Türkmenim Amalym Gurhan

SAFFAT SÜRESI

Ayet Sayısı 182

بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم

وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفًّا ﴿١﴾ فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجْرًا ﴿٢﴾ فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكْرًا ﴿٣﴾ إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَٰحِدٌ ﴿٤﴾ رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ ٱلْمَشَٰرِقِ ﴿٥﴾ إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنْيَا بِزِينَةٍ ٱلْكَوَاكِبِ ﴿٦﴾ وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَٰنٍ مَّارِدٍ ﴿٧﴾ لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلْمَلَإِ ٱلْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ ﴿٨﴾ دُحُورًاۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ ﴿٩﴾ إِلَّا مَنْ خَطِفَ ٱلْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُۥ شِهَابٌ ثَاقِبٌ ﴿١٠﴾ فَٱسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَآۚ إِنَّا خَلَقْنَٰهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍۭ ﴿١١﴾ بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ ﴿١٢﴾ وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذْكُرُونَ ﴿١٣﴾ وَإِذَا رَأَوْاْ ءَايَةً يَسْتَسْخِرُونَ ﴿١٤﴾ وَقَالُوٓاْ إِنْ هَٰذَآ إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ ﴿١٥﴾ أَءِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿١٦﴾ أَوَءَابَآؤُنَا ٱلْأَوَّلُونَ ﴿١٧﴾ قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَٰخِرُونَ ﴿١٨﴾ فَإِنَّمَا هِىَ زَجْرَةٌ وَٰحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ ﴿١٩﴾ وَقَالُواْ يَٰوَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ ٱلدِّينِ ﴿٢٠﴾ هَٰذَا يَوْمُ ٱلْفَصْلِ ٱلَّذِى كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ ﴿٢١﴾ ٱحْشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزْوَٰجَهُمْ وَمَا كَانُواْ يَعْبُدُونَ ﴿٢٢﴾ مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلْجَحِيمِ ﴿٢٣﴾ وَقِفُوهُمْۖ إِنَّهُم مَّسْـُٔولُونَ ﴿٢٤﴾ مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ ﴿٢٥﴾ بَلْ هُمُ ٱلْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ ﴿٢٦﴾ وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَآءَلُونَ ﴿٢٧﴾ قَالُوٓاْ إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ ٱلْيَمِينِ ﴿٢٨﴾ قَالُواْ بَل لَّمْ تَكُونُواْ مُؤْمِنِينَ ﴿٢٩﴾ وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَٰنٍۭۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَٰغِينَ ﴿٣٠﴾ فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ ﴿٣١﴾ فَأَغْوَيْنَٰكُمْ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ ﴿٣٢﴾ فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِى ٱلْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ ﴿٣٣﴾ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِٱلْمُجْرِمِينَ ﴿٣٤﴾ إِنَّهُمْ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ ﴿٣٥﴾ وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍۭ ﴿٣٦﴾ بَلْ جَآءَ بِٱلْحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿٣٧﴾ إِنَّكُمْ لَذَآئِقُواْ ٱلْعَذَابِ ٱلْأَلِيمِ ﴿٣٨﴾ وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٣٩﴾ إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿٤٠﴾ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ ﴿٤١﴾ فَوَٰكِهُۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ ﴿٤٢﴾ فِى جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ ﴿٤٣﴾ عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَٰبِلِينَ ﴿٤٤﴾ يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍۭ ﴿٤٥﴾ بَيْضَآءَ لَذَّةٍ لِّلشَّٰرِبِينَ ﴿٤٦﴾ لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ ﴿٤٧﴾ وَعِندَهُمْ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرْفِ عِينٌ ﴿٤٨﴾ كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ ﴿٤٩﴾ فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَآءَلُونَ ﴿٥٠﴾ قَالَ قَآئِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّى كَانَ لِى قَرِينٌ ﴿٥١﴾ يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلْمُصَدِّقِينَ ﴿٥٢﴾ أَءِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ ﴿٥٣﴾ قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ ﴿٥٤﴾ فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِى سَوَآءِ ٱلْجَحِيمِ ﴿٥٥﴾ قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ ﴿٥٦﴾ وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّى لَكُنتُ مِنَ ٱلْمُحْضَرِينَ ﴿٥٧﴾ أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ ﴿٥٨﴾ إِلَّا مَوْتَتَنَا ٱلْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ ﴿٥٩﴾ إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلْفَوْزُ ٱلْعَظِيمُ ﴿٦٠﴾ لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ ٱلْعَٰمِلُونَ ﴿٦١﴾ أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ ﴿٦٢﴾ إِنَّا جَعَلْنَٰهَا فِتْنَةً لِّلظَّٰلِمِينَ ﴿٦٣﴾ إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِىٓ أَصْلِ ٱلْجَحِيمِ ﴿٦٤﴾ طَلْعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ ﴿٦٥﴾ فَإِنَّهُمْ لَءَاكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِـُٔونَ مِنْهَا ٱلْبُطُونَ ﴿٦٦﴾ ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ ﴿٦٧﴾ ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى ٱلْجَحِيمِ ﴿٦٨﴾ إِنَّهُمْ أَلْفَوْاْ ءَابَآءَهُمْ ضَآلِّينَ ﴿٦٩﴾ فَهُمْ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمْ يُهْرَعُونَ ﴿٧٠﴾ وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿٧١﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ ﴿٧٢﴾ فَٱنظُرْ كَيْفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلْمُنذَرِينَ ﴿٧٣﴾ إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿٧٤﴾ وَلَقَدْ نَادَىٰنَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ ٱلْمُجِيبُونَ ﴿٧٥﴾ وَنَجَّيْنَٰهُ وَأَهْلَهُۥ مِنَ ٱلْكَرْبِ ٱلْعَظِيمِ ﴿٧٦﴾ وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلْبَاقِينَ ﴿٧٧﴾ وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِى ٱلْءَاخِرِينَ ﴿٧٨﴾ سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِى ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٧٩﴾ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿٨٠﴾ إِنَّهُۥ مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿٨١﴾ ثُمَّ أَغْرَقْنَا ٱلْءَاخَرِينَ ﴿٨٢﴾ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبْرَٰهِيمَ ﴿٨٣﴾ إِذْ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ ﴿٨٤﴾ إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِۦ مَاذَا تَعْبُدُونَ ﴿٨٥﴾ أَئِفْكًا ءَالِهَةً دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ ﴿٨٦﴾ فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٨٧﴾ فَنَظَرَ نَظْرَةً فِى ٱلنُّجُومِ ﴿٨٨﴾ فَقَالَ إِنِّى سَقِيمٌ ﴿٨٩﴾ فَتَوَلَّوْاْ عَنْهُ مُدْبِرِينَ ﴿٩٠﴾ فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ ﴿٩١﴾ مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ ﴿٩٢﴾ فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًۢا بِٱلْيَمِينِ ﴿٩٣﴾ فَأَقْبَلُوٓاْ إِلَيْهِ يَزِفُّونَ ﴿٩٤﴾ قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ ﴿٩٥﴾ وَٱللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ﴿٩٦﴾ قَالُواْ ٱبْنُواْ لَهُۥ بُنْيَٰنًا فَأَلْقُوهُ فِى ٱلْجَحِيمِ ﴿٩٧﴾ فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيْدًا فَجَعَلْنَٰهُمُ ٱلْأَسْفَلِينَ ﴿٩٨﴾ وَقَالَ إِنِّى ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّى سَيَهْدِينِ ﴿٩٩﴾ رَبِّ هَبْ لِى مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ ﴿١٠٠﴾ فَبَشَّرْنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٍ ﴿١٠١﴾ فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعْىَ قَالَ يَٰبُنَىَّ إِنِّىٓ أَرَىٰ فِى ٱلْمَنَامِ أَنِّىٓ أَذْبَحُكَ فَٱنظُرْ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفْعَلْ مَا تُؤْمَرُۖ سَتَجِدُنِىٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ ﴿١٠٢﴾ فَلَمَّآ أَسْلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلْجَبِينِ ﴿١٠٣﴾ وَنَٰدَيْنَٰهُ أَن يَٰٓإِبْرَٰهِيمُ ﴿١٠٤﴾ قَدْ صَدَّقْتَ ٱلرُّءْيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿١٠٥﴾ إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلْبَلَٰٓؤُاْ ٱلْمُبِينُ ﴿١٠٦﴾ وَفَدَيْنَٰهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ ﴿١٠٧﴾ وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِى ٱلْءَاخِرِينَ ﴿١٠٨﴾ سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبْرَٰهِيمَ ﴿١٠٩﴾ كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿١١٠﴾ إِنَّهُۥ مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿١١١﴾ وَبَشَّرْنَٰهُ بِإِسْحَٰقَ نَبِيًّا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ ﴿١١٢﴾ وَبَٰرَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰٓ إِسْحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِۦ مُبِينٌ ﴿١١٣﴾ وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ ﴿١١٤﴾ وَنَجَّيْنَٰهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ ٱلْكَرْبِ ٱلْعَظِيمِ ﴿١١٥﴾ وَنَصَرْنَٰهُمْ فَكَانُواْ هُمُ ٱلْغَٰلِبِينَ ﴿١١٦﴾ وَءَاتَيْنَٰهُمَا ٱلْكِتَٰبَ ٱلْمُسْتَبِينَ ﴿١١٧﴾ وَهَدَيْنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلْمُسْتَقِيمَ ﴿١١٨﴾ وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِى ٱلْءَاخِرِينَ ﴿١١٩﴾ سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ ﴿١٢٠﴾ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿١٢١﴾ إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿١٢٢﴾ وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿١٢٣﴾ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ ﴿١٢٤﴾ أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ ٱلْخَٰلِقِينَ ﴿١٢٥﴾ ٱللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿١٢٦﴾ فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ ﴿١٢٧﴾ إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿١٢٨﴾ وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِى ٱلْءَاخِرِينَ ﴿١٢٩﴾ سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلْ يَاسِينَ ﴿١٣٠﴾ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿١٣١﴾ إِنَّهُۥ مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿١٣٢﴾ وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿١٣٣﴾ إِذْ نَجَّيْنَٰهُ وَأَهْلَهُۥٓ أَجْمَعِينَ ﴿١٣٤﴾ إِلَّا عَجُوزًا فِى ٱلْغَٰبِرِينَ ﴿١٣٥﴾ ثُمَّ دَمَّرْنَا ٱلْءَاخَرِينَ ﴿١٣٦﴾ وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ ﴿١٣٧﴾ وَبِٱلَّيْلِۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿١٣٨﴾ وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿١٣٩﴾ إِذْ أَبَقَ إِلَى ٱلْفُلْكِ ٱلْمَشْحُونِ ﴿١٤٠﴾ فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلْمُدْحَضِينَ ﴿١٤١﴾ فَٱلْتَقَمَهُ ٱلْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ ﴿١٤٢﴾ فَلَوْلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلْمُسَبِّحِينَ ﴿١٤٣﴾ لَلَبِثَ فِى بَطْنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿١٤٤﴾ فَنَبَذْنَٰهُ بِٱلْعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٌ ﴿١٤٥﴾ وَأَنۢبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ ﴿١٤٦﴾ وَأَرْسَلْنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ ﴿١٤٧﴾ فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعْنَٰهُمْ إِلَىٰ حِينٍ ﴿١٤٨﴾ فَٱسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ ٱلْبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلْبَنُونَ ﴿١٤٩﴾ أَمْ خَلَقْنَا ٱلْمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثًا وَهُمْ شَٰهِدُونَ ﴿١٥٠﴾ أَلَآ إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ ﴿١٥١﴾ وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَٰذِبُونَ ﴿١٥٢﴾ أَصْطَفَى ٱلْبَنَاتِ عَلَى ٱلْبَنِينَ ﴿١٥٣﴾ مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ ﴿١٥٤﴾ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿١٥٥﴾ أَمْ لَكُمْ سُلْطَٰنٌ مُّبِينٌ ﴿١٥٦﴾ فَأْتُواْ بِكِتَٰبِكُمْ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ ﴿١٥٧﴾ وَجَعَلُواْ بَيْنَهُۥ وَبَيْنَ ٱلْجِنَّةِ نَسَبًاۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ ٱلْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ ﴿١٥٨﴾ سُبْحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿١٥٩﴾ إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿١٦٠﴾ فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ ﴿١٦١﴾ مَآ أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَٰتِنِينَ ﴿١٦٢﴾ إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ ٱلْجَحِيمِ ﴿١٦٣﴾ وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ ﴿١٦٤﴾ وَإِنَّا لَنَحْنُ ٱلصَّآفُّونَ ﴿١٦٥﴾ وَإِنَّا لَنَحْنُ ٱلْمُسَبِّحُونَ ﴿١٦٦﴾ وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ ﴿١٦٧﴾ لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنَ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿١٦٨﴾ لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿١٦٩﴾ فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿١٧٠﴾ وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿١٧١﴾ إِنَّهُمْ لَهُمُ ٱلْمَنصُورُونَ ﴿١٧٢﴾ وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلْغَٰلِبُونَ ﴿١٧٣﴾ فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ ﴿١٧٤﴾ وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿١٧٥﴾ أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ ﴿١٧٦﴾ فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلْمُنذَرِينَ ﴿١٧٧﴾ وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ ﴿١٧٨﴾ وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿١٧٩﴾ سُبْحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿١٨٠﴾ وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿١٨١﴾ وَٱلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿١٨٢﴾ [سُورَةُ الصَّآفَّاتِ :: ١-١٨٢]

