SEBE SÜRESI
Ayet Sayısı 54
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
ٱلْحَمْدُ لِلَّهِ ٱلَّذِى لَهُۥ مَا فِى ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِى ٱلْأَرْضِ وَلَهُ ٱلْحَمْدُ فِى ٱلْءَاخِرَةِۚ وَهُوَ ٱلْحَكِيمُ ٱلْخَبِيرُ ﴿١﴾ يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِى ٱلْأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا يَنزِلُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا يَعْرُجُ فِيهَاۚ وَهُوَ ٱلرَّحِيمُ ٱلْغَفُورُ ﴿٢﴾ وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَا تَأْتِينَا ٱلسَّاعَةُۖ قُلْ بَلَىٰ وَرَبِّى لَتَأْتِيَنَّكُمْ عَٰلِمِ ٱلْغَيْبِۖ لَا يَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فِى ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَلَا فِى ٱلْأَرْضِ وَلَآ أَصْغَرُ مِن ذَٰلِكَ وَلَآ أَكْبَرُ إِلَّا فِى كِتَٰبٍ مُّبِينٍ ﴿٣﴾ لِّيَجْزِىَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِۚ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ ﴿٤﴾ وَٱلَّذِينَ سَعَوْ فِىٓ ءَايَٰتِنَا مُعَٰجِزِينَ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مِّن رِّجْزٍ أَلِيمٌ ﴿٥﴾ وَيَرَى ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلْعِلْمَ ٱلَّذِىٓ أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ هُوَ ٱلْحَقَّ وَيَهْدِىٓ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلْعَزِيزِ ٱلْحَمِيدِ ﴿٦﴾ وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ هَلْ نَدُلُّكُمْ عَلَىٰ رَجُلٍ يُنَبِّئُكُمْ إِذَا مُزِّقْتُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمْ لَفِى خَلْقٍ جَدِيدٍ ﴿٧﴾ أَفْتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَم بِهِۦ جِنَّةٌۢۗ بَلِ ٱلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِٱلْءَاخِرَةِ فِى ٱلْعَذَابِ وَٱلضَّلَٰلِ ٱلْبَعِيدِ ﴿٨﴾ أَفَلَمْ يَرَوْاْ إِلَىٰ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلْأَرْضِۚ إِن نَّشَأْ نَخْسِفْ بِهِمُ ٱلْأَرْضَ أَوْ نُسْقِطْ عَلَيْهِمْ كِسَفًا مِّنَ ٱلسَّمَآءِۚ إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَءَايَةً لِّكُلِّ عَبْدٍ مُّنِيبٍ ﴿٩﴾ وَلَقَدْ ءَاتَيْنَا دَاوُۥدَ مِنَّا فَضْلًاۖ يَٰجِبَالُ أَوِّبِى مَعَهُۥ وَٱلطَّيْرَۖ وَأَلَنَّا لَهُ ٱلْحَدِيدَ ﴿١٠﴾ أَنِ ٱعْمَلْ سَٰبِغَٰتٍ وَقَدِّرْ فِى ٱلسَّرْدِۖ وَٱعْمَلُواْ صَٰلِحًاۖ إِنِّى بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿١١﴾ وَلِسُلَيْمَٰنَ ٱلرِّيحَ غُدُوُّهَا شَهْرٌ وَرَوَاحُهَا شَهْرٌۖ وَأَسَلْنَا لَهُۥ عَيْنَ ٱلْقِطْرِۖ وَمِنَ ٱلْجِنِّ مَن يَعْمَلُ بَيْنَ يَدَيْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِۦۖ وَمَن يَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنَا نُذِقْهُ مِنْ عَذَابِ ٱلسَّعِيرِ ﴿١٢﴾ يَعْمَلُونَ لَهُۥ مَا يَشَآءُ مِن مَّحَٰرِيبَ وَتَمَٰثِيلَ وَجِفَانٍ كَٱلْجَوَابِ وَقُدُورٍ رَّاسِيَٰتٍۚ ٱعْمَلُوٓاْ ءَالَ دَاوُۥدَ شُكْرًاۚ وَقَلِيلٌ مِّنْ عِبَادِىَ ٱلشَّكُورُ ﴿١٣﴾ فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ ٱلْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَىٰ مَوْتِهِۦٓ إِلَّا