SEJDE SÜRESI
Ayet Sayısı 30
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
الٓمٓ ﴿١﴾ تَنزِيلُ ٱلْكِتَٰبِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٢﴾ أَمْ يَقُولُونَ ٱفْتَرَىٰهُۚ بَلْ هُوَ ٱلْحَقُّ مِن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّآ أَتَىٰهُم مِّن نَّذِيرٍ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ ﴿٣﴾ ٱللَّهُ ٱلَّذِى خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِى سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ ٱسْتَوَىٰ عَلَى ٱلْعَرْشِۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَلِىٍّ وَلَا شَفِيعٍۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ ﴿٤﴾ يُدَبِّرُ ٱلْأَمْرَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ إِلَى ٱلْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِى يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُۥٓ أَلْفَ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ ﴿٥﴾ ذَٰلِكَ عَٰلِمُ ٱلْغَيْبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ ٱلْعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ ﴿٦﴾ ٱلَّذِىٓ أَحْسَنَ كُلَّ شَىْءٍ خَلَقَهُۥۖ وَبَدَأَ خَلْقَ ٱلْإِنسَٰنِ مِن طِينٍ ﴿٧﴾ ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُۥ مِن سُلَٰلَةٍ مِّن مَّآءٍ مَّهِينٍ ﴿٨﴾ ثُمَّ سَوَّىٰهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِۦۖ وَجَعَلَ لَكُمُ ٱلسَّمْعَ وَٱلْأَبْصَٰرَ وَٱلْأَفْـِٔدَةَۚ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ ﴿٩﴾ وَقَالُوٓاْ أَءِذَا ضَلَلْنَا فِى ٱلْأَرْضِ أَءِنَّا لَفِى خَلْقٍ جَدِيدٍۭۚ بَلْ هُم بِلِقَآءِ رَبِّهِمْ كَٰفِرُونَ ﴿١٠﴾ قُلْ يَتَوَفَّىٰكُم مَّلَكُ ٱلْمَوْتِ ٱلَّذِى وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ ﴿١١﴾ وَلَوْ تَرَىٰٓ إِذِ ٱلْمُجْرِمُونَ نَاكِسُواْ رُءُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَآ أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَٱرْجِعْنَا نَعْمَلْ صَٰلِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ ﴿١٢﴾ وَلَوْ شِئْنَا لَءَاتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَىٰهَا وَلَٰكِنْ حَقَّ ٱلْقَوْلُ مِنِّى لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ ٱلْجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ أَجْمَعِينَ ﴿١٣﴾ فَذُوقُواْ بِمَا نَسِيتُمْ لِقَآءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَآ إِنَّا نَسِينَٰكُمْۖ وَذُوقُواْ عَذَابَ ٱلْخُلْدِ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿١٤﴾ إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِـَٔايَٰتِنَا ٱلَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُواْ بِهَا خَرُّواْ سُجَّدًا وَسَبَّحُواْ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ۩ ﴿١٥﴾ تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ ٱلْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَٰهُمْ يُنفِقُونَ ﴿١٦﴾ فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّآ أُخْفِىَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَآءًۢ بِمَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ ﴿١٧﴾ أَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًا كَمَن كَانَ فَاسِقًاۚ لَّا يَسْتَوُۥنَ ﴿١٨﴾ أَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَلَهُمْ جَنَّٰتُ ٱلْمَأْوَىٰ نُزُلًۢا بِمَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ ﴿١٩﴾ وَأَمَّا ٱلَّذِينَ فَسَقُواْ فَمَأْوَىٰهُمُ ٱلنَّارُۖ كُلَّمَآ أَرَادُوٓاْ أَن يَخْرُجُواْ مِنْهَآ أُعِيدُواْ فِيهَا وَقِيلَ لَهُمْ ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلنَّارِ ٱلَّذِى كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ ﴿٢٠﴾ وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنَ ٱلْعَذَابِ ٱلْأَدْنَىٰ دُونَ ٱلْعَذَابِ ٱلْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ ﴿٢١﴾ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَآۚ إِنَّا مِنَ ٱلْمُجْرِمِينَ مُنتَقِمُونَ ﴿٢٢﴾ وَلَقَدْ ءَاتَيْنَا مُوسَى ٱلْكِتَٰبَ فَلَا تَكُن فِى مِرْيَةٍ مِّن لِّقَآئِهِۦۖ وَجَعَلْنَٰهُ هُدًى لِّبَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ ﴿٢٣﴾ وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُواْۖ وَكَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يُوقِنُونَ ﴿٢٤﴾ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ ٱلْقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿٢٥﴾ أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّنَ ٱلْقُرُونِ يَمْشُونَ فِى مَسَٰكِنِهِمْۚ إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَءَايَٰتٍۖ أَفَلَا يَسْمَعُونَ ﴿٢٦﴾ أَوَلَمْ يَرَوْاْ أَنَّا نَسُوقُ ٱلْمَآءَ إِلَى ٱلْأَرْضِ ٱلْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِۦ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَٰمُهُمْ وَأَنفُسُهُمْۖ أَفَلَا يُبْصِرُونَ ﴿٢٧﴾ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ ﴿٢٨﴾ قُلْ يَوْمَ ٱلْفَتْحِ لَا يَنفَعُ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِيمَٰنُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ ﴿٢٩﴾ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَٱنتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ ﴿٣٠﴾ [سُورَةُ السَّجْدَةِ :: ١-٣٠]
