ŞURA SÜRESI
Ayet Sayısı 53
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
حمٓ ﴿١﴾ عٓسٓقٓ ﴿٢﴾ كَذَٰلِكَ يُوحِىٓ إِلَيْكَ وَإِلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِكَ ٱللَّهُ ٱلْعَزِيزُ ٱلْحَكِيمُ ﴿٣﴾ لَهُۥ مَا فِى ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِى ٱلْأَرْضِۖ وَهُوَ ٱلْعَلِىُّ ٱلْعَظِيمُ ﴿٤﴾ تَكَادُ ٱلسَّمَٰوَٰتُ يَتَفَطَّرْنَ مِن فَوْقِهِنَّۚ وَٱلْمَلَٰٓئِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِمَن فِى ٱلْأَرْضِۗ أَلَآ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلْغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ ﴿٥﴾ وَٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوْلِيَآءَ ٱللَّهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَمَآ أَنتَ عَلَيْهِم بِوَكِيلٍ ﴿٦﴾ وَكَذَٰلِكَ أَوْحَيْنَآ إِلَيْكَ قُرْءَانًا عَرَبِيًّا لِّتُنذِرَ أُمَّ ٱلْقُرَىٰ وَمَنْ حَوْلَهَا وَتُنذِرَ يَوْمَ ٱلْجَمْعِ لَا رَيْبَ فِيهِۚ فَرِيقٌ فِى ٱلْجَنَّةِ وَفَرِيقٌ فِى ٱلسَّعِيرِ ﴿٧﴾ وَلَوْ شَآءَ ٱللَّهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَٰحِدَةً وَلَٰكِن يُدْخِلُ مَن يَشَآءُ فِى رَحْمَتِهِۦۚ وَٱلظَّٰلِمُونَ مَا لَهُم مِّن وَلِىٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿٨﴾ أَمِ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوْلِيَآءَۖ فَٱللَّهُ هُوَ ٱلْوَلِىُّ وَهُوَ يُحْىِ ٱلْمَوْتَىٰ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ ﴿٩﴾ وَمَا ٱخْتَلَفْتُمْ فِيهِ مِن شَىْءٍ فَحُكْمُهُۥٓ إِلَى ٱللَّهِۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبِّى عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ ﴿١٠﴾ فَاطِرُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِۚ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَٰجًا وَمِنَ ٱلْأَنْعَٰمِ أَزْوَٰجًاۖ يَذْرَؤُكُمْ فِيهِۚ لَيْسَ كَمِثْلِهِۦ شَىْءٌۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلْبَصِيرُ ﴿١١﴾ لَهُۥ مَقَالِيدُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِۖ يَبْسُطُ ٱلرِّزْقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقْدِرُۚ إِنَّهُۥ بِكُلِّ شَىْءٍ عَلِيمٌ ﴿١٢﴾ شَرَعَ لَكُم مِّنَ ٱلدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِۦ نُوحًا وَٱلَّذِىٓ أَوْحَيْنَآ إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِۦٓ إِبْرَٰهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰٓۖ أَنْ أَقِيمُواْ ٱلدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُواْ فِيهِۚ كَبُرَ عَلَى ٱلْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِۚ ٱللَّهُ يَجْتَبِىٓ إِلَيْهِ مَن يَشَآءُ وَيَهْدِىٓ إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ ﴿١٣﴾ وَمَا تَفَرَّقُوٓاْ إِلَّا مِنۢ بَعْدِ مَا جَآءَهُمُ ٱلْعِلْمُ بَغْيًۢا بَيْنَهُمْۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ إِلَىٰٓ أَجَلٍ مُّسَمًّى لَّقُضِىَ بَيْنَهُمْۚ وَإِنَّ ٱلَّذِينَ أُورِثُواْ ٱلْكِتَٰبَ مِنۢ بَعْدِهِمْ لَفِى شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ ﴿١٤﴾ فَلِذَٰلِكَ فَٱدْعُۖ وَٱسْتَقِمْ كَمَآ أُمِرْتَۖ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَآءَهُمْۖ وَقُلْ ءَامَنتُ بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِن كِتَٰبٍۖ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُۖ ٱللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْۖ لَنَآ أَعْمَٰلُنَا وَلَكُمْ أَعْمَٰلُكُمْۖ لَا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُۖ ٱللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَاۖ وَإِلَيْهِ ٱلْمَصِيرُ ﴿١٥﴾ وَٱلَّذِينَ يُحَآجُّونَ فِى ٱللَّهِ مِنۢ بَعْدِ مَا ٱسْتُجِيبَ لَهُۥ حُجَّتُهُمْ دَاحِضَةٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ﴿١٦﴾ ٱللَّهُ ٱلَّذِىٓ أَنزَلَ ٱلْكِتَٰبَ بِٱلْحَقِّ وَٱلْمِيزَانَۗ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ ٱلسَّاعَةَ قَرِيبٌ ﴿١٧﴾ يَسْتَعْجِلُ بِهَا ٱلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَاۖ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا ٱلْحَقُّۗ أَلَآ إِنَّ ٱلَّذِينَ يُمَارُونَ فِى ٱلسَّاعَةِ لَفِى ضَلَٰلٍۭ بَعِيدٍ ﴿١٨﴾ ٱللَّهُ لَطِيفٌۢ بِعِبَادِهِۦ يَرْزُقُ مَن يَشَآءُۖ وَهُوَ ٱلْقَوِىُّ ٱلْعَزِيزُ ﴿١٩﴾ مَن كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ ٱلْءَاخِرَةِ نَزِدْ لَهُۥ فِى حَرْثِهِۦۖ وَمَن كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ ٱلدُّنْيَا نُؤْتِهِۦ مِنْهَا وَمَا لَهُۥ فِى ٱلْءَاخِرَةِ مِن نَّصِيبٍ ﴿٢٠﴾ أَمْ لَهُمْ شُرَكَٰٓؤُاْ شَرَعُواْ لَهُم مِّنَ ٱلدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَنۢ بِهِ ٱللَّهُۚ وَلَوْلَا كَلِمَةُ ٱلْفَصْلِ لَقُضِىَ بَيْنَهُمْۗ وَإِنَّ ٱلظَّٰلِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٢١﴾ تَرَى ٱلظَّٰلِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُواْ وَهُوَ وَاقِعٌۢ بِهِمْۗ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فِى رَوْضَاتِ ٱلْجَنَّاتِۖ لَهُم مَّا يَشَآءُونَ عِندَ رَبِّهِمْۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلْفَضْلُ ٱلْكَبِيرُ ﴿٢٢﴾ ذَٰلِكَ ٱلَّذِى يُبَشِّرُ ٱللَّهُ عِبَادَهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِۗ قُل لَّآ أَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا ٱلْمَوَدَّةَ فِى ٱلْقُرْبَىٰۗ وَمَن يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُۥ فِيهَا حُسْنًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ ﴿٢٣﴾ أَمْ يَقُولُونَ ٱفْتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًاۖ فَإِن يَشَإِ ٱللَّهُ يَخْتِمْ عَلَىٰ قَلْبِكَۗ وَيَمْحُ ٱللَّهُ ٱلْبَٰطِلَ وَيُحِقُّ ٱلْحَقَّ بِكَلِمَٰتِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ عَلِيمٌۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ ﴿٢٤﴾ وَهُوَ ٱلَّذِى يَقْبَلُ ٱلتَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِۦ وَيَعْفُواْ عَنِ ٱلسَّيِّـَٔاتِ وَيَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ ﴿٢٥﴾ وَيَسْتَجِيبُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَيَزِيدُهُم مِّن فَضْلِهِۦۚ وَٱلْكَٰفِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ﴿٢٦﴾ وَلَوْ بَسَطَ ٱللَّهُ ٱلرِّزْقَ لِعِبَادِهِۦ لَبَغَوْاْ فِى ٱلْأَرْضِ وَلَٰكِن يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَّا يَشَآءُۚ إِنَّهُۥ بِعِبَادِهِۦ خَبِيرٌۢ بَصِيرٌ ﴿٢٧﴾ وَهُوَ ٱلَّذِى يُنَزِّلُ ٱلْغَيْثَ مِنۢ بَعْدِ مَا قَنَطُواْ وَيَنشُرُ رَحْمَتَهُۥۚ وَهُوَ ٱلْوَلِىُّ ٱلْحَمِيدُ ﴿٢٨﴾ وَمِنْ ءَايَٰتِهِۦ خَلْقُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِيهِمَا مِن دَآبَّةٍۚ وَهُوَ عَلَىٰ جَمْعِهِمْ إِذَا يَشَآءُ قَدِيرٌ ﴿٢٩﴾ وَمَآ أَصَٰبَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُواْ عَن كَثِيرٍ ﴿٣٠﴾ وَمَآ أَنتُم بِمُعْجِزِينَ فِى ٱلْأَرْضِۖ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِىٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿٣١﴾ وَمِنْ ءَايَٰتِهِ ٱلْجَوَارِ فِى ٱلْبَحْرِ كَٱلْأَعْلَٰمِ ﴿٣٢﴾ إِن يَشَأْ يُسْكِنِ ٱلرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلَىٰ ظَهْرِهِۦٓۚ إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَءَايَٰتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ ﴿٣٣﴾ أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسَبُواْ وَيَعْفُ عَن كَثِيرٍ ﴿٣٤﴾ وَيَعْلَمَ ٱلَّذِينَ يُجَٰدِلُونَ فِىٓ ءَايَٰتِنَا مَا لَهُم مِّن مَّحِيصٍ ﴿٣٥﴾ فَمَآ أُوتِيتُم مِّن شَىْءٍ فَمَتَٰعُ ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَاۖ وَمَا عِندَ ٱللَّهِ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿٣٦﴾ وَٱلَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَٰٓئِرَ ٱلْإِثْمِ وَٱلْفَوَٰحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُواْ هُمْ يَغْفِرُونَ ﴿٣٧﴾ وَٱلَّذِينَ ٱسْتَجَابُواْ لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَٰهُمْ يُنفِقُونَ ﴿٣٨﴾ وَٱلَّذِينَ إِذَآ أَصَابَهُمُ ٱلْبَغْىُ هُمْ يَنتَصِرُونَ ﴿٣٩﴾ وَجَزَٰٓؤُاْ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِّثْلُهَاۖ فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُۥ عَلَى ٱللَّهِۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلظَّٰلِمِينَ ﴿٤٠﴾ وَلَمَنِ ٱنتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ مَا عَلَيْهِم مِّن سَبِيلٍ ﴿٤١﴾ إِنَّمَا ٱلسَّبِيلُ عَلَى ٱلَّذِينَ يَظْلِمُونَ ٱلنَّاسَ وَيَبْغُونَ فِى ٱلْأَرْضِ بِغَيْرِ ٱلْحَقِّۚ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٤٢﴾ وَلَمَن صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمِنْ عَزْمِ ٱلْأُمُورِ ﴿٤٣﴾ وَمَن يُضْلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِن وَلِىٍّ مِّنۢ بَعْدِهِۦۗ وَتَرَى ٱلظَّٰلِمِينَ لَمَّا رَأَوُاْ ٱلْعَذَابَ يَقُولُونَ هَلْ إِلَىٰ مَرَدٍّ مِّن سَبِيلٍ ﴿٤٤﴾ وَتَرَىٰهُمْ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا خَٰشِعِينَ مِنَ ٱلذُّلِّ يَنظُرُونَ مِن طَرْفٍ خَفِىٍّۗ وَقَالَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّ ٱلْخَٰسِرِينَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ ٱلْقِيَٰمَةِۗ أَلَآ إِنَّ ٱلظَّٰلِمِينَ فِى عَذَابٍ مُّقِيمٍ ﴿٤٥﴾ وَمَا كَانَ لَهُم مِّنْ أَوْلِيَآءَ يَنصُرُونَهُم مِّن دُونِ ٱللَّهِۗ وَمَن يُضْلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِن سَبِيلٍ ﴿٤٦﴾ ٱسْتَجِيبُواْ لِرَبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِىَ يَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُۥ مِنَ ٱللَّهِۚ مَا لَكُم مِّن مَّلْجَإٍ يَوْمَئِذٍ وَمَا لَكُم مِّن نَّكِيرٍ ﴿٤٧﴾ فَإِنْ أَعْرَضُواْ فَمَآ أَرْسَلْنَٰكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًاۖ إِنْ عَلَيْكَ إِلَّا ٱلْبَلَٰغُۗ وَإِنَّآ إِذَآ أَذَقْنَا ٱلْإِنسَٰنَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بِهَاۖ وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌۢ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَإِنَّ ٱلْإِنسَٰنَ كَفُورٌ ﴿٤٨﴾ لِّلَّهِ مُلْكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِۚ يَخْلُقُ مَا يَشَآءُۚ يَهَبُ لِمَن يَشَآءُ إِنَٰثًا وَيَهَبُ لِمَن يَشَآءُ ٱلذُّكُورَ ﴿٤٩﴾ أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانًا وَإِنَٰثًاۖ وَيَجْعَلُ مَن يَشَآءُ عَقِيمًاۚ إِنَّهُۥ عَلِيمٌ قَدِيرٌ ﴿٥٠﴾ وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ ٱللَّهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِن وَرَآئِ حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِىَ بِإِذْنِهِۦ مَا يَشَآءُۚ إِنَّهُۥ عَلِىٌّ حَكِيمٌ ﴿٥١﴾ وَكَذَٰلِكَ أَوْحَيْنَآ إِلَيْكَ رُوحًا مِّنْ أَمْرِنَاۚ مَا كُنتَ تَدْرِى مَا ٱلْكِتَٰبُ وَلَا ٱلْإِيمَٰنُ وَلَٰكِن جَعَلْنَٰهُ نُورًا نَّهْدِى بِهِۦ مَن نَّشَآءُ مِنْ عِبَادِنَاۚ وَإِنَّكَ لَتَهْدِىٓ إِلَىٰ صِرَٰطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٥٢﴾ صِرَٰطِ ٱللَّهِ ٱلَّذِى لَهُۥ مَا فِى ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِى ٱلْأَرْضِۗ أَلَآ إِلَى ٱللَّهِ تَصِيرُ ٱلْأُمُورُ ﴿٥٣﴾ [سُورَةُ الشُورٰى :: ١-٥٣]
Rahman we Rahym bolan Allahyñ ady bilen
1. Ha Mim. 2. Aýn Sin Gaf 3. Eý Muhammed! Hökmany güýjiň eýesi, höküm we dana-paýhaslylygyň eýesi bolan Allah saňa we senden ozalkylara ynha şeýle wahyý bilen bildirer. 4. Göklerde we ýerde näme bar bolsa ählisi onuňkydyr. Ol belent mertebelidir, beýikdir. 5. Hat-da gökler (gök-asman) (onuň güýçli gudratyndan) üstlerinden jaýryk açaýjak bolar. Perişdeler bolsa, Rablaryny hamd bilen ýatlap tesbih ederler we ýer-ýüzündäkiler üçin bagyşlanmaklaryny dilärler. Berk belläň! Allah köp bagyşlaýandyr we köp rehimdarlyk edendir. 6. Allahdan başga dostlar edinenlere bolsa, Allah olary elmydama göz asdynda tutýandyr. Sen olaryň wekili, (jogapkärli) dälsiň! 7. Şeýlelik bilen şäherleriň enesi bolan Mekgede we onuň daş-töwereginde ýaşaýanlary duýdurmagyň üçin biz saňa arap dilinde bir Gurhany wahyý bilen berdik. Hakynda asla şübhe bolmaýan şol ýygnaljak gün bilen olary habarly et. Elbetde bir topar jennetde bir topar bolsa jähennemdedir. 