دَآبَّةُ ٱلْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنسَأَتَهُۥۖ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ ٱلْجِنُّ أَن لَّوْ كَانُواْ يَعْلَمُونَ ٱلْغَيْبَ مَا لَبِثُواْ فِى ٱلْعَذَابِ ٱلْمُهِينِ ﴿١٤﴾ لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِى مَسْكَنِهِمْ ءَايَةٌۖ جَنَّتَانِ عَن يَمِينٍ وَشِمَالٍۖ كُلُواْ مِن رِّزْقِ رَبِّكُمْ وَٱشْكُرُواْ لَهُۥۚ بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَرَبٌّ غَفُورٌ ﴿١٥﴾ فَأَعْرَضُواْ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ سَيْلَ ٱلْعَرِمِ وَبَدَّلْنَٰهُم بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوَاتَىْ أُكُلٍ خَمْطٍ وَأَثْلٍ وَشَىْءٍ مِّن سِدْرٍ قَلِيلٍ ﴿١٦﴾ ذَٰلِكَ جَزَيْنَٰهُم بِمَا كَفَرُواْۖ وَهَلْ نُجَٰزِىٓ إِلَّا ٱلْكَفُورَ ﴿١٧﴾ وَجَعَلْنَا بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ ٱلْقُرَى ٱلَّتِى بَٰرَكْنَا فِيهَا قُرًى ظَٰهِرَةً وَقَدَّرْنَا فِيهَا ٱلسَّيْرَۖ سِيرُواْ فِيهَا لَيَالِىَ وَأَيَّامًا ءَامِنِينَ ﴿١٨﴾ فَقَالُواْ رَبَّنَا بَٰعِدْ بَيْنَ أَسْفَارِنَا وَظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمْ فَجَعَلْنَٰهُمْ أَحَادِيثَ وَمَزَّقْنَٰهُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍۚ إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَءَايَٰتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ ﴿١٩﴾ وَلَقَدْ صَدَّقَ عَلَيْهِمْ إِبْلِيسُ ظَنَّهُۥ فَٱتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِيقًا مِّنَ ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿٢٠﴾ وَمَا كَانَ لَهُۥ عَلَيْهِم مِّن سُلْطَٰنٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَن يُؤْمِنُ بِٱلْءَاخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِى شَكٍّۗ وَرَبُّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ حَفِيظٌ ﴿٢١﴾ قُلِ ٱدْعُواْ ٱلَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِۖ لَا يَمْلِكُونَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ فِى ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَلَا فِى ٱلْأَرْضِ وَمَا لَهُمْ فِيهِمَا مِن شِرْكٍ وَمَا لَهُۥ مِنْهُم مِّن ظَهِيرٍ ﴿٢٢﴾ وَلَا تَنفَعُ ٱلشَّفَٰعَةُ عِندَهُۥٓ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُۥۚ حَتَّىٰٓ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُواْ مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْۖ قَالُواْ ٱلْحَقَّۖ وَهُوَ ٱلْعَلِىُّ ٱلْكَبِيرُ ﴿٢٣﴾ قُلْ مَن يَرْزُقُكُم مِّنَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِۖ قُلِ ٱللَّهُۖ وَإِنَّآ أَوْ إِيَّاكُمْ لَعَلَىٰ هُدًى أَوْ فِى ضَلَٰلٍ مُّبِينٍ ﴿٢٤﴾ قُل لَّا تُسْـَٔلُونَ عَمَّآ أَجْرَمْنَا وَلَا نُسْـَٔلُ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿٢٥﴾ قُلْ يَجْمَعُ بَيْنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ يَفْتَحُ بَيْنَنَا بِٱلْحَقِّ وَهُوَ ٱلْفَتَّاحُ ٱلْعَلِيمُ ﴿٢٦﴾ قُلْ أَرُونِىَ ٱلَّذِينَ أَلْحَقْتُم بِهِۦ شُرَكَآءَۖ كَلَّاۚ بَلْ هُوَ ٱللَّهُ ٱلْعَزِيزُ ٱلْحَكِيمُ ﴿٢٧﴾ وَمَآ أَرْسَلْنَٰكَ إِلَّا كَآفَّةً