SAD SÜRESI
Ayet Sayısı 88
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
صٓۚ وَٱلْقُرْءَانِ ذِى ٱلذِّكْرِ ﴿١﴾ بَلِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فِى عِزَّةٍ وَشِقَاقٍ ﴿٢﴾ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ فَنَادَواْ وَّلَاتَ حِينَ مَنَاصٍ ﴿٣﴾ وَعَجِبُوٓاْ أَن جَآءَهُم مُّنذِرٌ مِّنْهُمْۖ وَقَالَ ٱلْكَٰفِرُونَ هَٰذَا سَٰحِرٌ كَذَّابٌ ﴿٤﴾ أَجَعَلَ ٱلْءَالِهَةَ إِلَٰهًا وَٰحِدًاۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَىْءٌ عُجَابٌ ﴿٥﴾ وَٱنطَلَقَ ٱلْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ ٱمْشُواْ وَٱصْبِرُواْ عَلَىٰٓ ءَالِهَتِكُمْۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَىْءٌ يُرَادُ ﴿٦﴾ مَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِى ٱلْمِلَّةِ ٱلْءَاخِرَةِ إِنْ هَٰذَآ إِلَّا ٱخْتِلَٰقٌ ﴿٧﴾ أَءُنزِلَ عَلَيْهِ ٱلذِّكْرُ مِنۢ بَيْنِنَاۚ بَلْ هُمْ فِى شَكٍّ مِّن ذِكْرِىۖ بَل لَّمَّا يَذُوقُواْ عَذَابِ ﴿٨﴾ أَمْ عِندَهُمْ خَزَآئِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ ٱلْعَزِيزِ ٱلْوَهَّابِ ﴿٩﴾ أَمْ لَهُم مُّلْكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَاۖ فَلْيَرْتَقُواْ فِى ٱلْأَسْبَٰبِ ﴿١٠﴾ جُندٌ مَّا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِّنَ ٱلْأَحْزَابِ ﴿١١﴾ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو ٱلْأَوْتَادِ ﴿١٢﴾ وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوطٍ وَأَصْحَٰبُ لْـَٔيْكَةِۚ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلْأَحْزَابُ ﴿١٣﴾ إِن كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ ٱلرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ ﴿١٤﴾ وَمَا يَنظُرُ هَٰٓؤُلَآءِ إِلَّا صَيْحَةً وَٰحِدَةً مَّا لَهَا مِن فَوَاقٍ ﴿١٥﴾ وَقَالُواْ رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ ٱلْحِسَابِ ﴿١٦﴾ ٱصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَٱذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُۥدَ ذَا ٱلْأَيْدِۖ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ ﴿١٧﴾ إِنَّا سَخَّرْنَا ٱلْجِبَالَ مَعَهُۥ يُسَبِّحْنَ بِٱلْعَشِىِّ وَٱلْإِشْرَاقِ ﴿١٨﴾ وَٱلطَّيْرَ مَحْشُورَةًۖ كُلٌّ لَّهُۥٓ أَوَّابٌ ﴿١٩﴾ وَشَدَدْنَا مُلْكَهُۥ وَءَاتَيْنَٰهُ ٱلْحِكْمَةَ وَفَصْلَ ٱلْخِطَابِ ﴿٢٠﴾ وَهَلْ أَتَىٰكَ نَبَؤُاْ ٱلْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُواْ ٱلْمِحْرَابَ ﴿٢١﴾ إِذْ دَخَلُواْ عَلَىٰ دَاوُۥدَ فَفَزِعَ مِنْهُمْۖ قَالُواْ لَا تَخَفْۖ خَصْمَانِ بَغَىٰ بَعْضُنَا عَلَىٰ بَعْضٍ فَٱحْكُم بَيْنَنَا بِٱلْحَقِّ وَلَا تُشْطِطْ وَٱهْدِنَآ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلصِّرَٰطِ ﴿٢٢﴾ إِنَّ هَٰذَآ أَخِى لَهُۥ تِسْعٌ وَتِسْعُونَ نَعْجَةً وَلِىَ نَعْجَةٌ وَٰحِدَةٌ فَقَالَ أَكْفِلْنِيهَا وَعَزَّنِى فِى ٱلْخِطَابِ ﴿٢٣﴾ قَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ إِلَىٰ نِعَاجِهِۦۖ وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنَ ٱلْخُلَطَآءِ لَيَبْغِى بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَقَلِيلٌ مَّا هُمْۗ وَظَنَّ دَاوُۥدُ أَنَّمَا فَتَنَّٰهُ فَٱسْتَغْفَرَ رَبَّهُۥ وَخَرَّ رَاكِعًا وَأَنَابَ۩ ﴿٢٤﴾ فَغَفَرْنَا لَهُۥ ذَٰلِكَۖ وَإِنَّ لَهُۥ عِندَنَا لَزُلْفَىٰ وَحُسْنَ مَـَٔابٍ ﴿٢٥﴾ يَٰدَاوُۥدُ إِنَّا جَعَلْنَٰكَ خَلِيفَةً فِى ٱلْأَرْضِ فَٱحْكُم بَيْنَ ٱلنَّاسِ بِٱلْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ ٱلْهَوَىٰ فَيُضِلَّكَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَضِلُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌۢ بِمَا نَسُواْ يَوْمَ ٱلْحِسَابِ ﴿٢٦﴾ وَمَا خَلَقْنَا ٱلسَّمَآءَ وَٱلْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا بَٰطِلًاۚ ذَٰلِكَ ظَنُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنَ ٱلنَّارِ ﴿٢٧﴾ أَمْ نَجْعَلُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ كَٱلْمُفْسِدِينَ فِى ٱلْأَرْضِ أَمْ نَجْعَلُ ٱلْمُتَّقِينَ كَٱلْفُجَّارِ ﴿٢٨﴾ كِتَٰبٌ أَنزَلْنَٰهُ إِلَيْكَ مُبَٰرَكٌ لِّيَدَّبَّرُوٓاْ ءَايَٰتِهِۦ وَلِيَتَذَكَّرَ أُوْلُواْ ٱلْأَلْبَٰبِ ﴿٢٩﴾ وَوَهَبْنَا لِدَاوُۥدَ سُلَيْمَٰنَۚ نِعْمَ ٱلْعَبْدُۖ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ ﴿٣٠﴾ إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِٱلْعَشِىِّ ٱلصَّٰفِنَٰتُ ٱلْجِيَادُ ﴿٣١﴾ فَقَالَ إِنِّىٓ أَحْبَبْتُ حُبَّ ٱلْخَيْرِ عَن ذِكْرِ رَبِّى حَتَّىٰ تَوَارَتْ بِٱلْحِجَابِ ﴿٣٢﴾ رُدُّوهَا عَلَىَّۖ فَطَفِقَ مَسْحًۢا بِٱلسُّوقِ وَٱلْأَعْنَاقِ ﴿٣٣﴾ وَلَقَدْ فَتَنَّا سُلَيْمَٰنَ وَأَلْقَيْنَا عَلَىٰ كُرْسِيِّهِۦ جَسَدًا ثُمَّ أَنَابَ ﴿٣٤﴾ قَالَ رَبِّ ٱغْفِرْ لِى وَهَبْ لِى مُلْكًا لَّا يَنۢبَغِى لِأَحَدٍ مِّنۢ بَعْدِىٓۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلْوَهَّابُ ﴿٣٥﴾ فَسَخَّرْنَا لَهُ ٱلرِّيحَ تَجْرِى بِأَمْرِهِۦ رُخَآءً حَيْثُ أَصَابَ ﴿٣٦﴾ وَٱلشَّيَٰطِينَ كُلَّ بَنَّآءٍ وَغَوَّاصٍ ﴿٣٧﴾ وَءَاخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِى ٱلْأَصْفَادِ ﴿٣٨﴾ هَٰذَا عَطَآؤُنَا فَٱمْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسَابٍ ﴿٣٩﴾ وَإِنَّ لَهُۥ عِندَنَا لَزُلْفَىٰ وَحُسْنَ مَـَٔابٍ ﴿٤٠﴾ وَٱذْكُرْ عَبْدَنَآ أَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُۥٓ أَنِّى مَسَّنِىَ ٱلشَّيْطَٰنُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ ﴿٤١﴾ ٱرْكُضْ بِرِجْلِكَۖ هَٰذَا مُغْتَسَلٌۢ بَارِدٌ وَشَرَابٌ ﴿٤٢﴾ وَوَهَبْنَا لَهُۥٓ أَهْلَهُۥ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنَّا وَذِكْرَىٰ لِأُوْلِى ٱلْأَلْبَٰبِ ﴿٤٣﴾ وَخُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَٱضْرِب بِّهِۦ وَلَا تَحْنَثْۗ إِنَّا وَجَدْنَٰهُ صَابِرًاۚ نِّعْمَ ٱلْعَبْدُۖ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ ﴿٤٤﴾ وَٱذْكُرْ عِبَٰدَنَآ إِبْرَٰهِيمَ وَإِسْحَٰقَ وَيَعْقُوبَ أُوْلِى ٱلْأَيْدِى وَٱلْأَبْصَٰرِ ﴿٤٥﴾ إِنَّآ أَخْلَصْنَٰهُم بِخَالِصَةٍ ذِكْرَى ٱلدَّارِ ﴿٤٦﴾ وَإِنَّهُمْ عِندَنَا لَمِنَ ٱلْمُصْطَفَيْنَ ٱلْأَخْيَارِ ﴿٤٧﴾ وَٱذْكُرْ إِسْمَٰعِيلَ وَٱلْيَسَعَ وَذَا ٱلْكِفْلِۖ وَكُلٌّ مِّنَ ٱلْأَخْيَارِ ﴿٤٨﴾ هَٰذَا ذِكْرٌۚ وَإِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَـَٔابٍ ﴿٤٩﴾ جَنَّٰتِ عَدْنٍ مُّفَتَّحَةً لَّهُمُ ٱلْأَبْوَٰبُ ﴿٥٠﴾ مُتَّكِـِٔينَ فِيهَا يَدْعُونَ فِيهَا بِفَٰكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَشَرَابٍ ﴿٥١﴾ وَعِندَهُمْ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرْفِ أَتْرَابٌ ﴿٥٢﴾ هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ ٱلْحِسَابِ ﴿٥٣﴾ إِنَّ هَٰذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُۥ مِن نَّفَادٍ ﴿٥٤﴾ هَٰذَاۚ وَإِنَّ لِلطَّٰغِينَ لَشَرَّ مَـَٔابٍ ﴿٥٥﴾ جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ ٱلْمِهَادُ ﴿٥٦﴾ هَٰذَا فَلْيَذُوقُوهُ حَمِيمٌ وَغَسَّاقٌ ﴿٥٧﴾ وَءَاخَرُ مِن شَكْلِهِۦٓ أَزْوَٰجٌ ﴿٥٨﴾ هَٰذَا فَوْجٌ مُّقْتَحِمٌ مَّعَكُمْۖ لَا مَرْحَبًۢا بِهِمْۚ إِنَّهُمْ صَالُواْ ٱلنَّارِ ﴿٥٩﴾ قَالُواْ بَلْ أَنتُمْ لَا مَرْحَبًۢا بِكُمْۖ أَنتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَاۖ فَبِئْسَ ٱلْقَرَارُ ﴿٦٠﴾ قَالُواْ رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَٰذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِى ٱلنَّارِ ﴿٦١﴾ وَقَالُواْ مَا لَنَا لَا نَرَىٰ رِجَالًا كُنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ ٱلْأَشْرَارِ ﴿٦٢﴾ أَتَّخَذْنَٰهُمْ سِخْرِيًّا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ ٱلْأَبْصَٰرُ ﴿٦٣﴾ إِنَّ ذَٰلِكَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ ٱلنَّارِ ﴿٦٤﴾ قُلْ إِنَّمَآ أَنَاْ مُنذِرٌۖ وَمَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا ٱللَّهُ ٱلْوَٰحِدُ ٱلْقَهَّارُ ﴿٦٥﴾ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ٱلْعَزِيزُ ٱلْغَفَّٰرُ ﴿٦٦﴾ قُلْ هُوَ نَبَؤٌاْ عَظِيمٌ ﴿٦٧﴾ أَنتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ ﴿٦٨﴾ مَا كَانَ لِىَ مِنْ عِلْمٍۭ بِٱلْمَلَإِ ٱلْأَعْلَىٰٓ إِذْ يَخْتَصِمُونَ ﴿٦٩﴾ إِن يُوحَىٰٓ إِلَىَّ إِلَّآ أَنَّمَآ أَنَاْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿٧٠﴾ إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَٰٓئِكَةِ إِنِّى خَٰلِقٌۢ بَشَرًا مِّن طِينٍ ﴿٧١﴾ فَإِذَا سَوَّيْتُهُۥ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِى فَقَعُواْ لَهُۥ سَٰجِدِينَ ﴿٧٢﴾ فَسَجَدَ ٱلْمَلَٰٓئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ ﴿٧٣﴾ إِلَّآ إِبْلِيسَ ٱسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ ٱلْكَٰفِرِينَ ﴿٧٤﴾ قَالَ يَٰٓإِبْلِيسُ مَا مَنَعَكَ أَن تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِيَدَىَّۖ أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ ٱلْعَالِينَ ﴿٧٥﴾ قَالَ أَنَاْ خَيْرٌ مِّنْهُۖ خَلَقْتَنِى مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُۥ مِن طِينٍ ﴿٧٦﴾ قَالَ فَٱخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ ﴿٧٧﴾ وَإِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِىٓ إِلَىٰ يَوْمِ ٱلدِّينِ ﴿٧٨﴾ قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِىٓ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿٧٩﴾ قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ ٱلْمُنظَرِينَ ﴿٨٠﴾ إِلَىٰ يَوْمِ ٱلْوَقْتِ ٱلْمَعْلُومِ ﴿٨١﴾ قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٨٢﴾ إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿٨٣﴾ قَالَ فَٱلْحَقُّ وَٱلْحَقَّ أَقُولُ ﴿٨٤﴾ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكَ وَمِمَّن تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٨٥﴾ قُلْ مَآ أَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَمَآ أَنَاْ مِنَ ٱلْمُتَكَلِّفِينَ ﴿٨٦﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَٰلَمِينَ ﴿٨٧﴾ وَلَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُۥ بَعْدَ حِينٍۭ ﴿٨٨﴾ [سُورَةُ صٓ :: ١-٨٨]
Rahman we Rahym bolan Allahyñ ady bilen
1. Sad. Ol şany sarpasy beyik Gurhana kasam bolsun! (Ol, Allahyň sözidir). 2. Emma iňkär edenler bir tekepbirlik we aýralyk içindedirler. 3. Biz olardan ozalam ençeme nesilleri heläk etdik. Olaram perýat etdiler emma artyk halas bolmagyň wagty däldi. 4. Kapyrlar, özlerine aralaryndan bir duýdyrýançynyň gelmegine geň galdylar we şeýle diýdiler: “Bu ýalançy bir (jadygöýdir) gözbagçydyr.” 5. “Ylahlary ýeke-täk ylahdamy jemledi? Çyndanam bu gaty geň bir zat!” 6.-8. Aralaryndaky kethudalar, “Gidiň, ylahlaryňyza çokunmaga dowam ediň! Ynha bu islenen zatdyr. Biz muny soňky dinde (iň ahyrky dini ynanyşlarda) eşitmedik. Bu diňe bir toslamadyr. Ol zikir (Gurhan) aramyzdan oňamy indirildi?” diýip turup gitdiler. Ýok, olar meniň zikrimden (Gurhandan) şübhe içindedirler. Ýok, heniz azabymy görmediler. 9. Ýogsa-da hökmany güýjüň eýesi we köp bagyşlaýan Rabbyňyň rehimdarlyk hazynalary olaryň ýanyndamydyr? 10. Ýogsa-da gökleriň, ýeriň we ikisi arasyndakylaryň hökümrowanlygy olaryňkymydyr? Şeýle bolsa sebäplere ýapyşyp beýgelsinler bakaly! 11. Olar, dürli toparlardan jemlenen we şu ýerde ýeňlişe sezewar boljak ýygnama bir goşundyr. 12.13. Olardan ozalam Nuh kowmy, Ad kowmy, sarsylmaz soltanlygyň eýesi Parawun, Semud kowmy, Lut kowmy we Eýke halky hem pygamberlerine ýalançy diýipdiler. Ynha olaram (şeýle) toparlardy. 14. (Ol toparlaryň) her haýsy pygamberleri ýalanlady we olary jezalandyrmagym hak boldy. 15. Bular hem (müşriklerem) diňe (wagty gelende) asla yza galdyrylmajak (aýylganç) bir sese garaşýarlar. 