8. Allah islese olary bir dine mahsus, ýeke ymmat ederdi. Ýöne Ol, islänine rehimdarlyk eder. Zalymlaryň bolsa dosty we ýardamçysy hem ýokdyr. 9. Ýogsam olar Allahdan başga dostlar edindilermi? Aslynda hakyky dost Allahdyr. Ol, ölüleri direlder. Onuň ähli zada hakykaty bilen güýji ýetendir. 10. Hakynda aýralyga düşen haýsydyr bir zadyňyz barada höküm Allaha degişlidir. Ynha bu Rabbym Allahdyr. Diňe Oňa bil bagladym we diňe Oňa ýönelýärin. 11. Ol, gökleri we ýeri ýaradandyr. Size özüňizden ýan-ýoldaşlar, haýwanlardan hem (özlerine) taýlaryny ýaradandyr. Bu şekilde sizi köpeltýär. Onuň meňzeşi, deňi-taýy ýokdyr. Ol hakykaty bilen eşidendir we hakykaty bilen görendir. 12. Gökleriň we ýeriň açarlary onuňkydyr. Islänine rysgaly bol-elin berer we islänine gysar. Şübhesiz Ol, her zady hakykaty bilen bilendir. 13. “Dini hak bilen saklaň we onda aýralyga düşmäň” diýip Nuha buýuranyny, saňa wahyý bilen berenini, Ibrahime, Musa we Isa buýuranyny size-de din edip berdi. Ýöne seniň olary çagyrýan zadyň (yslam dini), Allah, şärik goşanlara agyr geldi. Allah ony islänine miýesser eder. Çyn ýürekden özüne ýönelenleri hem oňa ýetirer. 14. Olar, özlerine habar gelenden soňra, aralaryndaky göriplik sebäpli aýralyga düşdiler. Eger-de (azabyň) belli bir wagta çenli (yza süýşirilmegi bilen baglanyşykly) Rabbyňdan bir söz berilmedik bolsady aralarynda derrew höküm berilerdi. Olardan soňra Kitaba mirasdüşerler hem ol barada çuňňur şübhe içindedirler. 15. Eý Muhammed! Bu sebäpli sen çakylygyňa dowam et we saňa buýurlany ýaly dogry bol. Olaryň isleg we höweslerine uýma we şeýle diý: “Men Allahyň indiren her kitabyna ynandym we araňyzda adalaty ýerine ýetirmek üçin buýruk aldym. Allah biziň hem Rabbymyz, siziň hem Rabbyňyzdyr. Biziň eden işlerimiz bize, siziň eden işleriňiz sizedir. Biziň bilen siziň araňyzda jedelleşiljek bir zat ýokdyr. Allah hemmämizi bir ýere jemlejekdir. Dolanyp baryljak ýer diňe Oňadyr.” 16. Allahyň çakylygyna boýun bolandan soňra, onuň hakynda jedelleşýänleriň delilleri Rablary gatynda boşdyr (asylsyzdyr). Olara bir gazap bardyr. Olar üçin gazaply azap bardyr. 17. Allah, hak hökmünde kitaby we mizany indirendir. Sen nireden biljek, belkem ol sagat (kyýamatyň bolmagy) ýakyndyr. 18. Kyýamata ynanmaýanlar, onuň çalt bolmagyny islärler. Ynananlar bolsa, ondan gorkarlar we onuň hakdygyny bilerler. Berk belläň! Kyýamat güni hakynda jedelleşenler, çuňňur bir azgynlyk içindedirler. 19. Allah gullaryna köp eçilýändir we islänine rysgal berendir. Ol, kuwwatlydyr, hökmany güýjüň eýesidir. 20. Kim ahyrýet gazanjyny islese, onuň gazanjyny artdyrarys. Kim dünýä gazanjyny islese, oňa hem isläninden bereris, ýöne onuň ahyrýetde hiç-hili paýy ýokdyr. 