لِّلنَّاسِ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٢٨﴾ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ ﴿٢٩﴾ قُل لَّكُم مِّيعَادُ يَوْمٍ لَّا تَسْتَـْٔخِرُونَ عَنْهُ سَاعَةً وَلَا تَسْتَقْدِمُونَ ﴿٣٠﴾ وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَن نُّؤْمِنَ بِهَٰذَا ٱلْقُرْءَانِ وَلَا بِٱلَّذِى بَيْنَ يَدَيْهِۗ وَلَوْ تَرَىٰٓ إِذِ ٱلظَّٰلِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِندَ رَبِّهِمْ يَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ ٱلْقَوْلَ يَقُولُ ٱلَّذِينَ ٱسْتُضْعِفُواْ لِلَّذِينَ ٱسْتَكْبَرُواْ لَوْلَآ أَنتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِينَ ﴿٣١﴾ قَالَ ٱلَّذِينَ ٱسْتَكْبَرُواْ لِلَّذِينَ ٱسْتُضْعِفُوٓاْ أَنَحْنُ صَدَدْنَٰكُمْ عَنِ ٱلْهُدَىٰ بَعْدَ إِذْ جَآءَكُمۖ بَلْ كُنتُم مُّجْرِمِينَ ﴿٣٢﴾ وَقَالَ ٱلَّذِينَ ٱسْتُضْعِفُواْ لِلَّذِينَ ٱسْتَكْبَرُواْ بَلْ مَكْرُ ٱلَّيْلِ وَٱلنَّهَارِ إِذْ تَأْمُرُونَنَآ أَن نَّكْفُرَ بِٱللَّهِ وَنَجْعَلَ لَهُۥٓ أَندَادًاۚ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُاْ ٱلْعَذَابَ وَجَعَلْنَا ٱلْأَغْلَٰلَ فِىٓ أَعْنَاقِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ هَلْ يُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ ﴿٣٣﴾ وَمَآ أَرْسَلْنَا فِى قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَآ إِنَّا بِمَآ أُرْسِلْتُم بِهِۦ كَٰفِرُونَ ﴿٣٤﴾ وَقَالُواْ نَحْنُ أَكْثَرُ أَمْوَٰلًا وَأَوْلَٰدًا وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ ﴿٣٥﴾ قُلْ إِنَّ رَبِّى يَبْسُطُ ٱلرِّزْقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقْدِرُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٦﴾ وَمَآ أَمْوَٰلُكُمْ وَلَآ أَوْلَٰدُكُم بِٱلَّتِى تُقَرِّبُكُمْ عِندَنَا زُلْفَىٰٓ إِلَّا مَنْ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحًا فَأُوْلَٰٓئِكَ لَهُمْ جَزَآءُ ٱلضِّعْفِ بِمَا عَمِلُواْ وَهُمْ فِى ٱلْغُرُفَٰتِ ءَامِنُونَ ﴿٣٧﴾ وَٱلَّذِينَ يَسْعَوْنَ فِىٓ ءَايَٰتِنَا مُعَٰجِزِينَ أُوْلَٰٓئِكَ فِى ٱلْعَذَابِ مُحْضَرُونَ ﴿٣٨﴾ قُلْ إِنَّ رَبِّى يَبْسُطُ ٱلرِّزْقَ لِمَن يَشَآءُ مِنْ عِبَادِهِۦ وَيَقْدِرُ لَهُۥۚ وَمَآ أَنفَقْتُم مِّن شَىْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُۥۖ وَهُوَ خَيْرُ ٱلرَّٰزِقِينَ ﴿٣٩﴾ وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ يَقُولُ لِلْمَلَٰٓئِكَةِ أَهَٰٓؤُلَآءِ إِيَّاكُمْ كَانُواْ يَعْبُدُونَ ﴿٤٠﴾ قَالُواْ سُبْحَٰنَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِمۖ بَلْ كَانُواْ يَعْبُدُونَ ٱلْجِنَّۖ أَكْثَرُهُم بِهِم مُّؤْمِنُونَ ﴿٤١﴾ فَٱلْيَوْمَ لَا يَمْلِكُ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ نَّفْعًا وَلَا ضَرًّا وَنَقُولُ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلنَّارِ ٱلَّتِى كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿٤٢﴾ وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ ءَايَٰتُنَا بَيِّنَٰتٍ قَالُواْ مَا هَٰذَآ إِلَّا رَجُلٌ يُرِيدُ أَن يَصُدَّكُمْ عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ ءَابَآؤُكُمْ وَقَالُواْ مَا هَٰذَآ إِلَّآ إِفْكٌ مُّفْتَرًىۚ وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلْحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمْ إِنْ هَٰذَآ إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ ﴿٤٣﴾ وَمَآ ءَاتَيْنَٰهُم مِّن كُتُبٍ يَدْرُسُونَهَاۖ وَمَآ أَرْسَلْنَآ إِلَيْهِمْ قَبْلَكَ مِن نَّذِيرٍ ﴿٤٤﴾ وَكَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَمَا بَلَغُواْ مِعْشَارَ مَآ ءَاتَيْنَٰهُمْ فَكَذَّبُواْ رُسُلِىۖ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ ﴿٤٥﴾ قُلْ إِنَّمَآ أَعِظُكُم بِوَٰحِدَةٍۖ أَن تَقُومُواْ لِلَّهِ مَثْنَىٰ وَفُرَٰدَىٰ ثُمَّ تَتَفَكَّرُواْۚ مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍۚ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ لَّكُم بَيْنَ يَدَىْ عَذَابٍ شَدِيدٍ ﴿٤٦﴾ قُلْ مَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْۖ إِنْ أَجْرِىَ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ شَهِيدٌ ﴿٤٧﴾ قُلْ إِنَّ رَبِّى يَقْذِفُ بِٱلْحَقِّ عَلَّٰمُ ٱلْغُيُوبِ ﴿٤٨﴾ قُلْ جَآءَ ٱلْحَقُّ وَمَا يُبْدِئُ ٱلْبَٰطِلُ وَمَا يُعِيدُ ﴿٤٩﴾ قُلْ إِن ضَلَلْتُ فَإِنَّمَآ أَضِلُّ عَلَىٰ نَفْسِىۖ وَإِنِ ٱهْتَدَيْتُ فَبِمَا يُوحِىٓ إِلَىَّ رَبِّىٓۚ إِنَّهُۥ سَمِيعٌ قَرِيبٌ ﴿٥٠﴾ وَلَوْ تَرَىٰٓ إِذْ فَزِعُواْ فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُواْ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ ﴿٥١﴾ وَقَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِهِۦ وَأَنَّىٰ لَهُمُ ٱلتَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍۭ بَعِيدٍ ﴿٥٢﴾ وَقَدْ كَفَرُواْ بِهِۦ مِن قَبْلُۖ وَيَقْذِفُونَ بِٱلْغَيْبِ مِن مَّكَانٍۭ بَعِيدٍ ﴿٥٣﴾ وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُۚ إِنَّهُمْ كَانُواْ فِى شَكٍّ مُّرِيبٍۭ ﴿٥٤﴾ [سُورَةُ سَبَاءٍ :: ١-٥٤]
Rahman we Rahym bolan Allahyñ ady bilen
1. Hamd, göklerdäki we ýerdäki ähli zadyň eýesi bolan Allaha mahsusdyr. Hamd ahyrýetde-de oňa mahsusdyr. Ol höküm we dana paýhaslygyň eýesidir, (her zatdan) hakykaty bilen habarlydyr. 2. Allah, ýere gireni, ýerden çykany; gökden ineni we şol ýere göterleni biler. Ol, köp rehimdarlyk edijidir we köp bagyşlaýjydyr. 3. Iňkär edenler, “Kyýamat bize gelmez” diýdiler. Şeýle diý: “Ýok, beýle däl, gaýyby bilen Rabbyma kasam bolsun! Kyýamat size hökman geler. Göklerde we ýerde zerre (iň kiçi zat) agyrlygyndaky bir zadam ondan gizlenip galmaz. Mundan hasda kiçi we has uly näme bar bolsa hemmesi aç-açan bir kitapdadyr.” 4. Allahyň iman edip, salyh amal işi edýänleri sylaglandyrmagy üçin her zat ol kitapda ýazylandyr. Ynha olar üçin bir bagyşlanmak we bereketli bir rysgal bardyr. 5. Aýatlarymyzy hökümsiz kylmak üçin bäsleşýän ýaly synanyşan bara; ynha olar üçin gaty gazaply, gaty erbet bir azap bardyr. 6. Özlerine ylym berlenler, Rabbyndan saňa indirilen Gurhanyň hakykatdygyny we onuň, hökmany güýjüň eýesi we öwülmäne laýyk Allahyň ýoluna ýetirendigini görerler. 7. Ýene iňkär edenler şeýle diýdiler: “Çüýräp maýdajyk bolandan soňra siziň gaýtadan direldiljegiňizi aýtýan bir ynsany size görkezelimi? 