ÝASIN SÜRESI
Ayet Sayısı 83
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
يسٓ ﴿١﴾ وَٱلْقُرْءَانِ ٱلْحَكِيمِ ﴿٢﴾ إِنَّكَ لَمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿٣﴾ عَلَىٰ صِرَٰطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٤﴾ تَنزِيلَ ٱلْعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ ﴿٥﴾ لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّآ أُنذِرَ ءَابَآؤُهُمْ فَهُمْ غَٰفِلُونَ ﴿٦﴾ لَقَدْ حَقَّ ٱلْقَوْلُ عَلَىٰٓ أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٧﴾ إِنَّا جَعَلْنَا فِىٓ أَعْنَٰقِهِمْ أَغْلَٰلًا فَهِىَ إِلَى ٱلْأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ ﴿٨﴾ وَجَعَلْنَا مِنۢ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَٰهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ ﴿٩﴾ وَسَوَآءٌ عَلَيْهِمْ ءَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿١٠﴾ إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلذِّكْرَ وَخَشِىَ ٱلرَّحْمَٰنَ بِٱلْغَيْبِۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ ﴿١١﴾ إِنَّا نَحْنُ نُحْىِ ٱلْمَوْتَىٰ وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُواْ وَءَاثَٰرَهُمْۚ وَكُلَّ شَىْءٍ أَحْصَيْنَٰهُ فِىٓ إِمَامٍ مُّبِينٍ ﴿١٢﴾ وَٱضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَٰبَ ٱلْقَرْيَةِ إِذْ جَآءَهَا ٱلْمُرْسَلُونَ ﴿١٣﴾ إِذْ أَرْسَلْنَآ إِلَيْهِمُ ٱثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوٓاْ إِنَّآ إِلَيْكُم مُّرْسَلُونَ ﴿١٤﴾ قَالُواْ مَآ أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَآ أَنزَلَ ٱلرَّحْمَٰنُ مِن شَىْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ ﴿١٥﴾ قَالُواْ رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّآ إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ ﴿١٦﴾ وَمَا عَلَيْنَآ إِلَّا ٱلْبَلَٰغُ ٱلْمُبِينُ ﴿١٧﴾ قَالُوٓاْ إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهُواْ لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١٨﴾ قَالُواْ طَٰٓئِرُكُم مَّعَكُمْۚ أَئِن ذُكِّرْتُمۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ ﴿١٩﴾ وَجَآءَ مِنْ أَقْصَا ٱلْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَىٰ قَالَ يَٰقَوْمِ ٱتَّبِعُواْ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿٢٠﴾ ٱتَّبِعُواْ مَن لَّا يَسْـَٔلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٢١﴾ وَمَا لِىَ لَآ أَعْبُدُ ٱلَّذِى فَطَرَنِى وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٢٢﴾ ءَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةً إِن يُرِدْنِ ٱلرَّحْمَٰنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّى شَفَٰعَتُهُمْ شَيْـًٔا وَلَا يُنقِذُونِ ﴿٢٣﴾ إِنِّىٓ إِذًا لَّفِى ضَلَٰلٍ مُّبِينٍ ﴿٢٤﴾ إِنِّىٓ ءَامَنتُ بِرَبِّكُمْ فَٱسْمَعُونِ ﴿٢٥﴾ قِيلَ ٱدْخُلِ ٱلْجَنَّةَۖ قَالَ يَٰلَيْتَ قَوْمِى يَعْلَمُونَ ﴿٢٦﴾ بِمَا غَفَرَ لِى رَبِّى وَجَعَلَنِى مِنَ ٱلْمُكْرَمِينَ ﴿٢٧﴾ وَمَآ أَنزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِۦ مِنۢ بَعْدِهِۦ مِن جُندٍ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ ﴿٢٨﴾ إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَٰحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَٰمِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَٰحَسْرَةً عَلَى ٱلْعِبَادِۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسْتَهْزِءُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْاْ كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ ٱلْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾ وَءَايَةٌ لَّهُمُ ٱلْأَرْضُ ٱلْمَيْتَةُ أَحْيَيْنَٰهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ ﴿٣٣﴾ وَجَعَلْنَا فِيهَا جَنَّٰتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَٰبٍ وَفَجَّرْنَا فِيهَا مِنَ ٱلْعُيُونِ ﴿٣٤﴾ لِيَأْكُلُواْ مِن ثَمَرِهِۦ وَمَا عَمِلَتْهُ أَيْدِيهِمْۖ أَفَلَا يَشْكُرُونَ ﴿٣٥﴾ سُبْحَٰنَ ٱلَّذِى خَلَقَ ٱلْأَزْوَٰجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنۢبِتُ ٱلْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٦﴾ وَءَايَةٌ لَّهُمُ ٱلَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ ٱلنَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ ﴿٣٧﴾ وَٱلشَّمْسُ تَجْرِى لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَاۚ ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ ٱلْعَزِيزِ ٱلْعَلِيمِ ﴿٣٨﴾ وَٱلْقَمَرَ قَدَّرْنَٰهُ مَنَازِلَ حَتَّىٰ عَادَ كَٱلْعُرْجُونِ ٱلْقَدِيمِ ﴿٣٩﴾ لَا ٱلشَّمْسُ يَنۢبَغِى لَهَآ أَن تُدْرِكَ ٱلْقَمَرَ وَلَا ٱلَّيْلُ سَابِقُ ٱلنَّهَارِۚ وَكُلٌّ فِى فَلَكٍ يَسْبَحُونَ ﴿٤٠﴾ وَءَايَةٌ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِى ٱلْفُلْكِ ٱلْمَشْحُونِ ﴿٤١﴾ وَخَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِۦ مَا يَرْكَبُونَ ﴿٤٢﴾ وَإِن نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِيخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ يُنقَذُونَ ﴿٤٣﴾ إِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَٰعًا إِلَىٰ حِينٍ ﴿٤٤﴾ وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱتَّقُواْ مَا بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ﴿٤٥﴾ وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ ءَايَةٍ مِّنْ ءَايَٰتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِينَ ﴿٤٦﴾ وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ قَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَآءُ ٱللَّهُ أَطْعَمَهُۥٓ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِى ضَلَٰلٍ مُّبِينٍ ﴿٤٧﴾ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ ﴿٤٨﴾ مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَٰحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ ﴿٤٩﴾ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَلَآ إِلَىٰٓ أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ ﴿٥٠﴾ وَنُفِخَ فِى ٱلصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ ٱلْأَجْدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يَنسِلُونَ ﴿٥١﴾ قَالُواْ يَٰوَيْلَنَا مَنۢ بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَاۗۜ هَٰذَا مَا وَعَدَ ٱلرَّحْمَٰنُ وَصَدَقَ ٱلْمُرْسَلُونَ ﴿٥٢﴾ إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَٰحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٥٣﴾ فَٱلْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْـًٔا وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٥٤﴾ إِنَّ أَصْحَٰبَ ٱلْجَنَّةِ ٱلْيَوْمَ فِى شُغُلٍ فَٰكِهُونَ ﴿٥٥﴾ هُمْ وَأَزْوَٰجُهُمْ فِى ظِلَٰلٍ عَلَى ٱلْأَرَآئِكِ مُتَّكِـُٔونَ ﴿٥٦﴾ لَهُمْ فِيهَا فَٰكِهَةٌ وَلَهُم مَّا يَدَّعُونَ ﴿٥٧﴾ سَلَٰمٌ قَوْلًا مِّن رَّبٍّ رَّحِيمٍ ﴿٥٨﴾ وَٱمْتَٰزُواْ ٱلْيَوْمَ أَيُّهَا ٱلْمُجْرِمُونَ ﴿٥٩﴾ أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَٰبَنِىٓ ءَادَمَ أَن لَّا تَعْبُدُواْ ٱلشَّيْطَٰنَۖ إِنَّهُۥ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ ﴿٦٠﴾ وَأَنِ ٱعْبُدُونِىۚ هَٰذَا صِرَٰطٌ مُّسْتَقِيمٌ ﴿٦١﴾ وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلًّا كَثِيرًاۖ أَفَلَمْ تَكُونُواْ تَعْقِلُونَ ﴿٦٢﴾ هَٰذِهِۦ جَهَنَّمُ ٱلَّتِى كُنتُمْ تُوعَدُونَ ﴿٦٣﴾ ٱصْلَوْهَا ٱلْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ ﴿٦٤﴾ ٱلْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَىٰٓ أَفْوَٰهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَآ أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُم بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ ﴿٦٥﴾ وَلَوْ نَشَآءُ لَطَمَسْنَا عَلَىٰٓ أَعْيُنِهِمْ فَٱسْتَبَقُواْ ٱلصِّرَٰطَ فَأَنَّىٰ يُبْصِرُونَ ﴿٦٦﴾ وَلَوْ نَشَآءُ لَمَسَخْنَٰهُمْ عَلَىٰ مَكَانَتِهِمْ فَمَا ٱسْتَطَٰعُواْ مُضِيًّا وَلَا يَرْجِعُونَ ﴿٦٧﴾ وَمَن نُّعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِى ٱلْخَلْقِۖ أَفَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٦٨﴾ وَمَا عَلَّمْنَٰهُ ٱلشِّعْرَ وَمَا يَنۢبَغِى لَهُۥٓۚ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ وَقُرْءَانٌ مُّبِينٌ ﴿٦٩﴾ لِّيُنذِرَ مَن كَانَ حَيًّا وَيَحِقَّ ٱلْقَوْلُ عَلَى ٱلْكَٰفِرِينَ ﴿٧٠﴾ أَوَلَمْ يَرَوْاْ أَنَّا خَلَقْنَا لَهُم مِّمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَآ أَنْعَٰمًا فَهُمْ لَهَا مَٰلِكُونَ ﴿٧١﴾ وَذَلَّلْنَٰهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ ﴿٧٢﴾ وَلَهُمْ فِيهَا مَنَٰفِعُ وَمَشَارِبُۖ أَفَلَا يَشْكُرُونَ ﴿٧٣﴾ وَٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ ءَالِهَةً لَّعَلَّهُمْ يُنصَرُونَ ﴿٧٤﴾ لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُندٌ مُّحْضَرُونَ ﴿٧٥﴾ فَلَا يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْۘ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ﴿٧٦﴾ أَوَلَمْ يَرَ ٱلْإِنسَٰنُ أَنَّا خَلَقْنَٰهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُّبِينٌ ﴿٧٧﴾ وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِىَ خَلْقَهُۥۖ قَالَ مَن يُحْىِ ٱلْعِظَٰمَ وَهِىَ رَمِيمٌ ﴿٧٨﴾ قُلْ يُحْيِيهَا ٱلَّذِىٓ أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّةٍۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ ﴿٧٩﴾ ٱلَّذِى جَعَلَ لَكُم مِّنَ ٱلشَّجَرِ ٱلْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَآ أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ ﴿٨٠﴾ أَوَلَيْسَ ٱلَّذِى خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُمۚ بَلَىٰ وَهُوَ ٱلْخَلَّٰقُ ٱلْعَلِيمُ ﴿٨١﴾ إِنَّمَآ أَمْرُهُۥٓ إِذَآ أَرَادَ شَيْـًٔا أَن يَقُولَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ ﴿٨٢﴾ فَسُبْحَٰنَ ٱلَّذِى بِيَدِهِۦ مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٨٣﴾ [سُورَةُ يٰسٓ :: ١-٨٣]