21. Ýogsa-da, Allahyň rugsat bermedik bir dini özlerine tutunara ýol edinen şäriklerimi bar? Eger-de (jezalarynyň yza süýşirilmegine degişli) anyk höküm bolmadyk bolsady, derrew aralarynda höküm berlerdi. Şübhesiz, zalymlar üçin gazaply bir azap bardyr. 22. Sen zalymlaryň eden erbetlikleriniň başlaryna geleninde, bu sebäpden gorkup dagyrdanlaryny görersiň! Ynanyp peýdaly işler edenler hem jennet baglarynda bolarlar. Olar üçin Rablary gatynda göwniniň islän her zady bardyr. Ynha bu uly eçilmedir. 23. Ynha bu Allahyň ynanyp salyh amal işleýän gullaryna buşlan zadydyr. Şeýle diý: “Men muňa (edýän duýdurmaklyk işim) garşylygynda sizden garyndaşlyk mährinden başga hiç bir zady talap edemok. Kim ýagşy iş etse, onuň ýagşylygyny artdyrarys. Şübhesiz Allah, köp bagyşlaýandyr, şükür etmegiň garşylygyny berendir. 24. Ýogsa-da “Ýalan toslap” Allaha töhmet atdylarmy” diýýärler. Eger-de Allah islese seniň kalbyňy möhürlär. Allah asylsyzy ýok eder, haky sözleri bilen ýerine ýetirer. Şübhesiz ol, göwüslerdäkiniň özüni (kalpda bolanlary) hakykaty bilen bilendir. 25. Ol, gullaryndan tobasyny kabul eden, erbetliklerini bagyşlaýan we edenleriňizi bilendir. 26. Allah, iman edip salyh amallar edýänleriň doga-dileglerine garşylyk berer. Eçilmekliginden olara artykmajy bilen berer. Kapyrlar üçin bolsa gazaply bir azap bardyr. 27. Allah gullaryna (ählisine) rysgaly bol elinlikde bersedi, ýer-ýüzünde hökman azardylar. Ýöne ol, rysgaly islän mukdarynda indirer. Şübhesiz ol, gullaryndan hakykaty bilen habarlydyr we olary hakykaty bilen görendir. 28. Ol, ynsanlar umytlaryny üzenden soňra ýagmyry indiren, rähimdarlygyny çar tarapa ýaýandyr. Ol hakyky dostdyr, öwülmäge laýykdyr. 29. Gökleri, ýeri we bu ikisiniň içindäki (arasyndaky) janly-jandarlary ýaratmagy, Onuň barlygynyň delillerindendir. Ol, islän wagty olary bir ýere jemlemäge güýji ýetendir. 30. Başyňyza gelen bela-beterler öz edenleriňiz sebäplidir. Ol ýene-de köpüsini bagyşlar. 31. Ýer-ýüzünde Ony ejiz goýup bilmersiňiz. Siziň üçin Allahdan başga dost we ýardamçy hem ýokdyr. 32. Deňizde ýüzen daglar ýaly uly gämiler, Allahyň barlygynyň delillerindendir. 33. Ol islese şemali durdurar we olar deňizde durup galarlar. Elbetde munda köp sabyr we köp şükür eden hemmeler üçin sapaklar bardyr. 34. Eýsem, içlerindäkileriň edenleri sebäpli olary heläk eder. Köpüsinäm bagyşlar. 35. Allahyň şeýle etmeginiň sebäbi, aýatlarymyz hakynda jedelleşenleriň özleri üçin gaçara ýerleriniň ýoklygyny bilmekleri üçindir. 36.