8. “Allaha garşy ýalanmy toslady, ýogsa-da onda dälilikmi bar?” Ýok beýle däl. Ahyrýete ynanmaýanlar azap we çuňňur azgynlyk içindedirler. 9. Olar, öňlerindäki we yzyndaky (özlerini çar tarapyndan gurşap alan) göge we ýere seretmedilermi? Eger islesedik olary ýere sokardyk ýa-da gökden üstlerine parçalar gaçyrardyk. Munda, Rabbyna ýönelen her gul üçin bir sapak bardyr. 10.11. Kasam bolsun! Dawuda tarapymyzdan bir eçilmeklik berdik. “Eý daglar! Guşlar we onuň bilen bilelikde ýatlap tesbih ediň” diýdik we (ähli bedeni ýapan) sowutlar ýasa, işçiliginde-de ölçegi ýeňil bolsun diýip demiri oňa ýumşatdyk. “Salyh amal ediň. Sebäbi men siziň edýänleriňizi görerin” diýip wahyý bilen habar berdik. 12. Süleýmanyň buýrugyna-da, ertir öwüsmegi bir aý, agşam öwüsmegi hem bir aýlyk (ýol) bolan şemaly berdik. Erän mis ojagynam oňa sil ýaly akdyrdyk. Rabbyň rugsady bilen jynlardanam onuň huzyrynda işleýänleri bardy. Aralaryndan kim biziň buýrugymyzdan çykaýsa, şoňa alowly ataş azabyny datdyrarys. 13. Jynlar, Süleýman üçin isleýişi ýaly galalar, heýkeller, howuz ýaly çanaklar we durnukly gazanlar gurýardylar. Eý Dawudyň maşgalasy şükür ediň! Gullarymdan şükür edenler gaty azdyr. 14. Süleýmanyň ölümine höküm berenimizde, onuň ölümini olara diňe hasasyny iýýän bir agaç gurçugy görkezdi. Süleýmanyň jesedi ýere ýykylanda jynlar düşündiler, eger-de gaýyby bilselerdi, biabraýçylykly azap içinde galmazdylar. 15. Kasam bolsun! Sebe halky üçin öz ýurtlarynda bir sapak bardy: Birisi sagda birisi çepde iki bakja bardy. Olara şeýle diýlipdi: “Rabbyňyzyň rysgalyndan iýiň we oňa şükür ediň! Şäherçäňiz gözel bir şäherçe. Rabbyňyz köp bagyşlaýan bir Rabdyr. " 16.Ýöne olar ýüz öwürdiler. Bizem üstlerine Arim silini göýberdik. Olaryň baglaryny weýran edip, ýerine turşy miweli agaja, ajy ýylgyn we azajygam bag agajy bolan iki bakja öwürdik. 17. Nygmatlara garşy gadyr bilmezlik edendikleri sebäpli olary ynha şeýle jezalandyrdyk. Biz (bular ýaly jeza bilen) diňe gadyr bilmezleri jezalandyrarys. 18. Sebe halky bilen bereketlendiren şäherlerimiziň arasyna (her birisi beýlekisinden) görünýän şäherler gurdyk. Şol ýerde aragatnaşygy ýola goýdyk we syýahaty ýeňilleşdirdik. Olara şeýle diýdik: “Şol ýerlerde gije-gündiz howpsyz ýagdaýda syýahat ediň.” 19. Olar bolsa, “Eý Rabbymyz! Ýolagçylarymyzyň myhman-jaýlarynyň arasyny daşlaşdyr” diýdiler we özlerine zulum etdiler. Bizem olary mysal edip, kyssa hekaýalaryna öwürdik we özlerinäm dyr-pytrak etdik. Şübhesiz munda köp sabyr eden, köp şükür eden hemmeler üçin sapaklar bardyr. 20. Şeýtan olar hakyndaky çakyny dogry çykardy. Ynananlardan bir topardan başga ählisi oňa tabyn boldylar. 21. Eýsem-de şeýtanyň olaryň üstünde hiç bir häkimiýeti ýokdy. Diňe ahyrýete ynananlary, onuň hakynda şübhe edenlerden tapawutlandyralyň edeliň diýip oňa bu pursady berdik. Seniň Rabbyň her zadyň üstünde we hakyky bir goragçydyr. 