Rahman we Rahym bolan Allahyñ ady bilen
1. Ýa Sin 2.-4. Eý Muhammed! Pähimlilik bilen doly Gurhana kasam bolsun! Sen elbetde takyk bir ýolda göýberilen pygamberlerdensiň. 5.6. Gurhan, ata-babalary duýdurulmadyk, bu sebäpden hem gapyllyk içinde bolan bir kowmy duýdurmagyň üçin hökmany güýjüň eýesi, köp merhemetli bolan Allah tarapydan indirilendir. 7. Kasam bolsun! Olaryň köpüsüniň üstüne ol azap hak bolandyr. Artyk olar iman etmezler. 8. Olaryň boýunlaryna demir halkalar geçirdik. O halkalar eňeklerine direnendir. Bu sebäpli kelleleri ýokaryk dik gaňrylan ýagdaýdadyr. 9. Biz olaryň öňlerine we yzlaryna perde goýup gözlerini perdeledik. Artyk görmezler. 10. Olara duýdyrsaňam, duýdyrmasaň olar üçin bir zatdyr, ynanmazlar. 11. Sen diňe Zikre (Gurhana) uýany we görmese-de Rahmandan gorkanlary duýduryp bilersiň. Ynha ony bir bagyşlanmak we gözel bir sylag bilen buşla. 12. Şübhesiz biz ölüleri hökman direlderis. Olaryň edenlerini we goýan eserlerini ýazarys. Biz her zady aç-açan bir kitapda lewhi mahfuzda (başdan ahyra ýazylan ýerde ýazylgydyr) jikme-jik ýazandyrys. 13. Eý Muhammed! Olara ol ýurduň halkyny mysal ber. Hany şol ýere ilçiler gelipdi. 14. Hany biz olara iki sany ilçi göýberipdik-de olary ýalançy saýmyşlardy. Biz hem olara üçünji ilçi bilen goldaw beripdik. Olar, “Şübhesiz biz size göýberilen ilçilerdiris” diýdiler. 15. Olar şeýle diýdiler: “Sizem diňe biziň ýaly ynsansyňyz. Rahman hiç zady indiren däldir. Siz diňe ýalan sözleýärsiňiz.”16. Ilçiler bolsa şeýle diýdiler: “Biziň hakykatdan hem size göýberilen ilçiler bolandygymyzy Rabbymyz bilýär.” 17. “Bize düşen diňe aç-açan bir duýdurmaklykdyr.” 18. Şeýle diýdiler: “Şübhesiz biz siz sebäpli düşümsizlige sezewar boldyk. Eger-de mundan dänmeseňiz, sizi hökman daşlarys we biziň tarapymyzdan size gazaply bir azap deger.” 19. Ilçiler hem: “Düşümsizligiňiz özüňizdendir. Size öwüt-nesihat berlenligi sebäplimi (düşümsizlige sezewar boldyňyz)? Ýok, siz öte geçen bir kowumsyňyz.” diýdiler. 20. Şäheriň beýleki ujundan bir ynsan ylgap geldi we şeýle diýdi: “Eý kowmym! Bu ilçilere uýuň!” 21. “Sizden hiç bir garşylyga garaşmaýan ynsanlara tabyn boluň, olar hak ýolundaky ynsanlardyr.” 22. “Onsoňam men näme üçin meni ýaradana gulluk etmäýin. Eýsem-de sizem diňe Oňa dolanyp bardyrylarsyňyz.” 23. “Ony goýup başga ylahlarmy edineýin? Eger Rahman maňa bir zeper bermek islese, olaryň şepagadynyň maňa hiç-hili peýdasy bolmaz we meni halas edip bilmezler.” 24. “Onda men hökman aç-açan bir azgynlyk içinde bolaryn.” 25. “Şübhesiz men siziň Rabbyňyza ynandym. Geliň, meni diňläň!” 26.27. (Kowmy ony öldürende oňa): “Jennete gir” diýildi. Ol hem, “Käşge kowmym, Rabbymyň meni bagyşlanyny we meniň hödür-kerem edilenlerdendigimi bir bilsediler.” diýdi. 28. Özünden soňra kowmunyň üstüne (olary jezalandyrmak üçin) gökden hiç bir goşun göýbermedik. Göýberjek hem däldik. 29. Diňe bir aýylganç ses boldy. Birden ýok bolup (sönüp) gitdiler. 30. Ol gullara nebsiň agyrar. Özlerine gelen pygamberlerin hemmesiniň üstünden gülýärdiler. 31. Özlerinden ozal ençeme nesilleri heläk edenimizi, olaryň artyk özlerine dolanyp gelmejekdiklerini görmedilermi? 32. Olaryň ählisi-de hökman ýygnanyp (hasabat bermek üçin) huzyrymyza getiriler. 33. Ölü toprak olar üçin bir delildir. Biz ony direlderis we ondan çykaran dänelerimizden iýerler. 34.35. Miwelerinden iýsinler diýip biz şol ýerde hurmalyklar, üzüm baglary ýaratdyk we içlerinde pynarlar akdyrdyk. Bulary olar elleri bilen etmediler. Entegem şükür etmezlermi? 36. Ýeriň ýetişdiren zatlaryndan, ynsanlaryň özlerinden we entegem bilmeýän ençeme zatlaryndan, bütin jübtleri yaradanyň şany mertebesi belentdir (beýikdir). 37. Gije hem olar üçin bir delildir. Gündizi ondan çykararys, bir görseň garaňkyda galandyrlar. 38. Güneş hem öz ýörelgesinde dowam edip gidýändir. Bu hökmany güýjüň eýesi, hakykaty bilen bilen Allahyň goýan tertip-düzgünidir. 39. Aýyn aýlanmagynda duralga ýerlerini (ýörelgeler) belledik. Ahyry ol, egreýen gury hurma şahasy ýaly bolar. 40. Gün aýa ýetişmez, gije-de gündizi geçip bilmez. Her biri öz ýolunda dowam eder. 41. Olaryn nesillerini doly gämide äkitmegimiz hem olar üçin bir delildir. 42. Biz olar üçin gämi ýaly ençeme münülýän zatlary ýaratdyk. 43. Biz islesek olary suwda gark ederis we olary halas etmek üçin kömege çagyranam bolmaz, halas eden hem bolmaz. 44. Ýöne; tarapymyzdan rähimdarlyk hökmünde we belli bir wagta çenli ýaşamaklary üçin halas ediler. 45. Olara, “Size rehim edilmegi üçin dünýäde we ahyrýetde azaba sebäp boljak, eden we etjek günäleriňizden saklanyň” diýlende ýüz dändirerler. 46. Olara Rablarynyň aýatlaryndan bir aýat gelse ondan hökman ýüz öwürerler. 47. Olara, “Allahyň size beren ryzkyndan, Allahyň ýolunda harj ediň” - diýlende, iňkär edenler iman edenlere, “Allahyň, islese ryzyklandyrjagy ynsanlarynymy iýdireliň? Siz diňe aç-açan bir azgynlyk içindesiňiz!” diýerler. 48. “Eger dogry aýtýan bolsaňyz. Bu gorkuzýanyňyz haçan geler?” diýýärler. 49. Olar diňe jedelleşip durkalar özlerini gurşap aljak aýylganç bir sese garaşýarlar. 50. Mundan soň ne biri-birine maslahat berip bilerler, ne-de maşgalalaryna dolanyp bilerler. 51. Sura üflener. Bir seretseň gabyrlaryndan çykyp Rablaryna tarap topar topar giderler. 52. Şeýle diýerler: “Wah başymyza gelene! Bizi kim direldip gabyrymyzdan çykardy? Bu, Rahmanyň wadasydyr. Pygamberler dogry aýdypdyrlar.” 53. Diňe aýylganç bir ses bolar. Bir seretseň ählisi jemlenip huzyrymyza getirilendir. 54. Ol gün hiç kime hiç-hili zalymlyk edilmez. Size diňe edenleriňiziň garşylygy beriler. 55. Şübhesiz jennete laýyk bolanlar, ol gün nygmatlar bilen başagaýdyrlar, keýpi-sapa sürerler. 56. Olar we ýan-ýoldaşlary kölegede tagtlarynda ýaplanyp oturandyrlar. 57. Olar üçin şol ýerde miweler bardyr. Olar üçin islän her zady bardyr. 58. Köp merhemetli Rabbyndan bir söz hökmünde olara “Salam”(esen-amanlyk) bardyr. 59. (Allah şeýle diýer:) “Eý günäliler! Aýrylyň bu gün!” 60.61. “Eý adam ogullary! Men size, şeýtana gulluk etmäň! Sebäbi ol siziň üçin aç-açan bir duşmandyr. Maňa gulluk ediň. Ynha bu takyk ýoldur, diýip buýurmadymmy?” 62. “Kasam bolsun! Şeýtan sizden köp nesilleri azdyrypdy. Hiç oýlanmarmysyňyz?” 63. “Ynha bu duýdurylyp, gorkuzylan jähennemdir.” 64. Iňkär edenligiňiz sebäpli bu gün şol ýere giriň. 65. Ol gün (mahşer güni) biz olaryň agyzlaryny, möhürläris. Elleri bize geplär, aýaklary hem dünýäde gazananlaryna şaýatlyk eder. 66. Eger-de islesek olaryň gözlerini doly kör ederdik we bu ýagdaýda ýoluny tapmak üçin urnyp durardylar. Emma nädip görsünler?! 67. Ýene-de islesek, duran ýerinde başga mahluklara öwürerdik we ne öňe gidip bilerler, ne-de yzyna dolanyp bilerler. 68. Kime uzak ömür bersek, ony ýaradylan wagtyndan başlap tersine öwüreris (güýjüni azaldarys). Entegem oýlanmazlarmy? 69. Biz ol pygambere şygyr öwretmedik. Bu oňa gelişmezdem. Oňa berenimiz diňe bir öwüt-nesihat we aç-açan bir Gurhandyr. 70. Akyl we pikir taýdan diri bolanlary duýdurmak üçin we kapyrlar hakyndaky ol sözüň (azabyň) amala aşyrylmagy üçin Gurhany indirdik. 71. Görmedilermi? Biz olar üçin ellerimiziň (gudratymyzyň) eseri bolan haýwanlary ýaratdyk we olaram bu haýwanlara eýe bolýalar. 72. Biz ol haýwanlary olara boýun egdirdik. Olardan bir bölegine münerler we bir bölegini-de iýerler. 73. Olar üçin haýwanlarda (ýene-de köp) peýdalar we içiljek zatlar bardyr. Entegem şükür etmezlermi? 74. Allahy goýup, belki-de özlerine kömegi deger diýip başga ylahlar edindiler. 75. Olar ylahlary üçin (hyzmat etmäge) taýyn esger bolsalar hem, ylahlary olara kömek edip bilmezler. 76. Eý Muhammed! Artyk olaryň sözi seni ynjytmasyn. Sebäbi biz olaryň syrlaryny gizlänlerinäm, aç-açan edenlerinem bilýäris. 77. Ynsan, biziň ony azajyk bir suwdan (spermadan) ýaradanymyzy görenokmy (bilenokmy) özüçe bize aç-açan duşman boldy. 78. Onsoňam öz ýaradylyşyny unudyp bize bir mysal getirdi. Şeýle diýdi: “Çüýrän süňkleri kim direlder?” 79. Şeýle diý: “Olary ilkinji gezek ýaradan direltjekdir. Ol her ýaradylany hakykaty bilen bilendir.” 80. Ol, siziň üçin gök agaçdan ataş ýaradandyr. Indi siz ondan ýakýarsyňyz. 81. Gökleri we ýeri ýaradan Allahyň, olaryň meňzeşini ýaratmana güýç-gudraty ýetmezmi? Elbetde ýeter. Ol hakykaty bilen ýaradandyr, hakykaty bilen bilendir. 82. Ol bir zat islände onuň buýrugy şol zada diňe “Bol” diýmekdir. Olam derrew bolar. 83. Her zadyň hökmürowanlygy elinde bolan Allahyň şany-mertebesi belentdir (beýikdir). Siz diňe oňa dolanyp bardyrylarsyňyz.