ZUHRUF SÜRESI
Ayet Sayısı 89
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
حمٓ ﴿١﴾ وَٱلْكِتَٰبِ ٱلْمُبِينِ ﴿٢﴾ إِنَّا جَعَلْنَٰهُ قُرْءَٰنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ﴿٣﴾ وَإِنَّهُۥ فِىٓ أُمِّ ٱلْكِتَٰبِ لَدَيْنَا لَعَلِىٌّ حَكِيمٌ ﴿٤﴾ أَفَنَضْرِبُ عَنكُمُ ٱلذِّكْرَ صَفْحًا أَن كُنتُمْ قَوْمًا مُّسْرِفِينَ ﴿٥﴾ وَكَمْ أَرْسَلْنَا مِن نَّبِىٍّ فِى ٱلْأَوَّلِينَ ﴿٦﴾ وَمَا يَأْتِيهِم مِّن نَّبِىٍّ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسْتَهْزِءُونَ ﴿٧﴾ فَأَهْلَكْنَآ أَشَدَّ مِنْهُم بَطْشًا وَمَضَىٰ مَثَلُ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿٨﴾ وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ ٱلْعَزِيزُ ٱلْعَلِيمُ ﴿٩﴾ ٱلَّذِى جَعَلَ لَكُمُ ٱلْأَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا لَّعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ﴿١٠﴾ وَٱلَّذِى نَزَّلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءًۢ بِقَدَرٍ فَأَنشَرْنَا بِهِۦ بَلْدَةً مَّيْتًاۚ كَذَٰلِكَ تُخْرَجُونَ ﴿١١﴾ وَٱلَّذِى خَلَقَ ٱلْأَزْوَٰجَ كُلَّهَا وَجَعَلَ لَكُم مِّنَ ٱلْفُلْكِ وَٱلْأَنْعَٰمِ مَا تَرْكَبُونَ ﴿١٢﴾ لِتَسْتَوُۥاْ عَلَىٰ ظُهُورِهِۦ ثُمَّ تَذْكُرُواْ نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا ٱسْتَوَيْتُمْ عَلَيْهِ وَتَقُولُواْ سُبْحَٰنَ ٱلَّذِى سَخَّرَ لَنَا هَٰذَا وَمَا كُنَّا لَهُۥ مُقْرِنِينَ ﴿١٣﴾ وَإِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ ﴿١٤﴾ وَجَعَلُواْ لَهُۥ مِنْ عِبَادِهِۦ جُزْءًاۚ إِنَّ ٱلْإِنسَٰنَ لَكَفُورٌ مُّبِينٌ ﴿١٥﴾ أَمِ ٱتَّخَذَ مِمَّا يَخْلُقُ بَنَاتٍ وَأَصْفَىٰكُم بِٱلْبَنِينَ ﴿١٦﴾ وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحْمَٰنِ مَثَلًا ظَلَّ وَجْهُهُۥ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ ﴿١٧﴾ أَوَمَن يُنَشَّؤُاْ فِى ٱلْحِلْيَةِ وَهُوَ فِى ٱلْخِصَامِ غَيْرُ مُبِينٍ ﴿١٨﴾ وَجَعَلُواْ ٱلْمَلَٰٓئِكَةَ ٱلَّذِينَ هُمْ عِبَٰدُ ٱلرَّحْمَٰنِ إِنَٰثًاۚ أَشَهِدُواْ خَلْقَهُمْۚ سَتُكْتَبُ شَهَٰدَتُهُمْ وَيُسْـَٔلُونَ ﴿١٩﴾ وَقَالُواْ لَوْ شَآءَ ٱلرَّحْمَٰنُ مَا عَبَدْنَٰهُمۗ مَّا لَهُم بِذَٰلِكَ مِنْ عِلْمٍۖ إِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ ﴿٢٠﴾ أَمْ ءَاتَيْنَٰهُمْ كِتَٰبًا مِّن قَبْلِهِۦ فَهُم بِهِۦ مُسْتَمْسِكُونَ ﴿٢١﴾ بَلْ قَالُوٓاْ إِنَّا وَجَدْنَآ ءَابَآءَنَا عَلَىٰٓ أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِم مُّهْتَدُونَ ﴿٢٢﴾ وَكَذَٰلِكَ مَآ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِى قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَآ إِنَّا وَجَدْنَآ ءَابَآءَنَا عَلَىٰٓ أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِم مُّقْتَدُونَ ﴿٢٣﴾ قَٰلَ أَوَلَوْ جِئْتُكُم بِأَهْدَىٰ مِمَّا وَجَدتُّمْ عَلَيْهِ ءَابَآءَكُمْۖ قَالُوٓاْ إِنَّا بِمَآ أُرْسِلْتُم بِهِۦ كَٰفِرُونَ ﴿٢٤﴾ فَٱنتَقَمْنَا مِنْهُمْۖ فَٱنظُرْ كَيْفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلْمُكَذِّبِينَ ﴿٢٥﴾ وَإِذْ قَالَ إِبْرَٰهِيمُ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِۦٓ إِنَّنِى بَرَآءٌ مِّمَّا تَعْبُدُونَ ﴿٢٦﴾ إِلَّا ٱلَّذِى فَطَرَنِى فَإِنَّهُۥ سَيَهْدِينِ ﴿٢٧﴾ وَجَعَلَهَا كَلِمَةًۢ بَاقِيَةً فِى عَقِبِهِۦ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ ﴿٢٨﴾ بَلْ مَتَّعْتُ هَٰٓؤُلَآءِ وَءَابَآءَهُمْ حَتَّىٰ جَآءَهُمُ ٱلْحَقُّ وَرَسُولٌ مُّبِينٌ ﴿٢٩﴾ وَلَمَّا جَآءَهُمُ ٱلْحَقُّ قَالُواْ هَٰذَا سِحْرٌ وَإِنَّا بِهِۦ كَٰفِرُونَ ﴿٣٠﴾ وَقَالُواْ لَوْلَا نُزِّلَ هَٰذَا ٱلْقُرْءَانُ عَلَىٰ رَجُلٍ مِّنَ ٱلْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ ﴿٣١﴾ أَهُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَۚ نَحْنُ قَسَمْنَا بَيْنَهُم مَّعِيشَتَهُمْ فِى ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَاۚ وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَٰتٍ لِّيَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضًا سُخْرِيًّاۗ وَرَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ ﴿٣٢﴾ وَلَوْلَآ أَن يَكُونَ ٱلنَّاسُ أُمَّةً وَٰحِدَةً لَّجَعَلْنَا لِمَن يَكْفُرُ بِٱلرَّحْمَٰنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِّن فِضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ ﴿٣٣﴾ وَلِبُيُوتِهِمْ أَبْوَٰبًا وَسُرُرًا عَلَيْهَا يَتَّكِـُٔونَ ﴿٣٤﴾ وَزُخْرُفًاۚ وَإِن كُلُّ ذَٰلِكَ لَمَّا مَتَٰعُ ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَاۚ وَٱلْءَاخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ ﴿٣٥﴾ وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ ٱلرَّحْمَٰنِ نُقَيِّضْ لَهُۥ شَيْطَٰنًا فَهُوَ لَهُۥ قَرِينٌ ﴿٣٦﴾ وَإِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ ٱلسَّبِيلِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٣٧﴾ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَنَا قَالَ يَٰلَيْتَ بَيْنِى وَبَيْنَكَ بُعْدَ ٱلْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ ٱلْقَرِينُ ﴿٣٨﴾ وَلَن يَنفَعَكُمُ ٱلْيَوْمَ إِذ ظَّلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِى ٱلْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ ﴿٣٩﴾ أَفَأَنتَ تُسْمِعُ ٱلصُّمَّ أَوْ تَهْدِى ٱلْعُمْىَ وَمَن كَانَ فِى ضَلَٰلٍ مُّبِينٍ ﴿٤٠﴾ فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنْهُم مُّنتَقِمُونَ ﴿٤١﴾ أَوْ نُرِيَنَّكَ ٱلَّذِى وَعَدْنَٰهُمْ فَإِنَّا عَلَيْهِم مُّقْتَدِرُونَ ﴿٤٢﴾ فَٱسْتَمْسِكْ بِٱلَّذِىٓ أُوحِىَ إِلَيْكَۖ إِنَّكَ عَلَىٰ صِرَٰطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٤٣﴾ وَإِنَّهُۥ لَذِكْرٌ لَّكَ وَلِقَوْمِكَۖ وَسَوْفَ تُسْـَٔلُونَ ﴿٤٤﴾ وَسْـَٔلْ مَنْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رُّسُلِنَآ أَجَعَلْنَا مِن دُونِ ٱلرَّحْمَٰنِ ءَالِهَةً يُعْبَدُونَ ﴿٤٥﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَآ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَإِيْهِۦ فَقَالَ إِنِّى رَسُولُ رَبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٤٦﴾ فَلَمَّا جَآءَهُم بِـَٔايَٰتِنَآ إِذَا هُم مِّنْهَا يَضْحَكُونَ ﴿٤٧﴾ وَمَا نُرِيهِم مِّنْ ءَايَةٍ إِلَّا هِىَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِهَاۖ وَأَخَذْنَٰهُم بِٱلْعَذَابِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ ﴿٤٨﴾ وَقَالُواْ يَٰٓأَيُّهَ ٱلسَّاحِرُ ٱدْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ إِنَّنَا لَمُهْتَدُونَ ﴿٤٩﴾ فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ ٱلْعَذَابَ إِذَا هُمْ يَنكُثُونَ ﴿٥٠﴾ وَنَادَىٰ فِرْعَوْنُ فِى قَوْمِهِۦ قَالَ يَٰقَوْمِ أَلَيْسَ لِى مُلْكُ مِصْرَ وَهَٰذِهِ ٱلْأَنْهَٰرُ تَجْرِى مِن تَحْتِىٓۖ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿٥١﴾ أَمْ أَنَاْ خَيْرٌ مِّنْ هَٰذَا ٱلَّذِى هُوَ مَهِينٌ وَلَا يَكَادُ يُبِينُ ﴿٥٢﴾ فَلَوْلَآ أُلْقِىَ عَلَيْهِ أَسْوِرَةٌ مِّن ذَهَبٍ أَوْ جَآءَ مَعَهُ ٱلْمَلَٰٓئِكَةُ مُقْتَرِنِينَ ﴿٥٣﴾ فَٱسْتَخَفَّ قَوْمَهُۥ فَأَطَاعُوهُۚ إِنَّهُمْ كَانُواْ قَوْمًا فَٰسِقِينَ ﴿٥٤﴾ فَلَمَّآ ءَاسَفُونَا ٱنتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَٰهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٥٥﴾ فَجَعَلْنَٰهُمْ سَلَفًا وَمَثَلًا لِّلْءَاخِرِينَ ﴿٥٦﴾ وَلَمَّا ضُرِبَ ٱبْنُ مَرْيَمَ مَثَلًا إِذَا قَوْمُكَ مِنْهُ يَصِدُّونَ ﴿٥٧﴾ وَقَالُوٓاْ ءَأَٰلِهَتُنَا خَيْرٌ أَمْ هُوَۚ مَا ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلًۢاۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ ﴿٥٨﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا عَبْدٌ أَنْعَمْنَا عَلَيْهِ وَجَعَلْنَٰهُ مَثَلًا لِّبَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ ﴿٥٩﴾ وَلَوْ نَشَآءُ لَجَعَلْنَا مِنكُم مَّلَٰٓئِكَةً فِى ٱلْأَرْضِ يَخْلُفُونَ ﴿٦٠﴾ وَإِنَّهُۥ لَعِلْمٌ لِّلسَّاعَةِ فَلَا تَمْتَرُنَّ بِهَا وَٱتَّبِعُونِۚ هَٰذَا صِرَٰطٌ مُّسْتَقِيمٌ ﴿٦١﴾ وَلَا يَصُدَّنَّكُمُ ٱلشَّيْطَٰنُۖ إِنَّهُۥ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ ﴿٦٢﴾ وَلَمَّا جَآءَ عِيسَىٰ بِٱلْبَيِّنَٰتِ قَالَ قَدْ جِئْتُكُم بِٱلْحِكْمَةِ وَلِأُبَيِّنَ لَكُم بَعْضَ ٱلَّذِى تَخْتَلِفُونَ فِيهِۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ ﴿٦٣﴾ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ رَبِّى وَرَبُّكُمْ فَٱعْبُدُوهُۚ هَٰذَا صِرَٰطٌ مُّسْتَقِيمٌ ﴿٦٤﴾ فَٱخْتَلَفَ ٱلْأَحْزَابُ مِنۢ بَيْنِهِمْۖ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنْ عَذَابِ يَوْمٍ أَلِيمٍ ﴿٦٥﴾ هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا ٱلسَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٦٦﴾ ٱلْأَخِلَّآءُ يَوْمَئِذٍۭ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا ٱلْمُتَّقِينَ ﴿٦٧﴾ يَٰعِبَادِ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ ٱلْيَوْمَ وَلَآ أَنتُمْ تَحْزَنُونَ ﴿٦٨﴾ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَكَانُواْ مُسْلِمِينَ ﴿٦٩﴾ ٱدْخُلُواْ ٱلْجَنَّةَ أَنتُمْ وَأَزْوَٰجُكُمْ تُحْبَرُونَ ﴿٧٠﴾ يُطَافُ عَلَيْهِم بِصِحَافٍ مِّن ذَهَبٍ وَأَكْوَابٍۖ وَفِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ ٱلْأَنفُسُ وَتَلَذُّ ٱلْأَعْيُنُۖ وَأَنتُمْ فِيهَا خَٰلِدُونَ ﴿٧١﴾ وَتِلْكَ ٱلْجَنَّةُ ٱلَّتِىٓ أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٧٢﴾ لَكُمْ فِيهَا فَٰكِهَةٌ كَثِيرَةٌ مِّنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿٧٣﴾ إِنَّ ٱلْمُجْرِمِينَ فِى عَذَابِ جَهَنَّمَ خَٰلِدُونَ ﴿٧٤﴾ لَا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ ﴿٧٥﴾ وَمَا ظَلَمْنَٰهُمْ وَلَٰكِن كَانُواْ هُمُ ٱلظَّٰلِمِينَ ﴿٧٦﴾ وَنَادَوْاْ يَٰمَٰلِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنَا رَبُّكَۖ قَالَ إِنَّكُم مَّٰكِثُونَ ﴿٧٧﴾ لَقَدْ جِئْنَٰكُم بِٱلْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَكُمْ لِلْحَقِّ كَٰرِهُونَ ﴿٧٨﴾ أَمْ أَبْرَمُوٓاْ أَمْرًا فَإِنَّا مُبْرِمُونَ ﴿٧٩﴾ أَمْ يَحْسَبُونَ أَنَّا لَا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَىٰهُمۚ بَلَىٰ وَرُسُلُنَا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ ﴿٨٠﴾ قُلْ إِن كَانَ لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدٌ فَأَنَاْ أَوَّلُ ٱلْعَٰبِدِينَ ﴿٨١﴾ سُبْحَٰنَ رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ رَبِّ ٱلْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿٨٢﴾ فَذَرْهُمْ يَخُوضُواْ وَيَلْعَبُواْ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوْمَهُمُ ٱلَّذِى يُوعَدُونَ ﴿٨٣﴾ وَهُوَ ٱلَّذِى فِى ٱلسَّمَآءِ إِلَٰهٌ وَفِى ٱلْأَرْضِ إِلَٰهٌۚ وَهُوَ ٱلْحَكِيمُ ٱلْعَلِيمُ ﴿٨٤﴾ وَتَبَارَكَ ٱلَّذِى لَهُۥ مُلْكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَعِندَهُۥ عِلْمُ ٱلسَّاعَةِ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٨٥﴾ وَلَا يَمْلِكُ ٱلَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِ ٱلشَّفَٰعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِٱلْحَقِّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ﴿٨٦﴾ وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَهُمْ لَيَقُولُنَّ ٱللَّهُۖ فَأَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ ﴿٨٧﴾ وَقِيلِهِۦ يَٰرَبِّ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ قَوْمٌ لَّا يُؤْمِنُونَ ﴿٨٨﴾ فَٱصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلَٰمٌۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿٨٩﴾ [سُورَةُ الزُّخْرُفِ :: ١-٨٩]
Rahman we Rahym bolan Allahyñ ady bilen
1. Ha Mim 2.3. Aç-açan kitaba kasam bolsun! Gowuja düşünüň diýip biz ony arap dilinde bir Gurhan etdik. 4. Şübhesiz ol, gatymyzdaky esasy kitapda, lewhi mahfuzdadyr (başdan ahyra ýazylan ýerde ýazylgydyr). Ol belentdir, paýhas bilen doludyr. 5. Aşa-öte giden bir toplum bolanlygyňyz sebäpli Zikir (Gurhan) bilen sizi duýdurmakdan ýüz öwürelimi? 6. Aslynda ozalky toplumlara hem ençeme pygamberler göýberipdik. 7. Olar hem özlerine gelen pygamberleri hökman kemsitýärdiler. 8. Biz, olardan has erbetlerini hem heläk etdik. Ozalkylaryň mysallary geçipdi. 9. Kasam bolsun! Olara, “Gökleri we ýeri kim ýaratdy?” diýip sorasaň, hökman, “Olary hökmany güýjiň eýesi, hakykaty bilen bilen Allah ýaratdy” diýerler. 10. Ol, ýer-ýüzüni size sallançak eden we gitjek ýeriňize barmagyňyz üçin size şol ýerlerde ýollar döredendir. 11. Ol gökden bir ölçege görä ýagmyr indirendir. Biz onuň bilen ölen ýerleri janlandyrdyk. Ynha siz hem şeýle direldilersiňiz. 12.-14. Ol, bütin jübütleri ýaradan, üstlerine ýaşarsyňyz diýip, soňra-da ýaşanyňyzda Rabbyňyzyň nygmatyny ýadyňyza salarsyňyz we “Muny hyzmatymyza beren Allahyň şany-mertebesi belentdir. Bulara biziň güýjimiz ýetmezdi. Şübhesiz biz Rabbymyza dolanyp bardyrylarys” diýersiňiz diýip siziň üçin münen gämileriňizi we haýwanlary ýaradandyr. 15. Şeýle bolsa (“Perişdeler Allahyň gyzlarydyr” diýmek bilen) gullaryndan bir bölegini onuň parçasy saýdylar. Şübhesiz ynsan aç-açan bir gadyr bilmezdir. 16. Ýogsa Allah, ýaradanlaryndan özüne gyzlar edinip oglanlary saýlap sizemi aýyrdy? 17. Olardan biri, Rahmana mysal bereni (ýöňkän gyz çagasy) bilen buşlanan wagty gaharyndan ýüzi gap-gara bolar. 18. Bezeg içinde (näzik bir ýagdaýda) ýetişdirilen we jedelleşikde (delilini erkekler ýaly) beýan edip bilmeýänimi Allaha ýöňkeýärler? 19. Olar, Rahmanyň gullary bolan perişdeleri hem urkaçy saýdylar. Olaryň ýaradylyşyna şaýatlyk etdilermi? Olaryň (ýalan) şaýatlyklary ýazylar we soragy ediler. 20. “Eger Rahman islese, biz olara gulluk etmezdik” diýdiler. Bu hakda hiç bir maglumatlary ýokdyr. Olar diňe ýalan sözleýärler. 21. Ýogsam mundan ozal olara bir kitap berdik we oňamy ynanýarlar? 22. Ýok! Olar diňe, “Şübhesiz biz ata-babalarymyzy bir dine uýýarkalar gördük we biz olaryň ýolundan gidýändiris” diýdiler. 23. Ynha şeýle, biziň senden ozal hem ýurtlara göýberen duýdurýançy pygamberlerimize ol ýeriň lälik baýlary: “Şübhesiz biz ata-babalarymyzyň bir dine uýanlaryny gördük. Biz hem elbetde olaryň ýolundan gidýäris” diýdiler. 