Rahman we Rahym bolan Allahyñ ady bilen
1. Elif Lam Mim. 2. Özünde hiç bir şübhe bolmadyk bu kitabyň indirilmegi, älemleriň Rabby tarapyndandyr. 3. Ýogsa-da “Ony Muhammed tosladymy” diýýärler? Ýok ol, özlerine senden ozal hiç bir duýdyrýançy barmadyk bolan bir kowma duýdyrmagyň üçin, dogry ýoly tapsynlar diýip Rabbyň tarapyndan indirilen hakykatdyr. 4. Allah, gökleri we ýeri, ikisiniň arasyndakylary alty günüň içinde ýaradan soňra-da Arşa ýerleşendir. Siziň üçin ondan başga hiç bir dost, hiç bir şepagatçy ýokdyr. Henizem pikir edip, öwüt-nesihat aljak dälsiňizmi? 5. Gökden ýere çenli ähli işleri Allah ýöreder. Soňra bu işler, möhleti siziň hasabatyňyz bilen müň ýyl bolan bir günde oňa barar. 6. Ynha Allah, gaýybam görünen älemäm bilendir. Hokmany güýjüň eýesidir, köp rehimdarlyk edendir. 7. Oldyr, ýaradan her zadyny gözel ýaratdy. Ynsany ýaratmana-da balçykdan başlady. 8. Soňra onuň neslini bir suwyndan, ähmiýetsiz bir suwdan ýaratdy. 9. Soňra ony şekillendirip, oňa ruhundan üfledi. Siziň üçin eşitmek, görmek we akyl ýetirmek duýgularyny ýaratdy. Nähili az şükür edýärsiňiz! 10. (Kapyrlar şeýle diýdiler:) “Biz toprakda ýok bolandan soňra, bizmi gaýtadan direldiljekmisşiz? Ýok, olar Rablaryna gowuşmagy iňkär edýärler. 11. Şeýle diý: “Siziň üçin şol işiň wezipelisi ölüm perişdesi janyňyzy alar, soňra Rabbyňyza dolandyrylarsyňyz.” 12. Günäliler Rablarynyň öňünde boýunlaryny büküp, “Rabbymyz! (hakykaty) gördük we eşitdik. Artyk indi bizi gaýtadan (dünýä) göýberde salyh amal işläliň. Biz artyk anyk ynanýandyrys” diýenlerinde (olary) bir görseň! 13. Eger-de islesedik hemmeleri hak ýoluna salardyk. Emma meniň, “Kasam bolsun! Jähennemi hem jynlardan hem-de ynsanlardan doldurjakdyryn” sözüm amala aşjakdyr. 14. (Olara şeýle diýiljekdir:) “Onda bolsa şu günüňize gowuşmagy unudanyňyza garşylyk azaby dadyň! Bizem sizi unutdyk. Edýänleriňize garşylyk ebedi azaby çekiň!” 15. Biziň aýatlarymyza diňe, özlerine bu aýatlar bilen öwüt-nesihat berlen wagty sejdä giden, tekepbirlik etmän Rablaryna hamd edip ýatlap tesbih edenler ynanarlar.(sejde) 16. Olar, gorky hem-de umyt bilen Rablaryna ybadat etmek üçin düşeklerinden turarlar. Özlerine rysgal edip beren zatlarymyzdanam Allah üçin harj ederler. 17. Hiç kim edýänleriniň garşylygy hökmünde, özleri üçin garaşylmadyk göz aýdyňlyklaryny bilip bilmez. 18. Heýbir mömin fasyk ýaly bolarmy? Bular (elbetde) deň bolmazlar. 19. Iman edip salyh amallar edỳӓnlere bolsa, olar üçin, edýänlerine garşylyk bir sylag hökmünde Mewa jennetleri bardyr. 20. Fasyklyk edenlere bolsa, olaryň mesgeni ataşdyr. Şol ýerden her gezek çykmak islänlerinde şol ýere yzyna döndürilerler we şolara, “Ýalanlaýan ataş azabyňyzy çekiň” diýler! 21. Kasam bolsun! Edenlerinden dänsinler diýip biz olara (ahyrýetdäki) iň uly azapdan öň, (dünýedäki) ýakyn azaby elbetde datdyrarys. 22. Rabbynyň aýatlary özüne ýatladylandan soňam, olardan ýüz öwürenden has zalym kimdir? Şübhesiz biz günälilerden ar alarys. 23. Kasam bolsun! Biz Musa kitaby (Töwraty) beripdik. Senem kitaba (Gurhana) gowuşmak hakynda şübhe ediji bolaýma! Ony Israỳyl ogullaryna bir ýol görkeziji kylypdyk. 24. Sabyr edip aýatlarymyza doly anyk iman edip ynanlara bolsa, buýrugymyz bilen aralaryndan dogry ýola salan ýolbaşçylar çykardyk. 25. Şübhesiz Rabbyň kyýamat güni, haýsydyr aýralyga düşen zatlary hakynda olaryň arasynda höküm berer. 26. Ýurtlarynda ýaşap geçen ençeme nesilleri heläk etmegimiz, olar üçin ýol görkeziji bolmadymy? Şübhesiz munda sapaklar bardyr! Entegem eşitmezlermi?27. Görmedilermikä, biz ýagmyry gup-gury ýere ýagdyryp, şonuň bilen mallarynyň we özleriniň iýjek ekinlerini gögerderis. Entegem görmezlermi? 28. “Eger-de dogry aýtýanlardan bolsaňyz şu ýeňiş haçan?” diýýärler. 29. Şeýle diý, “Ýeňiş (Kyýamat) güni, iňkär edenleriň iman etmeleriniň peýdasy bolmaz. Olara maý hem berilmez.” 30. Indi sen olardan ýüz öwür we garaş. Şübhesiz olaram garaşýarlar.