-39. Bu dünýäde her näme berilen hem bolsa, bu dünýäde durmuşyň gün-güzeranyny dolandyrmagyňyz üçindir. Allahyň ýanynda bolanlar bolsa, has haýyrly we müdimilikdir. Bu sylag, ynananlar we Rablaryna sygynanlar, uly günälerden we erbet işlerden gaça duranlar, gaharlananda geçirimlilik edenler, Rablarynyň çakylygyna jogap berenler we namazy takyk kylanlar, işleri aralarynda maslahatlaşyp edenler, özlerine beren rysgalymyzdan Allahyň ýolunda harç edenler, üstlerine çozuş bolanda aralarynda kömekleşenler üçindir. 40. Bir erbetligiň garşylygy, onuň ýaly bir erbetlikdir (şoňa deň bir jezadyr). Emma kim geçirimlilik edip arany düzetse onuň sylagy Allaha degişlidir. Şübhesiz ol zalymlary halamaz. 41. Zalymlyga sezewar bolandan sonra, özüni gorap hakyny alana jeza bermeklik üçin bir ýol ýokdyr. 42. Jeza ýoly diňe ynsanlara zalymlyk edenler we ýer-ýüzünde nähäk ýere ötä geçenler üçindir. Ynha olar üçin gazaply bir azap bardyr. 43. Her kimem bolsa sabyr edip geçirimlilik etse, ine bu elbetde bolmaly işlerdendir. 44. Allah kimi azdyrsa, artyk mundan soňra onyň hiç bir dosty ýokdyr. Azaby görende zalymlaryň, “Dünýä gaýdyp barmak üçin bir ýol barmy?” diýenlerini görersiň. 45. Ataşa atylan wagty olaryň abraýdan gaçan başlaryny öňe egip, göz-gyýtaklary bilen gizlin-gizlin bakanlaryny görersiň. Ynanlar hem, “Ynha asyl zyýana galanlar, kyýamat güni özlerini we maşgalalaryny zyýana salanlardyr” diýerler. Şuny berk belläň! Zalymlar, dowamly azap çekerler. 46. Olaryň Allahdan başga özlerine ýardam etjek dostlary hem ýokdyr. Allah kimi azdyrsa, artyk onuň hiç çykalgasy ýokdyr. 47. Allahdan yzyna gaýtaryp bolmajak şol günüň ýetip gelmezinden ozal, Rabbyňyzyň çakylygyna uýuň. Ol gün siziň üçin gaçybatalga hem ýokdyr, günäleriňizi hem iňkär edip bilmersiňiz. 48. Egerde ýüz dändirseler, bilip goý biz seni olara sakçy hökmünde göýbermedik. Saňa düşen diňe duýdurmaklykdyr. Hakykatdan hem biz ynsana gatymyzdan bir rähimdarlyk berenimizde, oňa guwanar emma elleri bilen eden işleri sebäpli bir erbetlik baraýsa, ol wagt ynsan gaty gadyr bilmezdir. 49. Gökleriň we ýeriň mülki we hökmirowanlygy Allahyňdyr. Ol islänini ýaradar. Islänine gyz çagalary, islänine erkek çagalar berer. 50. Eýsem ol çagalary erkekler, urkaçylar bolmak bilen jübtden berer. Islänini hem gysyr eder. Şübhesiz ol her zady hakykaty bilen bilendir we hakykaty bilen güýji ýetendir. 51. Allah bir ynsan bilen diňe wahyý ýoly bilen ýa-da perde arkasyndan gepleşer. Eýsem-de bir ilçi göýberip rugsady bilen oňa islänini wahyý bilen bildirer. Şübhesiz ol mertebesi belentdir, höküm we dana paýhaslygyň eýesidir. 52.53. Ynha saňa-da buýrugymyz bilen bir Ruh (kalplary direlden bir kitap) wahyý bilen berdik. Sen kitap nämedir, iman nämedir bilmezdiň. Ýöne biz ony gullarymyzdan islänimize özi bilen dogry ýola salmak üçin bir nur etdik. Şübhesiz sen dogry bir ýola salýarsyň. Göklerdäki we ýerdäki her zadyň eýesi bolan Allahyň ýoluna. Berk belläň! Bütin işler ahyr soňunda Allaha dolanyp barar.