24. Göýberilen duýdyrýançy, “Men size, ata-babalaryňyzyň uýýan dinlerinden has dogrysyny getiren hem bolsamammy?” diýdi. Olar, “Biz siziň bilen göýberilen zady doly iňkär edýäris” diýdiler. 25. Biz hem olardan ar aldyk. Ýalanlaýanlaryň soňy, gör nähili boldy? 26. Hany Ibrahim kakasyna we kowmyna şeýle diýipdi: “Şübhesiz men siziň çokunýanlaryňyzdan daşdyryn”. 27. “Men diňe Ol meni ýaradana çokunaryn. Şübhesiz Ol meni dogry ýola salar”. 28. Ibrahim muny, belkem dogry ýola gelerler diýip, yzyndan geljekler arasynda şeýle söz galdyrdy. 29. Dogrusy olary (Mekgäniň müşriklerini) we ata-babalaryny özlerine hak bolan Gurhan we ony açyklyga gowuşdyran bir pygamber barýança, dünýä nygmatlaryndan peýdalandyrdym. 30. Ýöne özlerine hak baranda bolsa, “Bu bir jadygöýlikdir, biz ony anyk iňkär edýäris” diýdiler. 31. “Bu Gurhan iki şäheriň birinden bir uly ynsana indirilsedi” diýdiler. 32. Rabbyňyň rehimdarlygyny olarmy paýlaýarlar? Dünýä durmuşynda olaryň gün-güzeranyny geçirmekliklerini aralarynda biz paýladyk. Bir-birine iş etdirmekleri üçin dürli ýerlerde kimini-kimine dereje-dereje üstün kyldyk. Rabbyňyň rehimdarlygy olaryň ýygnanlaryndan (dünýälik zatlaryndan) has haýyrlydyr. 33. Eger ähli ynsanlar (kapyrlara beren nygmatlarymyza seredip kapyrlykda bir bolan) ýeke-täk ymmat bolmaga ymtylmasadylar, Rahmany iňkär edenleriň öýlerine kümüşden üçek we üstüne çykarlary ýaly merdiwanlary ýasardyk. 34.-35. Öýlerine kümüşden gapylar we üstlerine oturyp ýaplanary ýaly diwanlar we altyn bezegler ederdik. Bularyň ählisi diňe dünýä durmuşynyň gün-güzerany üçindir. Rabbyň gatynda ahyrýet bolsa, oňa garşy gelmekden säginenleriňkidir. 36. Kim Rahmanyň Zikrini (Gurhany ýokdyr öýtse) görmezlikden gelse, biz onyň başyna bir şeýtan göýbereris. Artyk ol, biri-birinden aýrylmaz ýapyşygydyr. 37. Şübhesiz bu şeýtanlar olary dogry ýoldan azdyrarlar. Olar bolsa dogry ýolda barýandyryn öýderler. 38. Ahyr-soňunda bize gelende, ýoldaşyna, “Käşge meniň bilen seniň araňda gündogar bilen günbatar arasy ýaly uzaklyk bolsady! Nähili erbet ýoldaş ekeniň” diýer. 39. Olara, “Bu dilegiňiz bu gün size asla peýda bermez. Sebäbi zalymlyk etdiňiz. Ähliňiz azaba şäriksiňiz” diýler. 40. Kerlere senmi eşitdirjek ýa-da körleri we aç-açan azanlary senmi dogry ýola saljak? 41. Biz seni ýa bu dünýäden alyp äkideris-de olardan ar alarys. 42. Ýa-da olara duýdyran howpymyzy sana-da görkezeris, biziň olara güýjimiz ýeter. 43. Eger beýle bolsa sana wahyý bilen indirilene berk ýapyş. Şübhesiz sen dogry bir ýoldasyň. 