22. Eý Muhammed! Şeýle diý: “Allahy goýup ylah bolandyklaryny aýtýanlaryňyzy çagyryň! Göklerde we ýerde zerre ýalyjagam bir zada eýe däldirler. Olaryň ýerde we gökde hiç-hili şäriklikleri ýokdyr. Allahyň olardan bir kömekçisäm ýokdyr. 23. Allahyň gatynda, onuň rugsat beren adamyndan başgasynyň şepagatyndan peýda bolmaz. (Şepagat etmäne rugsat berlip) kalplaryndaky gorkydan saplananda biri-birilerine, “Rabbyňyz näme aýtdy?” diýip sorarlar. Olaram, “Hakykaty” diýip jogap bererler. Onuň mertebesi belentdir, beýikdir. 24. Şeýle diý: “Size göklerden we ýerden kim rysgal berer?” Şeýle diý: “Allah, onda bolsa ýa biz hak ýolunda ýa-da aç-açan azgynlyk içindediris, a siz!” 25. Şeýle diý: “Biziň eden günälerimizden siz jogapkär bolmarsyňyz! Siziň eden günäleriňizdenem biz jogapkär bolmarys.” 26. Şeýle diý: “Rabbymyz kyýamat güni, ählimizi bir ýere jemlär we soňra-da aramyzda hak bilen höküm berer. Ol hakykaty aç-açan orta çykaran we hakykaty bilen bilendir.” 27. Şeýle diý: “Allaha şärik goşanyňyzy maňa görkeziň! Ýok! (Hiç bir zat Allaha şärik bolup bilmez). Gaýtam ol, hökmany güýjüň eýesidir, höküm we dana-paỳhaslygyň eỳesi Allahdyr. 28. Biz seni diňe ähli ynsanlara buşlaýyjy we duýdyrýançy hökmünde göýberdik. Ỳöne ynsanlaryň köpüsi bilmezler. 29. “Eger-de dogry aýtýanlardan bolsaňyz, bu gorkuzýanyň haçan bolar” diýýärler. 30. Şeýle diý: “Siziň üçin bellenen bir gün bardyr, onuň wagty gelende bir sagat yza-da galmarsyňyz we bir sagat öňe-de geçmersiňiz.” 31. Iňkär edenler, “Biz bu Gurhana-da mundan ozalky kitaplara-da asla ynanmarys” diýdiler. Rablarynyň öňünde zalymlaryň durdyrylan wagtyndaky halyny bir görseň! Biri-birilerine gepi ýöňkeşip durarlar. Ejiz we güýçsiz görülenler, tekepbirlik toslanlara, “Siz bolmasadyňyz biz hökman iman edenlerden bolardyk” diýerler. 32. Tekepbirlik toslanlar, ejiz we güýçsiz görülenlere, “Size hak ýoly gelenden soňam, bizmi sizi ondan sakladyk? Ýok, günäkär bolanlar sizlerdiňiz” diýerler. 33. Ejiz we güýçsiz görülenler, tekepbirlik toslanlara, “Ýok, bizi hak ýolundan azdyran gije we gündiz guran duzaklaryňyzdyr. Sebäbi siz bize Allahy iňkär etmegimizi we oňa şärikler goşmagymyzy buýurýardyňyz” diýerler. Azaby görenlerinde içini çekip puşmanlyk duýarlar. Bizem iňkär edenleriň boýunlaryna demir halkalary geçireris. Olar diňe edenleriniň jezasyny çekerler. 34. Biz haýsy ýurda bir duýdyrýançy göýberen bolsak, şol ýeriň lälik baýlary, “Biz, siziň bilen göýberleni iňkär edýäris” diýendirler. 35. Ýene-de, “Biziň mallarymyz we çagalarymyzam kändir. Bize azap berilmez.” diýipdiler. 36. Eý Muhammed! Şeýle diý: “Şübhesiz, Rabbym rysgaly islänine bol berer, (islänine-de) gysar. Ỳöne ynsanlaryň köpüsi bilmezler.” 