Adyny hatar bolup duran perişdelere yşarat eden ilkinji aýatyndan adyny alan süredir. Mekge-de indirilendir. Jemi 182(ýüz segsen iki) aýatdan ybaratdyr.

Rahman we Rahym bolan Allahyñ ady bilen

1.-4. Hatar bolup duranlara, başgalaryny dogry ýola ugrukdyranlara, zikri (Allahyň kelamyny) okanlara kasam bolsun! Siziň ylahyňyz hakykatdanam ýeke-täk ylahdyr. 5. Ol, gökleriň, ýeriň we ikisi arasyndakylaryň Rabbydyr. Gündogarlaryň hem (Günbatarlaryň hem) Rabbydyr. 6. Biz iň ýakyn gögi (zynatlar) ýyldyzlar bilen bezedik. 7. Ony, tabyn bolmakdan çykan her şeýtandan goradyk. 8.9. Olar, beýik toplumy (uly perişdeleri) diňläp bilmezler. Kowulmalary üçin çar tarapdan daşlanarlar. Olar üçin üznüksiz bir azap hem bardyr. 10. Ýöne olardan söz ogurlap galany hem bardyr. Ony hem deşip geçen bir alow ataşy yzarlar we ýok eder. 11. Eý Muhammed! Indi sen olardan sora: “Özlerini ýaratmakmy has kyn, ýogsa-da ýaradanymyz beýleki zatlary ýaratmakmy?” Şübhesiz biz olary ýelmeşik bir balçykdan ýaratdyk. 12. Ýok, sen (olaryň halyna) geň galdyň, olar bolsa üstüňden gülýärler. 13. Özlerine nesihat berlende öwüt-nesihat almazlar. 14. Bir gudrat görenlerinde, onuň üstünden gülerler. 15. (Şeýle diýerler:) “Bu bir jadygöýlikden (gözbagçylykdan) başga hiç zat däldir.”16. “Hakykatdanam biz, ölüp toprak we süňk ýygyny bolandan soňramy, bizmi gaýtadan direldilýäris?” 17. “Ozaldan gelip geçen ata-babalarymyzammy?” 18. Şeýle diý: “Elbetde, siz hem biabraýçylykly ýagdaýda (direldilersiňiz)” 19. Ol diňe güýçli bir sesden ybaratdyr. Bir seretseňem olar (direldilen taýyn) garaşýandyrlar. 20. Şeýle diýjekdirler: “Bu garaşylan jeza günüdir. Wah başymyza gelene!” 21. Olara, “Ynha bu bolsa, ýalanlanyňyz höküm we hasabatly seljeriş günidir” diýler. 22.-24. Allah perişdelere şeýle buýruk berer: “Zulum edenleri, ýan-ýoldaşlaryny we Allahy goýup başga zatlara çokunýanlaryny ýygnaň, olary jähennemiň ýoluna goýuň we olary göz astyna alyň!” Sebäbi olar soraga çekiljekdirler. 25. Olara, “Näme üçin kömekleşmeýärsiňiz?” diýler. 26. Ýok, olar bu gün boýun bolan ynsanlardyr. 27. Biri-birilerine ýüzlenip sorarlar (jedelleşerler). 28. Şeýle diýerler: “Siz bize sagymyzdan gelerdiňiz! Bize hakdan ýaňa görünerdiňiz!” 29. Beýlekiler hem olara şeýle diýerler: “Ýok, siz onsuzam mömin bolanlardan däldiňiz!” 30. “Biziň, siziň üstüňize hiç-hili häkimiýetimiz ýokdy. Hatda siz azan bir kowumdyňyz!” 31. “Artyk Rabbymyzyň sözi (berjek azaby) biziň hakymyzda amala aşdy. Biz ony hökman çekeris.” 32. “Elbetde, biz sizi azdyrdyk. Sebäbi biz hem azanlardyk.” 33. Artyk olar ol gün azapda biledirler. 34. Ynha biz günäkärleri şeýle ederis. 