ZÜMER SÜRESI
Ayet Sayısı 75
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
تَنزِيلُ ٱلْكِتَٰبِ مِنَ ٱللَّهِ ٱلْعَزِيزِ ٱلْحَكِيمِ ﴿١﴾ إِنَّآ أَنزَلْنَآ إِلَيْكَ ٱلْكِتَٰبَ بِٱلْحَقِّ فَٱعْبُدِ ٱللَّهَ مُخْلِصًا لَّهُ ٱلدِّينَ ﴿٢﴾ أَلَا لِلَّهِ ٱلدِّينُ ٱلْخَالِصُۚ وَٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوْلِيَآءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَآ إِلَى ٱللَّهِ زُلْفَىٰٓ إِنَّ ٱللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِى مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهْدِى مَنْ هُوَ كَٰذِبٌ كَفَّارٌ ﴿٣﴾ لَّوْ أَرَادَ ٱللَّهُ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا لَّٱصْطَفَىٰ مِمَّا يَخْلُقُ مَا يَشَآءُۚ سُبْحَٰنَهُۥۖ هُوَ ٱللَّهُ ٱلْوَٰحِدُ ٱلْقَهَّارُ ﴿٤﴾ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضَ بِٱلْحَقِّۖ يُكَوِّرُ ٱلَّيْلَ عَلَى ٱلنَّهَارِ وَيُكَوِّرُ ٱلنَّهَارَ عَلَى ٱلَّيْلِۖ وَسَخَّرَ ٱلشَّمْسَ وَٱلْقَمَرَۖ كُلٌّ يَجْرِى لِأَجَلٍ مُّسَمًّىۗ أَلَا هُوَ ٱلْعَزِيزُ ٱلْغَفَّٰرُ ﴿٥﴾ خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَٰحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ ٱلْأَنْعَٰمِ ثَمَٰنِيَةَ أَزْوَٰجٍۚ يَخْلُقُكُمْ فِى بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمْ خَلْقًا مِّنۢ بَعْدِ خَلْقٍ فِى ظُلُمَٰتٍ ثَلَٰثٍۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ ٱلْمُلْكُۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ فَأَنَّىٰ تُصْرَفُونَ ﴿٦﴾ إِن تَكْفُرُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَنِىٌّ عَنكُمْۖ وَلَا يَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ ٱلْكُفْرَۖ وَإِن تَشْكُرُواْ يَرْضَهُ لَكُمْۗ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰۗ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَۚ إِنَّهُۥ عَلِيمٌۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ ﴿٧﴾ وَإِذَا مَسَّ ٱلْإِنسَٰنَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُۥ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُۥ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِىَ مَا كَانَ يَدْعُوٓاْ إِلَيْهِ مِن قَبْلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَندَادًا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِۦۚ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلًاۖ إِنَّكَ مِنْ أَصْحَٰبِ ٱلنَّارِ ﴿٨﴾ أَمَّنْ هُوَ قَٰنِتٌ ءَانَآءَ ٱلَّيْلِ سَاجِدًا وَقَآئِمًا يَحْذَرُ ٱلْءَاخِرَةَ وَيَرْجُواْ رَحْمَةَ رَبِّهِۦۗ قُلْ هَلْ يَسْتَوِى ٱلَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَٱلَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَۗ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ ٱلْأَلْبَٰبِ ﴿٩﴾ قُلْ يَٰعِبَادِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ رَبَّكُمْۚ لِلَّذِينَ أَحْسَنُواْ فِى هَٰذِهِ ٱلدُّنْيَا حَسَنَةٌۗ وَأَرْضُ ٱللَّهِ وَٰسِعَةٌۗ إِنَّمَا يُوَفَّى ٱلصَّٰبِرُونَ أَجْرَهُم بِغَيْرِ حِسَابٍ ﴿١٠﴾ قُلْ إِنِّىٓ أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ ٱللَّهَ مُخْلِصًا لَّهُ ٱلدِّينَ ﴿١١﴾ وَأُمِرْتُ لِأَنْ أَكُونَ أَوَّلَ ٱلْمُسْلِمِينَ ﴿١٢﴾ قُلْ إِنِّىٓ أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّى عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿١٣﴾ قُلِ ٱللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصًا لَّهُۥ دِينِى ﴿١٤﴾ فَٱعْبُدُواْ مَا شِئْتُم مِّن دُونِهِۦۗ قُلْ إِنَّ ٱلْخَٰسِرِينَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ ٱلْقِيَٰمَةِۗ أَلَا ذَٰلِكَ هُوَ ٱلْخُسْرَانُ ٱلْمُبِينُ ﴿١٥﴾ لَهُم مِّن فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِّنَ ٱلنَّارِ وَمِن تَحْتِهِمْ ظُلَلٌۚ ذَٰلِكَ يُخَوِّفُ ٱللَّهُ بِهِۦ عِبَادَهُۥۚ يَٰعِبَادِ فَٱتَّقُونِ ﴿١٦﴾ وَٱلَّذِينَ ٱجْتَنَبُواْ ٱلطَّٰغُوتَ أَن يَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ لَهُمُ ٱلْبُشْرَىٰۚ فَبَشِّرْ عِبَادِ ﴿١٧﴾ ٱلَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ ٱلْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُۥٓۚ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ هَدَىٰهُمُ ٱللَّهُۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمْ أُوْلُواْ ٱلْأَلْبَٰبِ ﴿١٨﴾ أَفَمَنْ حَقَّ عَلَيْهِ كَلِمَةُ ٱلْعَذَابِ أَفَأَنتَ تُنقِذُ مَن فِى ٱلنَّارِ ﴿١٩﴾ لَٰكِنِ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوْاْ رَبَّهُمْ لَهُمْ غُرَفٌ مِّن فَوْقِهَا غُرَفٌ مَّبْنِيَّةٌ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا ٱلْأَنْهَٰرُۖ وَعْدَ ٱللَّهِۖ لَا يُخْلِفُ ٱللَّهُ ٱلْمِيعَادَ ﴿٢٠﴾ أَلَمْ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءً فَسَلَكَهُۥ يَنَٰبِيعَ فِى ٱلْأَرْضِ ثُمَّ يُخْرِجُ بِهِۦ زَرْعًا مُّخْتَلِفًا أَلْوَٰنُهُۥ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَىٰهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَجْعَلُهُۥ حُطَٰمًاۚ إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِأُوْلِى ٱلْأَلْبَٰبِ ﴿٢١﴾ أَفَمَن شَرَحَ ٱللَّهُ صَدْرَهُۥ لِلْإِسْلَٰمِ فَهُوَ عَلَىٰ نُورٍ مِّن رَّبِّهِۦۚ فَوَيْلٌ لِّلْقَٰسِيَةِ قُلُوبُهُم مِّن ذِكْرِ ٱللَّهِۚ أُوْلَٰٓئِكَ فِى ضَلَٰلٍ مُّبِينٍ ﴿٢٢﴾ ٱللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ ٱلْحَدِيثِ كِتَٰبًا مُّتَشَٰبِهًا مَّثَانِىَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ ٱلَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَىٰ ذِكْرِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ هُدَى ٱللَّهِ يَهْدِى بِهِۦ مَن يَشَآءُۚ وَمَن يُضْلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِنْ هَادٍ ﴿٢٣﴾ أَفَمَن يَتَّقِى بِوَجْهِهِۦ سُوٓءَ ٱلْعَذَابِ يَوْمَ ٱلْقِيَٰمَةِۚ وَقِيلَ لِلظَّٰلِمِينَ ذُوقُواْ مَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ ﴿٢٤﴾ كَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَىٰهُمُ ٱلْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٢٥﴾ فَأَذَاقَهُمُ ٱللَّهُ ٱلْخِزْىَ فِى ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَاۖ وَلَعَذَابُ ٱلْءَاخِرَةِ أَكْبَرُۚ لَوْ كَانُواْ يَعْلَمُونَ ﴿٢٦﴾ وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِى هَٰذَا ٱلْقُرْءَانِ مِن كُلِّ مَثَلٍ لَّعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ﴿٢٧﴾ قُرْءَانًا عَرَبِيًّا غَيْرَ ذِى عِوَجٍ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٢٨﴾ ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلًا رَّجُلًا فِيهِ شُرَكَآءُ مُتَشَٰكِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِّرَجُلٍ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلًاۚ ٱلْحَمْدُ لِلَّهِۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٢٩﴾ إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُم مَّيِّتُونَ ﴿٣٠﴾ ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ ٱلْقِيَٰمَةِ عِندَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ ﴿٣١﴾ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَبَ عَلَى ٱللَّهِ وَكَذَّبَ بِٱلصِّدْقِ إِذْ جَآءَهُۥٓۚ أَلَيْسَ فِى جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْكَٰفِرِينَ ﴿٣٢﴾ وَٱلَّذِى جَآءَ بِٱلصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِۦٓۙ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْمُتَّقُونَ ﴿٣٣﴾ لَهُم مَّا يَشَآءُونَ عِندَ رَبِّهِمْۚ ذَٰلِكَ جَزَآءُ ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿٣٤﴾ لِيُكَفِّرَ ٱللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ ٱلَّذِى عَمِلُواْ وَيَجْزِيَهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ ٱلَّذِى كَانُواْ يَعْمَلُونَ ﴿٣٥﴾ أَلَيْسَ ٱللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُۥۖ وَيُخَوِّفُونَكَ بِٱلَّذِينَ مِن دُونِهِۦۚ وَمَن يُضْلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِنْ هَادٍ ﴿٣٦﴾ وَمَن يَهْدِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِن مُّضِلٍّۗ أَلَيْسَ ٱللَّهُ بِعَزِيزٍ ذِى ٱنتِقَامٍ ﴿٣٧﴾ وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ ٱللَّهُۚ قُلْ أَفَرَءَيْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ إِنْ أَرَادَنِىَ ٱللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كَٰشِفَٰتُ ضُرِّهِۦٓ أَوْ أَرَادَنِى بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَٰتُ رَحْمَتِهِۦۚ قُلْ حَسْبِىَ ٱللَّهُۖ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ ٱلْمُتَوَكِّلُونَ ﴿٣٨﴾ قُلْ يَٰقَوْمِ ٱعْمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنِّى عَٰمِلٌۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٣٩﴾ مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُّقِيمٌ ﴿٤٠﴾ إِنَّآ أَنزَلْنَا عَلَيْكَ ٱلْكِتَٰبَ لِلنَّاسِ بِٱلْحَقِّۖ فَمَنِ ٱهْتَدَىٰ فَلِنَفْسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَاۖ وَمَآ أَنتَ عَلَيْهِم بِوَكِيلٍ ﴿٤١﴾ ٱللَّهُ يَتَوَفَّى ٱلْأَنفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَٱلَّتِى لَمْ تَمُتْ فِى مَنَامِهَاۖ فَيُمْسِكُ ٱلَّتِى قَضَىٰ عَلَيْهَا ٱلْمَوْتَ وَيُرْسِلُ ٱلْأُخْرَىٰٓ إِلَىٰٓ أَجَلٍ مُّسَمًّىۚ إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَءَايَٰتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﴿٤٢﴾ أَمِ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ شُفَعَآءَۚ قُلْ أَوَلَوْ كَانُواْ لَا يَمْلِكُونَ شَيْـًٔا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾ قُل لِّلَّهِ ٱلشَّفَٰعَةُ جَمِيعًاۖ لَّهُۥ مُلْكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾ وَإِذَا ذُكِرَ ٱللَّهُ وَحْدَهُ ٱشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ ٱلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِٱلْءَاخِرَةِۖ وَإِذَا ذُكِرَ ٱلَّذِينَ مِن دُونِهِۦٓ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿٤٥﴾ قُلِ ٱللَّهُمَّ فَاطِرَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ عَٰلِمَ ٱلْغَيْبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ أَنتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِى مَا كَانُواْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿٤٦﴾ وَلَوْ أَنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ مَا فِى ٱلْأَرْضِ جَمِيعًا وَمِثْلَهُۥ مَعَهُۥ لَٱفْتَدَوْاْ بِهِۦ مِن سُوٓءِ ٱلْعَذَابِ يَوْمَ ٱلْقِيَٰمَةِۚ وَبَدَا لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ مَا لَمْ يَكُونُواْ يَحْتَسِبُونَ ﴿٤٧﴾ وَبَدَا لَهُمْ سَيِّـَٔاتُ مَا كَسَبُواْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسْتَهْزِءُونَ ﴿٤٨﴾ فَإِذَا مَسَّ ٱلْإِنسَٰنَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَٰهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُۥ عَلَىٰ عِلْمٍۭۚ بَلْ هِىَ فِتْنَةٌ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٤٩﴾ قَدْ قَالَهَا ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَمَآ أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَكْسِبُونَ ﴿٥٠﴾ فَأَصَابَهُمْ سَيِّـَٔاتُ مَا كَسَبُواْۚ وَٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنْ هَٰٓؤُلَآءِ سَيُصِيبُهُمْ سَيِّـَٔاتُ مَا كَسَبُواْ وَمَا هُم بِمُعْجِزِينَ ﴿٥١﴾ أَوَلَمْ يَعْلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَبْسُطُ ٱلرِّزْقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقْدِرُۚ إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَءَايَٰتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٢﴾ قُلْ يَٰعِبَادِىَ ٱلَّذِينَ أَسْرَفُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُواْ مِن رَّحْمَةِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ يَغْفِرُ ٱلذُّنُوبَ جَمِيعًاۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلْغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ ﴿٥٣﴾ وَأَنِيبُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُواْ لَهُۥ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ ٱلْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ﴿٥٤﴾ وَٱتَّبِعُوٓاْ أَحْسَنَ مَآ أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ ٱلْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿٥٥﴾ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَٰحَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِى جَنۢبِ ٱللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ ٱلسَّٰخِرِينَ ﴿٥٦﴾ أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ ٱللَّهَ هَدَىٰنِى لَكُنتُ مِنَ ٱلْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى ٱلْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِى كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾ بَلَىٰ قَدْ جَآءَتْكَ ءَايَٰتِى فَكَذَّبْتَ بِهَا وَٱسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ ٱلْكَٰفِرِينَ ﴿٥٩﴾ وَيَوْمَ ٱلْقِيَٰمَةِ تَرَى ٱلَّذِينَ كَذَبُواْ عَلَى ٱللَّهِ وُجُوهُهُم مُّسْوَدَّةٌۚ أَلَيْسَ فِى جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْمُتَكَبِّرِينَ ﴿٦٠﴾ وَيُنَجِّى ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوْاْ بِمَفَازَتِهِمْ لَا يَمَسُّهُمُ ٱلسُّوٓءُ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٦١﴾ ٱللَّهُ خَٰلِقُ كُلِّ شَىْءٍۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ وَكِيلٌ ﴿٦٢﴾ لَّهُۥ مَقَالِيدُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِۗ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْخَٰسِرُونَ ﴿٦٣﴾ قُلْ أَفَغَيْرَ ٱللَّهِ تَأْمُرُوٓنِّىٓ أَعْبُدُ أَيُّهَا ٱلْجَٰهِلُونَ ﴿٦٤﴾ وَلَقَدْ أُوحِىَ إِلَيْكَ وَإِلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلْخَٰسِرِينَ ﴿٦٥﴾ بَلِ ٱللَّهَ فَٱعْبُدْ وَكُن مِّنَ ٱلشَّٰكِرِينَ ﴿٦٦﴾ وَمَا قَدَرُواْ ٱللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِۦ وَٱلْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُۥ يَوْمَ ٱلْقِيَٰمَةِ وَٱلسَّمَٰوَٰتُ مَطْوِيَّٰتٌۢ بِيَمِينِهِۦۚ سُبْحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٦٧﴾ وَنُفِخَ فِى ٱلصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِى ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَن فِى ٱلْأَرْضِ إِلَّا مَن شَآءَ ٱللَّهُۖ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَىٰ فَإِذَا هُمْ قِيَامٌ يَنظُرُونَ ﴿٦٨﴾ وَأَشْرَقَتِ ٱلْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ ٱلْكِتَٰبُ وَجِاْىٓءَ بِٱلنَّبِيِّۦنَ وَٱلشُّهَدَآءِ وَقُضِىَ بَيْنَهُم بِٱلْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿٦٩﴾ وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا يَفْعَلُونَ ﴿٧٠﴾ وَسِيقَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِلَىٰ جَهَنَّمَ زُمَرًاۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَٰبُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَآ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَتْلُونَ عَلَيْكُمْ ءَايَٰتِ رَبِّكُمْ وَيُنذِرُونَكُمْ لِقَآءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَاۚ قَالُواْ بَلَىٰ وَلَٰكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ ٱلْعَذَابِ عَلَى ٱلْكَٰفِرِينَ ﴿٧١﴾ قِيلَ ٱدْخُلُوٓاْ أَبْوَٰبَ جَهَنَّمَ خَٰلِدِينَ فِيهَاۖ فَبِئْسَ مَثْوَى ٱلْمُتَكَبِّرِينَ ﴿٧٢﴾ وَسِيقَ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوْاْ رَبَّهُمْ إِلَى ٱلْجَنَّةِ زُمَرًاۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَٰبُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَٰمٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَٱدْخُلُوهَا خَٰلِدِينَ ﴿٧٣﴾ وَقَالُواْ ٱلْحَمْدُ لِلَّهِ ٱلَّذِى صَدَقَنَا وَعْدَهُۥ وَأَوْرَثَنَا ٱلْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ ٱلْجَنَّةِ حَيْثُ نَشَآءُۖ فَنِعْمَ أَجْرُ ٱلْعَٰمِلِينَ ﴿٧٤﴾ وَتَرَى ٱلْمَلَٰٓئِكَةَ حَآفِّينَ مِنْ حَوْلِ ٱلْعَرْشِ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْۖ وَقُضِىَ بَيْنَهُم بِٱلْحَقِّ وَقِيلَ ٱلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٧٥﴾ [سُورَةُ الزُّمَرِ :: ١-٧٥]
Rahman we Rahym bolan Allahyñ ady bilen
1. Kitabyň indirilmegi hökmany güýjüň eýesi, höküm we dana-paýhaslylygyň eýesi Allah tarapyndandyr. 2. Eý Muhammed! Şübhesiz biz ol kitaby saňa hak hökmünde indirdik. Şeýle bolsa senem dini Allaha mahsus kylyp, oňa gulluk et! 3. Berk belle! Arassa din ýalňyz Allahyňdyr. Ony goýup başga dostlar edinenler, “Biz olara diňe, bizi Allaha hasam ýakynlaşdyrsyn diýip ybadat edýäris” diýerler. Şübhesiz Allah, aralarynda aýralyga düşen zatlary hakynda höküm berjekdir. Şübhesiz Allah, ýalançy we nadanlary dogry ýola salmaz! 4. Eger-de Allah bir çaga edinmek islesedi, ýaradanlaryndan islänini saýlardy. Ol mundan daşdyr we mertebesi belentdir (beýikdir). Ol ýekedir we güýji ähli zada ýeten, hökmany güýjüň eýesi bolan Allahdyr. 5. Gökleri we ýeri hak we pähimine laýyk edip ýaradandyr. Gijäni gündiziň üstüne örtýär, gündizi bolsa gijäniň üstüne örtýär. Güneşi we aýy hem goýan kadalaryna boýun egdirendir. Bularyň hemmesi belli bir wagta çenli yzygiderli dowam edip gitýändir. Berk belläň! Hökmany güýjüň eýesi, köp bagyşlaýandyr. 6. Ol, sizi ýeke-täk bir jandan ýaratdy. Soňra ondan ýan-ýoldaşyny ýaratdy. Siziň üçin haýwanlardan (erkekli urkaçyly edip) sekiz jübt ýaratdy. Sizi ejeleriňiziň garnynda bir ýaradylyşdan beýlekisine geçirip üç esse garaňkylyk içinde emele getirýär. Ynha Rabbyňyz bolan Allah şudyr. Mülk ýalňyz onuňkydyr. Ondan başga hiç bir ylah ýokdyr. Onda nädip hakdan dändirilýärsiňiz? 7. Eger-de iňkär etseňiz, şübhesiz Allah siziň iman etmegiňizä mätäç däldir. Ýöne gullaryň iňkär etmegine razy bolmaz. Eger-de şükür etseniz, siziň üçin muňa razy bolar. Hiç bir günäkär başga bir günäkäriň günäsini götermez. Soňra dolanyp barjagyňyz diňe Rabbyňyzadyr. Ol hem size edenleriňizi habar berer. Sebäbi ol göwüsleriň içindäkini (kalpda bolanyny) hakykaty bilen biler. 8. Ynsan, özüne bir zyýan ýetende, Rabbyna ýönelip oňa ýalbarar. Soňra tarapyndan oňa bir nygmat berlen wagty bolsa has ozal oňa ýalbaranyny unudar we adamlary Allahyň ýolundan azdyrmak üçin Oňa şärikler goşarlar. Şeýle diý: “Kapyrlygyňyz bilen az salym wagtlyk ýaşaň! Şübhesiz sen jähennemliklerdensiň!” 9. (Şeýle bir ynsanmy Allahyň gatynda göwne ýaramlydyr), ýogsa-da gijelerine sejde halynda ýatman, ahyrýetden gorkup we Rabbynyň rehimdarlygyny umyt edip, tabyn bolan we gulluk edenmi? Şeýle diý: “Heý bir bilenler bilen bilmeýänler deň bolarmy?” Diňe akly bolanlar öwüt-nesihat alarlar. 10. Eý Muhammed! Biziň adymyzdan şeýle diý: “Eý iman eden gullarym! Rabbyňyza garşy gelmekden säginiň! Bu dünýäde ýagşylyk edenler üçin (ahyrýetde) bir ýagşylyk bardyr. Allahyň ýer-ýüzi giňdir. Elbetde sabyr edenlere çäksiz sylagy bardyr.” 