44. Şübhesiz bu Gurhan, saňa we kowmyňa bir öwüt-nesihat we bir abraýdyr. Ondan hasaba çekilersiňiz! 45. Senden ozal göýberen ilçilerimizden sora: “Rahmandan başga gulluk ediljek ylahlar döredipdirismi?” 46. Kasam bolsun! Biz Musany gudratlarymyz bilen Parawuna we onuň kethudalaryna göýberipdik. Ol, “Şübhesiz men älemleriň Rabbynyň ilçisidirin” diýipdi. 47. Musa gudratlarymyzy olara görkezende, bir görseň hem ol gudratlara gülýärler. 48. Olara görkezen her bir gudratymyz ozalky görkezilenlerden has ulydy. Dogry ýola dolansynlar diýip olara azap berdik. 49. Olar azaby görende, “Eý gözbagçy! Saňa beren wadasyna daýanyp, biziň üçin Rabbyňa doga-dileg et. Sebäbi biz artyk dogry ýola girjekdiris” diýdiler. 50. Ýöne biz olardan azaby aýyranymyzda bir görseň sözlerinden dänýärler. 51. Parawun kowmyna seslenip şeýle diýdi: “Eý kowmym! Müsür hökümdarlygy meniňki dälmi? Şu derýalar hem meniň aşagymdan akanokmy? Entek hem göreňizokmy?” 52. “Ýogsa-da men, maksadyny düşündirip bilmeýän, şu biçäre ynsandan has haýyrly dälmidirin?” 53. “Eger-de dogry sözleýän bolsa, oňa altyn bilezikler atylmaly ýa-da onuň bilen bilelikde perişdeler gelmeli dälmidi?” 54. Parawun kowmynyň abraýyny pese gaçyrdy. Olar hem özüne gulak asdylar. Sebäbi olar ýoldan çykan bir toplumdy. 55. Olar bizi şular ýaly gaharlandyranlygy üçin biz hem olary suwda gark edip ar aldyk. 56. Olary, olardan soňky geljek iňkärçilere, geçmişden bir sapak we bir mysal kyldyk. 57. Merýem ogly Isany bir görelde hökmünde, düşündirende bir hem görseň, seniň kowmyň (seni dymdyrmak üçin bir delil tapan ýaly) derrew şagal-meslik etmäge başlar. 58. “Biziň Taňrylarymyzmy (ylahlarymyzmy) haýyrly, ýogsam Isamy?” diýdiler. Muny diňe seniň bilen jedelleşmek üçin orta goýdylar. Şübhesiz olar dawaçy bir toplumdyr. 59. Isa, diňe özüne nygmat berenimiz we Israýyl ogullaryna görelde kylan bir gulymyzdyr. 60. Eger islesedik, araňyzdan ýer-ýüzünde siziň ýeriňize geçjek perişdeler ýaradardyk. 61. Şübhesiz ol kyýamatyň gopjagynyň bir habarydyr. Artyk o barada asla şübhe etmäň. Maňa uýuň, bu dogry bir ýoldyr. 62. Şeýtanyň sizi ýoldan çykarmagyndan ägä boluň. Sebäbi ol size aç-açan bir duşmandyr. 63. Isa, aç-açan gudratlary görkezen wagty şeýle diýipdi: “Men size dana-paýhaslylygy getirdim we hakynda aýralyga düşen zatlaryňyzdan bir bölegini size aýan etmek üçin geldim. Şeýle bolsa, Allaha garşy gelmekden säginiň we maňa tabyn boluň”. 64. Şübhesiz Allah, meniň hem Rabbym, siziň hem Rabbyňyzdyr. Şeýle bolsa Oňa gulluk ediň, ynha bu dogry bir ýoldyr. 65. Emma aralaryndan çykan toparlar aýralyga düşdiler. Gazaply bir günüň azabyndan, wah ol zalymlyk edenleriň halyna! 