35. Sebäbi olar, özlerine, “Allahdan başga hiç bir ylah ýokdyr”diýlende ynanman tekepbirlik (ulumsylyk) edýärdiler. 36. “Biz, däli bir şahyr üçin ylahlarymyzy terk ederismi?” diýýärdiler. 37. Ýok, beýle däl. Ol, haky getirendir, (ozalky) pygamberleri hem tassyklandyr. 38. Şübhesiz siz hökman gazaply azaby dadarsyňyz! 39. Siz diňe edenleriňiziň garşylygy bilen jezalandyrylarsyňyz! 40. Diňe Allahyň arassa gullary olardan başga. 41.42. Ynha olar üçin belli bir rysgal, miweler bardyr. Olar hödür-kerem gören ynsanlardyr. 43. Olar Naim jennetindedirler. 44. Tagtlarynda garşylykly oturarlar. 45.46. Olaryň daş-töwereginde, jennet çeşmelerinden doldyrylan dury we içenlere lezzet beren bulgurlary aýlarlar. 47. Şonda baş aýlandyrýan aýratynlygam ýokdyr. Olar, ony içeni bilen serhoşam bolmazlar. 48. Ýanlarynda diňe ýalňyz özlerine seredýän iri gözli ýan-ýoldaşlary bardyr. 49. Olar (ak tenli boluşlary bilen), edil saklanan (gün ýüzi görmedik) ýumurtgalardyr. 50. Diýýärkä biri-birilerine seredip sorarlar. 51. Aralaryndan birisi şeýle diýer: “Meniň bir ýoldaşym bardy.” 52. “Senem gaýtadan direldiljegimize tassyklap ynanýanlardanmysyň?” diýýärdi. 53. “Hakykatdanam biz, ölüp toprak we süňk ýygyny bolandan soňramy, bizmi gaýtadan direldilýäris we hasabata çekileris?” 54. Geplän ol ynsan ýanyndakylara, “Görýäňizmi, ýagdaýy näme boldy? diýer. 55. Özäm sereder we ony jähennemiň orta arasynda görer. 56. Oňa şeýle diýer: “Allaha kasam bolsun! Hatda menäm heläk bolanlardan etjekdiň.” 57. “Rabbymyň nygmaty bolmasady, hökman menem jähenneme goýlanlardan bolardym.” 58.59. “O nähili, bir ölenimizden soň başga ölemizokmy? Bize azap çekdirilenokmyşmy?” 60. Şübhesiz bu (jennetdäki nygmatlara ýetmek) uly bir üstünlikdir. 61. Işleýänlerler şunuň üçin işlesinler. 62. Hödür edilende şu haýyrlymy, ýogsam zakgun agajymy? 63. Şübhesiz biz ony zalymlara bir synag kyldyk. 64. Ol, jähennemiň düýbinde ösen bir agaçdyr. 65. Onuň miweleri edil şeýtanlaryň kelleleridir. 66. Jähennimlikler ondan iýerler we şonuň bilen garynlaryny doldyrjakdyrlar. 67. Soňra olar üçin munuň üstesine gaýnar suwdan garjaşyk bir içgisi bardyr. 68. Soňam olaryň hökman dolanyp barjak ýerleri jähennemdir. 69. Sebäbi olar ata-babalaryny azgyn gördüler. 70. Özleri hem olaryň yzyndan ylgap-ylgap gidýändirler. 71. Kasam bolsun! Olardan ozalkylaryňam köpüsi azypdy. 72. Kasam bolsun! Biz olara-da duýdyrýançylar göýberipdik. 73. Gör, duýdyrylanlaryň soňy nähili boldy? 74. Diňe Allahyň yhlasly gullary başga. 75. Kasam bolsun! Nuh bize doga edip seslenipdi. Biz nähili gowy jogap berendiris. 76. Ony we maşgalasyny, ol uly kynçylykdan halas etdik. 77. Onuň neslini ýer-ýüzünde ýaşap galanlar kyldyk. 78. Yzyndan gelenler arasynda oňa gowy bir at galdyrdyk. 79. Älemler içinde Nuha salam (amanlyk) bolsun! 80. Ynha biz şeýle ýagşylyk edenleri şeýle sylaglandyrarys. 81. Sebäbi ol, biziň mömin gullarymyzdandy. 82. Soňra biz, beýlekilerini suwda gark etdik. 83. Şübhesiz Ibrahim hem onuň tarapdarlaryndandy. 84. Hany ol, Rabbyna arassa ýüregi bilen gelipdi. 85. Hany kakasyna we kowmyna şeýle diýipdi: “Siz nämä çokunýarsyňyz?” 86. “Allahy goýup bir näçe toslanan ylahlarmy isleýärsiňiz?” 87. “Onda älemleriň Rabby hakynda pikriňiz nämedir?” 88.89. Ibrahim ýyldyzlara seretdi we “Men kesel ýaramok” diýdi. 90. Bu sebäpli yzlaryna dolanyp, ondan daşlaşdylar. 91. Ibrahim olaryň butlarynyň (çokunýan heýkelleriniň) tarapyna gizlenip bardy we şeýle diýdi: “Iýeňizokmy?” 92. “Näme üçin gürleşeňizok?” 93. Diýýärkä üstlerine ýöräp we olara güýçli bir urgy indirdi. 94. Kowmy (alňasap) ylgap oňa tarap bardy. 95. Ibrahim şeýle diýdi: “Ýonan heýkel butlaraňyzamy çokunýarsyňyz?” 96. “Eýsem Allah sizi hem-de eden zatlaryňyzam ýaradandyr.” 97. Kowmy, “Onuň üçin bir bina taýynlaň, (içinde ataş ýakyň) we ony ataşa atyň” diýdi. 98. Şeýdip oňa bir duzak gurmak islediler. Biz hem olary biabraýçylykly ynsanlar kyldyk. 99. Ibrahim şeýle diýdi: “Men Rabbyma (onuň buýruk beren ýerine) giderin. Ol maňa ýol görkezjekdir.” 100. “Eý Rabbym! Maňa salyhlardan boljak bir çagany bagyş et!” 101. Biz hem ony akylly bir ogul bilen buşladyk. 102. Çagasy özi bilen bilelikde ylgap yöräp biljek ýaşyna ýetende Ibrahim oňa, “Balam, düýşimde seniň damagyňy çalanymy gördüm. Oýlanyp gör bakaly, näme diýersiň?”diýdi. Ogly hem “Kakajan, saňa buýrulan zady ýerine ýetir. Enşallah meniň sabyr edenlerden bolandygymy görersiň” diýdi. 103.104. Soňynda ikisi hem (Allahyň buýrugyna) boýun egip, Ibrahim hem ony (damagyny çalmak üçin) ýüzin ýere ýatyranda, şeýle ses berdik: “Eý Ibrahim!” 105. “Gören düýşiň hökmüni ýerine ýetirdiň! Şübhesiz biz ýagşylyk edenleri şeýle sylaglandyrarys.” 106. “Şübhesiz bu aç-açan bir synagdyr.” 107. Biz, (Ibrahime) oglunyň deregine uly bir gurbanlyk (goç) göýberip, ony (Ismaili) halas etdik. 108. Yzyndan gelenler arasynda oňa gowy bir at galdyrdyk. 109. Ibrahime salam (amanlyk) bolsun! 110. Ýagşylyk edenleri ynha şeýle sylaglandyrarys.” 111. Sebäbi ol mömin gullarymyzdandy. 112. Biz ony salyhlardan bir pygamber hökmünde Ishak bilen buşladyk. 113. Ony hem-de Ishaky düşümli kyldyk. Ikisiniň nesillerinde hem ýagşylyk edenlerem bardy, özüne aç-açan zulum edenlerem bardy. 114. Kasam bolsun! Biz Musa we Haruna hem eçilipdik. 115. Olary we kowumlaryny ol uly kynçylykdan halas edipdik. 116. Olar biziň kömegimiz bilen üstünlik gazanandylar. 117. Biz olara (hökümlerimizi) açyklaýan kitaby (Töwraty) berdik. 118. Olary dogry ýola saldyk. 119. Yzyndan gelenler arasynda olara gowy bir at galdyrdyk. 120. Musa we Haruna salam (amanlyk) bolsun! 121. Şübhesiz biz ýagşylyk edenleri, şeýle sylaglandyrarys. 122. Sebäbi olar mömin gullarymyzdandylar. 123. Şübhesiz Ilýas hem pygamberlerdendi. 124. Hany kowmyna şeýle diýipdi: “Allaha garşy gelmekden saklanmazmysyňyz?” 125.126. Ýaradyjylaryň iň gowysy, siziň we geçmişdäki ata-babalaryňyzyň Rabby bolan Allahy goýup, “Bale” (butyň ady) butamy çokunýarsyňyz?” 127. Ony ýalanladylar. Bu sebäpden olar, (jähenneme) äkidiljekdirler. 128. Diňe Allahyň yhlasly gullary başga. 129. Yzyndan gelenler arasynda oňa gowy bir at galdyrdyk. 130. Ilýasa salam (amanlyk) bolsun! 131. Şübhesiz biz ýagşylyk edenleri, şeýle sylaglandyrarys. 132. Sebäbi ol biziň mömin gullarymyzdandy. 133. Şübhesiz Lut hem pygamberlerdendi. 134.135. Hany biz ony we yzynda galanlar arasyndaky garry bir aýalyndan başga (kapyr bolan aýaly) ähli maşgalasyny halas edipdik. 