11. Şeýle diý: “Şübhesiz maňa, dini Allaha mahsus kylyp, oňa ybadat etmegim buýruldy.” 12. “Maňa, musulmanlaryň ilki bolmagym hem buýruldy.” 13. Şeýle diý: “Eger-de men Rabbyma garşy gelsem, şübhesiz uly bir günüň azabyndan gorkaryn.” 14. Şeýle diý: “Men dinimi Allaha mahsus kylyp diňe Oňa ybadat edýärin.” 15. “Siz hem Allahdan başga isläniňize ybadat ediň!” Şeýle diý: “Şübhesiz zyýana galanlar kyýamat gününde özlerini we maşgalalaryny zyýana goýanlardyr. Berk belläň, bu aç-açan zyýanyň edil özidir.” 16. Olar üçin üstlerinde ataşdan gatlaklar, aşaklarynda (ataşdan) gatlaklar bardyr. Ynha Allah gullaryny şunuň bilen gorkyzar. Eý gullarym maňa garşy gelmekden säginiň! 17. Şeýtandan we oňa gulluk etmekden gaça duran we ýürekden Allaha ýykgyn bolanlar üçin buşlyk bardyr. Onda gullarymy buşla! 18. Sözi diňläp hem-de onuň iň gowusyna uýýanlar bara, ynha olar, Allahyň hak ýoluna salanlarydyr. Ynha olar akly bolanlaryň edil özleridir. 19. Hakynda azap sözi (höküm) berlenler, hiç olar ýaly bolarmy? Jähennimlikleri senmi halas edersiň? 20. Ýöne Rablaryna garşy gelmekden säginenler üçin (jennetde) üsti-üstüne goýlan we aşaklaryndan derýalar akan köşkler bardyr. Allah çyndanam bir wada berendir. Allah wadasyndan dänmez. 21. Görmediňmi? Allah gökden suwy indirdi we ony ýer-ýüzündäki çeşmelere ýetirdi. Soňra onuň bilen dürli reňkdäki ekinleri çykarýar. Soňra ekinleriň gurap saralanyny görersiň! Soňra bolsa Allah olary saralyp guran taşlanan halyna öwürer. Şübhesizdir, munda akly bolanlar üçin bir öwüt-nesihat bardyr. 22. Allahyň, göwsüni yslama açany, şeýlelik bilenem Rabbyndan nur berlen biri, kalby imana ýapyk bolan ýalymydyr? Allahyň zikrine garşy kalplary gaty bolanlaryň wah halyna! Ynha olar aç-açan azgynlyk içindedirler. 23. Allah, sözüň iň gowusyny: aýatlary, (gözellikde) biri-birine meňzeýän we (hökümleri, öwüt-nesihatlary, kyssalary) gaýtalanan bir kitap hökmünde indirendir. Rablaryndan gorkanlaryň derileri (bedenleri) ol sebäpli dartgynlaşar. Soňra derileri hem (bedenleri hem) kalplary hem Allahyň zikrine garşy ýumşar. Ynha bu Gurhan, Allahyň hak ýolunyň ýol görkezijisidir. Onuň bilen islänini dogry ýola salar. Allah kimi azdyrsa, artyk onuň üçin hiç bir ýol görkeziji ýokdyr. 24. Kyýamat güni erbet azaba garşy ýüzi bilen goranan, (ol gün) azapdan emin arkaýyn bolan ýalymydyr? Zalymlara, “Gazananlaryňyzy dadyň” diýler. 25. Olardan ozalkylaram ýalan diýipdiler we azap özlerine oslanmadyk bir ýerden geldi. 26. Şeýlelik bilen Allah dünýä durmuşynda olara biabraýçylygy datdyrdy. Elbetde ahyrýet azaby mundan hasam ulydyr. Käşge bilsediler! 27. Kasam bolsun! Nesihat alsynlar diýip, biz Gurhanda ynsanlar üçin her-hili mysallary berdik. 28. Biz ony, Allaha garşy gelmekden säginsinler diýip, arassa Arap dilinde bir Gurhany indirdik. 29. Allah, biri-birileri bilen ýaňsalaşan iki eýesi bolan bir (gul) bilen diňe bir eýesi bolan bir (gul) adamy mysal berdi. Bu iki ynsanyň ýagdaýy bir bolarmy? Hamd, Allaha mahsusdyr. Ýok, olaryň köpüsi bilmeýärler. 30. Eý Muhammed! Şübhesiz sen ölersiň we şübhesiz olaram ölerler. 31. Soňra şübhesiz siz kyýamat güni Rabbyňyzyň huzyrynda soraga çekilersiňiz! 32. Allaha garşy ýalan toslap we özüne gelende, dogryny (Gurhany) ýalanlaýanlardan kim has zalymdyr? Jähennemde kapyrlar üçin bir ýermi ýok? 33. Takyk Gurhany getiren bilen ony tassyklanlar bara, ynha olar Allaha garşy gelmekden säginenlerdir. 