37. Mallaryňyzam, çagalaryňyzam sizi biziň gatymyza has köp ýakynlaşdyran zatlar däldir. Emma iman edip salyh amal işleýänler başga. Ynha olar üçin eden işlerine garşylyk esse -esse sylagy bardyr. Olar jennet köşkleriniň içinde ynamdadyrlar. 38. Aýatlarymyzy hökümsiz kylmak üçin bäsleşýänler bara; ynha olar azap çekmekleri üçin taýýar edilerler. 39. Şeýle diý: “Şübhesiz, Rabbym rysgaly gullaryndan islänine bol elin berer we (islänine-de) gysar. Allahyň ýolunda her nämäni harj etseňizem, Allah şonuň ýerine başgasyny berer. Ol rysgal berenleriň iň haýyrlysydyr.” 40. Allahyň, olaryň ählisini birden jemläp, soňra-da perişdeler, “Şularmy size ybadat edýärdiler?” diýjek gününi ýatla! 41. (Perişdeler) şeýle diýerler: “Seni kemçiliklerden uzak tutarys! Olar däl, sen biziň dostymyzsyň! Ýok, olar jynlara ybadat edýärdiler. Olaryň köpüsi jynlara ynanýardy.” 42. Ynha şu gün biri-biriňize peýda hem-de zyýan berip bilmersiňiz! Zulum edenlere, “Ýalan diýen jähennem azabyňyzy dadyň” diýeris. 43. Aýatlarymyz aç-açan ýagdaýda olara okalanda, “Bu diňe, ata-babalaryňyzyň çokunýan zatlaryndan sizi aýyrmak isleýän bir ynsandyr” diýdiler. Üstesine-de, “Bu (Gurhan), toslanan bir ýalandyr” diýdiler. Ýene-de hak özlerine baranda, ony iňkär edenler, “Bu diňe bir aç-açan gözbagçylykdyr, jadygöýlikdir” diýdiler. 44. Eýsemde biz olara okap derňemekleri üçin kitaplar bermedik. Olara senden ozal hiç bir duýdyrýançam göýbermedik. 45. Olardan ozalkylar hem ýalan diýipdiler. Aslynda bular olara beren zatlarymyzdan onda birine hem ýeten däldirler. Ilçilerimizi ýalanladylar. Ýeri, meni iňkär etmegiň netijesi nähili boldy? 46. Eý Muhammed! Şeýle diý: “Men size diňe bir zady, Allah üçin iki ikiden, ýeke ýekeden oturyp pikir etmegiňizi nesihat berýärin. Ýoldaşyňyz Muhammedde dälilikden nam nyşan ýokdyr. Ol gazaply bir azapdan öňinçä siziň üçin diňe bir duýdyrýançydyr.” 47. Şeýle diý: “Sizden haýsydyr bir töleg soran bolsam, ol siziňki bolsun! Meniň tölegim diňe Allaha degişlidir. Ol her zada hakykaty bilen şaýatdyr.” 48. Şeýle diý: “Şübhesiz Rabbym hakykaty ýüze çykarar. Ol gaýyblary hakykaty bilen bilendir.” 49. Şeýle diý: “Hak geldi. Artyk asylsyz ynanyşlar täze bir zat ýüze cykaryp bilmez, könäni hem yzyna getirip bilmez.” 50. Şeýle diý: “Eger-de men hak ýolundan azan bolsam, diňe özüme garşy hak ýolundan azdygym bolar. Eger-de hak ýoluna giren bolsam, bu maňa Rabbymyň wahyý ýoly bilen habar bermegi saýasyndadyr. Şübhesiz ol hakykaty bilen eşidendir, guluna gaty ýakyndyr.” 51. Sen olary eýmenç bir howsalaly gorky bilen gaçyp gutulmajaklaryny we ýakyn bir ýerden tutuljak wagty bir görseň! 52. (Azaby görende), “Oňa ynandyk diýerler” emma şolar üçin artyk daş bir ýerden (dünýäden) iman almaklyk nähili mümkin bolup biler? 53. Eýsem has ozallar ony iňkär edipdiler we daş bir ýerden gaýyb hakynda toslap durýardylar. 54. Edil has ozal meňzeşlerine edilişi ýaly, özleri bilen arzuw edenleriniň arasyna bir böwet goýlandyr. Sebäbi olar çuňňur bir şübhe edýärdiler.