16. Müşrikler, (kemsidip) şeýle diýdiler: “Eý Rabbymyz! Hasabat gününden öňinçe paýymyzy derrew ber!” 17. Eý Muhammed! Olaryň aýdyp diýýänlerine garşy sabyr et. Güýçli gulumyz Dawudy ýadyňa sal. Ol, Allaha kän ýönelen bir ynsandy. 18.19. Biz, özi bilen bilelikde ýatlap tesbih etsinler diýip, daglary we jemlenip gelen guşlary, Dawudyň emrine berdik. Olaryň her birisi Allaha ýykgyn bolupdylar. 20. Biz Dawudyň mülkini güýçlendirdik, oňa pähimlik we hak bilen hak bolmaýany aýyran söz (höküm bermeklik) ukybyny berdik. 21. Saňa dawaçylaryň habary bardymy? Hany olar haýaty (diwary) aşyp ybadat ýerine giripdiler. 22. Hany Dawudyň ýanyna giripdilerde, Dawud olardan gorkupdy. Olar, “Gorkma! Biz, iki dawaly topardyrys. Birimiz beýlekisine haksyzlyk edendir. Aramyzda adalatly höküm ber. Zalymlyk etme we bizi hak ýola sal” diýdiler. 23. Aralaryndan birisi şeýle diýdi: “Bu meniň doganymdyr. Onuň dogsan dokuz sany goýuny bar. Meniň bolsa ýekeje goýunum bar. Şeýlekä “Onam maňa ber” diýdi we jedelleşenimizde menden üstün çykdy.” 24. Dawud şeýle diýdi: “Kasam bolsun! Seniň goýunyňy öz goýunlaryna goşmak islemegi bilen saňa zalymlyk edipdir. Esasynda şärikleriň köpüsi biri-birine haksyzlyk eder. Diňe iman edip salyh amallar edýänler başga, olaram gaty azdyr.” Dawud biziň özüni synag edýändigimize düşündi. Diýýärkä Rabbyndan bagyşlanmagyny diledi, eglip sejdä gitdi we Allaha ýykgyn boldy.(sejde) 25. Bizem muny oňa bagyşladyk. Şübhesiz gatymyzda (ýanymyzda) onuň üçin bir ýakynlyk we dolanyp barjagy ajaýyp bir ýeri bardyr. 26. Oňa şeýle diýdik: “Eý Dawud! Hakykatdanam biz seni ýer-ýüzünde häkim kyldyk. Ynsanlar arasynda hak we adalat bilen höküm ber. Nebsiňe uýma, ýogsam seni Allahyň ýolundan azdyrar. Hasabat günini unudyp, hak Allahyň ýolundan çykanlar üçin gazaply bir azap bardyr.” 27. Biz gökleri, ýeri we ikisi arasyndakylary ýöne ýere ýaratmadyk. Bu (ýaradylanlaryň ýöne ýere ýaradylandygyny aýtýanlar) iňkär edenleriň çaklamasydyr. Jähennem ataşy sebäpli wah iňkär edenleriň halyna! 28. Ýogsa-da biz iman edip salyh amallary işleýänleri, ýer-ýüzünde baş bozarlyk edenler (pitne çykaranlar) bilen deňmi tutarys? Ýogsa-da Allaha garşy gelmekden säginenleri, hak ýolundan çykan arsyzlara deňmi tutarys? 29. Bu Gurhan, aýatlaryny pikirlenip oýlansynlar we akly bolanlar, öwüt-nesihat alsynlar diýip saňa indirenimiz mübärek bir kitapdyr. 30. Dawuda Süleýmany bagyş etdik. Ol nähili gowy guldy. Şübhesiz ol, Allaha gaty köp ýönelen bir adamdy. 31. Hany oňa agşam-ara bir aýagyny toýnagynyň üstüne dikip, üç aýagynyň üstünde duran görkli we arassa nesilli atlar berlipdi. 