ýüzünde aýlanyp, özlerinden ozal gelenleriň soňlarynyň nähili bolanlygyny görmedilermi? Olar özlerinden has-da güçli olaryň ýer-ýüzündäki eserleri hasam üstündi. Ýöne gazananlarynyň olara bir peýdasy bolmandy. 83. Pygamberleri olara aç-açan deliller getirende, bilýän bilimleri bilen läliksirediler (we olary kemsitdiler). Soňunda kemsidýän zatlary özlerini gurşap aldy. 84. Azabymyzy görenlerinde, “Ýalňyz Allaha ynandyk. Oňa goşan şäriklerimizi iňkär etdik” diýdiler. 85. Ýöne azabymyzy görenlerinde ynanmaklary özlerine hiç hili peýda bermedi. Bu Allahyň gullary barada ozaldan bäri ýörelgesi, kanunydyr. Ynha şol ýerde iňkär edenler zyýana galdylar.