136. Soňra-da beýlekileri ýok etdik. 137.138. Şübhesiz sizler (ýolagçylyk edeniňizde) ertir agşam olaryň (harap bolan) ýurtlaryna darap durýarsyňyz! Entegem oýlanmarmysyňyz? 139. Şübhesiz Ýunus hem pygamberlerdendi. 140. Hany ol gaçyp ýükli gämä münüpdi. 141. Gämidäkiler bilen bije çekilende ýeňilenlerden bolupdy. 142. Şeýlelikde Ýunus özüni aýyplap durka, balyk ony ýuwutdy. 143.144. Eger-de Allahy ýatlap tesbih edip, onuň mertebesini beýgeldenlerden bolmasady, onda ol hökman ynsanlaryň direldiljek gününe çenli balygyň garnynda galardy. 145. Diýýärkä biz ony ýarowsyz bir halda kenara atdyk. 146. Üstünede giň ýaprakly bir agaç ösdürdik. 147. Biz ony ýüz müň ýa-da hasda kän ynsana pygamber hökmünde göýberdik. 148. Soňunda olar iman etdiler. Biz hem olary belli bir wagta çenli ýaşatdyk. 149. Eý Muhammed! Olara sora: Gyz çagalary Rabbyňky, erkek çagalary olaryňkymy? 150. Ýogsa-da biz perişdeleri urkaçy edip ýaradypdyrysda, olar şaýat boldylarmy? 151.152. Berk belläň! Olar öz toslamalary hökmünde, “Allah çaga edindi” diýýärler. Olar elbetde ýalan sözleýärler. 153. Ýogsa-da Allah gyzlary erkekleriň deregine saýlap aldymy? 154. Näme bolýar? O nähili höküm berýärsiňiz? 155. Hiç pikir etmeýärmisiňiz? 156. Ýogsa-da siziň aç-açan bir deliliňizmi bar? 157. Eger-de dogry aýtýanlardan bolsaňyz getiriň (bu delili bolan) kitabyňyzy! 158. Allah bilen jynlar arasynda hem nesil gan bagy (garyndaşlyk) gurdylar. Eýsemde jynlar hem özleriniň Allahyň huzyryna getiriljeklerini bilerler. 159. Olaryň ýöňkeýän zatlaryndan Allah daşdyr (degişli däldir), mertebesi belentdir (beýikdir). 160. Diňe Allahyň yhlasly gullary, bular ýaly däldir. 161.-163. (Eý müşrikler!) Siz we çokunýanlaryňyz, jähenneme girjeklerden başgasyny aldap, Allahyň hak ýolundan çykaryp bilmersiňiz! 164. (Perişdeler şeýle diýerler:) “Biziň her haýsymyzyň bilinen bir orny bardyr.” 165. “Şübhesiz biz (şol ýerde) hatara duranlardandyrys.” 166. “Şübhesiz biz (Allahy) ýatlap tesbih edip mertebesini beýgeldenlerdendiris.” 167.-169. (Müşrikler) şunam aýtýardylar: “Eger-de ýanymyzda ozalkylara berlen kitaplardan bir kitap bolsady, elbetde biz yhlasly gullar bolardyk.” 170. Ýöne (kitap gelende) ony iňkär etdiler. Ýakynda (soňlarynyň näme boljagyny) bilerler. 171. Kasam bolsun! Pygamber hökmünde göýberilen gullarymyz hakynda şu sözümiz geçipdi. 172. “Olara hökman kömek ediljekdir.” 173. “Şübhesiz goşunlarymyz ýeňişi gazanjakdyr.” 174. Onda belli bir wagta çenli olardan ýüz öwür. 175. Olary synla, ýakynda olaram görerler. 176. Ýogsam olar azabymyzy gyssaglymy isleýärler? 177. Ýöne azabymyz olaryň ýurtlaryna inende, ol duýdyrylanlaryň ertiri nähili erbet bolar! 178. Eý Muhammed! Bir wagta çenli olardan ýüz öwür. 179. (Garaş we) gör. Ýakynda olaram görerler. 180. Seniň Rabbyň; gudrat we mertebe eýesi bolan Rab, olaryň ýöňkeýän zatlaryndan daşdyr (degişli däldir), mertebesi belentdir (beýikdir). 181. Pygamberlere salam (amanlyk) bolsun! 182. Hamd, älemleriň Rabby bolan Allaha mahsusdyr.


1-Zakgun agajy: Jähennemiň düýbinde ösen bir agaçdyr. 2-Bale: Musulman bolmadyklaryň çokunýan butlaryndan biriniň ady.