66. Olar bu edähetleri (hereketleri) bilen diňe kyýamat gününiň özlerine duýdansyzlykda gelmegine garaşýandyrlar. Aslynda munuň parhynda däldirler. 67. Ol gün Allaha garşy gelmekden säginenlerden başga dostlar biri-birine duşman bolarlar. 68.-69. Allah şeýle diýer: “Eý aýatlarymyza ynanan we musulman bolan gullarym! Bu gün size gorky ýokdyr, hem-de siz ynjylmarsyňyzam.” 70. “Siz we ýan-ýoldaşlaryňyz şatlyk we bagtlylyk içinde jennete giriň.” 71. Olar üçin altyn gaplarda tagamlar we bulgurlarda içgiler aýlarlar. Göwnüniň isläni we gözlerine ýaran her zat şol ýerdedir. Siz şol ýerde ebedi galarsyňyz. 72. Ynha bu edenleriňize garşylyk size miras berilen jennetdir. 73. Şol ýerde siziň üçin bol elin miweler bardyr. Şolardan iýersiňiz. 74. Şübhesiz günäkärler jähennem azabynda dowamly galarlar. 75. Azaplary ýeňledilmez. Olar azap içinde umytsyzdyrlar. 76. Biz olara zalymlyk etmedik. Ýöne olaryň özleri zalymdylar. 77. (Şol işin wezipeli perişdesine şeýle diýerler:) “Eý Mälik! Rabbyň biziň işimizi dyndyrsyn (öldürsin).” Ol hem, “Siz ebedi şeýle galarsyňyz” diýer. 78. Kasam bolsun! Size haky getirdik. Ýöne köpiňiz haky halamaýanlardandyňyz. 79. Ýogsa hakykaty kabul etmezlik hakynda bu işe anyk kararmy berdiler? Şübhesiz biz hem olary jezalandyrmakda kararlydyrys. 80. Ýogsa-da olaryň syrlaryny we gizlin gepleşiklerini eşitmeýändiris öýtýälermi? Ýok beýle däl, ýanlaryndaky ilçilerimiz (perişdeler) ýazýarlar. 81. Eý Muhammed! Şeýle diý: “Eger-de Rahmanyň bir çagasy bolsady, oňa gulluk edenleriň ilki men bolardym”. 82. Gökleriň we ýeriň Rabby, Arşyň hem Rabby bolan Allah, olaryň ýöňkeýänlerinden daşdyr. 83. Olary, habar berilip gorkuzylan güne gowuşýançalar öz günlerine goý. Asylsyz (dereksiz) ynançlaryna dowam etsinler we dünýä durmuşynda wagt öldirip dursynlar! 84. Ol, gökde hem-de ýerde ylahdyr. Ol höküm we dana-paýhaslylygyň eýesidir, hakykaty bilen bilendir. 85. Gökleriň, ýeriň we ikisi arasyndaky her zadyň hökmi rowanlygy özüne mahsus bolan Allahyň mertebesi belentdir (beýikdir). Kyýamatyň habary hem ýalňyz onuň gatyndadyr we ýalňyz oňa dolanyp bardyrylarsyňyz. 86. Ony taşlap çokunan zatlary olara şepagat edip bilmezler. Diňe bilip haka şaýatlyk edenler, olara şepagat edip bilerler. 87. Kasam bolsun! Olara özlerini kimiň ýaradanlygyny sorasaň elbetde, “Allah” diýerler. Şeýle bolsa onda nähili dändürilýärler? 88. Onuň (Muhammediň), “Ýa Rabby” diýmegine kasam bolsun. Şübhesiz bular iman etmeýän bir kowumdyr. 89. Sen häzirlikçe olara geçirimlilik et we “size salam (amanlyk) bolsun” diý. Ýakynda bilerler.