32.33. Süleýman, “Men çyndanam maly, Rabbymy ýatlamagyma beren itergisi sebäpli örän halaýaryn” diýdi. Soňam gözden ýitirim bolup gidenlerinde, “Olary maňa yzyna getiriň”diýdi. (Atlar gelensoň bolsa) aýaklaryny we boýunlaryny ogşamana başlady. 34. Kasam bolsun! Biz Süleýmany synagdan geçirdik. Tagtynyň üstüne bir jesed goýdyk. Soňra toba edip bize ýöneldi. 35. Süleýman, “Eý Rabbym! Meni bagyşla! Maňa, menden soň hiç kime laýyk bolmajak bir mülki (hökümranlygy) bagyş et. Şübhesiz sen kän bagyş edensiň” diýdi. 36. Biz hem şemaly onuň buýrugyna berdik. Şemal onuň buýrugy bilen islän tarapyna ýuwaş-ýuwaşdan öwserdi. 37.38. Bina ussasy bolan we suwa çümdürijilik edýän her bir şeýtany, beýlekileri hem aýaklaryna agyr gandallar daňyp onuň buýrugyna tabşyrdyk. 39. “Ynha bu biziň ýagşylygymyzdyr. Artyk senem (isläniňe) soragsyz ber ýa-da berme” diýdik. 40. Şübhesiz gatymyzda onuň üçin bir (ýakynlyk) aýratynlyk we dolanyp geljek gowy bir ýeri bardyr. 41. Eý Muhammed! Gulumuz Eýýubam ýadyňa sal! Hany ol, Rabbyna, “Şeýtandan maňa bir ýadowlyk we azap degdi” diýip seslenipdi. 42. Bizem oňa, “Aýagyňy ýere ur! Ynha ýuwunara we içere sowuk bir suw” diýdik. 43. Biz oňa tarapymyzdan bir rehimdarlyk we akly bolanlara, bir mysal bolsun diýip maşgalasyny we olar bilen bilelikde ýene bir şonçasyny bagyş etdik. 44. Şeýle diýdik: “Eliňe bir desse sapy al we şonuň bilen aýalyňy ur. Kasamyňdan dänme!” Hakykatdanam biz Eýýuby sabyrly gördük. Ol nähili gowy bir guldy. Ol, Allaha köp ýönelen bir adamdy. 45. Eý Muhammed! Güýçli we hakykaty görüp bilen gullarymyz Ibrahimi, Ishaky we Ýakuby hem ýadyňa sal! 46. Şübhesiz biz olary, ahyrýet ýurdyny pikir etmeklik aýratynlygy bilen (arassalap) yhlasly bolanlardan kyldyk. 47. Şübhesiz olar, biziň gatymyzda saýlanan haýyrly bolanlardandyr. 48. Eý Muhammed! Ismail, El-Ýesa we Zülkifili hem ýadyňa sal!Olaryň her biri gowy ynsanlardy. 49.50. Bu bir öwüt-nesihatdyr. Elbetde Allaha garşy gelmekden säginenler üçin baryljak ýer we gapylary özlerine açylan Adn jennetleri bardyr. 51. Olar şol ýerde tagtlaryna ýaplanyp, köp dürli miwelerdir we içer ýaly zatlar islärler. 52. Ýanlarynda gözlerini olardan aýyrmaýan ýaşlary deň bir ýan-ýoldaşlar bardyr. 53. Ynha bular, hasabat güni üçin sizlere wada edilenlerdir. 54. Ynha bu biziň beren rysgalymyzdyr. Ol asla tükenmez. 55.56. Ynha şeýle! Şübhesiz azanlar üçin elbetde erbet bir baryljak ýeri bolan jähennem bardyr. Olar şol ýere girerler. Şol ýer nähili erbet bir mesgendir. 57. Bir gaýnar suw we bir iriňden bolan ine bu azaby datsynlar. 58. Ol azaba meňzeş dürli-dürli başga azaplaram bardyr. 59. (Öz aralarynda şeýle diýerler:) “Ynha siziň bilen bilelikde jähenneme dykyljak bir topar. Olara rahatlyk we arkaýynlyk bolmasyn! Şübhesiz olar jähenneme girerler.” 