34. Olar üçin Rablary gatynda islän zady bardyr. Ynha bu bolsa, yagşylyk edenleriň sylagydyr. 35. Allah, eden günä işlerini ýapmak we olara edenleriniň iň gowysy bilen garşylyk bermek üçin olary şeýle sylaglandyrdy. 36. Allah guluna ýetmezmi? Seni ondan (Allahdan) başgalary bilen gorkuzmaga çemeleşýärler. Allah kimi azdyrsa, artyk onuň üçin hiç bir ýol görkeziji ýokdyr. 37. Allah kimi hak ýola salsa, artyk ony azdyryp biljek hiç kimem ýokdyr. Allah hökmany güýjüň eýesi, ar almaklygyň eýesi dälmidir? 38. Kasam bolsun! Eger-de olara, “Gökleri we ýeri kim ýaratdy?” diýip sorasaň elbetde, “Allah” diýerler. Şeýle diý: “Ýeri aýdyň bakaly? Allahy goýup ybadat edýänleriňiz bara, eger-de Allah maňa haýsydyr bir zeper ýetirmek islese, olar Allahyň ýetiren zeperini aýryp bilerlermi? Ýa-da Allah maňa bir rehimdarlyk etmek islese, olar onuň rehimdarlygyna päsgel bolup bilerlermi?” Şeýle diý: “Allah maňa ýeter. Sygynanlar diňe oňa sygynarlar.” 39.40. Şeýle diý: “Eý kowumym! Eliňizden gelenini aýamaň! Menem aýamaryn. Kişini (masgara) edýän azabyň kime geljegini we dowamly azabyň kimiň başyna geljegini golaýda bilersiňiz!” 41. Eý Muhammed! Biz saňa kitaby (Gurhany) ynsanlar üçin hak hökmünde indirdik. Kim dogry ýola giräýse, özi üçin girdigi bolar. Eger-de kim azaýsa, diňe özüne garşy azar. Sen olara wekil (jogapkär) dälsiň! 42. Allah (ölen) ynsanlaryň ruhlaryny ölenlerinde, ölmeýänleriň ruhyny bolsa ukylarynda ýanyna alar. Ölümine höküm berenleriniň ruhlaryny saklar, beýlekilerini bolsa belli bir möhlete (ömürleriniň ahyryna) çenli göýberer. Şübhesiz munda elbetde pikir edip oýlanan bir toplum üçin sapaklar bardyr. 43. Ýogsa-da Allahdan başga şepagatçylarmy edindiler? Şeýle diý: “Hiç bir zada güýçleri ýetmese we akyl ýetirip bilmeýän hem bolsalarammy?” 44. Şeýle diý: “Şepagat etmeklik doly Allaha mahsusdyr. Gökleriň we ýeriň hökümrowanlygy onuňkydyr. Soňam ýalňyz oňa dolanyp bardyrylarsyňyz!” 45. Allah, bir ýeke-täk (ylah) hökmünde ýatlananda, ahyrýete ynanmaýanlaryň kalplary daralar. Allahdan başgalaryny (ylahlary) ýatlananda bolsa görseň begenerler. 46. Şeýle diý: “Eý gökleriň we ýeriň ýaradyjysy bolan, gaýybam (görünmeýän) we görünen älemi hem bilen Allahym! Aýralyga düşen zatlary hakynda gullaryň arasynda sen höküm berersiň!” 47. Eger-de ýer-ýüzünde bar bolan zatlaryň ählisi we ýene-de şonuň bilen bilelikde bir şonçasy zalymlaryňky bolsa, kyýamat güni azapdan halas bolmak üçin elbetde şolaryň ählisini bererdiler. Artyk, hiç hasabyny etmedikleri (garaşmadyk) zatlary Allah tarapyndan garşylaryna çykandyr. 48. Dünýäde gazanan zatlarynyň erbetlikleri garşylaryna çykyp, kemsidip üstünden gülen zatlary olary gurşap alandyr. 49. Ynsan, özüne bir zyýan ýetende bize ýalbarar. Soňra tarapymyzdan oňa bir nygmat berenimizde, “Bu, maňa diňe bilimim saýasynda berlendir” diýer. Ýok, ol bir synagdyr. Ýöne olaryň köpüsi bilmezler. 50. Muny özlerinden ozalkylaram aýdypdy emma gazanan zatlarynyň olara hiç-hili peýdasy bolmandy. 51. Teý-ahyr gazanan zatlarynyň erbetlikleri olaryň özlerine dolanyp gelipdi. Olardan zalymlyk edenler bara, gazanan zatlarynyň erbetlikleri özlerine dolanyp barjakdyr. Olar Allahy çaresiz, ejiz goýup bilmezler. 52. Bilmedilermikä Allah islänine bol-elin rysgalyny berer we (islänine-de) gysar. Şübhesiz munda elbetde ynanan bir toplum üçin sapaklar bardyr. 53. Şeýle diý: “Eý özleriniň garşysyna ötä geçen gullarym! Allahyň rehimdarlygyndan umudyňyzy üzmäň! Şübhesiz Allah ähli günäleri bagyşlar! Sebäbi ol, köp bagyşlaýandyr we köp rehimdarlyk edendir.” 54. Azap size barmazdan ozal Rabbyňyza dolanyň we oňa tabyn boluň! Soňra size kömek edilmez. 55.56. Parhyna barman, azap size duýdansyz gelmänkä, Rabbyňyzdan size indirileniň iň gowusyna tabyn boluň! Kişi; “Allahyň ýanynda, eden ýalňyş hatalarym sebäpli wah halyma! Çyndanam men kemsidenlerdendim” diýmesin. 57. Ýa-da “Allah meni dogry ýola salsady elbetde oňa garşy gelmekden säginenlerden bolardym” diýmesin. 58. Ýa-da azaby görende, “Käşge meniň üçin dünýä yzyma dolanmaga pursadym bolsady, ýagşylyk edenlerden bolsam” diýmesin. 59. Allah şeýle diýer: “Ýok, beýle däl. Aýatlarym saňa bardy, ýöne sen olary ýalanladyň, tekepbirlik etdiň we iňkär edenlerden bolduň!” 60. Kyýamat güni Allaha garşy ýalan sözleýänleri görersiň, ýüzleri gap-gara bolandyr. Tekepbirlik (ulumsylyk) edenler üçin jähennemde bir ýermi ýok? 61. Allah, özüne garşy gelmekden säginenleri, başarnyklary sebäpli halas eder. Olara ýamanlyk bolmaz. Olar gynanmazlaram. 62. Allah her zadyň ýaradyjysydyr. Ol her zada wekildir. 63. Gökleriň we ýeriň açarlary onuňkydyr. Allahyň aýatlaryny iňkär edenler bara, ynha olar zyýana galanlaryň edil özleridir. 64. Şeýle diý: “Eý jahyllar! Siz maňa Allahdan başgasyna ybadat etmegimimi buýurýarsyňyz?” 65. Kasam bolsun! Saňa we senden ozalky pygamberlere şeýle wahyý bilen habar berildi: “Eger-de Allaha şärik goşsaň, elbetde amalyň boşuna gider we elbetde zyýana galanlardan bolarsyň!” 66. Ýok, ýalňyz Allaha ybadat et we şükür edenlerden bol! 67. Allahyň gadyryny bolmalysy ýaly bilmediler. Ýer-ýüzi kyýamat gününde bütinleý onuň elindedir. Göklerem onuň gudraty bilen düýrlenendir. Ol, olaryň şärik goşup ýöňkeýänlerinden daşdyr we mertebesi belentdir. 68. Sura üflener we Allahyň dilänlerinden başga, göklerdäki we ýerdäki ähli zat öler. Soňra sura ýene bir gezek gaýtadan üflener, bir görseňem olar turup saga sola seredýändirler. 69. Ýer-ýüzi Rabbyňyň nury bilen aýdyňlanar. Kitap (amal depderleri) orta goýlar. Pygamberler we şaýatlar getirler we haksyzlyk edilmän aralarynda adalatly höküm berler. 70. Her kime edeniniň garşylygy doly berler. Allah, olaryň edenlerini iň gowy bilendir. 71. Iňkär edenler topar-topar jähenneme ugradylar. Jähenneme baranlarynda şol ýeriň gapylary açylar we jähennem sakçylary olara şeýle diýerler: “Siziň araňyzdan, Rabbyňyzyň aýatlaryny size okan we bu günüňüze gowuşjakdygyňyz hakynda size duýdyran pygamberler barmadymy?” Olaram, “Hawa geldi” diýerler. Ýöne iňkär edenler hakynda azap sözi ýerine ýetirlendir. 72. Olara şeýle diýler: “ Içinde ebedi galmak üçin jähennemiň gapylaryndan giriň! Tekepbirlik toslaýanlaryň barjak ýeri nähili erbetdir!” 73. Rablaryna garşy gelmekden säginenlerem topar-topar jennete ugradylar. Jennete baranlarynda şol ýeriň gapylary açylar we jennet sakçylary olara şeýle diýer: “Size salam (amanlyk) bolsun! Arassaja, päkize boldyňyz! Hany ebedi galmak üçin bu ýere giriň!” 74. Olar şeýle diýerler: “Hamd, bize beren wadasyny amala aşyran we bizi jennetden islän ýerimize ýerleşmegimiz üçin bu ýurda mirasdüşer kylan Allaha mahsusdyr. Salyh amal işi edenleriň sylagy nähili gowy ekeni!” 75. Perişdeleri hem Rablaryny hamd bilen ýatlap, tesbih edip, mertebesini beýgeldip, Arşyň daşyny gurşap alan ýagdaýda görersiň! Artyk gullaryň arasynda adalat bilen höküm berlendir we “Hamd älemleriň Rabby bolan Allaha mahsusdyr” diýlendir.