60. Ol toparam, “Ýok, size rahat we arkaýynlyk bolmasyn! Bu jähennemi biziň öňümize siz goýdyňyz! Şol ýer nähili erbet bir duralgadyr” diýer. 61. Şeýle diýerler: “Eý Rabbymyz! Muny biziň öňümize kim goýanam bolsa jähennemde şonuň azabyny ýene bir esse artdyr!” 62. Ýene-de şeýle diýerler: “Dünýäde özlerini erbet saýanlarymyzy näme üçindir göremizok?” 63. “(Jähennemlik däldilerde şondan) biz olary kemsitdikmikäk, ýogsa-da (bärde-de) gözümize ilmedimikä?”64. Şübhesiz bu, jähennemlikleriň biri-birileri bilen jedelleşip aýdyşjaklary anyk bir hakykatdyr. 65. Eý Muhammed! Şeýle diý: “Men diňe bir duýdurýançydyryn. Güýji ähli zada ýeten Allahdan başga hiç-bir ylah ýokdyr.” 66. “Ol, gökleriň, ýeriň we ikisi arasyndakylaryň Rabbydyr. Hökmany güýjüň eýesidir we köp bagyşlaýandyr.” 67. Şeýle diý, “Bu Gurhan, uly bir habardyr.” 68. “Siz bolsa ondan ýüz öwürýärsiňiz!” 69. “Öz aralarynda jedelleşip aýdyşýarkalar, beýik toplum (sarpa goýulýan perişdeler toplumy) bilen baglanyşykly meniň hiç-hili maglumatym ýokdy.” 70. “Maňa diňe, meniň diňe bir duýdyrýançy bolandygym hakynda wahyý bilen habar berildi.” 71. Hany, Rabbyň perişdelere şeýle diýipdi: “Men hökmany suratda balçykdan bir ynsan ýaratjak.“ 72. “Ony şekillendirip içine ruhumdan üflänimde onuň üçin sarpa bilen egiliň!” 73. Diýýärkä perişdeleriň ählisi bilelikde sarpa bilen egildiler. 74. Diňe Iblis egilmedi. Ol ulumsylyk etdi we kapyrlardan boldy. 75. Allah, “Eý Iblis! Ellerim bilen ýaradanyma hormat bilen egilmegiňe näme päsgel berdi? Tekepbirlikmi etdiň, ýogsa-da ullakanlardanmy (ulylardanmy) boldyň?” diýdi. 76. Iblis, “Men ondan has haýyrlydyryn. Meni ataşdan ýaratdyň, ony bolsa balçykdan ýaratdyň” diýdi. 77. Allah şeýle diýdi: “ şeýle bolsa çyk şol ýerden (Jennetden), sebäbi sen kowuldyň!” 78. “Şübhesiz meniň näletim hasabat we jeza gününe çenli seniň üstündedir.” 79. Iblis, “Eý Rabbym! Şeýle bolsa maňa ynsanlaryň direldiljek gününe çenli möhlet ber”diýdi. 80.81. Allah şeýle diýdi: “Sen ol bilinen wagta (kyýamat gününe) çenli möhlet berlenlerdensiň!” 82.83. Iblis, “Seniň sarpaňa kasam bolsun! Aralaryndan yhlasly gullaryňdan başga, elbetde olaryň ählisini azdyraryn.”diýdi. 84. Allah şeýle diýdi: “Ynha bu hakykatdyr. Menem hakykaty aýtýaryn:” 85. “Kasam bolsun! Jähennemi sen we olardan saňa uýýanlaryň ählisi bilen dolduraryn.” 86. Eý Muhammed! Şeýle diý: “Duýdyrmaklyk wezipäm sebäpli sizden hiç-hili töleg soramok. Men öz-özümden jogapkärçilik astyna girenlerden däldirin. (Men bulary özümden toslamok!)” 87. “Bu Gurhan älemler üçin diňe bir öwüt-nesihatdyr.” 88. “Onuň habarlarynyň dogrylygyny bir wagtdan soň, hökman öwrenersiňiz!”